Morgunblaðið - 08.01.1972, Side 15

Morgunblaðið - 08.01.1972, Side 15
MORGUNBLAÐŒ), LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 1972 15 3» munuð harma...“ Solzhenitsyn sakar sovézka ráðamenn um að hafa „drepið“ Tvardovsky með því að hrekja hann frá NOVI MIR EFTIR MARGRÉTI BJARNASON FREGNIR berast um það frá Moskvu, að Nóbelsskáldið, Alexander Solzhenitsyn, hafi skrifað minningargrein um hinn nýlátna vin sinn og stuðningsmann, Alexander Trifonovich Tvardovsky, fyrr um ritstjóra bókmenntatímaritsins Novi Mir. í minningargrein þessari, scm gengið hefur manna á milli fjölrituð — en er að sjálfsögðu ekki birt opinberlega freinur en annað sem Solzhenitsyn skrif- ar — sakar hann sovézk yfirvöld um að liafa „drepið“ Tvardovsky með því að svipta hann stöðu sinni við Novi Mir. Tímaritið hafi verið honum svo kært og vegsemd þess slíkt hjartans mál, að hann hafi ekki lifað af að missa það. Alexander Tvardovsky í Moskvu vorið 1966. „Það er hægt að beita margvíslegum aðferðum við að drepa skáld,“ segir Sol- zhenitsyn. „Sú leið, sem Tvardovsky var kosin, var að taka frá honum eftirlaetis- barn hans, tímaritið, sem hann hafði þjáðst svo mikið fyrir.“ Solzheriitsyn ræðst harkalega á ráðandi aðila sov- ézka rithöfundasambandsins, sem ráku hann úr sambandinu fyrir tveimur ár- um. Hann lýsir útför Tvardovskys og segir: „Og svo komu þessir miðiungs- menn úr stjórninni (rithöfundasam- bandsins). Heiðursvörðurinn var Skip- aður óheilbrigðum, feitum mönnuim." Hann hæðist að ræðunum, sem haldn- ar voru við útförina: „Jafnvel látið varð skáldið tæki í höndum óvina sirma. Þeir jusu lofi á likið og voru örlátir á fag'urgalann .... þeir stóðu umhverfis líkbörurnar, samstillt sveit og þeir huga- uðu: „já — nú höfum við króað hann af.“ Þeir eyðilögðu eina tímaritið okk- ar og nú halda þeir, að þeir hafi unmið sigur.“ ■k „FÁBJÁNAR-------------“ Og baráttumaðurinn Solzhenitsyn þrumar: „Fábjánar........Þegar rödd æskumanna okkar fer að heyrast munuð þið harma, að þið hafið ekki lengur þennan þolinmóða gagnrýnanda, sem hafði þá eiginleika, að al'lir virtu orð hans og uppörvun. Þá munuð þið óska þesa, að þið gætuð grafið eftir Trifono- vich í jörðina berum höndum til þeas að kalla hann aftur til lífsins — en þá verður það of seint.“ Það er ljóst, að Solzhenitsyn er mik- ið niðri fyrir. Hræsni þeirra manna, sem eyðilögðu vin hans hægt og bítandi, hit- ar honum i hamsi og hann hikar ekki við að hella sér yfir þá, þótt hann viti, hvað það getur kostað hann sjálfan. Hann harmar augljóslega þau örlög vinar síns að verða liðinn sem lífs að tæki í höndum óvina sinna. Þeir bera lof á líkið en Solzhenitsyn veit eins og allir, sem með starfi Tvardovskys fylgd- ust, að hann átti í stöðugri baráttu við sovézka ráðamenn og iréttlínurithöf- unda, sem voru ætíð andsnúnir við- leitni hans til að vikka út ramma and- legs lífs í Sovétríkjunum. ★ SIGLDI MILLI SKERS OG BÁRU Sem ritstjóri var Tvardovsky um- deildur heima fyrir. Enginn vafi lék á þvi, að hann var mjög frjálslyndur á sovézkan mælikvarða — þó sætti hann gagnrýni margra lista- og mennta- manna, sem töldu hann alltof þægan stjórnvöldunum. Vorið 1966 hittum við þrír íslenzkir blaðamenn Tvardovsky að máli á rit- stjórnarskrifstofu Novi Mir í Moskvu og heyrðum skoðanir allmargra manna á honum og starfi hans. Var augljóat, að þeir sem vonuðust eftir auknu frelai og bættum hag Sovétmanna, bundu við hann miklar vonir. Hann virtist hafa tekið þá stefnu að reyna að sigla milli skers og báru, styðja stjórnvöldin og flokkinn — hann átti árum saman sæti í miðstjórn kommúnistaflokksins — en reyna jafnframt með lagni og þolin- mæði að ryðja frjálsari og betri bók- menntum braut. Mér eru einkar minnisstæðar sam- Framhald á bls. 17 Solzhenitsyn ásamt ástvinum Tvardovskys við útför hans. C Ingólfur Jónsson: Þjóðarhagur er í hættu VIÐ áramót leitar hugurinn til liðins árs, sem var hagstætt að mörgu leyti. Atvinna var mikil ailt árið fyrir flesta, sem vinnu- þrek hafa, viðskiptakjör voru góð og verðlag á útflutninigs- vörum þjóðarinnar, sérstaklega fiski, var mjög hagstætt. Tíðar- far var með betra móti, þótt hitastig væri undir meðaltali. Heyfengur var góður og hagur bænda fór batnandi á árinu. En við áramótin hugsa menn ekki siíður um nýbyrjað ár og hvern- ig það muni reynast. Um tíðar- far, aflabrögð og um verðlag á heimsmarkaði verður ekki ráðið. Það hefur eigi að síður afger- andi áhrif á lífskjör manna og afkomu þjóðarbúsins. ERFIÐLEIKAÁRIN OG BATNANDI HAGUR Allir ættu að muna árin 1967 og 1968, þegar saman fór kulda- tfið, grasleysi og kal, stórkostlegt verðfaM á útfllutningsvörum þjóð arinnar og aflatregða á fiskimið unum. Af þeim ástæðum missti þjóðin um 50% af gjaldeyris- tekjunum á tveimur árum. Vegna skynsamlegrar stjórnar- stefnu urðu þessi áföll ekki eins tilfinnanleg fyrir almenning og mátt hefði ætla. Þjóðin hafði safnað varasjóðum frá þvi að viðreisnarstjórnin tók við völd- um 1959. Vegna þess, að gjald- eyrisvarasjóður var fyrir hendi þurfti ekki að gripa til hafta eða skömmtunar á innflutningsvör- um þótt gjaldeyristekjurnar lækkuðu eins og raun varð á. Af sömu ástæðum, auk fjármagns- myndunar hjá fyrirtækjum og einstaklingum, þegar árferöi var gott, reyndist unnt að halda uppi miklum framkvæmdum, þrátt fyrir slæmt árferði og koma þannig í veg fyrir al- mennt atvinnuleysi, eins og ann- ars hefði orðið. Þegar aflabrögð urðu betri og viðskiptakjörin bötnuðu kom batinn fljótt I ljós. Vegna skynsamlegra aðgerða í efnahagsnrválum myndaðist gjald eyrisvaraisjóður að nýju. Hagur atvinnuveganna batnaði og vara- sjóðir voru myndaðir til stuðn- ings og uppbyggingu I atvinnu- rekstrinum. Atvinnuvegirnir urðu fjölbreyttari vegna nýrra atvinnugreina, sem komið var á fót. Með þeim hætti jukust þjóð- artekjur og traust undirstaða var fengin fyrir atvinnuöryggi almenningi til handa. Vegna nýrra iðngreina og aukinnar af- kastagetu iðnaðarins hefir iðn- aðarframleiðslan orðið vaxandi þáttur í þjóðartekjunum. Sjáv- arútvegurinn hefur treyst stöðu sína vegna batnandi aflabragða en þó ekki síður vegna hækk- andi verðlags sjávarafurða. Það var hyggileg ráðstöfun að efla hann. Nauðsynlegt er að hafa varasjóð, sem grípa má til, þegar afkoman versnar vegna aflatregðu eða verðfalls. Það er óviturlegt að skerða sjóð- inn meðan verðlag er gott og aflabrögð eru sæmileg. Afkoma landbúnaðarins batnaði mjög á Ingólfur Jónsson árinu 1970, eins og lýst var á aðalfundi Stéttarsambands bænda sl. sumar. Ætla má, að afkoma bænda hafi þó orðið mun betri á árinu 1971 vegna tiðarfarsins. Auk þess nutu bændur alit árið mikillar hækk- unar á afurðaverði frá haustinu 1970. Gjaldeyristekjur vegna er- lendra íerðamanna urðu nærri þúsund milljónir árið 1970. Örugglega hafa tekjur af þess- ari atvinnugrein orðið miklu meiri á sl. ári. Tölur um það hafa ekki enn verið birtar. Er gott til þess að vita, að þróunin hefur orðið ör í ferðamálunum hér á landi. Fyrir 10—12 árum þóttu tekjur af ferðamálum ekki umtalsverðar. STJÓRNARSKIPTIN Þegar stjórnarskiptin urðu á miðju sl. ári stóð þjóðarhagur mjög vel. Engin rikisstjórn hef- ur setzt í jafn blómlegt bú og ríkisstjórn Ólafs Jóhannessonar, sem tók við völdum um miðjan júlí sl. Áður en málefnasamning- ur ríkisstjórnarinnar var gerður var leitað eftir upplýsingum um stöðu þjóðarbúsins og atvinnu- veganna. Með hliðsjón af ágæt- um hag þjóðarbúsins var hinn hástemmdi loforðalisti ríkis- stjórnarinar saminn. Nýju ráð- herrarnir voru að vonum glaðir og töldu flest vera fært, þegar þeir sáu hvað búið var gott, sem þeim hafði verið fengið í hend- ur. Hagur rikissjóðs var með þeim ágætum, að fært þótti að ráðstafa utan fjárlaga geisihá- um fjárhæðum. Forsætisráð- herra var að þvi spurður á Al- þingi 15. nóv. sl., hvort rikis- stjórnin hefði kynnt sér, hvort Framhald á bls. 17

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.