Morgunblaðið - 21.03.1970, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 21. MARZ 1970
Jóhann Ásmundsson
— Minning
ÞANN 13. þeasa mániaöair aindaið-
ist á Fjórðuin.gssjúikir'aihúisiinai á
Akuireyri Jóhann ÁsmiuindsBoin
frá Litla-Árskógssandi við Eyja-
fjörð og veirðmir hann jarðöettuir
í dag frá Staerra - ÁrskógskÍT'kju
á Árskógsströnd. Foreldrar hane
voru Guðrúin Jónsdóttir, ætitiulð
frá Kleif á Árskógsatrönd og
Ásmiuinduir Sigfússon útvegs-
bóndi, ættaður frá Sigluifirðá.
Þau hjón eigniuðuet 7 börn, eMit
dó stuttu eftir faeðinigu en him
komiUiSt til fuiilorðkusára, þrir
drenigir og þrjár stúlkur, og vair
Jóha>nn fjórðii í röðinind og er
hainm fyrstur systkkiianma að
kveðja þeninam heim. Jóhanm
ólst upp hjá fore/ldruTm sínuim á
Liitla-Árskógssandd og átti þar
hekma til 1965, að harnn fkittist til
Hrísieyja. Það lá fyrir Jóihannd
Mkt og svo mörguim öðrurn, sem
laldir eru upp í sjávairþorputm
þess-a lands, að fara komumiguir
að stiumda sjó. Aðeiihs tvíltMgur
að aldri gerðist hanm formaður
á véibátnuim Gideon sem faðTnr
hans átti, og var hanm fonmia'ður
á þeim bát í 7 áir, eða til 1942.
Faði-r hams amdaðist árið 1940 og
tók þá Jóhanm við úövegi hamis
ásafmit bræðruim símim ÞarvaJdd
og Baidvin. Árið 1942 seldu þtíiir
véLbátinm Gideon, en hann hafði
reynzt þeiim hin mesta happa-
fleyta og keyptu þeir þá vél-
bátin Sæumini, en það var miuin
stærri báitur. Útgerð hains gekk
mjög vel þar tU bauisitið 1'944, -að
mi'kiLl lieki kom að bátmiuim mtíð
þeim afleiðinigum að banm sökk,
en skipverjar björguðust giftu-
sairrslega. Árið 1945 keypti Jó-
hann ásamit Þorvaldi bróðuir sín-
uim vélskápið Minmie. Eims og
mairga rekur rruinmi til, var
feiknalaguir af jabrestuxi’ í síld-
veiðuan fyrk- Norðurliandi eftiir
suimaæið 1944. Þeiir, sem áttu aELa
sína afkomiu umdir þessum veið-
uim, voru ekkd öfundsverðiir af
síniu hlutákipti, ein fjölmargir
útvegsmemn um allit Land uirðu
að hætta rekstri slkipa sinoa.
Voru þeir bræðuir Jóhamm og
Þorvalduir í þeiim hópi og hættu
útgerð 1947. Vetuirimin 1948—1949
tók Jóhanm hið minima fiski-
t
Litla dóttir okkar,
Katrín,
andaðist 15 marz sl. Jarðar-
förin hefir farið fram. Þökk-
um af alh ug auð.sýnda samúð.
Jóna Margrét
Guðmundsdóttir
Valdimar Jónsson.
t
Móðir okkar
Guðríður Jónsdóttir
frá Selfossi,
andaðist á Hrafnistu 20. þ.m.
Systkinin.
miannapróf, en það veiitir sikip-
stjórmiar.réttiindii á skipuim allt að
75 rúmíliestir. Eftir þetta var Jó-
hanm í möng ár stý'nitm.aðuir á
fistoilbátum, lemigst >aif hjá frænda
síinum Friiðþjófi Guinmiaugseymi,
á vélibáitinuim Garðari, einmig vair
harnn um nokku.rt skeið á togur-
uan. Þó aíð Jóhiamm hætti útgerið
staerri báta áittd hamm erfitt með
að skáljia við þarnrn rekstiur að
fufliliu og átti hiamm. að j'aifinaði
einlhvern farkost, sem hamm
stundaði sjó á rnilii þess sem
hamm var buntiu Érá heknilá sámiu.
Sem fonmaður á fisfcibátiuttn var
Jóbamin jaiÉnam afLaisæll og þá sér
í l'agi góður sjómiaður, æðnuLaius
á hæittustund svo atf bar. Fyirár
nokfcruim árum vair hanrn stadd-
ur úti á Grkniseyjariaumdii' váið
þriðja mamm á litlum bálti, sem
hamm átti, þá sktíLl á norðam
ofsaveðuir meS blinriihríð. í veðri
þessiu urðu mi'klir mainmdkaðar
og fáir reifcniuðu með að Jóhammli
tækist að kama sárnium ]Ma far-
kosti tii hainiar, en eftir miamgna
klu/kk'ustunda bairéttiu oáði 'hanm
lamdi kuni á Afcureyiri, em óvíða
var hægt að ta/ka Land utarliega
við Eyjaíjörð vegoa óveðurs.
Jóhamn hatfðd þá Staðið við stýr-
ið upp aLlt Grímseyjarsiund og
inm Eyjafjörð og sunigið við
rauet. Þetta iýsir babur en nofck-
uð aniniað hverinig hann brást
við, þegar hættu bar að höndum.
Jóhatnm var að möngu leyti sér-
stæður miaður, umdir hanis hrjúfa
yfirbmagði lieyndliet viðfcvæm og
góð sáíl, það geta þeir borið
vitmá íim, sam á einihverm
hátt áttu erfitt urppdiráttair og
tjáðú honium hugsainir síinar.
Hainn var aJiltbaif boðimm og búinm
að vera miánisvari þeirna sem
r-jmna miáittiu sín. Marigan við-
Fædd 25.11. 1922. Dáin 16.3. 1969.
MARGIT Sigurðsson var dóttir
hjónanina Anne og Johs. Fareist-
veit bónda í Modalem í Noregi.
Hingað trl íslands fliuttist hún
fyrir tæpum 25 árum og giftist
Páima heitnum Sigurðssyni frá
Hvammstanga. Þau höfðu kynnzt
í Noregi á stríðsárumiuim, en
Pákni varð þar inmJyfcsa öll
stríðsárin.
Það þarf mikinm kjark og ást
tiil þess að hverfa burt úr heima-
byggð sinni út í algeira óvissu,
til ókunms lamds svona rétt í
stríðslokin. Að vísu var fríður
kominn á en Evrópa var öll í sár
uim og framtíðim húlin púður-
t
Útför föður míns,
Guðna Árnasonar
Freyjugötu 25C
sem lézt 16. þ.m. fer fram
frá Fossyoigsikirkju' miðviku-
daiginm 25. þ.m. kl. 1.30. Blóm
vinsemlaga afþöfckuð, en þeir
sem vilja minmast hins láitma
vinsamlegast látið Litlu-
Grund njóta þess.
Ingibjörg Guðnadóttir.
vamlimgimin á sjónium tók Ihamm
unöir sinm vennd'airvæmig oig
fcemndi hiin miargvísl/egu störf
sijómaninisinis. Jóhanin haifði yrndí
af Iiestrí igóðra bóka bæði í
bundniu máili og óbuindniu, enda
góðum gáifum gæddur. Hag-
miæltur var banm en fór mijög
duLt með þá hæííieifea sína. Árið
1943 kvænitiist Jóhiamn eifitiriLitfianid'i
fcomu simini, Belgu Jómisidóttur firá
Káltfskirani á AmsfcógsstTÖnd,
dótitur Jóras Eimiarssoniar bónda
þair og fynrii konu hanis EMsaíbat-
ar Stetfánisidótitjur. HeJga reyndist
mamnii sánum dyggur föriumaiut-
ur, enda miikil miamnfeostakonia
eins og hún á ætít til. Þaiu eiign-
uðust þrjú böm þau eru: BMsa-
bet húsnraóðir, Ásmiuindiuir stýrí-
rmaður og Jóna, sem er aðeiints
11 ára gönmui. Áðiur en ég lýfc
þessum orðum miíinum vil ég
þafcka Jóhanmi fyxir hlýjia fnam-
komiu í mlimm gairð á uippvaxitar-
árum mánum á LitLa-Áralkógs'-
saindi og ætííð síðan. Að 'lokium
votta ég eiginkonu bans, börm-
um, systfcinium og öðrurn ætt-
reýk.
Margit lagði upp í ferðina til
fslands með litlum báti frá Berg
en. Hún hreppti hið versta veður
á Leiðinni, báturinm lemti í tumd-
uird'Uflagirðimgu úti fyrir Langa-
nesi, vélin bilaði. Mairgur hetfði
örvænt. Þá sýndi Mamgit hina
ótrúlegustu stiHimigu og má með
sammi segja að þessi saima ótrú-
íega stilling hatfi einfcenmt allt
hemimar líf, svo og mifcil hóvikni
og velvildi til allra mantia.
■ Margit eignaðist sex etfnilieg
börn. En síðasta fæðing henmar
varð henni hins vegar erfið. Hún
lé hér í Reykjavík í marga mán-
uði milli heims og helju, barðist
við dauðamm og sigraði með
stillinigu sinmi og bjartsýni, en
því miður upp frá því gek'k hún
aldrei heil til skógair.
Síðaetliðið sumar varð hún svo
fyrir henmi þumigu sorg að miissa
yngsta barn sitt, sex ára gamliam
dreng, og eigimmanm í greipar
Ægis, rétt utam við húsdyrraar.
Það þarf sterkt hjarta til þess
að brotna ekki umdam slifcum at-
burði. En eran mátti höggva.
Fyrir réttuim mánuði barst heinmi
sú fregn frá heimabyggð sirani
í Noregi að faðir henmar væri
látinn. Margit hafði hugsað sér að
ferðast þangað á sumri komamdi,
ingjum miinia immileguistu sarmuð.
Jón Sæmundsson.
Margit Sigurðsson
— Minningarorð
Kristján Jónsson frá
Einarslóni — Minning
Fæddur 23. janúar 1891.
Dáinn 13. marz 1970.
Elsku afi minn.
Þakka þér fyrir alla þá ástúð
og umhyggju sem þú veittir mér
um ævina og þau hin góðu áhrif,
sem hafa mótað okkur á ýmsan
hátt og veitt okkur hollt og gott
veganesti, þótt erfitt sé að lýsa
því með orðum.
Frá því við vorum litlir dreng
ir varstu vanur að hossa okkur
á hnjám þínum og segja okkur
sögur. Sögur af lífinu í sjónum,
iðandi kvaki fuglanna og lævísi
tófunnar. Sögur sem komu hug-
anum á fleygiferð. Og til þess að
gera sögumar raurahæfari,
varstu vanur að sniða búning
dýranna úr beinum. Þegar svo
bar undir, var frásagnargleðin
takmarkalaus og sögumar rifj-
uðust upp á ný, og ómur dýranna
endurhljómaði.
Árin liðu áfram. Og þótt þú
flyttist burt frá æskustöðvum þín
um, voru þær ávallt þitt heima
land, efst í huga þér. Já og jafn
vel stundum komst ekkert annað
að.
Það var ekki auðvelt að móta
þetta undraland í huga sér. Þá
fyrst er við augum litum æsku-
stöðvar þínar, fórum við að
skilja þig.
Við komum þangað mitt um
sumar fyrir nokkrum árum. Stór
fengleguT jökullinn gnæfði yfir
landið, eins og valdhafi jarð-
arinnar. Og geislar sólarinnar
breiddu úr sér yfir hæðir og
hóla, endurspegluðust á renni-
sléttum sjávarfletinum langt á
haf út svo sem augað eygði.
Myndirnar urðu skýrari og
greinilegri í huganum og allt ið-
aði af lífi í kringum okkur.
Andlit þitt ljómaði. Þú varst ung
en ekki fer allt sem ætliað er.
Síðastliðinn suinmiudag veiktist
hún svo haistarlega að flytja vairð
bana í skyradi á sjúkralhús og
eftir nokkurra stunda baráttu var
hún ölL
En Mamgit lifir. Hún lifir
áfram í minnáinigu ættiragja siana
og vina, með'al feðra sinna og
ástvina, og við sam eftir stönd-
um erum henni þaklklát fyrir
fóriniarluod henraair og alúð í oikk-
ar garð.
Við biðjum henini og ættingj-
uim heninar Guðs blessuivaor um
aála framtíð. Margit verður jarð-
sett á Hvammstaraga við hlið ást-
vina sinina.
GF.
ur á ný. Þarna var bærinn ykk-
ar ömmu, hérna höfðu þið búið
að nýrri kynslóð og lifað hvort
sem byrinn blés með eða á móti.
Og þarna eru Hóla Hólar, Drit-
vík og þarna Djúpalónssandur,
hvert öðru meira og mikilfeng-
legra. Fjöldinn allur af örnefn-
um bárust að eyrum okkar. Já,
stórfenglegt var það, og þúvarst
svo sannarlega koiminn heim.
Nú fóru ellimörkin að segja til
sín og því miður varð ekki af
því, elsku afi, að þú fengir að
sjá Ljónið þitt fagra aftur okkar
á meðal.
En trygg stóð amma þér við
hlið sem þín sterka hjálparstoð
og veitti þér allan þann stuðn-
ing sem hún mögulega gat.
En nú, elsku afi, er þú hefur
sofnað svefninum langa og ert
kominn heim, meðal fPreldra
þinna og margra æskuvina, vit-
um við að þér líður vel og þú
getur dvalizt á þinni æskujörð
og okkar á meðal.
Vertu sæll afi, minning þín
mun aldrei gleymast.
Kristján Jóhannesson.
Sævar Matthíasson.
Það var árið 1921 sem ég kynnt
ist Kristjáni Jónssyni frá Einars
lóni, þá aðeins 14 ára gömul. Þá
strax sem barn laðaðist ég að
hinum unga glæsilega góða dreng
og myndaðist þá með okkur sú
vinátta sem entist að leiðarlok-
um.
Það er ekki ætlan mín að
rekja æviatriði þessa góða vinar.
Eg vil aðein? þakka allt elsku
Stjáni minn.
Það var svo gott að geta kom-
ið til þín, sungið með þér, smalað
með þér og leitað að kúnum.
Finna þá styrka vinarhönd lykj
ast um mína barnshönd, sem ef
myrkt var titraði af ótta og líka
að geta örugg stiklað um hraun
og skriður, með þér. Þá var öllu
óhætt. Seinna þegar bemskan
var liðin og. alvara lífsins tók
við, brást ekki vinátta þín. Á
erfiðisstund lifs míns réttir þú
mér, þá aldraðuir maður, enn
einu sinni höndina rneð styrk og
vináttu.
Þess vegna óska ég, þegar að
ég legg á hinn ókunna veg sem
við öll göngum, að þá verðir þú
einn af mínu kæru vinum sem
bíður og réttir mér höndina,
Stjáni minn.
Svo þakka ég allt og alít minn
kæri.
Að endingu bið ég algóðan
guð að styðja og styrkja ástvini
þína sem eftir eru.
Vertu sæll minn góði vinur,
þökk fyrir samfylgdina.
Sigga Hallbjörns
frá Lóni.
t
Faðir okfcar, tengdafaðir og
afi,
Gunnar Andrew
lézt á Hrafnistu fimimtudag-
irm 19. þ.m.
Lilja Gunnarsdóttir
Kjartan Gunnarsson
Kári Gunnarsson
Jósep Gunnarsson
Bolli Gunnarsson
tengdaböm og hamabörn.
t
Þökkum aiuðsýnda samúð og
vin/arhjuig við amdlát og útför
Sigrúnar Jónsdóttur
Jaðarsbraut 33, Akranesi.
Böm, tengdabörn og
bamaböm.
t
Innilegar þafckir fyrir auð-
sýnda saimúð og vinarhiuig við
aindlát og jarðairför
Þórarins Jens Ólaíssonar
Höfðaborg 15.
Fyrir míraa hönd, dætfra,
tengdiasona og bamabarna,
Ilólmfríður Guðmundsdóttir.
Ég þakka af alhiuig skyld-
fól'ki, syeaituiragum og öðixim
viiraum, sem glöddiu mig með
heimisóknium, gjöfum og kveðj
um á 80 ára aftnæli mínu 7.
marz. Eg bið ykikiur öllum
blesisunar og þaklka hlý hand-
tök og vinóttu fyrr og síðar.
Ingvar Ámason
Bjalla.
Hjartainis þafckir færi ég
börnuim og fósturbörraum mín-
uim, tenigdiabörraum, frænd-
fólki og vimium fyrir góðar
gjafir, blóm og skeyti á ný-
afstaðrau sextuigsafmæli mítrau.
Sérstaklegia vil ég þalfcka
prestium og kiórfélögium mín-
úm Kálíatjai'narkirkj u fyrir
hlýhiug í orðum sem til mín
voru töluð.
Hulda Þorbjörnsdóttir
Álfaskeið 102, Ilafnarfirði.