Morgunblaðið - 07.05.1972, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. MAl 1972
23
hjónarma Svöiu Svavarsdóttur
og Sigurðar Vilhjálmsisonar og
lézt að heimili þeirra 29. apríi
s.l. Ásta María verðuir jarðsefct
8. maí næstkömandi, en bros
hennar gleymist seint.
Aðalstemn Joclíumnsson.
Elsku stóra systir mín.
Ég er aLltaf að leita að þér,
en sé þig hvergi.
Ég get ekki skilið að þú sért
farin og komir aldrei aftur til
að dansa fyrir mig og syngja, en
það var þín mesta gleði og mín
lílka.
Mamma og pabbi segja að þú
sért orðin að litlum engli og sért
að ieika þér við stóru syistur
okkar sem lika sé engilll.
Okkar mánuðir urðu ekki
margir saman en alltaf varst þú
að hugsa um mig og reyna að
kenna mér.
Elsku Ásta mín ég þakka þér
fyrir yndislegar stundir sem
við áttum saman.
Guð geymi þig.
Þ>ín litla syistir.
Steinunn Una.
Litla stúlkan Ásta María sem
hér er kvödd var dóttir hjón-
amna Svölu Svavarsdóttur og
Sigurðar Vilhjálmssonar.
Hún fæddist 12. fehrúair 1967
og andaðist að heimili sínu í
Njarðvik 29. april síðastliðinn.
Við sem eftir lifum eigum svo
bágt með að seetta okkur við að
þetta yndislega barn skuli vera
horfið Okkur.
Líkt og blómin sem brosa mót
sól, finnst okkur er við sjáum
lítil börn. Ráðþrota erum við er
frostið kemur og unga jurtin
leggur niður laufin.
Ásta mín þú varst alveg ein-
staklega elskulegt barn. Mikill
gleðigjafi þinna foreldra, er áð-
ur höfðu orðið fyrir þeirri
þungu sorg að miissa ný-
fædda dóttur.
Engan grunaði að hinn slungi
sláttumaður hefði einnig hug á
að slá til jarðar hið unga líf,
sem þar næst fæddist ungu for
eldrunum.
Litla Ásta María var andilega
vel af Guði gefin og dafnaði
vel, en er hún var þriggja ára
kom hinn ógmþrunigni dómur:
„Litla stúlkan ykkar mun að-
eins lifa stutt hjá ykkur. Ef til
vill aðeins fáa mánuði.“
Eniginn nema sá er reynir get
ur gert sér í hugarlund það von
leysi og sorg er þá nístir hjörtu
foréldranna.
f>á kom í ljós hinn mikli styrk
ur þinn Svala. Allt var gert,
sem hægt var til að þú Ásta
min mættir hafa sem beztan og
glaðastan lífstímann stutta, sem
var til skiptis heima eða á
sjúkrahúsi.
Það munu margir minnast
ykkar Svala mín og Siggi hvern
ig þið með hryggðina í hjarta
voruð ykkar litlu dóttur mikill
styrlkur þennan þrautatíima. Nú
iíður henni vel og laus við allar
þjáningar. Litlu systurnar báð-
ar halda áfram að þroskast hjá
Guði sínum. Hildur litla og Helgi
misstu yndislega vinkonu sem
þau fengu því miður alltof stutt
an fcíma að vera með. En minn-
inigin um elsku Ástu Maríu verð
uir alltaf með okkur. Vertu Guði
falin. Hjartans samúð till yfkkar,
kæru foreldrar, ömimur og afar,
yfir þessum sára missi.
Guðríður Helgadóttlr.
— Svanur
Framhald af bls. 14.
um störfum í stjófn Svans, sem
hægt er að nefna, og það segi
ég satt, ef ég ætti að lifa mína
ævi á nýjan leik, en eins og
þú veizt, er ég aldursforset-
inn í Svan, nærri sextugur, —
þá held ég myndi byrja á nýj-
an leik að blása, en þá myndi
ég áreiðanlega læra meira í
upphafi," sagði Sveinn, þessi
kempa, blásari til 42 ára, ber-
andi 30 kg á herðum sér í
hverri skrúðgöngunni á fætur
annari, Reykvikimgum til
ánægju á tyllidögum þeirra.
— Fr. S.
Rauða kross
dagur 8. maí
Bauða kross-Iiðar að starfi.
EKKI er séð fytrir endaimi á
manntegri þjáningu, fáfcækt,
sjúikieika, oflbeldi, náfcbúnulham-
föruím, fláfræði, ffkn iefnaneyzlu,
brakandi umhverfi, svo einungis
sé fáfct eibt inefnt af því, seim
dregur úr velferlli manna í heirn-
iniuan. 224 miilljónir manna, eldri
og yrjrri, haifa í heimislhjreyfinigu
Rauða krosisins fcekið höndum
saman i baráifcfcuinini gegn niður-
læginigu. Að þessu starfi standia
þeir saanan án. tiilits til kyn-
sboflnis, þjóðernis, trúar, sibéttar
eða stjórnimáiliasikoðunar. Hver og
einin leitast við að ihjálpa náunga
sinum,
í>ótt fðliagahópur Rauða kross-
ins í heimimuim sé stór og inn-
byrðis gjöról'iku r, myndar harrn
þó ema helld með grundvallar-
regliur siínar uim állheimsstefnu,
marmúð, Miutleysi, einingu og
jafnréfcbi að leiðarljósi. Hann
neitar að samþyklkja það sem
greinir að fóik, einaingrar og úti-
lekar. Þessi vilji til að temgja
saman heflur getað komið á
sambandi mllli þjóða sem
berast á banaspjót, komið i veg
fyrir innanlandserjur og brúað
bil milíli kynslóða. Hainn ieitast
við að tengja og jafna það sem
aðsikilur ríka og snauða og tekur
ekki tffiit tiil ágreinings vegna
óM'krair mennimgar, tumgumála
eða hugmyindafræði.
Ails staðar ieitast Rauði kross-
inn við að brúa bitið milili þeirra,
sem þjiást og þeirra, sem gæfu-
samari eru, mitli þeirra, sem
þarfnast og hinna sem bebuir
mega, millli þeirra sem hjálpar-
lausir eru eða eiga við mótlæti
að Stríða og þeirra, sem geta
hjálpað við að finna tousn vanda-
málanna.
Gott dæmi er þegar meyð skap-
ast vegaa náttúruihamflara. Sér-
hver maður sem er í neyð og
þarfinast húsaskjóls, fæðis, kiæð-
is eða iæknishjáipar á sér atman
að, e. t. v. hirtium megin á jarðar-
kri.nglnj.urii, einhvern, sem vffi
veita hjálp, en gebur það ekki án
aðstoðar. Rauði krossinn er
tengiliðurinn miffi þess sam gefl-
ur og hins sem þiggur. Hann
saflnar saman hjáipargögnuim,
lyfjuim, mat, tjölduim, ábreiðum
og kemu-r þeim ^trax tiil skila
án þetss að taka tffiit til annars
en þarfarinnar.
Sama á við uim hina siem verða
flyrir barðinu á styrjöldum og
værinigum. Rauði krossinn leit
ast allla tíð við að koma á firiði
og bæta skilning og samvinniu
þjóða. Hann tengir þá, sam að-
skildir hafa verið vegna styrj-
aida, sameinar fjölskyldur. Eng-
urn öðruim aðila hefur tefcizt að
verða siiííkur sættir óvina sem
Rauða krosisinum.
En Rauði krossinn er akki ein-
ungis sbarfandi þegar bliktur eru
á lofti. Hann starfar að þróunar-
hjálp, leitatst við að hjáipa van-
þróuðum hópum og hefur komið
á kerfi þar sem hinar þróuðu
þjóðir og Rauða kross félög
vinna að umbótum og f.ramþró-
un hjá þeim sem skemimra eru á
veg komnir.
1 ölluim löndium leitast Rauði
krossiran við að draga úr ein-
manaleika og einangrun. Sjál'f-
boðaMðar hans hjálpa hinum sem
iitiis mega, öldruðum og sjúk-
um. Verkefnin eru óþrjótandi.
Hér hefur verið minnzt á flátt
eitt. Starfssviðin skipta hundiruð-
um, aMt eftir þörfum hinna
ýmisu landa. En þótt þeir sem
þiggja hjálp geti verið þakklátir,
mega veibenduimir eimnig þaikka
fyrir að geta veitt öðrum hjálp.
Hjáílparstörfin eru hinum síðar-
nefndu ekki síður mikilvæg.
Unga kynslóðin er undirstaða
Rauða krossins í heiminum. —
Ymgra fóíikið hefur þörif fýrir að
vinna að aliþjóðlegum hjálparmál
um og skillningur mannúðar með-
ál þasis er vaxandi. Æsikufólk
tekur þátt í starfimu með sömu
ábyrgð og hinir eldri, það tekur
þábt i stefnumótun hreyfingar-
Lnnar ekki siður en hinir eldri.
Með þesisu hefur bil mffii kyn-
Slóða orðið minna en eilito. Unga
fóikið er sérstaklega hæft og hef
ur m-ikinn áhu-ga á að flást við
aðkallandi mál, svo sem afbrota-
hneigð, fólk á villigötum, deyfi-
lyf janeyzlu og spi-ilingu umhverf
is, svo eitfchvað sé nefnt.
AMir eiga verk að vinna í
Rauða krossinium við að byggja
upp gott og gagnilegt félag og
samflélag.
Kjörorð Rauða kross dagsins
1972 er:
Kauði krossinn — sameinað
mannkyn.
Skólaslit að Hólum
HÓLASKÓLA var sffitið 1. maí
s). Athöflnin byrjaði með guðls-
þjónustu í Hóliadómkirkju, en
þaðan var gengið í skótostofur
hændaskótotns þar sem skólastjór
itm, Haraldur Árnason, hélt
skólasUtaræðu og ias upp einlk-
unnir nermenda, í byrjun ræðu
sinnar mirnntist skólastjóri látins
kennara og vélunnara Hóla, H.
J Hólmjárnis. Skóiastjóri ffliutti
sköriullaga ræðiu þar siem bann
meðail annars sagði að affir
þyrftu að læra af reynslu og
þyrftu keniniariar jafnt sem nem-
endur að sbanda föstum fótum að
sínu verkefnii svo að góðúr ár-
angur næðist.
Þetla vor gengu 33 neimendur
undi-r próf, 17 voru bnautskráðir
búfræðinigar og 16 tóku próf upp
í eúdri deild. Þrir höfðu hæit
námi á vetrinum -af ýmsum
ástæðum.
Hæs-tu eimkunn í skótonum
h)aut að þessu sinnii Magnús
Ifristinisson, Auisburhiið i Biisk-
upstunigum, ágætiseinkunn 9.23.
Fékk hann einnig mikið af þeim
vorðlaunium, sem úthlutað var
við skótonn að þessu sinni eða:
Verðtoun fy.niir fóðurfræði frá
Bún-aðarfétogi ísiainds. Morgun-
blaðshestinin fékk ha-nn fyrir
tamningar og mieðflerð hesta.
Fyrir trés-míðar og leikfimi úr
verðiauniasjóði Tómasar Jóhanrís
sonar. Frá Véldeild SÍS fyrir vél
fræði og frá skótonum fyrir góð-
an námisárangur.
Við-urkenningu fyrir góða um-
gonigni á herbergi fengu h-erberg-
isfélagarnir HaBgrimiur Einara-
son og Ha-llgrímur Sveinsson
Voru þeir miatarstjórar þeninan
vetur. Fieiri viðurkenn ir»ga.r
m'umu haifa veriið veittar við skól-
ann í þetba sinn, sem fréttaritari
n-áði ekki að skrá niður.
MerkisafmæM á skóllnn á
þeissu á>rii þar sem 90 ár eru liðin.
frá stofniuin hans og um 900 bú-
[ræðingar haifla verið brautskráð-
ir þe-ranan tirma. Tekið er nú upp
mieira siaimstarf á miffli kennara
á Hvanmeyri og Hólum en áður
heflir verið. í vetur fóru kennair-
-ar og skótostjóri á Hólum suður
til viðræðna við köMega sína á
Hvann-eyri og í vor líkiaga 13.—
Haraldur Árnason,
skólastjóri.
14. þ.m. er áætlaður fundur nneð
þeim á Hólum. Er þetta góðs viti
uim samisbarf og kynnii.
í vetur var í fyrsta skipti tek-
in upp kennsto við skóiann í
enisfeu og mjóikurfræði. ístenzk
gllimia var kennd um tíma í vet-
ur og sérfræðingar í járnimguim
og meðlferð hófa. Siigurður Sæ-
mundsison kom á staðinn. oig
beinndi sérsbaka aðflerð við að
járna hross.
Fréttaritari taiaði rnokkuð við
Ilólasveina sem í óða önn voru
að búa sig undir heimför, en ein
róma voru þeir u-m, að eftir
reynisiu í vetur myndu þeir ekki
kjóisa annian skóla fretnur en
Hóiaiskólia. Alllir báru þeir hlý-
h'ug til skólans og staðarins og
dásömuðu skótoistjóra, frú hans
og kennara. Einn sagði, að ef
nokkuð mætti að þeim firuna,
væmu þau of góð við þá. Fæði
og amnar kostniaður, sem reiknað
ur var, nam 205.00 kr. á dag
Frístundagaman höfðu skóto-
piltar töluvert svo sem tafl, söng
cg vitaniiega mikið horft á sjón-
varp sem þó sést ekki regl-uilega
vel Meiirihluti pilta átti útvörp
og svo voru tamniniga-rnar ein
roesta skemmtun þeirra, en
r.okkrir voru m-eð sina eigin
h-esta sjálfir til tamninga. Kvöld-
vökuir voru hafðar þar sem heim-
ilisfólkið kom saman, hlustaði
cg horfði á skemmtia-triði, svo
sem kvikmyndir, söng og erindi,
sem flutt vor-u.
Skólame-rki er nú upp tekið
fyrir hvert skólaár. í vetur var
það saumiuð skeifa mieð hesti
innan í. Næsta vetur er ákveðið
að baughringur verði skjiaddar-
merki Hóiamanma með ígreyptu
skóiliahúsi og ártaii.
Það hefir heyrzt aið á Hólium
eins og víðar á skólasetruim
þurfi mikið að lag'færa og um-
giengni sé ekki eins góð og vera
ætti. Svo má einniig segja um
býlli um a-’JIt lamd, en skótosetrln
ætbu að vera til fyririmyndar svo
að útl-emdir sem innliendir flerða-
tongar fái augnayndi en ekki
leiða mynd. Vitantega veldur
þarna mikiu hver á helduir og
stjórnar. En í þessu sem öðrum
framkvæmdum verður lítið gert
án fj ármaigmis, en vægast sagt er
ekki hægt að segja að hið opin-
bera, sem er eigandi Hóto, hafi
sýnt oflrausn í framlögum til
st-aðarins. Mér detbur i hug að
þáttur i kennslu gæti verið um-
hirða og þriifnaður, og verkteg
ketuusila nemienda að þriifla og llag-
Margrét Arnason,
skólastjórafrú
færa það sem aflaga fer á skóto-
s-etrum.
Siðstliðið ár var hótelrekstur
á Hóium. Sá reksbur bar siig
tkki, en þó er talið ógjortegt
annað en reka þá starfsemi
áfram. Hafa skól-astjór-ahjón nú
i hyggju að veita svo ódýra þjón
usflu sem hægt er og gefa íófflki
einnig kost á veiðiieyfum, hest-
u-m og jafnvel ferðum í eyjfcr
Ska-g-afjarðar. Á Hóium er ftflð-
sælt fjarri borgarglaiumi, þar er
gott að vera.
Björn í Bæ.
MORGUNBLADSHÚSINU