Morgunblaðið - 09.09.1971, Blaðsíða 24

(
24
MORGUNBLA£>J£>, KJMMTUDAGUR 9. SÉPTElMBER 1971
ÓSKAR EFTIR
STARFSFÓLKI
í EFTIRTALIN
STÖRF:
Mosfellssveit
- MARKHOLTSHVERfl
Okkur vantar umboðsmann til að annast
dreifingu og innheimtu fyrir Morgunblaðið
frá 1. október.
Upplýsingar hjá umboðsmanni, Mark-
holti 12, sími 66-164, eða afgreiðslustjóra
Morgunblaðsins, sími 10-100.
Blaðburðarlólk
óskast
Laugavegur frá 114—171 — Lindargata —
Vesturgata frá 44—68 — Tjarnargata —
Bræðraborgarstígur — Miðbær — Höfða-
hverfi — Granskjól — Garðastræti.
Afgreiðslan. Sími 10100.
Blaðfciirðarfólk óskast
í GARÐAHREPP, ÁSGARÐ, FITJAR
og GRUNDIR.
Upplýsingar í síma 42747.
Y tri-Njarðvík
Nýr umboðsmaður, Guðmunda Reimars-
dóttir Holtsgötu 35 er tekin við afgreiðslu
blaðsins, sími 2698.
Drengur eða stúlka
óskast til sendiferða á ritstjórnarskrifstof-
unni frá kl. 9 til 5.
Styrktarfelag lamaðra og fatlaðra
— kvennadeild
Kaffisala félagsins verður
sunnuoaginn 12. sept. að
Hótel Sögu, Súlnasal. Félags-
konur eru vínsamlegast beðn-
ar að koma með kökur þangað
frá kl. 10 árdegis.
Kvenfélag Bústaðarsóknar
Árírrndi skyndifundur verður
í Réttarholtsskóla fimmtud. 9.
þ. m. kl. 9. Vinsamlegast fjöl-
mennið. — Stjórnin.
Bazar — happdrætti — kaffisala
í Félagsgarði í Kjós laugardag-
izm 11. sept. kl. 3 til styrktar
Félagsgarði.
Kvenfélag Kjósarhrepps.
Bræðraborgarstígur 34
Kristileg samkoma i kvöld kl.
8.30. Allir velkomnir.
Hjálpræðisherinn
Almenn samkoma í kvöld kl.
8,30. Allir vefkomnir. Bióma-
söludagur Hjálpræðishersins á
föstudag og laugardag.
Ferðafélagsferðir
Á föstudagskvöld kl. 20:
1. Landmannalaugar, Jökulgil.
2. Snæfellsnes (berjaferð.)
Á laugardag kl. 14:
Þórsmörk.
Á sunnudagsmorgun kl. 9.30:
Þríhnúar.
Ferðafélag slands,
Öldugötu 3,
símar: 19633 - 11798.
Séð yfir hluta fug-labyggðarinnar í Eldey.
- Eldey
Framh. af bls. 10
ryggð h'afsúlu í heiminum og úr
>v4 „vegur" aflagðist upp á Eld-
y er rétt (leturbr. á.j.) að lotfa
-ynni að vera ósnortinni af um-
erð eða unrnbúnaði marma".
Svo mðrg voru þau orð, en
ræri þetta rétt hefðu 100 súlu-
'reiður verið í hættu. Hitt
-r svo að hafa skal það
em sannara reynist og á leið-
nni upp í Eldey þar sem hægast
r að fara er ekki eitt einasta
úluhreiður auk þess að þeir
em þekkja til í fuglabyggðum
ið Island vita að enginn bjarg-
naður lætur sér detta í hug að
anga um á súlubæfam á brött-
m bjargsyllum, þvi ek'kert er
ausara á bjargi en súluhreiður.
>ar fóru nú þau rök íyrir
'jörg, e®i hitt situr svo ef til
ill í Þorsteini Einarssyni að áð
r hafði hann veitzt að mér
egna ferðar í Súlnasker og er
azt úr því sem komið er að láta
á sögu fylgja með. Fyrir nokkr
m áruim sendi sjónvarpið kvilk-
lyndatökumann með okkur
akkrum Vestmannaeyingum í
ilnaferð í Súlnasker í Eyj-um,
t á hverjú ári er veitt þar lít-
5 eitt af súlu til matar. Hefur
íkt tíðkazt í Eyjium í aldir og
tti með þessari för kviikim.ynda-
'ikumannsins að taka heimildar
:vikmynd um forna atvinnu-
ætti, sem voru við það að
eggjast niður.
Myndin þótti mér ta-kast ágæt
ega, þó að þeim sem ekki eru
/anir öðru en borgarlífi, hafi ef
;il vill þótt hráslagale.gar aðfar-
r að fugl'unum. Þulur sjón-
/arpsins lét sig þó hafa það í
leimildarkvikmiyndinni að
'Pyrja. „Hvað segja dýra-
'erndunarfélögin nú?“ Og það
ar svo sem auðvitað, Þorsteinn
narsson kærði ferðina sem full
úi í Dýraverndunarsambandi
'ands og klifað var óspart á
ílinu, þar sem þessir vondu
enn úr Eyjum voru að drepa
aklausa fugla. (Líklega verður
arið að banna að blóðga fi.sk,
>að er svo ruddalegt). Máiið
/ar síðar sent til saksóknara og
eftir athiugun þar var því vísað
frá, þvi ferðin var I alla staði
lögieg. Ekki anzaði ég þessu
máli þá, en til þess að
sýna samræmið hjá þessum
monnum er rétt að það komi
fram að Þorsteinn Einarsson hef
ur sjálfur farið í a.m.k. þrjár
súludrápsferðir í Súlnasker á
sínum yngri árum og að sögn
samferðamanna hans var hann
enginn eftirbátur annarra í við-
fangsefninu.
Þetta er að visu annað mál,
en ég tel möguleika á því að eitt
hvað sé þarna á milli í sam-
band'i við freklega afskiptasemi
Þorsteins Einarssonar á Eldeyj-
arflörinni, og því raácti ég þetta
mál hér.
En víkjum nú aftur að Eld-
eyj'armálum. Um 20. júní 1970 tal
aði ég við Birgi Kjaran um fyr-
irhugaða Eldeyjarferð og var
þá ekki búið að taka málið fyr-
ir, en það heyrði ég að bréf
Þorsteins Einarssonar hafði eitt
hvað farið illa í hann og kvað
nú við ólj’ósari tón en áður.
Síðan hef ég eklki talað við
Birgi Kjaran og engin boð feng-
ið frá honum eða náttúruvernd-
arráði. 1 Eldey fórum við siðan
26. júM s.l„ en þá var liðið á
annað ár frá því að umsókndn
var send og ekkert svar hafði
borizt.
í tilkynningu í Mbl. 29. ágúst
s.l. sem Birgir Kjaran undirrit-
ar segir hins vegar að munnleg
beiðnd frá mér hafi verið tekin
fyrir á fundi náttúruverndar-
ráðs 5. ágúst 1971 og að sam-
þykkt hafi verið að synja öll-
um beiðnum uirri landgöngu í
eyna. Þá voru einnig tekin fyr-
ir mótmæli Þorstein.s Einarsson
ar gegn Eldeyjarferð. Margir
munu hafa brosað að þessari til
kynningu, því að þann 5.
ágúst 1971 var undlrritaðiur
ásamt fétögum sínum búinn að
klífa.Eldey.
Við nánari athugun kom hins
vegar í ljós að prentvilla hafði
sleeðzt inn í tiikynninguna hjá
náttúruverndarráði og átti að
standa 5. ágúst 1970, en
ekki ”71. Leiðréttist það hér
með.
1 tiikynningunni segir einnig
að mitt nafn hafi verið á beiðni
frá Páli Steingrímssyni, en það
er ósatt og það er einnig ósatt
að Páii Steingrímssyni hafi ver-
ið synjað um leyfi til landgöngu
í Eldey. Bréfi hans hef-ur ekki
verið svarað fremur en mdnu
bréfi, en ef Birgir Kjaran hef-
ur átt að láta ókik-ur vita munn-
lega um afgreiðslu málsins, er
það hans mál að það hefur fyr-
irfarizt eða aflagiazt. Og hvað
Birgir heflur gert við mitt bréf
veit ég ekki.
Þá er einnig rétt að láta það
koma fram að Birgir Kjaran
var búinin að lofa kvikmynda-
tökumanni frá sjónvarpinu að
komia með sér í þyrlu til Eldeyjar
og átti að fara þá ferð s.l. vor.
Stjórnendur landhelgisgæzlunnar
munu hins vegar ek'ki hafa ver-
ið áf jáðir i að reyna að lenda í
Eldey um varptimann, enda er
af því mikil hætta fyrir þyrl-
una. Auk þess, sem þyrla get-
ur ekki lent þar á þeim tima
nema drepa eitthvað aif súl.uung-
um i hreiðrum símum, þvi að á
eina staðnum sem mögulegt er að
lenda á í Eldey, með góðu móti,
er hreiður við hreiður um varp-
tímann.
Áhugi okkar á Eldeyjarferð
var tvíþættur. Fyrst og fremst
að ná þar innlendu efni og
myndum í blaðagrein, efni uim
hluta íslands, sem er einstæður,
en mjög fáir landsmenn höfðu
nokk'urn tima séð, nema af
myndum sem teknar eru úr
miklium fjarska. Hinn þátturinn
byggðist á áhuga okkar á fugla-
lifi íslands og því að klifa
þessa rómuðu eyju, en jaflnframt
langaði okkur, sem eyna klif-
um, að athuga hvort súlan í
Eldey ætti við sama vandamál
að etja og súlan á súlu-
bæium Vestmannaeyja. Vanda-
málið er það, að fuillorðna súl-
an hirðir nælonspotta á sjón.um
og ber I hreiður sín. Þegar ung-
inn fer að vaxa, kemur súluskit-
urinn fljótt og spottarnir fest-
ast í hraukunium. Hættan er sú
að súluungamir lendi mieð lapp-
ir eða háls i nælonlykkjum, sem
standa út úr hrauikumum og ef
þeim er ekki bjargað úr nælon-
inu drepast þeir á hreiðrunum
fullvaxnir til flugs. Það er að
sjálfsögðu regla í Eyju.m að
leysa sli.ka unga og i Eldey var
sama vandamáJið uppi á teningn
um. Má segja að eina röskun akik
ar á fuglaMiíinu þar hafi verið
sú að við leystuim dauðadæmda
súiuunga úr viðjum næionsins.
Það er leitt ef Eldeyjarferð-
in hefur sært einhverja, það var
ekki ætlunin, en við vissum af
fyrirhugaðri þyrluferð, þó svo
að ekki hafi verið sótt um hana,
og þar sem ekkert svar haföi
borizt við beiðni minni fyrir ökk-
ar hönd, skelltum við okkiur
upp í Eldey að morgni dags I
júMmánuði s.l. hressir og kátir
án þess að vita að við værum
að „stela glæp“ frá öðrum.
- jr
Oskum eftir
að ráða húsgagnasmiði, trésmiði og menn vana uppsetningar-
vinnu. Upplýsingar í símum 31113 að 83913.
INNRÉTTINGAR HF.
SKEIFAN 1 - SÍMI 31113