Morgunblaðið - 08.01.1972, Síða 3

Morgunblaðið - 08.01.1972, Síða 3
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 1972 3 Skýringar ritstjóra Hvem Hvad Hvor ekki fullnægjandi „ÉG TEL fikýrinjarar ritstjóra Hveim Hvad Hvor ebki full- nægjandi og ná of skammt," sagði Sigur jón Sigurðsson, lög reglustjóri í viðtali við Mbl. i gær, en í gærmorgun birti Politikens Forlag afsökun í auglýsingu á bls. 2 í Politik- en. Sigurjóni barst í gær bréf frá foriaginu, þar sem frá því var skýrt í þremur vélrituð- um línum að Morgunblaðinu hefði verið send fréttatiikynn- ing um málið og hann beð- inn afsökunar í hálfri ann- arri línu. Engar skýringar fylgdu á því hvernig á mis- skiiningnum stæði. Eins og teuimugt er af fréttum henti ritstjóra Hvem Hvad Hvör þau hrapallegu mistök að villast á lögreglu- þjóni á Seyðisifirði og lögreglu stjóranum í Reytkjavíik ag í bökinni stóð að lögregiustjór- inn í Reykjavúk hefði orðið ikonu sinni að bana. Sigurjón sagðist ekki geta tekið ákvörð un um það, hvað hann gerði í málinu, fyrr en hann hefði fengið nánari upplýsingar um það, hvernig þessi villa hefði slœðzt inn í bókina. Hann bið ur þvi átekta enn um stund. Morgunblaðinu barst í gær fréttatiJkyinning frá Politikens Forlag, sem óskað er birting- ar á í Mbl. Undir tiíkynning- una ritar ritstjóri Hvem Hvad Hvor, Hjalmar Petersen. Tii- kynningin ber fyrirsögnina „Hvem Hvad Hvor þykdr ]eitt“ og er svohljóðandi: „Leið mis túlfcun á stuttri frétt 5 dag- blaði hefur valdið þvd að rugl- að var saman lögreglustjóran um í Reykjavik og lögreglu- þjóni á Seyðisfirði í annál Hvem Hvad Hvor. — Til allr- ar hamingju er það mjög sjaldgæft, að við höfum rek- izt á svo alvarlega vi'llu í ár- bökinni. Leiðréttinig verður sett í naestu útgáfu bókar- innar. Við biðjum Sigurjón Siigurðsson, lögreglustjóra innilega afsökunar". Afsökunaraugiýsingin í Poli tiken í gær ber fyrirsögnina „Þegar óheppnin eltir mann..." Hún hljóðar svo í þýðdngu: „Til allrar hamingju er sjald- gæft, að unnt sé að benda á villur i Hvem Hvad Hvor, en komi það fyirir, er villan — nærri má segja til allrar ham- ingju — svo alvarleg, að hún stinigur í augun. Islenzkir lesendur munu því aðeins hrista höfuðið, þegar Sovézkt rit um Morgunbladid: „Þeir láta sér ekki segjast6É I DESEMBERBLAÐI sovézka tímaritsins New Times, sem er vikurit á ensku og fjallar nm alþjóðamál birtist grein eftir V. Rodionov rituð í Reykjavik í nóvember sl. og nefnist: „Þeir láta sér ekki segjast" („Diehards"). Þa.r er fjailað um skrif í Morgun- blaðinu og er greinilegt að greinarhöfundi falla þau ekki sérlega vel. Svo virðist sem grein er Leifur Sveinsson fram- kvæmdastjóri skrifaði í Moyg unblaðið í haust hafi komið verst við kaun V. Rodinovs. Leifur skrifaði grein, þarsem hann lagði til að stjórnmála- sambandi yrði slitið við Sov- étríkin og önnur Varsjár- bandalagsriki fyrir maí 1975. Rodinov segir um greinina „og það á tímum þegar greinileg þíða er á stjórnmálasviðinu í Evrópu". Hann heldur á.fram „Hægt væri að virða að vett- ugi þessar tillögur Sveinsson- ar, sem Morgunblaðið birti með svo mikilli kæti, ef hér væri um einstaikt tilfelli að ræða. En því fer fjarri. Fá- um dögum áður en grein Faðir okkar, Jósteinn Magnússon, andaðist fimmtudaginn 6. janúar. Fyrir mína hönd og fjar- staddra systkima minna, Vilhjálmur H. Jósteinsson. Fyrsta síldin Höfn, Homafirði, 7. janúar. FYRSTA síldin á árinu kom til Hornafjarðar í nótt. f>að var Skimney frá Hornafirði, sem kom með 30 lestir. — Gunmar. Sveinssonar birtist hafði hús- móðir skrifað Velvakanda án þess að láta nafns síns getið, þar sem hún kvartaði yfir framferði sovézkra jarðfræð- inga, sem höfðu starfað með bandarískum, v-þýzkum og brezkum jarðfræðingum í sambandi við alþjóðajarðeðl- isársáætlunina. Hún mót- mælti því að sovézfku jarð- fræðinigunum var gefið leyfi til að hafa radíósamband við sovézka rannsóknarskipið Akademik Kurehatov, sem þá sigldi undan ströndum Is- lands. Burtséð frá öðru dett- ur manni í hug að spyrja hvernig húsmóðir viti svo mik ið um máJ, sem ekki eru op- inberlega á innlendum vett- vangi. Er hugsanlegt að rit- stjórarnir sjá'lfir eða einhver bak við þá leggi fréttamönn- um siinum svo ómerkilegan andsovéakan áróður í munn ?“ Greinarhöfundur hefur fyjgzt vel með skritfum Morg- unblaðsins og annarra ís- lenzfcra blaða, þvi að hann lýsir því yfir að í október hafi Mbl. þjiáðzt af mjög iil- kyinjaðri andkommúnistiskri — 1971 kalt ár I’ramhald af bls. 28. sem reyndar var ekki hlýitf, en mjög sólríkt og hægviðrasamt. Það var þvi hagstætt, inema hvað þeir sjá að skipti hafa verið höfð á lögreglustjóranum i Reykjavik og öðrum í saka- máJi, eii af tillitssemi við alla aðra, viljum við hér á þessum stað birta hinn rétta texta í annáinum fyrir 24. marz: Lögregluþjónn á Seyðis- firði, íslandi, fangelsaður grunaður um morð á komu sinni. Ritstjórn Hvem Hvad Hvor biðst mjög afsökunar á þvi, að stutt frétt á dagblaði — sem unnt var að misskilja — þvá miður var rangt túlkuð". Neðst í auglýsingunni stend- ur svo á svörtum gnunni með hvitum stöfum: „Elkki er hægt að hafa allt í höfðinu, en vita verður maður, hvar þvi var slegið upp“. 1 sambandi við þá staðhæf- ingu ritstjóra Hvem Hvad Hvor, að mjög sjaldgæft sé, að menn rekist á villur í rit- inu má á það benda, að í þeim sama annál og missögnin um iögreglustjóra er, þá er þess getið að hinn 10. apríl hafi Poul Hartling, utanrifcisráð- 'herra Dana afhent Islending- um handritin, en að sjálfsögðu var það Helge Larsen, kennslu málaráðherra sem það gerði. móðursýki þvlí að blaðið hafi þann mánuð birt 28 atriði, sem beint var gegn Sovétríkj- unum. Hann bætir þvi við að Vísir hafi birt 14 slík atriði. Þá kvartar hann mjög yfir fréttum Mbl. af fjölda sov- ézkra sendiráðsstarfsmanna og viðskiptaráðunauta og seg ir að blaðið hafi talið konur og böm með til að gera töl- una stærri og þannig skapa óvináttu í garð Sovétrikjanna. Þá birtir greinarhöfundur ummæli T. Karlssonar rit- st jóra Tímans, þar sem hann segir: „Það er ljóst að ástæð- umar fyrir þessum fölsunum eru til þess gerðar að hræða almenning". „RAUÐA HÆTTAN" Greinarhöfundur segir, að það að veifa „Rauðu hætt- unni“ sé ekki nýtt fyrirbrigði og sé yfirleitt notað af þeim, sem eigi í erfiðleikum. Slákt eigi sannarlega við um Sjálf- stæðisfliokkinn, sem eftir 12 ára stjórn eigi í miklum erfið leikum. FJokkurinn hafi misst stuðning kjósenda i kosningunum og orðið að vikja fyrir vinstri samsteypu- stjórn. Efnahagsáætlanir nýju stjórnarinnar svo og ákvörðunin um að láta banda ríska herinn fara úr landi hafi vakið mikla óánægju hjá stjórnarandstöðunni. Siðan segir: „Til að reyna að 'koma í veg fyirir að dregið verði úr þuirrkar háðu sprettu i júnimán- uði. Ársmeðalhiti í Reykjavik vairð 4,5 gráður, seim er 0,5 gráðum umddr meðallagi og ánshitinn á Akureyri var 2,9 gráður, sem er 1,0 gráðu lægri en í meða'lári. Ánsúrkoma virðisit hafa orðið í tæpu meðaJlagi i Reykjavík 797 mm, ein meðallag er 805 mm. Á Afcureyri varð úrkoman 465 mm, en meðalJag þar er 474 mm. 1 sambandi við sumarúrkomu má uindirstrika að júnimánuður var mjög þurr — i þeim mámuði að- einis 2 mm i Reykjavik og er Aiiglýsingin með afsöktinar- beiðninni sem birtist í Poli- tiken i gær. STAKSTEIMAR n viðsjám hefur Morgunblaðið kerfisbundið flutt lesendum \ sinum andsovézkan óhróður í von um að gera stjórnina óvin sæla og að lokum fela hana." VERKSMIDJUSTJÓRINN Höfundur lýkur méli sinu með að segja að meðan hann hafi dvalizt í landinu hafi hann áþreifanlega orðið var við virðingu fólksins íyrir Sovétrikjunum og segir að hvenær sem hann hafi nefnt Morgunblaðið á nafn við ein- hvern hafi það þegar verið fordæmt „að þau öfl sfculi finnast í landinu, sem reyni að ala á óvináttu í garð ann- arra þjóða". „Ég minnist einkum sam- tals við verksmiðjustjóra, sem sagði um grein Sveins- sonar: „Þetta er ekkert ann- að en óábyrgt hjal og getur aðeins komið frá fólki, sem hefur misst sjónar af raun- veruleikanum. Það sem okk- ur vantar eru nánari tengsl, viðsikiptatengsl við allar þjóð ir, þ.á m. Sovétríkin"". Þess má að lokum geta að athyglisvert er hve mjög skrif um innanríkismál á Is- landi hafa færzt í au'kana í Sovétríkjunum — og er þar skemmst að minnast árásar- greinar aðalmálgagns Rauða 'hersins, Rauðu stjörnunnar, á Morgunblaðið og vangavelt- ur þessa rússneska blaðs um áslenzk innanrfikismál. það miuinsta úrkoma, sem orðið hefur á þessari öld i Reykjavík — sem sagt metþurrkur. SóJskin aUt árið í Reykjavik varð I 1327 kluikkusituindir, sem etr 78 klukkustumdum meira en í meðalárd. Á Akureyri urðu sól- klukku'Stu ndirnar 1075, sem er 113 'klukkustundum yfir meðai- lag. Það sem mest eimkennamdi er við sólskinið árið 1971 er að það var mest yfir sumarmámuðina frá júmí og tátt septemtoer, em þá mæidust 185 fleiri sóiskimsstund- ir em að jafmaði. Hringavitleysan í algleymingi Synd væri að segja, að tolessnuð ríkisstjórnin okkar hefði ekki orðið þjóðinni kærkomið affhlát ursefni i skammdeginu, þótt hinu sé raunar ekki að leyna, að öllu gamni fylgir nokkur alvara. Sið asta hringavitleysa ríkisstjórnar - innar er i sambandi við kjaramál opinberra starfsmanna, en i yfir lýsingnm stjórnarinnar stangasi. hvað á annars horn, eins og blaða lesendur vita. Síðast greip fjár- málaráðherra til þess ráðs að halda þvi fram, að opinberir starfsmenn hefðu ekki gert nein- ar „sérstakar kröfur" um launa hækknn hinna lægfstlaunuðu. Þá bi]rti BSRB bréf sitt til rikis- stjómarinnar, en liður 1) fjallar einmitt um laun „hinna lægfit launuðu starfsmanna rikisins". Opinberir starfsmenn voru þann ig ekkert „sælir" yfir síðustu kveðju stjórnarinnar, þótt fjár- málaráðherra segi þá hafa „tek ið út forskot á sæluna". Um þetta mál fjallar Þjóðviljinn einkar skemmtilega i gær og segir m.a.: „Eins og sést, er hér risin upp deila um túlkunaratriði. Augljóst er að einn þáttur þessarar deilu á rót sína í fyrirsögn ÞjóðYilj- ans í gær, en þar segir: „Engín sérstök beiðni um latinahækkun til hinna lægstlaunuðu". Þar sem fyrirsögnin er nokkuð vill- andi varðandi ummæli ráðherr- ans, er rétt að taka það fram, að á blaðamannafundi með ráðlierra kom fram, að beiðni um launa- hækkun til liinna lægstlaunuðu var innifalin í heildarbeiðni BSRB um viðræðnr, en kom ekki fram sem sérstök beiðni. Ráð- herra lét svo um mælt, að endur skoðun á heildarsamningtim BSRB hetði verið synjað, en þar sem beiðni nm sérstakar viðræð ur um laun hinna lægstlaimuðu hefði ekki borizt, hefði ekki ver ið tekin afstaða til þessa máls. Eins og komið er, virðist ekki vanþörf á sérstökum viðræðum milli deihiaðila um það, hvað far ið hafi á miili þeirra í máli þessu og um túlkunaratriði um- mæla"! Þeir Þjóðviljamenn eru góffiir við rikisstjórnina sína og vilja taka á sig byrðar hennar. Er þaffi drengiilegt eins og vænta mátti úr þeirri átt, en ekki að sama skapí skynsamlega gert. Má líka segja, affi þeim sé nokkur vorkunn. Ekki voru það meðmæli í Tímanum í gær birtst eftirfar andi: „Hr. utanríkisráðherra, Einar Ágústsson, Reykjavík. Fundur Kjördæmisráðs Alþýffiu bandalagsins í Vesturlandskjör- dæmi 2. janúar 1972 lýsir yfir trausti á einlægum vilja yffiar affi framkvæma þann þátt málefna- samnings ríkisstjórnarinnar, sem fjallar um utanríkis- og herstöffv armál. Fundurinn áiítur þær hreyting ar, sem orðið hafa á utanríkis- málastefnu ríkisstjórnarinnar eft ir að þér tókuð við embætti, hafa aukið reisn íslenzkrar þjóðar, og það er sannfæring fundarins affi jákvæðar affgerffir ríkisstjórnar- innar í utanríkismálum eigi eftir að verða enn víðfeðmari og á- hrifameiri á vettvangi þjóða. f.h. Kjördæmisráðs Alþýffu- bandalagsins í Vesturlandskjör- dæmi. Ólafur Jónsson. Ályktun frá Kjördæmisráði A1 þýðubandalagsins í Vesturlands- kjördæmi afhent utanríkisráð- herra þann 6. janúar 1972." Ekki verða þessi hrósyrði kommúnista talin sérstök með- mæli meffi ntanríkisráðherra, effia hvað finnst framsóknarmönnum?

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.