Morgunblaðið - 30.10.1970, Blaðsíða 11
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. OKTÓBER 1970
11
Minning:
Andrés Andrésson
Kveðja frá
Bræðrafélagi Óháða safnaðarins
KÆRI bróðir og vin.ur. í dag
göngum við hljóðir eftir ki'stu
þdmini út úr kjirkjiu Óháðia safmað-
arins sem við urmum að und-
ir þinni forustu og leiðsögn að
reisa.
Margs er að minnast og margt
að þakka frá þvi starfi sem unn
ið var, það var vissulega gott
að fá að vera í nálægð þinni og
aldrei gleymast erindin sem þú
fluttir á fundum okkar þegar þú
lyftir fortjaldinu frá og lofaðir
okkur að skyggnast inn í þann
heim, sem þú sást og þekktir,
en var hulinn okkur.
Einar Kvaran talar um vor-
sálir og haustsáhr í ritverkum
sínum og vissulega hafðir þú
vorsál í brjósti. Sú mikla hlýja
og birta sem fylgdi þér ævinlega
svo og hógværðin og góðvildin
voru vissulega í ætt við vorið.
Þannig geymum við bræðurnir
msinningu þína eftir þau löngu
kynni. Við viljum þakka þér að
leiðarlokum öll þau miklu störf
og allan bróðurkærleikann sem
þú sýndir okkur alla tíð. Við
biðjum þess að ísland mætti eign
ast marga synd sem þig. Vissu-
lega vantar okkur slíka menn.
Við vottum eiginkonu þinni
svo og öllum ástvinum þínum
djúpa samúð og biðjum Guð að
styrkja þau í þungri raun.
Sálu þinni biðjum við Guðs
blessunar um alla eilífð.
S. H.
ANDRÉS Andrésson, fyrrver-
andi klæðskerameistari og kaup
maður, er jarðsunginn í dag frá
kirkju Óbáða safnaðarins í
Reykjavík.
Okkur í söfnuðinum er efst í
huga þakklæti, þegar Andrés
Andrésson er kvaddur hinztu
kveðju.
Fyrir réttum 20 árum, þegar
Óháði söfnuðurinn var stofnað
ur, valt á miklu hvernig tækist
ferill Amdrésar, aðrir mér kumn-
Samhent og áhugasamt fólk átti
framundan mikið og vandasamt
verkefni.
Eining, tillitssemi og góðvild
varð að vera í fyrirúmi á öllum
sviðum. Sú varð og raunin á. í
þeim efnum var hlutux Andrésar
Andréssonar mikill um 17 ára
skeið, nánast ómetanlegur fyrir
hinn unga söfnuð. Meðfæddir og
eðlislægir eiginleikar í fari hans
voru með þeim hætti, að naum-
ast varð á betra kosið hjá for
ystumanni í kristilegu safnaðar
starfi.
Trúrækni Andrésar Andrésson
ar var í senn mikil og einiæg, til
sannkallaðrar fyrirmyndar þeim
sem hann vann með.
Hér verður ekki rakinn ævi-
til um forystu í saflniaðlarstjóm.
ugri munu gera því betri skil.
Að leiðarlokum skulu honum
aðeins færðar alúðar þakkir og
virðing allra þeirra, sem hingað
til og hér eftir munu njóta á-
vaxtanna af framlagi hans í þágu
Óháða safnaðarins og hins kirkju
lega starfs í landinu. Með störf
Um sínum lagði hann fram drjúg
an skerf til að skapa betra og
fegurra samfélag, innihaldsríkt
af kristilegum boðskap.
Eftirlifandi konu hans, frú
Ingibjörgu Stefánsdóttur, böm-
um þeirra og öðrum aðstandend
um, flyt ég innilegustu samúð-
arkveðjur.
Sig. Magnússon.
Genigiinn er gæfúmaiður,
góðviljaður, hjiartaihrekm.
Því miuinu ýtar Andrésar,
ávaillt sakna
Vildi a!ð laind og lýður,
ljóssáns mierki,
bæri fyrir brjósti
það blesisuin stýrði.
Kriisitur koniuinigiur,
kom þú og graeddu
alia þá sem eiiga
um undir að binda.
Lýstu 'þeim er iifa,
lífcniaðu ölluim
Þeir sem í Drottná dieyja,
dýrð þínia fiá séð.
Sé ég opniaist
himna hallir.
Herskarar enigla
k>fa Krist.
Um aldir alda
allar þjóðir
biessun hljóta
og bænasvör.
Ef þeir Jeisúm
eiiga sér
innist í hjarta,
þá er vel.
Líitum tii ljóssiims!
Ljósdð er Kristur.
Koniuniguir lífsdins.
Lávarður hæstL
Þá miumu læknast
syndiasáriin.
Þá miuimu gefast
gleðileg áriin.
Stefán Rafn.
Thyra Loftsson tann-
læknir — Minning
Fædd 7. febrúar 1901.
Dáin 23. október 1970.
ÞAÐ kom mér ekki á óvart,
þegar mér barst sú friegn, að frú
Thiyra LoÆtsson væri láitin. Und-
anfarin ár hefu r hiún átt við
milkla vainlheilsu að búá, þó að
ekki aftraði það hienni frá að
kioma á fundi Taniniækinafélags-
irus og taka virkan þátt í starf-
sieimd bess.
Síðáist sat hún alðalfumd félags-
inis í júiní sl. og hva/tti þá, sem
enidranær, sitarfsf éiaga sína til að
viðtnalda þeiim góða félaigisamda,
sem rílkt hefur í félaginiu allt
frá upþhafi. Sanmiast þar að iemigi
býr að fynsitu gerð, því að félaig-
ið og starflsieimi þesis hefur ætíð
búið að því að vera mótað af
fónnfúsu starfi þess sámafólks,
siem stofnaði þatð.
Frú Thyra var gíðasti eftirlif-
enjdi sitafniamdi Tanmlækinafélaigs
ísiianidis og heiðursféiaigi þess, en
aiuk hienear sitáðiu að stofniun þess
1927 Brynjóifuir Bjömisson og
Hallur L. Hallsisian. Voru þau
ætíð boðin og búin til að vinnia
fyrir félag sitt, svo að það gæti
gegnt hlutverki siínu mieð sóma
ölium tii haigsibóita,
Frú Tbyra vann mikið oig
óeiginigjiamt stairf fyrir félaigið.
Fyrst og fremst sem gjaldkieri
þeisis í 23 ár aiuk anniarra starfa,
t.d. fyrir Styrfctansjóð félagsins.
Hún hafði mikiinm áhuga á norr-
ænu samstarfi og var oft full-
trúi íslenkkra tamnilækina á
fumidum Skiaindimayiskia tann-
lælkmafélagsiinis og í stjórm hinnar
ísleinzfcu dieildlar þess. Hefi ég
sjal'dian kyrnnzt siiílkium félags-
þros/ka sem þeim, er frú Thyra
h-afði til að bera, enda lét hún
sig sjaldan vanta á fundá e*öa
samkomiur félagtsánis,
Hún hiafði álkiveðnar skoðanir
á fieistum máieflnum, sem komu
til umræðu hjá félagánu, enda
iagðii hún ság fram uim að kynma
sér þau. Mestan áhiuiga hafði hún
þó á öliu því sem smierti fræðlsiLu-
starfsiemi fyrir aimiemminig, aulk
auikirnnar og betri þjórauistu fyr-
ir skiólaböm, endia lífestarf henn-
ar á þeim vettvamgi. Var ómögu-
legt ainnað en hrífast af þeim
krafti ag þeirri bjairtsýni, siem
spag'laðiist í amidiliti hemmar, þegar
hún ræddi þessi mál ag ófá voru
þau slkiptin, sam hún hrinigdi til
mán síðia 'kvöldla, til að raeða þau.
Aulðheyraniaga eftir að hafa velt
vandiaimiálumajm lengi fyrir sér.
Þe'im méiefnium, sam hanni var
trúiað fyrir, vildi hún fá að
stjómia sjáif og hielzt ein, an
aldfei viissi ég til, að hiún gripi
fram fyrir hianriiur á öðrum í
nmálefnium, sem bún bar ekki
ábyrgð á. Auðfumidið var að hún
var skiapsfór, en aldrei heyrðd ég
hamia halimæla rueiinum og ætíð
vildi hún á funidium féiaigsinis
bera klæðd á vopnin, þá sjaldan
alð dieilur risu.
Einis og oft vill fara um brauf-
rýðljiendur á ýmisium sviðum, urðu
fyrsfu skólatanmdækniaimir að
vinnia við léiega aðlstöðu og lít-
inm steiiruinig. Efclki einigönigu yfir-
valdia, heldur enigu sáðiur þeirra,
sem þjóniuistunniar átitu að njóta.
En emlgion, sem kymmtist frú
Thyru, gat efazt um vilja hieiun-
ar til að virarua dyiggiiega að þess-
um málum, þó að iedðdr benn'ar
og aðifierðir væru ekki ætóð í
saimraemi vilð Skoðanir fjöldians.
Fyrir hönid Tamnlækniafélags
íslands þaklka ég sförf frú Thyru
í þágu félagsins og semidi vainda-
mönmum benniar inmiileguistu
samú'ðarkiveðjur.
Magnús R. Gíslason.
FÖLK dieyr og dieyr, og fyrr en
varir er röðin komim að manni
sjálfum. Þagar beraist andláts-
freignir vinia eða kuinnángja, þá
sbaldrar miaðUr við oig huigsar ör-
lítið um liðna tíð.
Nú er hún Thyra dáin, og ég
man og mam. Ég haifði oft heyrt
hiannar getið, hún var jú þjóð-
þekkit koma, emda sjaldam niokkur
lognimolia í krimgum baina.
Miin fyrstu persónulieigu kynnd
af frú Thyru Loftsson, voru er
ég kom í fyrsta skápti á skiammt-
un hjó Taminlækmafélaigi íslands
1954, þá nýgift Skúla Hamisen,
taninlækini. Ég var að sjálfsöigðu
svodítíð tauigaóstyrk, að kioma
ný í þennian hóp, þar sam allir
þekktust fyrir, en svo kom
Thyra, ég igleymi aldrei hvað hún
heilisaði mér inniiega og glað-
lega, um liedð og hún bauð mig
velkomnia í hópimn. Oft síðar tók
óg eftír því, hvað hún var hlý-
Lag og biátt áfram við alla ný-
liða, s.l2kt er alltaf mikils vert.
Hún Thyra gat þó stundum
verið hrjúf og sniögg upp á iaig-
ið oig diálítilð sérvitur, enid'a sér-
stæður persónuleilkii, — en mum-
ið þið hvað hún var mörguim
koistum gædid?
Maður kiifar stundum á því,
sem miður fer í fari náungams
og befur gamian af, en þegar slíkt
bar við, svo Thyra heyrðd, þá
kumni hún alltaf ótai deamd um
kosti og það, ssm gott var í fiari
þeiirra, sem um var rætt, það
þóttí mér fiallegt og henind sam-
beðið.
Thyra var höfðimgi heim að
sækja og þá hrókur alls fiaignað-
ar, eru mér minnisistæðar marg-
ar áiniægjustuindiir á heimili heon-
air. Hún var einnig glaðvsar og
skammtileg á manirufiundum og
ailtaf gat maður ihlegið að frá-
söign hernnar, m.a. af stofinifiundi
Tannlœkiniafélaigs Isilamdis, en húin
var einin istofiruenda þesis.
Thyra var umburðarlynd, rétt-
sýn oig fyrirhygigjusiöm, óg mian,
er við áttum tal saimam, bvað
hún hafði mikiinn huig á að búa
sem bezt í haginn fyrir erfinigja
sína, svo að þeim mætti sem
mesrtur sfyrkiur vera að og gœtu
vel vi>ð unað.
Síðustiu árin hittuimst við varla.
Ég er ekfci eiinis huigulsöm og ég
vildd vera og sjálfsumhygigja
giepur stuindum fyrir góðium
ásietniinigi, mig liamigaði þó til að
þalkka og kveð'ja, þó seint sé.
25. okt. 1970,
Kristín Snæhólm Hansen.
ÞANN 23. þ.m. lézt Thyra Lofts-
son tanndæikmir á Landspítalam-
um. Hún var fædd 7. fiebr. 1901.
Árið 11925 lamk Thyra tamm-
Húseign ú Drnngsnesi
við Steingrímsfjörð, ti! sölu.
Ibúðarhús Helgu Bjarnadóttur frá Drangsnesi, nú til heimiiis
á Hrafnistu Reykjavík, er til sölu, á hagstæðu verði og borg-
unarskilmálum. Húsið er um 100 fermetrar að stærð, ein hæð
og jarðhæð, ekkert niðurgrafin. Þriggja herbergja íbúðir eru
á hverri hæð, ásamt tilheyrandi.
Upplýsingar veitir Jón P. Jónsson Álfheimum 6 Reykjavík,
sími 37318.
lækinaprófi frá Tannlæknaskód-
amium í Kaupmianmiaihöfn. Hún
viar fynsta íslenzka koinian, sam
lantk tanniæíknaprófi. Eftir að
bafia starfiað sem aðstoðartann-
læknAr í Danimiöriku um skieið,
tók hún við fiorsitööiu tainnlækn-
iirugaistofiu Miðibæjarbamaskólains
í Reykjaviik árið 1927, og starf-
aðd við þanin skóla þar til á síð-
astliðmu ári. Það voru því yfir
40 ár, sem hún starfaiði sem skóla
tamnlæknir í Reykjavík.
Thyra vair ein af stofnendum
Tanndækniaifiéiaigs íslamds 1027,
og var alla tíð áhugaisiöm um
málefinii Tainnlækiniafiéiaigsims.
Gjialdlkeri Tainindæk naf é 1 agBÍns
var hún ,á þriðja áraitiuig. Hún
var heiðunsfiéiaigd Tamnlækinatfé-
lags ísdamds. Sem gjaldkeri
StyrktarsijóðB Tamndæikniafélags
íslamidis vann Thyra mikiö starf
og umdir hamdleiðslu henmar
ávaxtaðist sjóðurinm vonum
framiar.
Árið 103-2 giftilst Thyra Pálma
Lofitssymi, fonstjóra Ríkisskips.
Þau hjóndn settu oft svip siirnm á
slkeimmitisamk'omiur Tanmdækma-
féLagisins, þar sem þau vomi
hróikar alls faiginaðar. Tækdfæiris-
ræður gat Thyra fiutt með
hrifinimigu og hita, en Pálimi lét
ékki sinin hiut ©ftir liigigja í ræðu-
mieminsfciu. Árið 1052 missti Thyra
Pálrnia, manin sinn.
Eklki áttu þau hjóruin börn, em
kjördóttir þeirra er Björg Pálma-
dóttir.
Thyra var tryiglglynd vdnum
sínium og hjálpsöm, Tryggð sýndi
hiún líka sitéttarfélaigi símiu, Taran-
lækmafiélaiginu, með því að sækja
niæstum alia fiuindi þess, taka oft
þátt í umræðum af áhuga og
gegna trúmaðax'störfum, A síð-
astlfðnum veitri sóttí hún fumidi
félagsins, var hún þó otft sárþjáð
af sjúikdómd sínum, en kvartaði
eklki, og þess ber að mimmiast.
Björgu dóttur hennar ag öðr-
um aðistamdiemdum votta éig sam-
úð mína.
Rafn Jónsson.
Iðnoðarhús í Hninoriirði
Til sölu vandað iðnaðarhús 263 ferm. á einni hæð við Trönu-
hraun. Húsið er steinsteypt, gler komið i glugga, hurðir fyrir
dyrum og upphitun. Miklir stækkunarmöguleikar.
ÁRNI GUNNLAUGSSON, HRL.,
Austurgötu 10, Hafnarfirði,
sími 50764 kl. 9,30—12 og 1—5.
Hnust- og vetrnrtízknn
Ný sending. MIDI KÁPUR, FRÚARKÁPUR OG PELSAR
í giæsilegu úrvali. KÁPU- og dömubúðin Laugavegi 46.
Loknð írú klukknn 12 í dng
VEGNA JARÐARFARAR
ANDRÉSAR ANDRÉSSONAR
klæðskerameistara.
VERZL. AIMDRÉS
Armúla 5.
ANDRÉS kápudeild
Skólavörðustíg 22 A.
HERRAMAÐURINN
Aðalstræti 16.
FATAMIÐSTÖÐIN
Bankastræti 9.