Morgunblaðið - 20.05.1972, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. MAl 1972
17
ÞM
Rekord II er nýr ættliður margra
lsynslóða.
Endurskapaður frá grunni í ljósi
langrar reynslu, til að svara
síauknum kröfum um meira öryggi
Og aksturskosti.
Nýtt, klassískt útlit er höfuðein-
kenni Rekord II. Hann er rýmri að
innan, en þó örlítið minni hið ytra.
Stærri gluggar veita betri útsýn
og auka öryggið.
Meðal annarra nýjunga hefur Rekord
nú TRI—STABLE, þrívirka fjöðrun,
sem eykur stöðugleika bílsins á
alla vegu, öryggi hans í hemlun
og jafnvægi í beygjum.
Betri aksturskostir og meira
öryggi einkennir nýju kynslóðina
Rekord II.
SAMBAND l'SLENZKRA SAMVINNUFÉLAGA
S Véladeild
ÁRMÚLA 3 REYKJAVÍK, SÍMI 38900
Fóðrað mselaborð og
bæðl sólskyggnl.
Allir rofar úr injúku plasti.
Traustbyggt
( farþogarýroi.
Líkamslðguð sæti.
MJúkir armpúðar.
Wtömmjm,

Gluggar ná
lengra niöur
— aukin útsýn.
Hanclfðng felld
inn í huröir.
öryggislæsingar
(vegna barna)
á afturkurðum.
Sterkar festingar
fýrir þrífest
öryggisbelti.
Baksýnisspeglll hrekkur
úr festingu við átak.
Óhlnáruð útsýn:
Engar vindrúður.
Tvö bakkljós og
neyðarrofi, sem
deplar öllum
stefnuljósum
í einu.
öryggisbúnaður á stýrisstðng,
fóðraðir stýrisarmar.
Stór lofthreinsari með
olíubaði: dregur úr ryk)
og hávaða frá vól.
^ Vólin:
yfirliggjandi knastás
og fimm legu sveifarás.
öryggis-
bygging
framan
og aftao.
Mikil sporvídd:
Framan 1,427 m.,
aftan 1,412 m.
Þrívirk fjöðrun.
Fimm festingar á afturöxli:
Á gormaskálum, togstöng, jafnvægisstöng og
tveimur höggdeyfum.
Sjálfstæð framfjöörun með
höggdeyfum innbyggðum í gorma
og jafnvægisstöng, sem vinna gegn rási í ójöfnum.
Dlskhemlar i framhjólum.
Tvískipt hemiakerfi meö hjálparloftkút, sem léttlr ástiglð.
Fyrsta sending væntanleg í júnílok.
„eftnuðu" landbúuaðai'lh'éruð-
uim hér'lendis, t.d. af Suður-
landi eða úr Eyjafirð:.“
Eins og áðiur var sagt, er
fátíitit, að búfræðikandidatar,
með fimm ára nám í bænda-
skóla að baki, hefji búskap,
oig þiví áttum við einkurn sam
ræður við nemendiur bænda-
deildar, þ.e. tiilvonandi bú-
fræðinga. Ekki reyindist aiuð
velt að finna nemendur, sem
voiu áikveðnir í að hefja bú
skap á næstunni, en greini-
iegt v,ar, að flestir þeirra
höifðu áhiugá á búsikap og
töldu ekki óiiklegt, að þeir
legðu stund á hann, eimhivern
tima.
NOKKRAR MILUIÓNIR
Unigur maður, sem vill ger
ast bóndi, á um þrjár leiðiir
að velja: 1) Að stofna ný-
býli og 'byggja ailt upp sjálf
ur; 2) að kaupa jörð með öll
um húsum og halda þannig
áfram búskap, sem annar eða
aðrir hafa byggt upp; 3) að
taka við búi föðiur, ten.gda-
föður eða amnars æbtingja.
Það kom glögiglega fram i
viðtölum við námsmenn á
Hvanneyri, að þeim lízt illa á
að stofna nýbýli eða að
kaupa sér jörð, því að til
þess þarf að hafa handbærar
nokkrar milljónir króna og
nýútskriifaðir búfræðinigar
eiga yfirleitt ekki mikið fé.
Þess vegna er sú leið algeng
ust, að taka við búi föður,
tengdaföður eða anraars ætt-
irngja. Eimn þeirra, sem hyiggj
ast fara þá leið, er Guðjón
G'UÖmuindsson, frá S'iðumúla-
veggjum í Borgarfirði. „Ég
býst við því að vinna við bú
föður míns næstu árin, en
það getur orðið lanigt þangað
til hann hættir búskap, þvi
að hann er aðeims á fimmtugs
aldri.“
— Ertu alveg staðráðinn í
að gerMt bómdi?
„Ég bef alitaf stefnt að
því að fara i bændaskólann
og gerast síðan bóndi, en
skólavist min hér á Hvanm-
eyri hefur orðið til þess að
gera mér erfiðara fyrir að
taka ákvörðiun um það nú.
Ég hef ekkert á móti þvú að
gerast bóndi, en augu min
hafa opnazt fyrir fleiri leið-
um og möguleikum í sam-
bandi við landbúnaðinn al-
mennt.“
— Þig langar ekkert í kaup-
staðinn?
„Nei, ég hef al'ltaf búið i
sveit, það er það einia sem ég
þefcki og miig langar ekki
burt.“
FLÓTTINN TJR
SVEITUNUM
— En hvað er til i þessum
margmef'nda flótita uniga fóiks
ins úrsveitunum?
„Hann er í rauninni ekki
ti'l. Það fer enginn burt, sem
á kost á að hef'ja sjálfstæð-
an búskap í sveitinni, held-
ur aðeins þeir, sem ekki fá
jarðir eða aðra möguleika á
búskap.“
— Og þú ert bjartsýnn á
framtíð landbúmaðari.ns?
„Já, tvímælalaust. Vegna
námtsins hér á Hvamneyri
get óg miklu betur gert mér
grein fyriir möguleikunum i
samibandi við landbúniaðinn
og það er augljóst, að þetta
er liívæniegur atvimnuveg-
ur.“
Annar námsmaður, sem
stefnir að því að hefja bú-
skap, er Jón Gunnar
Benediktsson, en hann hyggst
búa félagsbúi með bróður sín
um í Landssveit í Rangár-
vallasýsilu. „Ég hef alitaf bú
ið í sveit og alltaf gert ráð
fyrir að verða bóndi,“ segir
hamn. Emgin svartsýni? „Nei,
alls ekki.“ Hefur námið á
Hvanneyri komið þér að
miklu gagni? „Já, tvimæla-
laust, ég er mun betur
búinn undir búskapimn en
ella.“
ST.l'iRRI JAROIK
Bænda skólanemen dw rnir
voru alimenmt sammála um, að
spor í rétta átt væri að
stækka jarðir, en fækka
þeim um leið. Meðaljarðir nú
yrðu of litlar eftir nokkur ár,
þeigar tækn,ivæðingin í land-
búnaði væri komin lengra á
veg. Þá yrðu bændur að hafa
meira landrými ern nú, til að
vinnu'vélarmar yrðu vel nýtt
ar. Þessi þróun er víða hafin,
t.d. í Dýrafirði, að sögn Guð-
mundar Grétars Guðmunds-
sonar, frá Kirkjubóli í Dýra
firði: „Þar hefur ernginn ung
ur maður tekið við búi föður
síns undamfarin fciu ár, að mig
minmir. Þó hafa nokkrir
bændur hæfct búskap, en ná-
grannarnir hafa nytjað jarð-
irnar þeirra og þannig aukið
búskap sin.n."
-— Ertu að hugsa um ai.
gerast bóndi að námi loknu?
„Nei, alltént ekki strax, en
hvað síðar verður, get ég
ekki sagt neitt ákveðið um.
Franihald á bls. 18.