Morgunblaðið - 30.10.1970, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. OKTÓBBR 1970
Minning;
Ingibjörg
dóttir frá
Fædd G. marz 1874
Dáin 25. október 1970
FRÚ Ingibjörg Sigurðardóttir
frá Búðardal, ekikja Boga kaup-
manns Sigurðssonar í Búðardal,
t
Dóittuirdóittir mín,
Kolbrún Eiríksdóttir
Atkins,
a/ndalðist í sj úkraihúsi í Houst-
on 18. ofct
Fyrir hönd dætra hennar,
móðurbræðra og ammarra
vamdaimaininia,
Jónína S. Jónsdóttir.
t
Móðir mín, temigdamóðir,
aimmrna og lamlgamruma,
Sveinbjörg
Guðmundsdóttir,
frá Laufási, Hafnarfirði,
amidaðdst að Hratfniistu 22. okt.
Jarðarförim hefur farið fram.
Teitur Guffmundsson,
Sigríffur Ólafsdóttir,
Kristín Teitsdóttir,
Guðmundur Teitsson
og bamabamaböra.
Sigurðar-
Búðardal
lézt á Elii- og hjúkrunarheimil-
inu Grund að morgni sunnudags
ins 25. október sl. Með henni er
gemgin vel menntuð gáfukona,
fasprúð höfðingskona, fróð og
minnug, glöð og reif, einörð og
ítefniuföst. Henni voru gefnir
eiginleikar sem því ráða, að seint
fyrnist í huganum minning slíkr
ar koruu. Allir, sem kynntust
henni, urðu auðugri af. Sjálfur
tel ég það lán mitt að hafa ung
ur orðið á vegi hemmar og það
jafnt fyrir því, þótt hún hefði
nýlega fyllt sjöunda tug ævi
sinnar, þegar ég sá fyrst dagsins
ljós.
Frú Ingiþjörg var seinni kona
langafa míns, sem lézt 1930. Hún
fæddist 6. marz 1874 á Kjalar-
laindi á Skagaströnd, dóttir hjón
anna þar, Sigurðar Bemjamíns-
sonair frá Heiði í Gönguiskörðum
og Sigríðar Björnsdóttur þónda
og hreppstjóra Þorlákssonar á
Þverá í Hallárdal. 18 ára fór hún
til náms í Kvennaskólanum á
Ytri-Ey; sá skóli tók tvo vetur
og aðra tvo var hún við nám á
Hússtjórnarskólanum í Reykja-
t
Faðir okfcar og temigdafaíðir,
Sigurður Þorsteinsson,
Nýjabæ, Vestmannaeyjum,
verður jarðBonigkun frá Lamda
kirkju laiuigardaigiinm 31. okt.
ki. 2.00.
Dætur og tengdasynir.
t
Eiginmaður minn
PÁLL B. SIGFÚSSON
fyrrv. skipstjóri.
lézt 28. þessa mánaðar.
Þórhildur L. Úlafsdóttir.
t
Eiginkona mín og móðir okkar
ESTER RANDVER
sem andaðist 22. október, verður jarðsungin frá Akureyrar-
kirkju laugardaginn 31. október kl. 13,30 e.h.
Sigurður Leósson, Leó Kr. Sigurðsson,
Guðrún Sigurðardóttir, Sigurður Lárus Sigurðsson.
t
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför konu minnar, móður, tengdamóður, ömmu
og langömmu
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR
Vitastíg 12, Hafnarfirði.
Sveinn Guðmundsson,
Guðlaug Magnúsdóttir, Heigi F. Arndal,
Sigr'ður H. Arndal, Emil Emilsson,
Jónína H. Arndal, Þorsteinn Hjaltason,
Guðrún H. Arndal, Gestur Eggertsson,
Magnús H. Arndal, Guðný Elíasdóttir,
og barnabamabörn.
vík. Menntun sína, sem var
meiri og betri en gerðist í þá
daga, notaði hún í þágu sýsSLunga
sinna, því að hún var kenmari
langt á amnan ánatug um og eftir
aldamótin, þar af" fimm ár við
Kvennaskólann á Blönduósi.
Hún giftist Boga Sigurðssyni,
bónda og kaupmannd í Búðardal,
hinn 3. júní 1913. Bogi var póst-
afgreiðslumaður í mörg ár og
símistjóri, er þau störf voru sam-
einuð. Hann var mikilhæfur
maður og vel að sér, einkum í
þjóðlegum fræðum.
Fyrri konu sína, Ragnheiði Sig
urðardóttur Johnsen frá Flatey,
missti Bogi 1911. Börn þeirra,
er upp komust, eru þessi: Jón,
bryti á „Dettifossi“ (drukknaði
1944), Sigríður, gift Jóni Hall-
dórssyni, fyrrv. skrifstofustjóra
í Reykj aiy'íik, Ragnhedður, gift
Guninairi Ólafssyni bifreiðarstjóra
í Reykjavík og Sigurður, bæjar-
gjaldkeri í Vestmannaeyjum
(lézt í vor), kvæntur Matthild-i
Ágúistsdóttur.
Stjúpbörnum sínum fjórum
t
Falðir oiktoar,
Oddgeir Ólafsson,
sema lézt 26. oikt. ’70, verður
jarðsungiinm frá AkramiesikÍTkju
laiuigiardiaigdmm 31. otot. kl. 2 e.h.
reyndist fiú Ingibjörg hin bezta
móðir, enda n&ut hún mikils ást
ríkis af þeim. Þá tóku þau Bogi
og barnungan dreng í fóstur,
Boga Þonsteinsson, yfirflugum-
ferðarstjóra á Keflavíkurflug-
velli, og gekk frú Ingibjörg hon
um algerlega í móður stað.
Heimili kaupmannsins í Búðar
dal var fjölmennt og annasamt,
því að auk verzlunar, gem Bogi
rak frá 1899, stundaði hann einn
ig búskap á Fjósum. Mjög var
gestkvæmt á heimilinu og nutu
þeir, setm þangað komu, mikilliar
gestrisni. Voru hafðar uppi
skemmtilegar samræður, því að
fróðleikur húsbændanna var
mikiU og frásagnargáfa. Um mál
leysingjana var líka vel hugsað
á því heimili, og var fóðrun og
hirðing húsdýranna betri en á
flestum stöðum. Smáfuglar þyrpt
ust þangað heim margan vetrar
dag að þiggja góðgæti úr hendi
heimamanna.
Þau hjónin vom mjög einhuga
að aðstoða þá, sem minna máttu
sín. Það var siður þeirra, að taka
frá í vetrarbyrjun nokkrar þær
vörur, sem líklegt var að þryti
fyrir jólin, og halda eftir handa
þeim fátækustu í héraðinu, svo
að þeir yrðu ekki allslausir á há
tíðinni.
Svo sem fyrr er ritað, miissti
frú Ingibjörg mann sinn árið
1930. Gerðist hún þá póstaf-
greiðslumaður og símstjóri í Búð
ardal. í því starfi var hún í
miklu áliti yfirmanna sinna fyr
ir dugnað og frábæra reglusemi.
Frú Ingibjörg hlaut vináttu
og virðingu Dalamanna, enda
ekki ofmælt, að hún hafi verið
einhver fremsta kona við Breiða
fjörð á þeim árum, er hún dvaldi
þar. Þótti mönnum í því héraði
mikið skarð fyrir skildi, er hún
fluttist suður til Reykjavíkur
haustið 1942.
í Reykjavík bjó húin á Frakka
stíg 6a, hjá sjúpdóttur sinni,
Ragnheiði ömmu minni, og afa
mínium, Gunnari Ólafssyni. Ég
hafði þá hamingju að dveija á
því hermili lengur og skemur
og kynntist þar frú Ingibjörgu
og tókst snemma með okkur vin
átta mikil og góð. Hún kenndi
mér að lesa, og æ síðan nam ég
af henni góða hluti og nýta.
Ég þakka Guði fyrir frú Ingi
björgu Sigurðardóttur frá Búð-
ardal. Hún var góð gjöf Hans
til þeirra, sem þekktu hana.
Gunnar Björnsson.
KVEÐJA
Ég sakna þín vina, en samgleðst
þér,
er svifur þú burt úr heimi.
Hver samveirustund mér birtu
ber,
og brosin þín vel ég geymi,
Enin muin þín samúð ylja mér,
aldrei henni ég gleymi.
Hugrökk þú varst á heimsins
slóð,
hryggði samt myrkrið svarta.
Þú áttir í sál þér geisdaglóð,
geymdir þar vorið bjarta.
Nú á ég að syngja sigurljóð,
þótt sorg mér búi í hjarta.
Hver bæn þín var hlý sem
bannsins lund,
þú baðst fyrir vinum þínum,
því var mér það sönnust
sælustumd
að sjá þig á vegi mínum.
Báðar nutum við góðs á Grund.
Guð hjálpar öllum sínum.
Kveð ég þig vina, kvöldsól þín
hverfur að skýjabaki.
Drottinn blessar öll bömin sín;
ég bið, að hann við þér taki,
og lifirðu þar sem ljósið skítn,
í ljómainum sál þín vaki.
Guffrún Guðmundsdóttir
frá Melgerffi.
Árni Guðmundsson
Súðavík — Minning
Guffríffur Oddgeirsdóttir
V estmann,
Nikulás Oddgeirsson.
t
Þö&fcum sýndia samúð við
andlát oig útför,
Sigursteins Steinþórssonar,
Sandvík, Eyrarbakka.
Vandamenn.
t
Inniiiegar þekfcir tiil allra fjær
og mær, sem auðsýndu samúð
við amidliát og jarðairför föður
otokar, teinigdaföður ag afa,
Jóns Gunnarssonar,
frá Stöffvarfirffi.
Sigurveig Jónsdóttir,
Hulda Hannesdóttir,
Kristmann Jónsson,
Sigurlaug Gísladóttir
og barnaböm.
t
Inmiieigt þaikikiæti semidum við
öllum þsim, er sýnidu okkiur
samúð oig vinarlhuig vfð amdlát
og útför miammisiras mína og
föður,
Kjartans Þorsteinssonar,
bifreiffastjóra.
Kristín Þorsteinsson,
Gréta Kjartansdóttir.
ÞANN 24. þessa miánaðar lézt
í Vífilsstaðaihæili, vinuir minm,
Ármi Guðmumidssom frá Súðavík.
Vilð fráfaill hams eí- mér skyilt að
fara mokkrum orðum um þenm-
an mamm, sem ég bef svo lemigi
átt saimíl'eiið með.
Ámd vair sonur hjómamma
Blísabetar Guðmiumidsdóttur og
Guiðlmiumidar Guðmumidssomar. —
Blísalbet var somiardóttir Pétuins
hákainlafoinmaminis í Ófeigsfirðd,
siem lemigst af sitýrði sfcipi því,
sem Ófeigur raefndist, og emm
getur að llíta á byggðasafm á
Hvaimimst amga. Guðmundur fað-
ir Árrnia var bóndi að Melum í
Ármaslhreppi í Stramdasýslu og
varð þeim hjómuim tólf bairmia
auðið. Geta miá miæmri aið Áirmii
hefur snieimtma femigið að þreifa
á erfiðri lífstoaráttu við . þaiu
sfcilyrðd sem bairmmörgu fólki
voru búiln í þá daga á hairðbýl-
um slóðum. Þriiggja vetra fór
Ármi í fóstur tffl hjóniammia Ein-
ars Þorsteimssonar og komiu hams
Guðrúmiar, em húm var föður-
sysftir Ama. Þessi hjón fluttuisit
svo þremiuir áruim eftir að Áirmi
kom uinidir verndarvæmig þeirra
til Súðavíkur úr Ámieshmepipi
og þar dvöldu þau till aeviloka.
Þairna liðu síðarn æsikuár Áma,
hjá himum hsegliátu og dag-
farsprúðu fósturforeldrum seim
voru dæmi þess bezta í íslemzfcri
sj ómannglund. Þau uinmu Armla
sem væri bamm þeirra eigim som-
ur og var missir fóstummóður
hanis homum miikilll missir em
hamm var þá emm á uinigum aldmL.
Síðam hóldu þeckr Ámii, fóstur-
faðir áisamt fósturdóttir heimiM
saimam áQlt til ævilofca Eimians.
f bamalegu Einiairs fciom 'glöggt
fnam að Ámi hafðii vel kumualð
að meta það skjól sem þessi
ágæti miaður hafði m'eginiað að
veiita hom'um, því æskam er
ærslafuilil og þamfnaist oft styrks
og stoðar, sem Ártnd hafði vissu-
lega átt í fóstiurföðuir símium.
Saut j áin ára að aiLdri vakti
Öllum þeiim, sem sýmdu mér
vimsemd og viirðdmigu með
gjöfum, blómum oig skeytium
á sjlötuigisafmœili mírnu, færi ég
mitt immiilieigiasita þalkklæti.
Sérstiafcliega TóniSkáldafélaigi
ísianids, Félagi ísl. hljómlist-
armatnmia, Starfsimaminiafélaigi
Simifónáiulhljómisveitar íslamds,
STEF-i, Lúðraisrveitimmi Svam
oig Lúðrasveiit Reyfcjavítour.
Guð biesiá yktour öll.
Karl O. Runólfsson.
Hjiartaimieigar þafclkir og
kveðjur til þe'irra, sem glöddu
milg á sextuigsaflmæliinu irmeð
kærledlkia og hlý'huig. Guð
blessi ytokiur öll.
Hjörleif Ivarsdóttir,
stödd Lynglieiffi 15,
Selfossi.