Morgunblaðið - 24.08.1972, Qupperneq 7

MOR'GUTSIIBLAÐIÐ, FIMMTU'DAGUR 24. ÁGÚST 1972
7
Sminutna
krossgáta
Lárétt: 1 ffekar — 6 jurta-
hBluitd — 8 hJjómd — 10 dBM —- 12
D'augaðir •— 14 . slaigstmál — 15
teotma.st tdl — 16 karlmiaður —
18 óeirða.
Lóðrétt: 2 ró —- 3 loðma — 4
«aiuT«ð — 5 eitairflyf — 7 smó-
sár — 9 fæði — 11 tauig — 13
Jetnigiur — 16 'band — 17 gireiniir.
Lausn á síðustu krossgátu:
Lárétt: 1 askar — 6 aur — 8
rcrt — 10 imn — 12 urtamna —
14 mm — 15 nr. — 16 ata — 18
mauitiniiin.
Lóðrétt: 2 siaitt — 3 kiu — 4
aa-'in — 5 Trumam — 7 snaran
— 9 orm — 11 nnm — 13 amitit
—16 au — 17 am.
Bridge
Svists s'igiraði ítailiu í Olympiu
mótin'U 1972 með 17 stiigum gegm
3. Lánið lék við svissmesiku spi'l-
arnatna þvd auik þess sem þeir
‘giræiddu mörg stig á djörf-
um sögmmm þá græddiu þeir einn
ilg niotekur stig á spilium þar sem
þeir aif máiseikiilnimigi rtáðu ektei
létlri iokasögn. ESfittinfaramdi spiil
er gotit dæmi um þetta.
M)K»(R:
S: D-10-8-5-4-3-2
H: G-9-6
T: D-3
L: 10
AUSTLR:
S: K
H: Á-D-10
T: Á-KG-10-9 2
L: G-9 8
SlölR:
S: 7
H: K-8-7-5-3
T: 8-5-4
L: D-7-63
ltöi,sikiu sipilaramicr Beiia-
donna oig Avareili sáitu A.—V.
vio amuað borðíð og sögðu þairnn
liig:
V: A:
1 t. 2 t.
3 fl. 3 hj.
3 gr. 4 gir.
5 hj. 6 1.
Norður iét út hjairta, sagnhafi
dtrap með drottninigiu ag siuðwir
Mtók silagimm á kómigimm. Sáðar í
spiOlimiu tók sagtnihaifi ás ag kómg
í iaufi og þar sem dmattmingin
iféil eiktki þá tapaðisit spifl-
'ið. Sennifllega vimmst spil’ið alDit-
af, Játá maður elkki út hjairta í
'fyrsita útspiBi.
Við hiftit borðið, þar sem wists-
mesiku spiflararmátr sátiu A.—V.
opnaði vesttur á 1 liaiuifli, aiusrtiur
saigðd 2 tigfla, vestur 2 spaða,
aiuisitur 3 lauif ag þá sagðli vest-
w pass!! Græddi þvi sviss-
neisika sveitim óvænt nokkur stíg
í þessu spölL
Pennavinir
Sextán ára italskur pilltur hei
ur áhuga á að skrifast á við og
steiprtast á írimerkjum við jafn-
áldra íisílemzka piflifa og stúikur.
Hann sikriíar á frönsku ag
enislku og heitir:
Carflo Loflfliri,
Via G. Corazzim 22,
31046 Oderzo,
VESTUR:
S: Á-G-9-6
H: 4-2
T: 7-6
L: Á-K-542
DAGBÓK
BARMMVA..
Lausnargjald rauð-
skinnaforingjans
Saga eftir 0. Henry
hlut fyrir öðrum. Dremgur-
inn var tíu ára gamall,
andlitið þakið freknum og
hárið á hqnum eldrautt
eins og titilbiað á æsiriti,
sem maður kaupir á járn-
brautarstöðvum áður en
lagt er upp í ferðalag. Við
Bill vorum vissir um að
Ebenezer mundi umyrða-
j laust fallast á að greiða tvö
| þúsund dali í lausnargjald
fyrir soninn. En nú skal ég
I segja ykkur hvernig fór.
Um það bil tvær míiur
fyrir utan Tind var svolít-
il hæð vaxin þéttum sedr-
usviðarrunnum. í balian-
um, sem sneri frá bænum,
var hellir. Þar komum við
fyrir birgðum okkar.
Kvöld nokkurt eftir sól-
setur ókum við> litlum ein
eykisvagni framhjá húsi
Ebenésar gamla Dorset.
Strákurinn var úti á göt-
unni og var að leika sér að
því að kasta steinum í kött
á girðingunni handam við
götuna.
„Sæll vert þú, drengur
minn,“ sagði Biil. „Ekki
vænti ég að ég mætti
bjóða þér brjóstsykurs-
poka og smá ökuferð?“
Drengurinn hitti Bill
beint í augað með múr-
steinsbroti.
„Þetta mun kosta föður
þinn fimm hundruð dali
að auki,“ sagði Bill og
hoppaði niður úr vagnin-
um.
Drengurinn barðist um
á hæl og hnakka eins og
skógarbjörn í þungavigt,
en svo fór að lokum að við
komum honum ofan í vagn
inn og ókum burt. Við fór-
um með hann upp í heil-
inn og ég batt hestinn við
sedrusviðarrunma. Þegar
dimmt var orðið ók ég
vagninum niður til þorps-
i | ins í þriggja mílna fjar-
1 lægð, þar sem við höfðum
tekið hann á leigu og fór
svo fótgangandi til baka
upp á hæðina.
Bill var að líma hefti-
plástur á skrámur og sár
í andiitinu á sér. Eldur log-
aði á hlóðum á bak við stór
an stein fyrir framan hell-
ismunnann. Drengurinn
stóð yfir sjóðandi kaffikatl
inum með tvær músafálka-
fjaðrir í rauðu hárinu.
Hann beindi priki að mér
um leið og mig bar að og
sagði:
„Svei, bölvaði hvíti mað-
ur . . . hvernig dirfist þú að
stíga fæti inn í tjaldbúð-
ir rauðskinnaforingjans
mikla, sem er ógnvaldur
sléttunmar?"
„Það er allt í lagi með
hann núna,“ sagði Bill um
leið og hann bretti upp
buxnaskálmarnar til að
rannsaka meiðsli og mar-
bletti á fótleggjunum á sér.
„Við erum í Indíánaleik.
Ég er Hank gamli, loðdýra-
veiðimaður, fangi Indíána-
foringjans mikla og það á
að fletta af mér höfuðleðr-
inu við sólarupprás. Jere-
mías, hvað þetta bam get-
ur sparkað hrottalega."
Já, drengurinn virtist
sannarlega leika við hvern
sinn fingur. Gleði hans yfir
því að fá að sofa í heili var
svo mikil, að hann var bú-
inn að steingfeyma því að
hann var sjáifur fangi.
Hann gaf mér umsvifa-
laust nýtt nafn. Höggorms-
auga, spæjari hét ég, og
hann tilkynnti um leið, að
ég skyldi brenndur á báli
í dögun, þegar menn hans
kæmu úr herferð sinni.
Á nokkurra mínútna
fresti greip bann riffil-
prikið sitt og læddist á tán-
um að hellismunnanum og
skimaði út eftir fleiri hvít-
ingjum. Við og við rak
hann upp ógurlegt indíána-
öskur, svo Hank gamli, loð-
dýraveiðimaðurinn, hrökk
í kút. Bill stóð ógn af þess-
um dreng alveg frá byrj-
un.
„Þú mikli Rauðskinna-
foringi," sagði ég við pilt-
inn. „Hvernig litist þér á
að fara aftur heim?“
„Æ, hvers vegna?“ sagði
hann. „Það er ekkert gam-
PRflMtfflbQS
SflGfl
BflRNflNNfl
BRÁTTHAGI BLÝANTURINN
A *
SMAFOLK
Ojf / ^LUC^THAT's'
THE FlfVHTlME
6s iTopav vou've
| V 5TRUCK OUTþ
— Giinna, þetta er í linumta
skipti í dag, serai þú ert úr
leik!
‘tóll'RE SWlNSINS T00 HARD
— Ini slærð of fast!
AlL V0U HAVE
TO PO Ið ME6T
THAT'5
UJHATITRIÉP
TH£
PALL
— AHt, serai þú þarft að
gera, er að hitta boltann.
• m BAT U)A5 THÉRE, 6UT
THE BALL PIPN'T 5H0U) UPÍ
— Uað reyndi ég . . .
— Kylfan nún var tál stað-
ar, en boltinn lét ekki sjá sig!