Morgunblaðið - 07.05.1972, Síða 21

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. MAÍ 1972
21
Gálgahúmor
eða einfeldni
FIMMTUDAGINN 27. aprU er
okkur undirrituðuim helguð grein
í ÞjóðvUjanum undir ofanskráðri
fyrirsögn. Greinarhöfundurinn
úþ mun vera Úlfar Þormóðsson,
kennari og blaðamaður, Holts-
götu 34, Ytri-Njarðvík.
Þar sem framanrituð grein
gefur tilefni tU mjög villandi
ályktana varðandi samþykktir
hreppsnetfndar, erum við neyddir
til að leiðrétta „prúðmannleg“
skrif blaðamannsins.
1 fundagerðarbók hreppsins
stendur í fundargerð frá 11.
apríl 1972: „Tillaga um álagning-
arreglur útsvara, aðstöðugjalda
og fasteignaskatta í Njarðvikur-
hreppi árið 1972.
1. Fasteignaskatt skal leggja á
með 50% álagi. Samþykkt með
4 atkvæðum, 3 á móti.
2. Útsvör skal leggja á með
10% álagi. Samþykkt með 4 at-
kvæðum, 3 á móti.“
Þeir, sem greiddu þessum lið-
um álagningarreglnanna atkvæði
voru fulltrúar Alþýðuflokksins,
Alþýðubandalagsins og Fr£im-
sóknarflokksins. AUar reglur
álagningarinnar, sem fjöUuðu
um undanþágur og frávik frá
þessum skala voru samþykktar
samhljóða, eins og fundagerðar-
bók ber með sér, en það var m.a.
að ekki skyldi leggja á eUi- eða
örorkulífeyri, makabætur, barna-
lifeyri o.s.frv.
Það kemur ekki á óvart, þótt
Úlfar Þormóðsson sjái ekki
ástæðu til þess að geta þess, að
fasteignaskattur er innheimtur
með 50% álagi í Njarðvikum.
Hann mun ekki eiga þar fast-
eignir, en lætur sér nægja að búa
þar á kostnað annarra gjaldenda.
Hann staðhæfir hins vegar í
grein sinni, að útsvar sé ákveðiö
10% af brúttótekjum. Ekki vilj-
um við drótta því að úþ, að hann
rangtúlki samþykktir hrepps-
néfndar vísvitandi, en það er
óneitanlega dapurt fyrir kennar-
ann Úlfar Þormóðsson að láta
það fréttast að prósentureikning-
ur sé honum það fjarlægur, að
hann skilji ekki að 10% ofan á
álagningarskalann verði í raun
11%, þar sem upphaflega er
gengið út frá 10% sem útsvari
af brúttótekjum. Það má vel
vera að skilningsleysi af þessu
tagi sé svo vel greitt, að það
skipti úþ ekki máli, hvort hann
greiðir 10 eða 11% af brúttó-
tekjum sínum i útsvar, en við
vitum um marga aðra í Njarð-
víkurhreppi, sem munar um þá
upphæð.
Augljóst er, að það gæti ekki
orðið erfitt verkefni að ákveða
hvort blaðamennska úþ eigi held-
ur að flokkast undir „gálgahúm-
or eða einfeldni", þar ræður ein-
feldnin algerlega ferðinni.
Ingólfur Aðalsteinsson,
Ásbjörn Guðnmndsson,
Áki Gránz.
— IJr verinu
Franihald af bls. 3.
FÆREYINGAR OG
ÚTFÆRSLAN
Eins og skýrt hefur verið frá
í íslenzkum blöðum felldi meiri-
hluti sjávarútvegsnefndar fær-
eys'ka lögþingsins að færa land
heigina við Færeyjar út í 70 mil-
ur.
Hins vegar hafa ekki komið
íram rökin fyrir þessari afstöðu,
en þau voru einkum, að 70 míl-
urnar yrðu almennt teknar upp,
myndi lokast fyrir linu- og tog-
veiðar hjá þeim við Labrador,
Grænland og Norður-Noreg.
Varðandi síldveiði i Norður-
sjónum myndi allri sildveiði við
Shetlandseyjar lokið ásamt á
öðrum stórum veiðisvæðum í
Norðursjónum, ef þjóðirnar þar
færðu landhelgi sína út í 70 míl-
ur.
Færeyingar vilja hins vegar
sjálfstæða þátttöku í alþjóðaráð
stefnum um þessi mál og segja,
að það, sem kynni að vegra hag-
kvæmt í þessum málum fyrir
Dani, þurfi ekki endilega að
vera það fyrir Færeyinga.
GÓDUR TÚR
Stærsti saltfiskfarmur, sem
noikkurn tima hefur verið lagð-
ur á land í Færeyjum, kom um
daginn með skuttogaranum
„Sjurdarberg". Aflinn fékkst
við Grænland og Nýfundnaland
á 76 dögum — 2% mánuði — og
reyndist 718 lestir af saltfiski,
tæpar 10 lesitir á dag. Verðmœti
aflans hefur numið um 40 millj.
króna.
Hásetahluturinn á Sjurdarberg
inu yfir árið var rúm milljón
króna.
Stóru togararinir, sem kallað-
ir eru, Víkingur, Sigurður og
Maí, eru allir útbúnir fyrir salt-
fiskveiðar með vistarverum fyr
ir 45 menn.
MIKIU FRAMUEIOSLA
Sildarsamlag Noregs setti á ár
inu 1971 nýtt met í söluaðferð-
um á hráefni til mjöls og lýs-
is með því að taka á móti rúm-
um 5 milljónum hektolitra af
síld, loðnu o.fl. fyrir rúma 2
milljarða króna upp úr sjó. Ár-
ið áður var þetta elcki nema 3Vz
millj. hl. Magnið hafði þannig
aukizt um 50% en verðmæti jókst
ekki nema um 11%.
Það er eftirtektarvert, að um
þriðjungurinn af þessu magni
var veiddur í troll.
FÆREYINGAR SlGA Á
Útflutningur Færeyinga á
fiski var fyrstu 3 mánuði árs-
ins í ár 750 millj. króna, og var
það 50% meira en á sama tima í
fyrra. 3/5 hlutar voru saltfisk-
u,r og 2/5 hlutar freðfiskur.
FUJÓTIR NÚ ÍSLENDINGAR
Norskir fiskifræðmigar fundu
nýlega koimunnatorfur í hafinu
vestur og norður af Skotlandi,
sem þeir telja að í hafi verið 10
milljón lestir af kolmunna. Þetta
er jafnmikið og síldarmagn-
ið var við Noregsstrendur, þeg
ar það var mest. Og i dag er
það aðeins loðnustofninn, sem
getur borið sig saman við þetta
óhemju mikla magn. Þarna voru
tveir bátar að veiðum, og
sprengdu þeir báðir trollin áð-
ur en þeir fengu fullfermi, og
urðu að fara heim við svo búið.
Kolmunninn er eins og vegg-
ur þarna á gótstöðvunum á 400—
500 m dýpi og verður um þetta
leyti ekki veiddur nema í troll.
Hins vegar er hann að sutnar-
lagi jafnvel í sjó-skorpunni svo
sem kunnugt er einkum 50—100
mílur norðaustur af Islandi.
Lægi sú veiði vel við frá Islandi.
Fiskifræðingarnir telja, að
bezti tíminn til að veiða kol-
munnann sé í mánuðunum marz-
júni. Þessi veiði ætti að henta
vel snurpubátunum, þegar
loðnuveiðinni lýkur, og telja
Norðmenn engin vandkvæði á
að breyta þeim í togskip fyrir
þessar veiðar. Það gæti líka
komið til mála, að tveir bátar
væru um sama trollið.
Forstjóri Síldarsamlags Norð-
manna lætur hafa það eftir sér,
að hann sé ekki í minnsta vafa
urn, að hér sé stórkostilegt tæki-
færi til þess að afla síldarverk-
smiðjunum norsku hráefnis og
ekki sízt þegar magnið er svona
geysimikið. Ætti það ekki siður
við þær íslenzku.
Það væri gaman og gagnlegt,
ef hægt væri að moka upp kol-
munna eirnis og loðnunni, svo að
vinnslan gæti haldið áfram
i síldarverksmiðjunum óslitið frá
því í byrjun ársins og fram á
mitt ár.