Morgunblaðið - 12.04.1972, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. APRlL 1972
H. J. Hólmjárn
— Minningarorð
FomvLnur minn Hólanjám
Jósefsson Hólmjám er genginn
fyrir ætternisstapa á 82. aldurs-
árL Fyrstu kynni okkar urðu á
Alþingishátíðinni 1930. Þar hitt-
umst við á fömum vegi og tók-
um tal saman án þess að vita
deili hvor á öðrum. Ég varð þess
brátt vis, að aðalerindi hans á
ÞingvöU var að styðja að stofn
un Skógræktarfélags Islands, og
sfóð þá ekki á nánari kynningu
þar eð ég var þá við skógrækt-
amám. Vorum við saman mikinn
hluta hátíðarinnar, og átti það
fyrir okkur að liggja að starfa
í
Tengdasonur okkar,
Gill De L’EtoiIe,
lézt I sjúkrahúsi I Flórida 5.
april sL
Jarðarförin hefur farið fram.
Stefania Guðmundsdóttir,
Eirikur Sigurðsson,
Aðalgötu 12, Keflavík.
t
Ragnar Þórðarson,
stýrimaður, Hæðargarði 52,
lézt 10. apríL
Margrét Þorvarðardótti r,
börn og tengdabörn.
saman óslitið í 25 ár. All-
an þennan tíma gegndi hann rit
arastörfum í stjórn félagsins, og
nokkur hundruð foliosíður eru
skráðar af honum í fundargerð-
arbækur frá stofnun félagsins
og fram til 25 ára afmælis þess.
Þar er margan fróðleik að finna,
og áhuga Hólmjáms fyrir skóg
ræktarmálum gætir víða í fund
argerðunum.
Hólanj'ám var sonur Jósefs
Bjömssonar skólastjóra og
kennara á Hólum og konu hans
Hólmfriðar Bjömsdótitur. Eplið
féll ekki langt frá eikinni, þvi
að ungur að árum sigldi hann
til Kaupmannahafnar til fram-
haldsnáms í búfræði. Þegar
hann hafði lokið hinu almenna
búfræðinámi stundaði hann
framhaldsnám í efnafræði og
varð mjög vel að sér í þeirri
fræðigrein. Valtýr Stefánsson
ritstjóri og formaður Skógrækt-
arfélags Islands um 20 ára skeið
var samtíða Hólmjiárni við Land
búnaðarháskólann. Sagði hann
mér að Hólmj'árn hefði verið af-
burða námsmaður jafnframt þvl
sem hann hefði verið vel að sér
á mörgum sviðum. Tveim Dön-
t
Eiginmaður minn og faðir,
Grettir Ásmundsson,
Rauðalæk 55,
lézt mánudaginn 10. apríl.
Lilja Magrnúsdóttir,
Gunnar Grettisson.
t
DR. STEFAN EINARSSON,
fyrrverandi prófessor við John Hopkins í Baltimore,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 13. apríl
kl. 13,30.
Fyrir hönd eiginkonu Ingibjargar Árnadóttur
Vandamenn.
um kynntisit ég, sem einnig voru
samtimamenn Hólmjáms á skól-
anúm, og höfðu þeir báðir sömu
sögu að segja og Valtýr.
Að loknu námi settist Hólm-
jám að i Kaupmannahöfn um
nokkur ár, og þar setti hann
upp efna- og gerlaverksmiðju
ásamt dönskum manni. Af þessu
efnuðust þeir vel á fáum árum
unz dönsk ríkisstofnun fór inn
á verksvið þeirra. Með þvi var
loku skotið fyrir framhald þessa
fyrirtækis, og þá flyzt Hó!m-
járn til Islands, þar sem hann
stofnar smjörlikisgerðina Svan,
sem hann stjóraaði um nokkur
ár. Lét hann það fyrirtæki af
höndum þegar samsteypa smjör-
Mkisgerðanna var í uppsiglingu,
þvl hann var maður hins frjálsa
framtaks og vildi hafa óbundn-
ar hendur. Eftir heimkomuna
var Hólmjárn drjúgur þátttak-
andi í loðdýraræktinni, sem
komin var á góðan rekspöl þeg-
ar minnkaeldi var bannað, sæll
ar minningar. Þá átti hann og
ágæta hesta og tók mikinn þátt
í félagsskap hestamanna. Hvar-
vetna var h£inn góður liðsmað-
ur og ötull við allt, sam hann
tók að sér.
Fyrir tæpum 20 árum venti
hann sínu kvæði í kross, kvaddi
höfuðstaðinn og festi kaup á
Vatnsleysu i Skagafirði, sem fað
ir hans hafði áður átt og búið á.
Þar sneri hann sér af alefli að
hrossarækt með ágætum ár-
angri. Jafnframt dvöl sinni á
Vatnsleysu kenndi hann ýmsar
greinar búfræðinnar á Hólum á
vetuma. Féll honum það starf
vel, og var vel látinn sem fræð-
ari ungra manna. Hólmjám undi
hag sinum vel á æskuslóðum og
hvarf ekki þaðan fyrr en heilsu
þraut. Hann settist að hér í borg
í fyrrahaust.
Hólmjára líktist mjög föður
sínum. Hann var fremur lágvax
t
Innilegt þakklæti til allra er
auðsýndu samúð og hjálp við
andlát og jarðarför,
Svövu Eyjólfsdóttur,
Stóra Kálfalæk.
Aðstandendur.
inn en þéttur á velli, og sann-
arlega var hann þéttur í Iund,
einarður og hamhleypa til
verka þegar hann var á léttasta
skeiði. Hann var sá, sem dró
þyngsta hlassið við stofnun
Skógræktarfélags Islands og
vann þvl félagi vel um aldar-
fjórðung. Meðal annars var
hann upphafsmáður að Ársriti
félagsins þótt nafn hans standi
þar ekki á blaði.
Hólmjám var örgeðja eins og
títt er um athafnamenn, en
hann var jafnframt skapfastur.
Ágætt dæmi þess var, að sama
daginn og sala tóbaks varð rik-
iseinkasala hætti Hólmjám að
reykja og neytti aldrei tóbaks
upp frá því. Með einkasölunni
var brotin siðferðileg regla að
hans dómi og þv4 varð
ekki andmælt á annan hátt.
Hins sama gætti og í viðskipt-
um hans við aðra, þegar hann
mætti ósanngimi. Þá dró hann
sig í hlé og talaði ekki meira
um það. Aldrei heyrðí ég hann
hallmæla þeim, sem tróðu af hon
um skóna, og virtist mér á stund
um kenna vorkunnsemi í þeirra
garð. Til þess þarf sérstaka og
óvenjulega skapgerð.
Hólmjám var svo hreinskipt-
inn og heiðaríegur í öllum við-
skiptum, að lengra verður ekki
komizt. Hann var fastur fyrir og
s'kipti ekki um skoðanir nema að
vamdlega Shuguðu ráði,
manna trygglyndastur og vinfast
ur. Siíkir menn eiga góða heim-
von, hvort sem hún kann að ræt
ast eða ekkL
Hákon Bjamason.
H.J. Hólmjám er látínn. Mér
kom þessi fregn mjög á óvart.
Ég hiitti hann á sáðustu haust-
dögum, hressan og kátan, þegar
afhjúpaður var minnisvarði sá,
sem hestamenn og skógræktar-
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vinarhug vlð and-
lát og útför,
Guðmundar Jónssonar,
Baldursgötu 20.
Vandamenn.
t
Útför
GUÐLAUGS GiSLASONAR,
úrsmiðs,
verður gerð frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 13. apríl, kl. 13,30.
Blóm afbeðin.
Böm og tengdaböm.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og jarðarför
Arna b. oddssonar,
verkstjóra, Skipholti 70.
Kristín Gísladóttir, dætur,
tengdasonur, barnaböm og systir.
t
Minningarathöfn um móður okkar og systur,
PETRU SIGURÐARDÓTTUR.
frá Húsavik,
sem andaðist föstudaginn 7. apríl á Borgarspítalanum, fer
fram frá Langholtskirkju, fimmtudaginn 13. apríl kl. 10,30.
Jarðarför hennar verður gerð frá Húsavíkurkirkju laugardaginn
15. apríl kl. 2.
Fyrir hönd okkar
Sigurður Sigurðsson,
Bjöm Sigurðsson,
Þórður Sigurðsson.
Eiginkona t mín, móðir, tengdamóðir og amma
KRISTlN DAVtoSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstudaginn 14. apríl
U. 2 e.h. Guðmundur ólafsson. Ólafur Guðmundsson,
Davíð Guðmundsson, Lóa Guðjónsdóttir,
Björgólfur Guðmundsson, Þóra HaHgrímsson,
Sigríður Guðmundsdóttir, Gylfi Hallgr'msson,
Björg Guðmundsdóttir, Halldór Þorsteinsson
og bamaböm.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
móður okkar og systur,
Agústu BJÖRNSDÓTTUR,
Njörvasundi 19.
Sérstakar þakkir viljum við flytja læknum og hjúkrunarfólki
Borgarspítalans.
Unnur Agústsdóttir, Jóhanna B. Hede,
Sigríður Ágústsdóttir, Axel Bjömsson,
Hulda B. Agústsdóttir, Guðlaug B. Bjömsdóttir,
Bjöm Ágústsson, Jón Bjömson.
t
Þakka innilega auðsýnda samúð við andlát og útför eigin-
manns míns
GUÐMUNDAR HELGASONAR.
bakara,
Sérstakar þakkir vil ég færa Snorra Ólafssyni deildarlækni
á Landspítalanum fyrir góða umönnun, einnig vil ég þakka
Jóni Símonarsyni og Sigurði Jónssyni bakarameistara, fyrir
sýndan virðingarvott.
Fyrir hönd barna og tengdabarna
Þuríður Þorsteinsdóttir.
merrn reistu Einari G.E.
Sæmundsen í Heiðmörk. Við
rædd’um margt þessa stund og
enn var áhugi hans á hesta-
mennsku, hrossarækt og félags-
málum hestamamna jafn lifandi
og fyrr. Man ég, að hann
hneykslaðist mjög á því tómlæti
hestamanna að 'hirða ekki um að
afla sér vitneskju um ætt
reiðtiesta þeirra, er þeir 'keyptu
víðs vegar um landið. Sjá mætti
glögglega dæmi um slikt 4 sýn-
ingarskráim frá hestaþingum, en
það væri einn hymingarsteinn-
inn undir áframhaldandi rækt-
un, að ljóst væri, hvaðan beztu
hestarair kæmu.
Ungur að árum hafði ég spum
ir af H.J. Hólimjámi. Þá var syst-
ursonur hans, Jón J. Jóhannes-
son, cand. mag. góður samstarfs
maður minn um árabil. Hann
ræddi gjaman um þerman
frænda sinn, sem hann dáði
mjög. Síðar kynntist ég Hólim-
járai þersónulega, og sannreyndi
þá, að álit það, sem ég hafði
fenigið á þessum mæta manni,
var rétt. Ég kynntist hér eld-
heitum áhugamanni, sem gjam-
an fór sinar eigin brautir. Ekki
er þar með sagt, að öllum haifi 4
fyrsifcu þótt þær réttar, en flest-
ir munu þó hafa séð um síðir að
sú var raunin.
Ég hef áður og annars staðar
leitt rök að þv4 hvemiig aðkasts
alda strlðsáranna hafði nœstum
skolað íslenzka hestinum fyrir
borð á landi okkar. H.J. Hólm-
járn var einn í hópi þeirra fram
sýn'u manna, sem sáu að hverju
stefndi og beittu sér fyrir stioiöi-
un Landssambands hestamanna-
félaga. Það þarf engum, sem til
þekkir að koma á óvart,
að hann skyldi kjörinn íyrsti
formaður L.H. Þar kom tvennt
til: Hann var fjölmenmtaður bú
visindamaður, aiinn upp á þeim
stað, þar sem áhngi fyrir félags
legum framförum í landíbúnaði,
búfjárrækt og kynbótum var
hvað mestur, en faðir hans var
hinn kunni skólamaður Jósef
Björasson, skólastjóri á Hólum 1
Hjaltadal. Hibt kom lika til, að
hann átti rætur sínar 4 rótgró-
inni basndamenningu meðal norð
lenzkra héraðshöfðingja.
Eklki m'umu þeir, er til þekkja,
draga það í efa, hversu mikill
fengur það hefur verið hinum
ungu samtökum hestamanna að
fá tíl íorystu siikan mann sem
Hólmjára var og öhjáikvæmilega
faefur það mótað starf L.H. frá
‘upphafi. L.H. mat að verðfleik-
um þetta brautryðjandastarf. Á
landsmóti að Hólum 1966 var
H.J. Hólmjám sæmdur guil-
merki LJL og er hann eini fé-
lagi samtakanna, sem hlotnazt
hefur sá heiður. Á tuttugu ára
afmælislhátíð L.H. í Búðar-
dal 1969 var Hólmjám svo kjðr
inn heiðursfélagi L.II.
Allt til æviloka var HóLmjlárn
hugsjón hestamennskunnar trúr.
Á fullorðinsárum braut hann
allar brýr að baki og gerðist
bóndi norður 4 Skagafirði. Lét
hann strax mjög að sér kveða í
sambandi við hrossaræktarmál.
Ekki vinnst, sem kunnugt er, sig
ur á þeim vetbvanigi á skömmum
tfena og 4 fyrstu virtist árangur-
inn óráðimn af þessu starfi hans.
En þeir dagar komu, að það sást
ljósiega, hversu glögigskytgign
Hóhnjárn var á gæði og eigin-
leika hrossanna, sem hamn var
að reyna að ræfkta. Mam ég það,