Morgunblaðið - 21.03.1970, Blaðsíða 16

r
16
MORGU NIB LAÐIÐ, LAUGARDAGUR 21. MARZ 197«
Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveirrsson.
Ritstjórar Matthias Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjöm Guðmundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson,
Auglýsingastjóri Ámi Garðar Kristinsson.
Rltstjóm og afgreiðsla Aðalstraeti 6. Sími 10-100.
Auglýsingar Aðalstræti 6. Sími 22-4-80.
Áskriftargjafd 165,00 kr. á mánuði innaniands.
( tausasölu 10,00 kr. eintaklð.
SÖGULEGUR FUNDUR
17'andur Willy Brandts, kansl
ara V-Þýzkalands og
Willi Stoph, forsætisráðherra
A-Þýzkalands er sögulegur
viðburður. Jafnvel þótf eng-
inn beinn árangur verði af
þessum fundi eða þeim, sem
fyrirhugaður er eftir nokkr-
ar vikur, er það í sjálfu sér
mikilíl áfangi, að forsætisráð-
herrar hinna tveggja hluta
Þýzkalands hafa komið sam-
an til fundar.
Austur-Þýzkaland hefur
niáð því marki á síðustu árum
að komast í hóp öflugustu
iðnaðarlanda veraldar, og það
hefur fyrst og fremst gerzt
vegna hins alkunua dugnaðar
Þjóðverja, en ekki í krafti
hins kommúníska hagkerfis.
Hafi hins vegar einhver látið
sór detta í hug, að aldarfjórð-
ungsstjórn kommúnista í
A-Þýzkalandi hafi gert hinn
almenna borgara þar í landi
að kommúnista, voru slíkar
hugarórar að engu gerðar við
komu Brandts til Erfurt.
Þúsundir A-Þjóðverja fögn-
uðu honum þar og hrópuðu:
„Willy, Willy Brandt.“ Þegar
hinn vestur-þýzki kanslari
var kominn inn í hótelið, þar
sem fundarhöldin fóru fram,
hrópaði mannfjöldinn enn
„Willy, komdu út í glugga.“
Slíkir atburðir eru næsta fá-
tíðir í kommúnistaríkjum, en
með þessum hætti sögðu A-
Þjóðverjar hug sinn allan.
Hvarvetna í Evrópulöndum
a.m.k. hafa menn fylgzt af
áhuga og athygli með við-
leitni Brandts kanslara til
þess að bæta sambúð V-
Þýzkalands við ríkin í A-
Evrópu. Þar er tvímælalaust
við ramman reip að draga.
Þjóðirnar í A-Evrópu, sumar
hverjar, eiga hörmulegar
endurminningar frá fyrri
samskiptum við Þjóðverja,
og þess vegna þarf engan að
undra, þótt verulegrar tor-
tryggni gæti þar enn. Þó
hefur V-Þjóðverjum tekizt að
koma á stjómmálasambandi
við Rúmeníu og ítarlegar
viðræður hafa farið fram við
Sovétríkin og Pólland.
Það er þó ljóst, að bætt
sambúð hinna tveggja hluta
Þýzkalands er ein meginfor-
senda þess, að V-Þjóðverjum
takist að niá umtalsverð-
um áranigri í samningum
við Sovétríkin og Pólland.
A-Þjóðverjar munu í við-
ræðunum leggja mesta á-
herzlu á, að Bonn-stjórnin
viðurkenni A-Þýzka.land sem
fullvalda ríki, en Brandt mun
hins vegar reyna að gera
samskiptin mannúðlegri en
verið hefur. Allir flokkar í
V-Þýzkalandi hafa lýst sig
fylgjandi viðræðunum en
kristilegir demókratar hafa
undirstrikað að í þeim felist
ekki viðurkenning á austur-
þýzku ríkisstjóminni.
Með fundinum í Erfurt hef-
ur verið stigið stórt skref til
friðsnmlegri sambúðar ríkj-
anna í V- og A-Evrópu. Þó
er varasamt að gera sér of
miklar vonir um skjótan á-
raugur. Mörg sár þarf að
græða og margvísleg deilu-
mál að leysa áður en hugsan-
legt er að ræða í alvöru um
sameiningu Þýzkalands. En
Willy Brandt hefur þó tekizt
á tiltölulega stuttum stjórn-
arferli að opna gluggann til
austurs.
Ný viðhorf í landhelgismálinu
Ifyrradag hófust á Alþingi
umræður um utanríkis-
mál og flutti Emil Jónsson,
utanrí k isr á ðher ra, skýrslu
um stefnu ríkisstjórnarinnar
á því sviði. Sérstaka athygli
vakti só kafli í ræðu ráð-
herrans, sem f jallaði um land
helgismálið, en þar gerði
hann grein fyrir nýjum við-
horfum á alþjóðavettvangi.
Emil Jónsson upplýsti, að
stórveldin stefna nú að því að
kalla saman nýja alþjóðaráð-
stefnu, sem hafi það hlutverk
að gauga frá alþjóðasam-
þykkt um, að hámark land-
helgi skuii vera 12 sjómílur,
en jafnframt hefur verið um
það rætt, að utan þeirra tak-
marfca skuli strandríki, sem
byggja afkomu sína á fisk-
veiðum hafa nokkur réttindi
umfram önnur fiskveiðiríki
til nýtingar á fiskimiðum,
sem að landhelginni liggja.
Utanríkisráðherra lýsti yfir
því, að þessar tillögur gangi
gegn hagsmunum íslendinga.
Það sé hið mesta hagsmuna-
mál okkar, að fiskveiðilögsag
an fáist stækkuð, þannig að
fiskimiðin á landgrunninu
komi undir íslenzka lögsögu.
Emil Jónsson sagði, að enn
hefði ekki verið ákveðið, hve
nær ný alþjóðaráðstefna yrði
köl'luð saman, en það gæti
orðið á næsta ári. Hann lagði
áherzlu á, að íslendingar
yrðu að nota tímann vel til
þess að kynna sjónarmið sín
á alþjóðavettvangi og reyna
að hafa áhrif á þróun mála í
samvinnu við aðrar þjóðir,
sem svipaðra hagsmuna eiga
að gæta. Og hefur raunar
verið unnið að því á síðustu
misserum innan Sameinuðu
þjóðannia, hjá Evrópuráðinu
og víðar.
=n
Nú tökum við
tvö brögð.
(Ljóam. Mbl. Kr. Bien.)
Erum við ekki
sáttir?
*
Islendingar hafa
þörf fyrir judo
EFTIR
SIGRÚNU STEFANSDÓTTUR
— JUDO mierkiir nám, setm felur í sér
þjálfun hiuigiar oig lí&aimia, þannig að
miaðuriinn hiafi stjórn á lífinu o.g mál-
efnuim þeisis. — Þannig skiligreinir dr.
Kano jiuidioiíþróittiina, sem í dag er orðin
næstúitbreiddiastia iþrótt þeiimisdina á eftir
siuimdi, en dr. Kiano er sá mialður seim hief-
ur átt mieistam þátt í að móta juido oig
koimia Jþróttinni í fast form.
Hér á landd niýtur jud'o sívaxiaindi vin-
saeldia oig á miargiun verður haldinn fyrsti
jiuidio-dagurinin hér á laindi. Verður móit
þetta haWið á v'egluon ÍSÍ oig af því til-
efnii er japiainiskur juidoimiaður, prófesisor
K. Kobayaslki, kionainn hinigiað til lands
á veiguim ÍSÍ. Prófesisior Koitaayaslki er
læknir að miennt em k'eniniari við Kodok-
an-Judo-sitofnuninia, sietm er mjög þekkt-
ur skóli mieðal fólkis sierni leigigur stun'd
á jiuidio. Aiuik þess er hiainn yfirmaiður
tækinicteildiar judlosiamibainids Bvrópu og
uirudianfarið hiefur hann h'aft aðsetuir í
Liissiaiboin í Porrtúgial og er h.ann hæst-
slkráði judíomaður í Evrópu í diaig.
Prófeisisor Kotaayaskd kom til islands
17. marz oig dive'lur hér fram í næistiu
vifcu til þess að leiðbeiinia ísienziku judo-
fóllki oig skýra opinberiega frá þeissiari
íþrótt, en Kiobayaiski teiur, að ís'lienidinig-
ar hafi mjög mikla þörf fyrir juido. Hann
segir:
— Það er líkt með isleindiniga cig Jap-
ani að bá'ðar þessiar þjóðir búia í erfið-
um lönduim, þar sem við öllu má búasit.
Maður 'geitur át't von á j'arðskjálftaim,
flóðum, s/tormiuim o.s.frv. oig því er n&iuð-
synlegt að þeir, sem búa í þaslsum löond-
uim, hafi hnauista sál í hraiuistum líkiamia,
em það eru vierðiaiuin sem igóður jiuido-
maður hlýtur.
Prófessorinn álítur allar íþróttir gióð-
ar, en yfirtaurðir judo séu fólgnir í því,
að þar þjálfiisft bæði huigiur oig lílkami
j'aínit. Eftir áð siá, sem. æfir judo hefur
niáð j'afnvaagi milli þjálfuiniar huigans og
líkamians, er hiamn heefur til að ná góð-
uim áranigri í hviaða ammiarri íþrótt sem
er. Ef sá hinin sami fer í iþróttaikeppm
er enigin hætta á að skapið hiaupi mieð
hanm í gönur í hita kieppninmar, því sann
ur jiuidoimiaður lætur það sig enigiu sfcipta
hvort hann tapair eða vinniur, aðeins ef
harnin befur laigt sig allan fram í æfinig-
um á undan og í keppninmi sjálfri.
í Japan er judio þjóðaríþróitt oig segir
Koibayaski að það sié einkienmandi fyrir
J'apain hvie stór hópur fremistu mannia
þjóðarinnar ieiglgur stund á jiuido. í Japan
er byrjiað að þjálfa börmiin í j'udo þegiar
þau eru 7 ára g'öimul, oig er aligengt að
menn hiald'i áfram í judo til 77 ára ald-
urs, en þá er venjiulega sibipt yfir í aðr-
ar rólegri æfiiinigar. Kobayaski hefur
sjálfur æft j'Uidio í 40 ár oig hljómar sú
yfirlýsing hanis umidarlegla, því maðurinn
lítur alls ekki út fyrir að vera eldri en
30 ára.
Prófessorinn sieigir, að það tafci iamgiain
tíma að byggja upp heilbriigt judo, oig
helat þurfi að æfa það dagiega ef góður
árangur eigi að nést, en miininigta æfimg
sem heegt sé að komaist af með sóu 3
æifiragair á viku. Ef æfa eiigi fyrir kieppni
sé lágimiarksæfing 2 tímiar á dag þrjá
daga vikunmar.
Ju'do byiggist upp á líkamleigu oig bók-
legu námi og segir Kobayaski að jrndo
sé eklki aðeins íþrótt, heldur einniig liist.
Skipta miegi juidio ni'ður í tvö sitiig: ainm-
ars vegar sé judio keppnisílþróitit, en hins
vegar kerf; til miemntuiniar eftir kenns'lu-
stiigum. Tfi a@ má þeim gráðum, sam
gefmar eru fyirir áranigiur í juidio, þarf
viðklamandi judomiaður að bafa igóðan
almennan skdlniinig; hiamm verður einnig
að skilja judio-fiþráttinia sjálfa, oig taafa
titeinkað sér tækiniliagu hlið ilþróitltarinm-
ar. Eftir að hafa öðlaat þeasa eiigimleika,
má viðfcomandii maður ganga uindir próf
í juido, en memenidaist'iig eru 6 og að
þeim lotoniuim tatoa vi‘ð 10 leiðtagiaistig.
Prófessor Koibay’aski líkiar vel á Is-
lamdi oig segiist vera bjiartsýnm um að
í framtíðiinni eiiigi judoiílþróftin eftir að
blóm'stra á íslamdi.
★
J'U'do-dagurimin á morgun hefsit með
forkeppni kl. 9.30, og fer sú keppni fram
í íþróttialhiúsi Hiásltoóla ísilands. Kl. 2.30
eftir hádlagi hieldiur keppniin áfram í
íþróttialhúisiniu' á Seltjiarniarmieisi og þar
verður fynsta judokieppni hérlenidis
haldin, en auk þeiss verður judosýninig
oig almenm fræðsila uim íþróttiima. Mun
forseiti ÍSÍ sietja keppninia.
Uz
- 760 milljónir
Framhald af bls. 2
gjaldeyristekjur munu leiða af
sér margfeldisáhrif í þjóðarbú-
skapnum, sem stórauka þjóðar-
tekjurnar.
9. Islendingar fá raforku frá
Búirfelfeviitfcj'um margf.aíllt ódýr-
ar en ella vegna raforkusölu til
álbræðslunnar. Ef Búrfellsvirkj-
un hefði verið byggð eimgöngu
fyrir innanlandsmarkað , hefði
kostnaðarverð á selda kílówatt-
stund fyrsta rekstrarárið num-
ið 224 aurum. Þetta hefði lækk-
að smám saman ofian í 77,8 aura
á fimmta rekstrarári. Með sölu
rafmagns til ISAL er kostnaðar-
verð á selda kílówattstund hins
vegar 47,4 aurar fyrsta árið, en
22,7 aurar fimmta árið og kemst
niður í 20,1 eyri við fullnýtingu
á 6.—7. ári.
10. Ef borið er sarman raforku-
verð og skattgreiðsluT hliðstæðr
ar álbræðslu í Noregi (Söral) og
hér, liggja fyrir upplýsingar um,
að hvort tveggja, út af fytrir sig
og samanlagt, er hærra á fslandi
en í Noregi. Rafmagnsverðið var
hærra í Noregi, en lækkáði mið-
að við dollara við gengislækkun
í Noregi, þar sem samningar
voru í norskum krónum, en hér
var samið um rafmagnsverðið
í dolluruim.
Rafmagnsverðið í Noregi (Sör
al) er 25,92 aurar á kílówatt-
stund, en hjá ISAL 26,40 aurar
á kílówattstund. Skattar ISAL
eru meira en tvöfalt hærri en
í Noregi, miðað við raunveru-
legar og sambserilegar skatt-
greiðslur þar 1968 og hvað orð-
ið hefði hér nú með sömu af-
köstum.
Raforkugölusamningurinn við
ISAL er tímabundinn, í erlend-
um gjaldeyri, dollurum og skuld
binding um greiðslu umsamdr-
ar raforku, enda þótt hún yrði
ekki notuð t.d. ef dregið yrði úr
afköstum eða framleiðslu áls
hætt af breytingum á heimsmark
aði eða gjörbreyttri tækniþró-
un. Slí'kt hefur orðið á öðrum
sviðum, sbr. áburðarframleiðslu.
Fyrir greiðslunni eru fullgildar
tryggingar.