Morgunblaðið - 30.05.1970, Blaðsíða 19

MORGUN’BLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. MAÍ 11970
19
Bærinn okkar hefur tekið
ótrúlegum framförum
Rætt við Eggert Isaksson efsta
mann D-listans í Hafnarfirði
Eggert fsaksaon, skrifstofu-
stjóri skipar 1. sætið á fram-
boðslista Sjálfstæðisflokksins í
Hafnarfirði við bæjarstjómar-
kosningarnar þar.
Eggert hefur jafnan tekið
virkan þátt í félagsmálastarf-
semi í Firðinum, verið í for-
ystusveit Hafnfirzkra Sjálflstæð
ismanna um langt árabil og er
nú formaður Fulltrúaráðs Sjálf
stæðisfélaganna.
Eggert var fyrst kjörinn í
bæjanstjóm áriö 1954 og heflur
átt þar sæti síðan, eða í sam-
fleytt 16 ár.
Mbl. hefur í tilefni af bæjar-
stjórnarkosningunum átt við-
töl við 6 efstu menn á framboðs-
lista Sjálfstæðisflokksins í Hafn-
arfirði og fer það siðasta hér á
eftir:
Ég vildi í upphafi flytja Mbl.
beztu þakkir fyrir þann áhuga
sem blaðið hefur jafnan sýnt
málefnum Hafnfirðinga og nú
lýsir sér m.a. í viðtölunum, sem
blaðið hefur átt við efstu menn
á framboðslista okkar segir Egg
ert Isaksson. Okkur er það að
sjálfsögðu mikils virði að fá
tækifæri til að koma skoðun-
um okkar á framfæri í víð-
lesnu blaði, því það eykur
skilning á málefnum bæjarins
meðal landsmanna allra. Við
íslendingar erum ekki fleiri
en það, að æskilegt er að sem
flestir kynnist háttum og hög-
um hvers annars, hvar sem við
erum í sveit sett, það víkkar
sjóndeildarhringinn „ og gerir
okkur að hæfari þjóðfélags
þegnum.
Þið Hafnfirðingar gefið
sjálfir út blöð að staðaldri?
Það eir varla hægt alð sieigija
að hafnfirzku blöðin séu gef-
in út að staðaldri, enda þótt
aldur sumra þeirra sé orðinn
nokkuð hár, t.d. var blað okk-
ar Sjálfstæðismanna, Hamai
stofnsett árið 1946 og hefur
komið út æ síðan, en þó ekki
nærri alltaf reglulega, nema
þá helzt fyrir kosningar, en þá
stendiur blaðaútgáfa hinna póli
tísku flokka með miklum
blóma. Þau eru hins vegar
ekki lesin að ráði, nema af
Hafnfirðingum sjálfum, enda
efni þeirra af eðlilegum ástæð
um að mestu staðbundið við
Hafnarfjörð og Reykjaneskjör
dæmi. Þó hefur nú nýlega ver
ið hafin útgáfa ópólitísks
blaðs, sem gefið er út mánað-
arlega, en of snemmt er að spá
hvort það muni halda velli.
Er ekki töluverð félagastarf
semi í Hafnarfirði?
Jú, margskonar félagsstarf-
semi sem vinnur að hagsmun-
um bæjarbúa allra eða ein-
stakra hóipa og stétta starflar af
krafti í Hafnarfirði og vinnur
bæjarfélagi sínu mikið gagn.
Sérstaklega vil ég nefna fé-
lög sem starfa að æskulýðs-
málum, s.s. Skátafélagið
Hraunbúa, K.F.U.M. og K,
íþróttafélögin í bænum, sem nú
njóta vaxandi fyrirgreiðslu
bæ j arf élagsins til bættrar
íþróttaaðstöðu, þó að enn sé
nokkuð í land, að þeim séu
sköpuð viðunandi starfsskil
yrði
Á hinn bóginn hafa íþrótta
félögin sjálf unnið mikið starf,
þar sem komið hefur verið til
móts við þau. Þannig er Fim-
leikafélag Hafnarfjarðar að
koma sér upp fullkomnum
iþróttavelli. Knattspyrnufélag
ið Haukar hefur fengið til um-
ráða stórt hús, sem talið er að
gera megi, án mjög mikils til-
kostnaðar að fyrirmyndar
fþróttahúsi, sem félagið gæti
þá notað til æfinga ásamt öðr-
um íþróttafélögum í bænum,
sem einnig fengju þar inni. Þá
hefur æskulýðsráð fengið afnot
af húsi, þar sem sköpuð hefur
verið mjög þokkaleg aðstaða fyr
ir ýmiisa koniar æsikulýðlsisitarf-
semi. Sem betur fer sést nú
loks hylla undir það, að hið
nýja íþróttahús Hafnfirðinga
verði tekið í notkun og ætti þá
öll aiðlstoða til íþiróttaáðlkainia að
batna til mikilla muna. Þó má
að sjálfisögðu ekki láta staðar
numið við svo búið, því að æsk
an er okkar dýrmætasta eign
og einskis má láta ófreistað til
þess að hún geti notið tóm-
stundanna við uppeldislega hag
stæð ytri skilyrði, sem laðar
að, verki hvetjandi og forði þá
um leið frá þeim illu örlögum,
að unglingarnir gefa sig á vald
óhollu og innihaldslausu líferni
sem hendir því miður allt of
mörg ungmenni.
Golfklúbburinn Keilir hefur
komið sér upp golfvelli á Hval
eyri, sem af mörgum er talinn
einn sá bezti í landinu. Virð-
dlst einsýnt að skapa megi mjög
skemmtilegt útivistarsvæði í
beinu framhaldi af golfvellin-
um, en fyrir vestan Hvaleyrar-
holtið hefur nýstofnuðum fé-
lagsskap, sem komið hefur upp
vísi að sædýrasafni, verið út-
hlutað 5 hektara lands með
möguleika til mikillar stækk-
unar síðar. Er sædýrasafnið
þegar orðinn eftirsóttur staður
innlendra sem erlendra, og á
aðsókn þó vafalaust eftir að
aukast verulega þegar fjöl
breytnin eykst og safninu vex
fiskur um hrygg. Þessi staður
býður upp á ýmsa fleiri mögu-
leika, þar á næsta leyti er
hraunið með ótal bollum, þar
sem fólk getur notið næðis og
hvíldar á sólbjörtum sumar-
dögum fast við bæjardyr Hafn
firðinga, svo ekki ætti fjarlægð
in að vera til hindrunar.
Svo við víkjum að öðru, þið
hafið átt við nokkurt atvinnu-
leysi að stríða að undanfömu
eins og fleiri bæjarfélög.
Hvernig eru horfur í þeim mál-
um að þínum dómi?
Svo sem flestum er kunnugt
hafa Hafnfirðingar fyrst og
fremst lifað af sjávarútvegi.
Þangað hefur mikill meirihluti
bæjiarbúa sótt aitvinmu sínia. Þró
unin varð hins vegar sú, að
afli togaranna fór minnkandi
ár frá ári, allt frá 1959 er karf
inn hætti að fást og til ársins
1967 er aftur fór nokkuð að
rofa til. M.a. stafaði minnkT
andi afli af útfærslu fiskveiði-
lögsögunnar, sem togaramir
urðu mjög fyrir barðinu á.
Þetta varð til þess að togara-
flotinn dróst saman, þar sem
þeir voru yfirleitt reknir með
stórtapi. Varð Hafnarfjörður
mjög illa úti af þessum sökum,
þar sem flestir miðuðu endur-
nýjun fiskiskipaflotans við
síldveiðarnar, sem á þessum ár-
um stóðu með miklum blóma.
Þrátt fyrir þetta var hér nokk-
urn veginn næg atvinna, þar til
verðfallið mikla skall á, á ár-
iniu 1967. Þá igierðiilst það tveinint
að verð á sumum tegundum
sjávarafurða okkar féll um
þriðjung, og í einstaka tilfelli
næstum því um helming. Jafn-
framt urðu aðrar tegundir lítt
eða ekki seljanlegar, s.s. skreið,
sem verkuð hafði verið fyrir
Afríkumarkað. Þessi áföll voru
um tíma nær því búin að stöðva
allan okkar fiskiðnað og hefðu
eflaust gert það ef ráðstafanir,
stjórnvalda hefðu ekki komið
til. Gengilsfellingin hjálpaði til
að fleyta sjávarútveginum og
fiskiðnaðinium yfir verstu hjall
ana og nú virðist aftur bjartar
framundan. Þannig hafa fyrir-
tæki sem lítið höfðu verið
starfrækt um tíma, aftur hafið
rekstur. Áhugi virðist vaknað-
ur á ný fyrir skipakaupum, því
ýmsir hafa leitað til bæjarins
með beiðni um fyrirgreiðslu
vegna skipakaupa. Því miður
voru skip seld úr bænum út á
land þegar verst gegndi. Nú
hefur dæmið snúist við. Kom
t.d. skip í þessari viku til
Hafnarfjarðar, sem keypt var
af Hafnfirðingum utan af
landi og á vonandi eftir
að færa mikla björg í bú Hafn-
firðinga.
Telur þú þá, að allt atvinnu-
leysi sé úr sögunni í Hafnar-
firði?
Ég er sannfærður um, að sú
viðreisn, sem orðið hefur í at-
vinnumálum Hafnfirðinga á síð-
asta og þessu ári muni bægja
atvinnuleysisvofunni frá dyr-
um bæjarbúa a.m.k. að veru-
legu leyti. Á hinn bóginn verð-
um við að gera okkur grein fyr-
ir því, að íbúum bæjarins fjölg-
ar ört og kalla á nýjar
aðgerðir.
Það sem helzt skortir í Hafn
arfirði í dag, eru fleiri fyrir-
tæki, sem þarfnast vinnukrafts
kvenna. Persónulega finnst
mér, það vera einna brýnast að
bæta atvinnuástand kvenna og
unglinga. í Hafnarfirði er áreið
anlega mikill fjöldi kvenna,
sem gjarnan vildu vinna úti
t.d. hálfan daginn og með því
auka tekjur heimilisins. Er ekki
aðeins æskilegt heldur bráð-
nauðsynlegt að stuðlað verði
að því að einhverjum þeim iðn
aði verði komið hér á fót, sem
leyst gæti þetta vandamál. Ef
til vill er lausn þessa nær en
marga grunar, því aðild okkar
að EFTA kann að skapa slíka
möguleika. T.d. höfum við heyrt
um að sæniskt fyrirtæki vildi
gjarnan athuga möguleika á
því að taka upp samvinnu við
ísleniddinigia uim staflnium fyrirtæk
is hér, sem myndi þá, ef af
yrði, leysa þennan vanda.
Vonir standa til, að síldar-
gengd fari aftur að aukast hér
við S.V.-laimd og gæti það viissu
lega orðið mikil hjálp, ef Norð
urstjaman og aðrar niðursuðu-
og niðurlagningarverksmiðjur
gætu farið að starfa með full-
um afköstum, auk þess sem
frysting og söltun síldar skap-
ar mdkla atviimniu fyrir konur.
Þú minntist á unglingana.
Bæjarstjórn hefur eftir
megni reynt að mæta atvinnu-
þörfum þeirra unglinga, sem
eiklki gátu komizt í vinnu amn-
ars staðar. Á s.l. sumri var fjölg
að að miklum mun í unglinga-
vinnunni í bænum og hefur
verið ráðgert að auka þá starf-
semi enn í sumar, ef þurfa þyk
ir. Þau störf, sem unglingamir
hafa fyrst og fremst unnið að
eru fegrunarframkvæmdir ýms
ar, og þó margt sé ógert, hefur
í þeim efnum verið lyft Grettis
taki, svo sem allir geta séð, er
um bæinn fara. Er því síður en
svo, að þeim fjármunum, sem
varið er til unglingavinnunn-
ar sé á glæ kastað.
Þú ert þá bjamtsýnn á fraimtíð
ar uppbyggiragu Hafimarfjiarðar.
Þagar litið er til iþedrra fraim-
kvæmda, sem orðið hafa í
Hafnarfirði upp á síðkastið
hlýt ég að vera það. Á s.l. 8
árum hefur slík breyting orðið
til batnaðar hér í Hafnarfirðl
að furðu gegnir. Þó á ýmsu hafi
géngið í rekstri bæjarfélagsins
og stofnana hans, á þessu tíma
bili, verður því ekki með sann-
Eggert ísaksson.
girni neitað, að forystuhlutverk
Sjólflsitæð'iisimiainina hiaÆi tekizt
vel. Því má ekki gleyma, að öll
8 árin höfum við orðið að
vinna með öðrum flokkum, og
það verður að segjast eins og
er, að þótt bæjarfulltrúar meiri
hlutana á hverjum tíma hafi
ekki ætíð verið sammála, þá er
myndin sem eftir stendur, —
bærinn okkar — ólygnasti vott
urinn um þær framkvæmdir,
þær framfarir, sem hér hafa
orðið á flestum sviðum. Þó fór
geysimikili tími bæjarfulltrúa í
það, sérstaklega á fyrra kjör-
tímabilinu, að ráða fram úr
þeim miklu fjárhagsörðugleik-
um, sem bæjarfélagið var kom-
ið í vegna langvarandi skulda
söfnunar og tapreksturs Bæjar
útgerðarinnar. Sem betur fer
tókst þó að fá viðunandi samn-
inga um þau skuldamál öll og
síðan hefur allt gengið betur.
Þegar horft er fram á veg-
inn, sjáum við einnig fram á,
að tekjur bæjarfélagsins muni
stóraukast á næstu árum, m.a.
vegna • tilkomu álversins í
Straumsvík.
Þar hefur verið byggð upp
hafnaraðstaða, sem miðuð er við
það, að geta tekið á móti 50
þús. tonna skipum, og er fyrir-
sjáanlegt, að álverksmiðjan
mun ekki nýta þau mannvirki
nema að litlu leyti. Þarf því
ekki mikla spádómsgáfu til að
ætla að sú góða hafnaraðstaða
muni, þegar fram líða stundir,
verða nýtt fyrir nýjan stóriðn-
að, sem þarf á hafnaraðstöðu
að halda. Þegar þess er einn-
ig gætt, að bæjaryfirvöld hafa
markvisst unnið að uppbygg-
ingu Hafnarfjarðarhafnar sjálfr
ar og á döfinni er að fara út í
friaimikvæimdir, sem koma til
mieð aið bæt a m jög alla a'ðlsitöðiu
fiskiiskipa innan hafnarinnar,
þá get ég ekki séð ástæðu til
svartsýni á framtíðina.
Hvernig eru horfurnar í kosn
ingunum í Hafnarfirði?
Um það er ekki gott að segja.
Mjög margt fólk kýs nú í fyrsta
sinn í Hafnarfirði, bæði ungt
fólk og aðflutt, svo að enginn
getur sagt um það með nokk-
urri vissu, hver úrslitin munu
verða. Á hinn bóginn erum við
Sjálflstæðiisimenin álkafiaga bjart
sýnir. Við undirbjuggum okkar
framboð með víðtæku prófkjöri,
ekki aðeins meðal flokksbund-
ins fólks einis og áður, heldur
buðum við öllum stuðnings-
mönnum flokksins þátttöku. Nið
urstaðan varð sú að 1818 gild
atkvæði voru greidd í prófkjör
inu, að undanskildum auðum
seðlum og er það meiri þátt-
taka hlutfallslega, heldur en
vitað er um, að átt hafi sér stað
annars staðar. Við höfum orðið
þess varir að þessi nýstárlegu
vinnubrögð mæltust mjög vel
fyrir, fólk sem áður gagnrýndi
flokkana fyrir það, að aðeina
nokkrir útvaldir í hverjum
flokki réðu framboðunum, hafa
óspart látið það uppi, að það
kuinini að meta þá breytiinigu í
lýðræðisátt, sem hér var gerð.
Þetta hefur birzt okkur á ýms-
an hátt, m.a. hafa allar samkom
ur Sjiálflstæðiisimiainna á þeasiu
vori verið svo vel sóttar, að
fólk hefur jafnvel orðið frá að
hverfa vegna þrengsla. Pera
ónulega hefi ég þá trú, að þetta
boði góð úrslit fyrir Sjálfstæðis
flokkinn í bæjarstjórnarkosn-
ingunum.
Framhald á hls. 21
HeUisgerði.