Morgunblaðið - 24.08.1972, Qupperneq 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. ÁGOST 1972
Þeim eykst kjarkur og kraft-
ur við að fara á hestbak
„Einn, tveir og- . . — Signý hjálpar Guðbjörgu Höllu á bak,
en Björn heldur í hestinn á meðan.
— Jú, jú — ég hef dottið
af baki, en það gerir ekkert
tii og ég fer aUtaf aftur, seg-
ir ungur piitur, Grétar Pét-
ur Geirsson um leið og hann
stígur upp á Utlar tröppur og
fær aðstoð við að komast á
bak Jjósum hesti. Og þegar
hann slær í hestinn og þeys-
ir af stað er ekld annað að
sjá en hann sé þaulvanur
hestamaður.
Grétar Pétur er aðeins 14
ára og í sumar er hann vist-
maður á Reykjalundi, þar
sem hann fær þjálfun vegna
lömunar í fótum. Hann getur
ekki gengið nema við tvo
stafi, en þegar hann er kom-
inn á bak þarfnast hann ekki
stafanna lengur.
Þar til í sumar hafði Grét-
ar Pétur haft lítil kynni af
hestum. En þegar hann kom
að Reykjalundi var einmitt
Grétar Pétur: „Ég fer á hest-
bak eins oft og ég get.“
verið að fá þangað nokkra
hesta til afnota fyrir vistfólk
ið í sumar. Er hestamennsk-
leg þjálfun, hressing og
skemmtun og hefur hún not-
ið svo mikilla vinsælda að oft
ast nær hefur verið farið í
þrjár ferðir á dag, misjafn-
lega langar eftir veðri og út-
haldi hestafólksins.
Sú sem stjórnar reið-
mennskunni er Signý Jó-
hannsdóttir frá Dalsgarði í
Mosfellsdal. Lengst af var
hún með fimm hesta handa
vistfólkinu, en nú síðustu
dagana hefur hún aðeins ver
ið með þrjá, enda veðrið
ekki upp á það bezta.
Signý hefur byrjað á að
kenna vistfólkinu að leggja á
hesta, setja við þá beizli
og kennt heiztar þær kúnst-
ir, sem kenndar verða. Yfir-
leitt hefur hún farið þrjár
ferðir á dag, stundum aðeins
um næsta nágrenni en stund-
um hefur verið farið i lengri
ferðir, út að Hafravatni eða
niður að sjó.
— Þetta hefur verið mjög
skemmtilegt starf, segir
Signý, því fólkið er yfirleitt
svo ánægt og því virðist auk
ast kraftur og kjarkur við að
fara á hestbak. Hestafólkið
mitt er á öllum aldri og vit-
anilega misjaflnlega vel á sig
komið líkamlega, en hver ger
ir eins og hann getur. Og
hestarnir eru að sjálfsögðu
allir mjög þægir og þýðir,
enda flestir komnir á efri ár.
Áður en hestamennskan
hófst í Reykjalundi hafði
Signý verið um mánaðarskeið
i Kaupmannahöfn, þar sem
hún hafði fylgzt með er verið
var að kenna fötluðum
og lömuðum reiðmennsku.
Einnig fór hún með hópi fatl
aðs hestafólks til Þýzka-
lands.
Það er að færast mikið í
í vöxt erlendis að hestar séu
hafðir til þjálfunar og
skemmtunar fyrir lamaða og
fatlaða og einnig fyrir blinda
og heyrnarlausa, segir
Signý. Þjóðverjar eru komn-
ir lengst í þessu, en þetta er
einnig að aukast í Sviþjóð og
í Danmörku. Þar er reið-
mennskan stunduð allt árið
um kring, en hún fer eink-
um fram innanhúss og því
frábrugðin þvi, sem hún hef-
ur vterið hjá okfcuir í sumar.
Auk þess að stjórna hesta-
mennskunni á Reykjalundi
hefur Signý verið með hest-
ana þrjá morgna í viku í
Reykjadail, á barinaiheiimili
Styrktarfélags lamaðra og
fatlaðra. Þar hefur verið
reynt að leyfa öllum börn-
unum að koma á bak stutta
stund og fara einn eða tvo
hringi um lóðina. Hefur þetta
ekki síður verið vinsællit an á
Reykjalundi.
Að fenginni þessari
reynslu hefur Signý mikinn
hug á að fara utan og læra
sérstaklega að kenna fötluð-
um reiðmennsku, því hún tel
ur þetta hljóta að eiga fram-
tíð fyrir sér hér.
Birgir Jónsson sjúkraþjálf
arú á Reykjal'Uin'di er á sömu
skoðun og finnst ólíklegt ann
að en hestamennskunni verði
haldið áfram á Reykjaluindi
næsta sumar og hún þá frem-
ur aukin en hitt. Því þótt erf-
itt geti verið að „mæla“ þá
likamlegu þjálfun, sem reið-
mennskan veiti, þá fari ekki
á milii mála að þetta sé vist-
fólkinu mikil hressing og
andleg uppörvun, sem
ekki sé siður mikils virði.
Þegar okkur bar að garði
einn rigningardaginn í vik-
unni voru þrjú ungmenni að
ieggja upp með Signýju í
stuttan reiðtúr. Öll hafa þau
farið á hestbak eins oft og
þau hafa getað, og munu
áreiðanlega gera það í fram-
tíðinni þegar þess verð-
ur kostur. Ein nú er „sumar-
æviutýrinu" að verða lokið,
því hestarnir fara til síns
heima um mánaðamótin
og Grétar Pétur 14 ára og
Björn Indriðason 15 ára fara
í skóla lamaðra og fatlaðra í
Reykjadál og Guðbjörg
Halla Björnsdóttir 19 ára, fer
í Hlíðardalsskóla.
Það er sprett úr spori, því rigning og rok hafa engin áhrif á unga hestafólkið í Reykjalundi.
Frá vinstri sjáum við hér Björn, Gtiðbjörgu Höllu, Grétar Pétur og Signýju. (Ljósm. Mbl.
Brynjól'fur).
Spassky og
Fischer í eik
meistaraeinvíigið í skák á ís-
landi 1972. Innain við 100 skiildir
verða sieldir, en aftan á hverjuim
skiMi er póststimpilll einvígisins
ag frimerki. Ragnaa- Lár teifcnaðd
myndina, sieim uininin er í eikina.
-Skildirnir eru seldir i Laugaæ-
diaiMiöHlinni.
ÞAÐ nýjasta í minjagripasöl-
rmni vegna heimsmeistaraein-
Viigxsins er veg'gskjöldur úr tré
þar sem vangasvipuir Fischiefrs og
Spasskys eru gerðir í tré, em í
miðri myndinni er hrókur út-
skorinn þar sem hann trónar fyr-
ir framam ísdiand. Skildir þesisdr
eru gierðir úr eik, en hægt er að
fá þá með álietraðri plötu úr
bronsi, silfri eða guffi. Skiidim-
ir eru framlieiddir af Ioecraft á
Álafossli, Á plöfcu skjaldarins
stendur Fiseher-Spasisky, hiedms-
Mynd af veggskildinum úr eik, með vangasvip meistaranna.
IESI0
DnoiEon
Svartlistarsýning
UM sáðustu helgi opnaði Þór-
steinn Þórsteinsson svartlistar-
myndasýningu í Ámundarsal við
Mímisveg. Sýningin er opin eftir
hádegi alla daga, en henni lýkur
30. ágúst. Allar myndirnar eru
til sölu.
Þórs'teiinm Þórsteinsson er
fæddur í Reykjavík 1932. Fyrst
sótö hann samtíimis nám í kvöld-
deildum Handíða- og mytndiiista-
skólans og skóla Félags íslenzkra
frístumdamálara. Þegar hann
hafði aldur til hóf hann nám í
dagdeild Handíðas kól ams. Eftir
Handíða- og myinidlistairskóiainn
ruaut hamn um hiríð eiinlkakieninisiu
Jóni9 Engilberts og var jafnframt
hjálparfcokkur á vininiustofu
listamannsins. 1951—’52 stundaði
hanin f ramhaldsnám í Statens
Kuinistakademi í Oisló aufc kvöid-
niáirruskeiðs í raderingu í Kunst-
inidustriskolen. 1953 dvaldist
hamin í París, þar sem hann sama
ár hélt sína fyrstu sjálfstæðu
sýnlngu. Árið 1955 sýndi hann
Iágmynidir í Bogasal þjóðminja-
safnsinis.
Þórsteinm. hefur farið náma-
Þórsteinn Þórsteinsson
ferðir m. a. til Hollands, ítalíu,
Emglands, Spáinar og Austuirríkis.
Hanin málaði framan af í geo-
metrísku formi en söðlaði urn
1956 og hefur haldið sig að reai-
isma síðan.
Hann hefur uim árabil átt við
erfiðani, þjáningarfulíLani sjúk-
dóm að stríða.