Morgunblaðið - 30.10.1970, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. OKTÓBER 1970
Ofurhugans gleði og
gróði- og sársauki
Ofurhuginn Evel Knievel og vélhjólið hans.
EVEL Knievel er rúmlega
þrítugur Bandairíkjaimaður,
sem helgar haettunum líf sitt.
Hanm sýnir listir sínar á vél-
hjóli, þiggur stórfé að laun-
um og fer síðan beint á siysa-
varðstofuna.
„Ég er ekkert nema ör og
stál,“ segir hann. Örin eru
eftir ótrúlega mörg sár, stór
og smá, og stálið hafa læknar
sett á fjölmarga staði í lík-
ama hans til styrktar bein-
um, seæn hafa brotruað svo
illa, að af þeim yrði lítil not
ef þau vasru ekki styrkt.
Evel Knievel ekur hrað-
skreiðu og aflmiklu vélbjóli
upp á sérstakan stökkpall og
síðam svífur hann á hjólinu
10, 20, 30 já 40 metra yfir bíla
eða kassa og lendir hiruum meg
in á öðrum palli við mikinm
fögnuð áhorfenda. Hann sýn-
ir slíkar listir allt að 50 sinn-
um á ári og fær að jafmaði
700 þúsund krónur í laun
fýrir. Einu sinn fékk hann
um 1600 þúsurnd krónur fyrir
eina slíka sýningu, en það
var líka alveg einstaikt. Hann
hetfur meira en 26 milljónir
króna í árstekjur og lifir eins
og kóngur *— eða að minnsta
kosti eins og gosi.
En langtímum saman er
hann vart viðmælandi fyrir
sársauika. „Síðast þegar ég
sýndi, braut ég hægri hönd-
ina, nokkur rif og skemmdi
tvo liðpoka og ýmislegt
fleira. En ég má ekki hugsa
of mikið um sársaukann. Ég
er ráðinn þrjú ár fram í tím-
ann og ég hef ekki efnd á þvi
að vera hræddur. Ég held,
að ég hafi brotið bvert ein-
asta 'bein í skrokfcnum að
minnsta kosti einu sinni,
nema hvað ég hef enn efcki
hálsbrotnaið. En þetta grær
allt svo hratt aftur, að ég get
haldið áfram,“ segir hann.
Einu sinni stökk hann yfir
18 ameríska bíla, sem stóðu
samhliða. Og í anniað skipti
stökk hann yfir gosbrunn í
Las Vegas. Þetta var á gaml-
árskvöld 1968 og stökkið var
um 45 metrar, það lengsta,
sem hann hefur stofckið. En
þegar hann lenti, fór allt í
handaskolum.
„Það var hræðilegt," sagði
Knievel. „Ég missti stjóm á
hjólimu og allt virtist ætla að
hrynja í sundur. Ég ók yfir
alla mögulega hluti og emdaði
í fclessu upp við múrvegg í 50
metra fjarlægð!" Mjaðma-
grindin fór öll úr sfcorðum,
hann féfck heilahristing og
ýmis önnur meiðsli.
Hann er fcvæntur og á þrjú
böm. Hann lifir miklu saeld-
arlífi og eyðir mest öllum
tekjunmm samstundis og hann
fær þær. En konian hans
fcvartar efcki. „Hann kaupir
dýra hluti, sem hann getur
alltaf selt aftur.“ Já, hann
getur Idklega selt þá aftur.
Göngustatfurinn bans, mikið
niotaður, er gamall og falleg-
ur, með gullhúðuðu hamd-
fangi. Píanódeifcairinn Liberace
bauð rúmar þrjú hundruð
þúsund fcrónur í stafinm,
Knievel á einnig dýra dem-
antshringi, rándýra bíla og
geysistórt íbúðarhús. En það
duigir homum efcki á ferðailög-
unium, og þess vegna lét hamn
gena handa sér þriggja her-
bergja húsvagn til að hafa
mieð á ferðalögum sinum.
Hann á sér eiina ósk: Að
stökfcva á vélhjóli yfir kletta-
igjá (Grand Canyon) í
Bandarikjunum. Bezti staður-
inn til þess er, þar sem gjá-
in er aðeins 1600 metra breið
og um einin kílómetri á dýpt.
Hann hefur ennlþá ekki
fenigið lieyfi — hvorki frá
ríkisstjóminni né Navajo-
inidíániunum, sam búa þamia
í nágrenminu.
En hvernig ætlar hiann að
framfcvæma stöfckið? Jú, það
er eámfalt. Hann setlar að fara
á vélhjólá með þotuhreyfli,
áætlaðux hraði um 500 km á
klufckustund. Hamn mun
klæðast niofcikurs konar geim-
farabúninigi rnieð súrefniis-
tækjum innan kleeða. í hjálm-
imurn verðulr tall'sltöð log
hamm mum batfa faUhlíf á
balkimu. Bn til að hiamm missi
efcki stjórn á hjólinu, verða
hendur hans bundnar við
stýrið!
Góða ferð.
Stúlkur óskast
Reglusamar og duglegar stúlkur á aldrinum 25—45 ára óskast
til starfa við veitingahús í Reykjavík.
Umsóknareyðublöð liggja frammi hjá Félagi starfsfólks í veit-
ingahúsum Óðinsgötu 7 mánudaginn 2. nóvember 1970.
BLÓMAFÖNDUR Álbamýri 7
Það er hagur hverrar húsmóður að fræðast um blómaskreyt-
ingar og meðferð á pottablómum.
Innritun í nýja námsflokka. Sími 83070.
2 DAGAR EFTIR
ÚTSÖLUNNI á gölluðum GARÐ- OG GARÐSTÉTTAR-
HELLUM lýkur á laugardag.
Hagstætt verð. greiðsluskilmálar og heimkeyrsla.
Sím/ 42715 HELLUVAL 5F.
Opið báða dagana Hafnarbraut 15
frá kl. 8—19. Kópavogi
(vestast á Kársnesinu).
Útboð
Vegagerð ríkisins óskar eftir tilboðum í eftirtaldar vélar, sem
skulu afhentar á árunum 1971 — 72.
Mulningsvél 1 stk.
Rafstöð 1 stk.
Hjólaskóflur 2 stk.
Vegheflar 7 stk.
Vélskóflur 3 stk.
Snjóblásari 1 stk.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu Vegagerðar ríkisins,
Borgartúni 7, gegn 2000,— kr .skilatryggingu.
Tilboðum skal skilað til Vegagerðar ríkisins þriðjudaginn
5. janúar 1971.
VEGAGERÐ RfKISINS.
,Karlmenn
kvænist ekki‘
Heilræði eins helzta skilnaðarlög-
fræðings Ástralíu, sem er kona
Melbourne, Áatralíu,
í október — AP
EINN af þekktustu lögfræð-
ingum Ástralíu í skilnaðar-
niálum er þeirrar skoðunar
að dagblöðin ættu vikulega
að birta eftirfarandi fyrirsögn
með stóru letri: „Karlmenn,
kvænist ekki!“ Og lögfræðing
urinn er KONA — Joan Ros-
anovca, sem hélt upp á 50 ára
hjúskaparafmæli sitt í sl. mán
uði. „Ég var heppin — ég
náði í góðan mann“, segir
hún.
En frú Rosanove, sem er 74
ára að aldri, segir að leysist
hjónaband upp, sé konunni
um að fcenna í 19 tilvikum af
hverjum 20.
„Ég hefi oft setið og horft
yfir skrifborð mitt á konur,
sem biðja um lögfræðilega
aðstoð, og hugsað með mér:
Aumingja miaðurinn“, segir
hún. „Af einhverri ástæðu hef
ur konan brugðizt marminum.
Konur vinna ekki við það
starf, að gera hann hamingju
samtan. Ég viðurkenni að auð
vitað eru þeir menn til, sem
eru allsendis ómögulegir. En
slíkir menn eru fáir borið
saman við konurnar".
Frú Rosanove segir, að
þrátt fyrir þetta séu lögin
nær ávallt á bandi konunnar.
„Ég þekki til kvenna — þær '
verð'a ferlegar víðfanigs á því
stigi málanna — sem hafa rú
ið menn sína öllu sem þeir
eiga, — og hafa síðan krafizt
meina“, segir hún. „Hið
hryggilega er að dómararnir
afhenda þeim þetta“.
„Það ættu að vera tilkynn
ingar í blöðunum í hverri
viku, þar sem mönnum er
skýrt frá lögunum undir fyrir
sögn: „Karlmenn, kvænist
ekki!“
Frú Rosanove segir, að
skilnaðarmál þau, sem hún
hefur rekið, hafi opnað augu
sín fyrir því, hvernig hjóna-
bönd leysast upp. ,,Ég hefi
oft beðið á laun í réttarsaln-
um og huigsar um það hveinsu
heppin ég væri, að ég væri
ekki konan í vitnastúkunni",
segir hún. „Leyndardómur
hjónabandsins er samistarf“.
Maður hennar, Edward Ros
anove, fyrrum skinnafræðing-
ur, lýsir hálfrar aldar ham-
ingjusömu hjónabandi þann-
ig: „Ég tuggði alltaf pípu
mína ef um rifrildi var að
ræða, þannig að ég opnaði
aldrei munninn. Eini skaðinp
sem -af þessu varð, var fjórar
ónýtar pípur“.
„Ég hef alltaif beðizt afsök-
un-ar hafi ég haft á röngu að
standa, og ég lét hana fara
að vinn-a svo að lif hennar
yrði skemmitilegra“.
„Sem kokkur er hún ágæt-
ur lögfræðingur!"