Morgunblaðið - 31.12.1970, Síða 4

f
4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. DESEMBER 1970
>
>

>

í dag, á jóladagsmorgun, er
stund til umhugsunar. Ég á
heimili, mér líður vel. Var það
Ijós í myrkrinu sem mér birtist
á aðfangadagskvöld? Það, sem
þú gjörir mínum minnsta bróð-
ur, það gjörir þú mér, er sagt,
að Jesús Kristur hafi mælt.
0 Pillurnar og stóri bróðir
Var þetta mín jólagjöf? Mér
létti, ég vissi þá, hvar hann
var. Samstundis var sem ég
lamaðist, maðurinn og börnin
mín, hvernig verður þeim við?
En stóri bróðir, aðaltraust
móður minnar, konunnar, sem
átti manninn sinn mestan hluta
ársins á sjónum, hann kom til
mín, systur sinnar, á þessu
kvöldi. Flest jól í mínum bú-
skap, hefur hann verið okkar
IIVERFISGÖTU103
V W Sendiferðabifreið-VW 5 manna-VW svefnvagn
VW 9manna-LamJrover 7manna
LITLA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastræti 13
Sími 14970
Eftir lokun 81748 eða 14970.
Véltseknifræðingnr
Óskum eftir að ráða véltæknifræðing til starfa á teiknistofu
vorri í Straumsvík.
Starfið er fólgið í: Hönnun vélbúnaðar.
Gerð kostnaðaráætlana og eftirlits-
störf með framkvæmdum.
Starfið krefst: Reynslu í gerð vélteikninga
Þekkingu á aðstæðum hjá íslenzkum
vélsmiðjum og enskukunnáttu.
Nokkur þýzkukunnátta æskileg.
Ráðning nú þegar eða eftir samkomulagi. Framtíðarstarf.
Þeim sem eiga eldri umsóknir hjá fyrirtækinu, er bent á að
hafa samband við starfsmannastjóra.
Umsóknareyðublöð fást hjá Bókaverzlun Sigfúsar Eymunds-
sonar, Austurstræti 18, Reykjavík og Bókabúð Olivers Steins,
Hafnarfirði.
Umsóknir berizt eigi síðar en 15. janúar 1971 í pósthólf 244
Hafnarfirði.
(SLENZKA ÁLFÉLAGIÐ H.F.
STRAUMSVlK.
Bílaleigan

ÞVERHOLTI15 SÍMI15808 (10937)
Hópferðir
Til leigu i lengri og skemmri
ferðir 10—20 farþega bílar.
Kjartan Ingimarsson,
sími 32716.
Véloverkfræðingur
Óskum eftir að ráða vélaverkfræðing til starfa í verkfræði-
deild vorri við álverið í Straumsvik.
Starfið er fólgið í: Lausn margvíslegra verkefna varðandi
rekstur og uppbyggingu álversins.
Starfið krafst: Góðrar alhliða þekkingar á sviði
vélaverkfræði.
Ráðning nú þegar eða eftir samkomulagi.
Þeim sem eiga eldri umsóknir hjá fyrirtækinu, er bent á að
hafa samband við starfsmannastjóra.
Umsóknareyðublöð fást hjá Bókaverzlun Sigfúsar Eymjnds-
sonar, Austurstræti 18, Reykjavík og Bókabúð Olivers Steins,
Hafnarfirði.
Umsóknir berizt eigi síðar en 15. janúar 1971 í pósthólf 244
Hafnarfirði,
ÍSLENZKA ÁLFÉLAGIÐ H F.
STRAUMSVÍK.
Fa BtLALEItdAX TAIH'

22-0*22-
RAUDARÁRSTÍG 3lj
-=^—25555
14444
mmm
I3ILALEIGA
gg Dapurleg jólaliugleiðing
Y skrifar
„Ég hrópa: Ó, Guð, er þú til?
Við söfnum peningum handa
hungruðum þjóðum, fleirum og
fleiru. Ef til eru örlaganornir,
þá eru líka til örlagadísir.
Ég er lánsöm, á góðan eigin-
mann, fullt hús af börnum,
góðum og skemmtilegum. Ég
lofa þau aðeins fram á þennan
dag, gæfuhjólið gæti snúizt.
Presturinn segir, að jólin séu
sem ljós í myrkrinu. Okkur,
sem líður vel, eru jólin og
þeirra boðskapur tími, sem við
hlökkum til. Að þeim liðnum
gengur nýtt ár í garð, það fer
að styttast í vorið. Ég lít til
baka, man mörg jól frá æsku
minni. Góðir foreldrar — góð
börn. En allt á sinn endi, það
missti sinn ljóma. Elskuleg og
góð móðir, hún dó. Svo lítið
orð, svo mikil sorg. Vér ein-
mana sálir, mitt í mannhafinu.
Var hér á ferðinni örlagadís,
sló hún á sinn vef? Var það
guð? Stuttu síðar dó bróðir,
aðeins unglingur, hver sló
þann streng?
jólagestur, stundum heilbrigð-
ur, stundum ör af víni og það,
sem verrra er, á siðustu jól-
um í dvala af pillum. Hann var
ekki þessa heims. Hann stóri
bróðir minn, sem leiddi mig
litla við hönd sér, sagði mér
sögur, var mér svo góður, aðal-
traustið, þegar pabbi var á
sjónum. Hann kom, hann varla
gekk, hann næstum skreið.
Hann gat ekki gert sig skiljan-
legam, þó skildi ég þessi orð:
Má ég koma? Hver spann nú?
Mörg augu störðu, enginn
sagði neitt, hver hugsaði sitt.
„Haf gát í nærveru sálar.“
Hann komst í stól, vonaraugu
litu upp. Var þetta hans ljós?
Var þetta Ijós mitt og minnar
fjölskyldu? Þetta guðsbarn,
sem hvergi á orðið höfði að
halla, búinn að koma sér alls
staðar út úr húsi, sárþjáður á
sál og líkama, eins langt leidd-
ur á vegi óhamingjunnar og
ég held, að hægt sé að komast.
Pillur til að gleyma öllu
geta sig ekki hreyft, vera
lamaður á sál og líkama. Pillur
til uppörvunar, fyrst tvær, svo
aftur tvær og margar fleiri.
Pilla til að geta sofnað, önnur
til að sofa meir. Pilla, meiri
pilla, fullt af glösum, bæði
tómum og með pillum í. Alltaf
verið að gá að pillum í þessum
vasa og hinum. Engin skýr
hugsun, ekkert vald yfir lík-
amanum, aðeins þetta eina
kemst að, pilla.
Ég lít öðru sinni til baka.
Móðir mín átti góðan son, hún
horfði björtum augum á fram-
tíð hans. Hún lifði ekki þá
raun að horfa upp á sinn góða
son fara svona. Óf örlagadís-
in sinn vef? Engin móðir á sér
betri ósk en að sjá börn sín
verða að góðu og hamingju-
sömu fólki, duglegu, sem hef-
ur fullan hug á að bjarga sér.
Ég bið til guðs, að mín böm
og öll börn megi ganga veginn
til hinnar réttu hamingju. Hve
mörg heimili á okkar kæra
landi þurfa að bera þessa
raun? Hún er ekki betri en
mörg önnur þung spor, sem
við öll þurfum að gamga á
lífsleiðinni. Ég gæti lagt svo
miklu rmeira, en fátækleg orð
eru litilsmegnug.
Guð gefi öllum góða líðan
og gleðilega hátíð.
Y“
0 Þakkir
Freymóður Jóhannsson
skrifar:
„Velvakandi góður!
Ég þakka 19 ára mennta-
skólastúlkunni orðsendingu
hennar í dálkum þínum s.l.
laugardag (19. des.). Það gleð-
ur mig mjög, að hún, — eftir
yfirvegun — lítur þannig á
málin nú. Sem þakklætisvott
hefði ég haft löngun til að
senda henni og biðja hana að
lesa ný-útkomna bók eftir
hinn víðkunna Norman Vin-
cent Pea'le, sem í þýðingu
Baldvins Þ. Kristjánssonar
heitir: „Sjálfsstjórn í storm-
viðrum lifsins.“ En e.t.v. á hin
unga stúlka þegar þessa bók.
Ef svo skyldi hins vegar ekki
vera, vil ég í einlægni benda
henni á að kynna sér þessa
eftirtektaverðu og lærdóms-
ríku bók.
Með beztu kveðju og ósk um
sanna lífshamingju á leiðinni
framundan.
Reykjavík, annan dag jóla
1970,
Freynióður Jóhannsson."
0 Vegagerð
,,Vegfarandi“ skrifar:
„Velvakandi.
Umræðuþátturinn um vega
mál í sjónvarpinu kvöldið
fyrir Þorláksmessu var harla
athyglisverður, en megingalli
hans, eins og svo margra hlið-
stæðra þátta, var sá, að ákveð-
in niðurstaða fékkst engin,
nema þá helzt sú, að annah þátt
þyrfti um málið. Eins og við
var að búast, snerist þátturinn
að meginefni um þá tækni í
vegagerð, sem Sverrir Run-
ólfsson boðar, en vegamála-
stjóri og aðrir íslenzkir sér-
fræðingar um vegagerð og
jarðveg draga i efa, að henti
við islenzkar aðstæður. Fannst
mér vegamálastjóri raun-
ar halda til skila öllum
rökum sínum og sinna manna
gegn aðferð Sverris, en ekki
var sama hægt að segja með
syör Sverris. Langar mig til
að draga fram þau atriði máls-
ins, sem að mínu áliti eru
kjarni þess.
Végamálastjóri lýsti þvi
margsinnis yfir I þættinum, að
ef Sverrir uppfyllti þau skil-
yrði, sem sett væru varðandi
styrkleika og frágang yfirlags
vega og væri samlteppnisfær
um verð, kæmi hann ekki síð-
ur til greina en aðrir sem verk-
taki hjá vegagerðinni. Hann
lýsti þvi einnig yfir, að ekkert
væri þvi til hindrunar að nota
hvaða vinnuvélar og tæki, sem
væru, ef þau aðeins fullnægðu
þeim kröfum, sem gera verður
til slíkra tækja til ákveðinna
framkvæmda.
Einnig kom fram i þættinum,
að ný útlagningarvél af þeirri
gerð, sem Sverrir talar um,
muni kosta um 7 millj. kr., en
unnt sé að fá notaða vél fyrir
um það bil hálfvirði. Ekki var
gerð athugasemd við þetta
verð af Sverris hálfu, en það
er raunar ekki hærra en lítii
jarðýta kostar.
Nú er fyrirhugað að leggja
sem hraðbrautir allt að 30 km,
og meira fylgir í kjölfarið.
Vélina ætti þvi að vera lítill
vandi að afskrifa að fullu í
þessu verki og miklu meira en
það. Það var því meira en lítið
furðulegt að heyra, hve mikla
áhættu Sverrir taldi að kaupa
vélina, já, jafnvel svo mikla
áhættu, að rikisábyrgð þyrfti
til kaupanna.
Mig furðar þó enn meira á
öðru. Ef aðferð Sverris er
svona miklu einfaldari, hag-
kvæmari og ódýrari við hrað
brautalagningu á Islandi en
aðrar aðferðir, ætti hann fyrir
löngu að vera kominn i sam-
band við verktaka, sem tækju
að sér þann hluta framkvæmd-
anna (þ.e. undirbyggingu veg-
anna), sem hann getur ekki
séð um. Það er engin hætta
á því, að íslenzkir verktakar
fylgist ekki svo með tímanum,
að þeir væru ekki búnir að
taka Sverri að sér, ef þeir
hefðu minnstu von um, að að-
ferð hans væri nýtileg hér, þó
ekki væri nema bara vegna
gróðasjónarmiðsins."
0 Fallegt ævintýri
Nei, góðir lesendur, sagan
hans Sverris Runólfssonar um
einfalda og ódýra vegagerð á
Islandi, sem hann hefur sagt
okkur i sjónvarpi og dagblöð-
um, er því miður aðeins fallegt
ævintýri, sem á sér enga stoð
í veruleikanum. Við skulum
ekki trúa á það, og ég hef það
á tilfinningunni, að augu
Sverris séu að opnast fyrir því,
að það er ekki sama landslag,
jarðvegur og veðrátta á íslandi
og í Kaliforníu.
Það er svo annað mál, að
ævintýri i vegamálum eru engu
að síður að gerast á Is-
landi i dag: hraðbrautafrarn-
kvæmdir Vestfjarðaáætlun,
Austurlandsáætlun o.fl. Það er
gott til þess að vita, að þessí
ævintýri eru sönn.
Gleðilegt ár.
Vegfarandi."