Morgunblaðið - 22.08.1972, Blaðsíða 7

MORGTJNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. ÁGÚST 1972
7
Sminútna
krossgéta
Id&rétt: 1 kxiga — 6 með tölu
— 8 ttiilit — 10 emdiaT — 12 soið-
aði — 14 tímfeenmjsisitaifiir ísl. fluig-
véla — 15 nið — 16 fyarír urtan
—18 speinrurnar.
Löðrétt: 2 giairða — 3 wrkílæri
— 4 nagla —. 5 dý!r — 7 hnikita
— 9 ögm — 11 sikieil — 13 nölld-
uir — 15 íiorsietinling —- 16 íþróitrta
íéilag.
Laiisni & síðestu kpossgát'iu:
Lárétt: 1 simala — 6 aita — 8
aislk — 10 löa — 12 fjallA — 14
lá — 15 nl — 16 atá — 18 náð-
eiðuir.
Lóðrétt: 2 maka — 3 at — 4
fliaflll -— 5 tailan — 7 kað'lar — 9
sjá — 11 óin — 13 látia — 16 að
—17 ið.
Bridge
LeákUin'tnm míílli ítaliu og Svtss
í Otiiympíiuimétiniu 1972 viar mjög
spennamd.i og sfeieimimitiDegur.
Svissniesiku spliarartraiir voru
mjög hairðiir í sögtniutn og máðu oít
iíaka«iöigmiuim, siem iitöOsfeu spiíar-
atmir treystu sér ekfeii í. Varð
þetta til þeisis að sviisismieisfea svedt
iim náði fortsrtiu og hélt henni ti!l
leikislofea og siigraðii meið 17 stig-
uan gegn 3 (52:31). Hér iier á
efitir eirtt þessama spi£a.
XOKOl.K:
S: 74 3-2
H: Á-K-G
T: D10-6-3
L: D-6
VESTUR: AUSTUR:
S: 6 S: 10-5
H: 10-8-7-4 H: 6
T: K4 T: Á-G98-7-5-2
L: K-G-10 8-7 5 L: 9 4-3
SUÐUR:
S: Á-K-D-G 9 8
H: D-9-5-3-2
T: —
L: Á-2
DAGBÓK
BARMMA.,
BARA HUNDUR
EFTIR PER SIVLE
Á sama augnabliki
gleymdi ég öllu, sem hann
hafði gert á hluta minn.
Hann varð bara ólánssami
vinurinn minn, sem ég
var reiðubúinn til að ann-
ast eins og ég bezt gæti.
Ég kom honum inn í
smiðjuna þegar engin
mannaferð var um hlaðið,
en hann var svo máttfar-
inn, að hann gat rétt -
skreiðzt á eftir mér. Gam-
all loðfeldur hékk á
bjálka í smiðjunni. Ég
breiddi hann undir hefil-
bekkinn og lét hann leggj-
ast þar.
Og svo .... ég varð að
hætta á það, þótt hjartað
berðist'um í brjósti mínu,
læddist ég inn í útibúrið
og sótti rúllupylsu. í þetta
sinn slapp ég óséður. Síð-
an laumaðist ég inn í fjós,
mjólkaði fulla svínsblöðru,
og heilti mjólkinni í tré-
skó uþpi í smiðjunni.
Seinna um daginn kom
fíflið hann Pasop hlaup-
andi, gelti og gjammaði af
lífs og sálarkröftum, en
hann fékk ráðningu sem
dugði til þess, að það
reyndi hann ekki aftur.
„Nú, hvað ertu alltaf að
bauka við í smiðjunni í
dag?“ spurði faðir minn.
„Jaaa .... ég ætiaði að
búa mér til sleða.“ Og ég
lamdi með hamrinum hér
og þar til þess að fólkið
héldi að ég væri að fást
við smíðar.
Ég þorði ekki að hugsa
þá hugsun til enda, hvern-
ig þessu mundi lykta, varð
bara að láta hverri stund
nægja sínar þjáningar, af
ótta við að missa alveg
kjarkinn.
Allt gekk líka vel þann
daginn. Þegar ég kom í
smiðjuna næsta morgun
með svolítinn fleskbita í
vasanum, lá hundurinn ró-
legur á sama stað.
Og glaður varð hann að
sjá mig, dillaði rófunni og
horfði svo vingjarnlega á
mig með fallegu brúnu
augunum sínum. Það var
greinilega farið að færast
líf í hann á ný.
Næsta dag gekk okkur
líka allt að óskum. Það
var farið að rökkva og ég
sat inni og var að drekka
síðdegiskaffið.
En þá kom Ólína, mjalta
stúlkan okkar, í hendings-
kasti inn og æpti að hún
hefði séð skrattann sjálf-
an í smiðjunni. Mér
fannst eins og ísköldu
vatni væri steypt yfir mig.
„Hvaða bull,“ sagði fað-
ir minn.
„Jú, jú,“ veinaði hún
.... það var alveg dag-
satt. Hún ætlaði upp í
smiðjuna til að sækja ís-
öxina og þar sat hann und-
ir hefilbekknum og hún
gæti bara dáið upp á það.
„Jæja,“ sagði faðir minn
þurrlega og gekk til dyr-
anna.
Ég af stað eins og eldi-
brandur, fram fyrir hann
og skellti aftur smiðju-
dyrunum.
„Þú mátt ekki fara inn!
Þú mátt ekki fara inn!“
grenjaði ég á móti hon-
um.
„Ertu genginn af göfl-
unum, drengur,“ sagði
hann, greip um handlegg-
inn á mér og fleygði mér
til hliðar>
Um leið og hann opnaði
rifu á dyrnar, tók hund-
urinn að gelta óskaplega
og hentist fram, en faðir
minn lokaði aftur.
„Hvernig í ósköpunum
.... það skyldi þó aldrei
vera....“
„Jú .... jú,“ æpti ég.
„.... það er Hall! En þú
mátt ekki gera honum
neitt. Elsku pabbi .... þú
rnátt það ekki .. .“
„Salomon,“ kallaði hann.
„Salomon.“
„Já,“ svaraði Salomon
neðan úr fjósdyrunum.
„Er byssan þín hlaðin?“
v,Já.“
„Komdu þá með hana
.... og það strax.“
FRflMttflbDS
SflEffl
BflRttHNttfl
DRÁTTHAGI BLÝANTURINN
Víið anmiað borðið sátu svisis-
uiesfeiu spIlairarraT Femiwick
og Beisisie N.—S. og söigðu þamn-
ig:
A: . S:
P. 2 1.
3 t. 3 «p.
P. 5 gir.
V: N:
P. 2 hj.
P. 4 bj,
P. 7 sp.
SpiKð vamnsit ajuðvieldleigia. Við
hiitrt bcrðið sértu írtöltsfeai spilair-
axnir Forquiet oig Gairozzo N.—S.
og söigðu þanoiiig:
S: N:
11. 1 gT.
2 hj. 3 t.
3 sp. 4 hj.
4 gr. 5 hj.
6 hj. P.
Sagrhatfl! íéklk 12 stiaigi
og viaíran þar með 6 hjontu, en
7 hjörtiu vömmast efeki.
Kisa á
viDigötum
Stnoiávaxin kiisa, srvömt með
hvíta fætiur, lýsix etBUitr eiigeend-
um sárauim. Hún veferti aitihyigli
Igióðs íóliks við Tjamniairhorg og
edltii það niðutr i bæ. Eiigendur
hemmiax geitia hartlt saimibamid við
hama að Bmeiðiáisi 10, Garða-
hireppi eða í stiima 51196, en þar
drvei>ur hún h já vinuim isiiniuim.
SMÁFÓLK
4 I FOl/ND TH6 \ v 5TRAN6E Ö?EAT(/(?E \ UH0 WA5 (N UlOODSTOCK'S NE5T/

— Ég fann furðuskepniina
sem var í hreiðri Bíbí.
— Mérna, Hvað finnst þér
imi þetta?
FERDINAND