Morgunblaðið - 19.09.1972, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ, ÞÖRIÐJUDAGUR 19. SEPTEMBER 1972
7
Bridge
1 cvpna fldkknuim i OOynmpta-
mióftíim.u 1972 voiru sömtu spil spil
uð á öltam boröum. Við skutam
mú athuiga saignir í eftitrfaramdi
spiOS á 3 borðum, én þar náðu
spilararnir a'ktemimta, en etfit-
ir mismunaínidi sagtnir.
NOIim «:
S: G-9-3-2
H: 6-2
T: ÁaK-G-4
L: 10-9-2
VESTUB:
S: Á-10-7-6
H: 10-9-8-7-5
T: —
L: Á-D6-3
AUSTUB:
S: D
H: Á K-D G-4
T: D-10-9-8
L: K-5-4
SUfHJB:
S: K-8-54
H: 3
T: 7-6-5-3-2
L: G-8-7
OarObs Oortina og Isaac Ataa<li
fná Piamama söigðtu þamtná.g:
A:
1 hj.
3 sp.
4 sp.
6 t.
V:
2 hj.
4 1.
5 sp.
7 hj.
Með spaðasögtnunum segir
austur frá Á-K-D i hjaita (3 sp.)
otg einspili i sipaða (4 spaða-r).
5 spaða-sögnin er spurmitig um
spaða-ás og þegar svarið var já-
kvœtt þá var alsiiennman söigð.
1 leiiknum milúii Peru og Dan-
rnerk'ur var afcliemman sögð á
taáðum borðum. Þeir Raui Leon
otg Enrique Eiias frá Peru sögðu
þannig:
A: S: V: N:
1 hj. P. 4 t. D.
Red. P. 4 sp. D.
4 gr. P. 5 hj. P.
7 hj. P. P.
4 tlígiar segja frá stuðmimgi í
hjarta og einspili og i næstu
sögn segir vestiu.r hvar e nspiiið
er.
Dönsiku spiiárartnir MöiHer og
Werdielin sögðu þannig á spil-
itn:
A: V:
1 hj. 3 1.
4 1. 4 hj.
5 t. 6 hj.
7 hj. P.
Blöð og tímarit
Morgunblaðiniu hafa borizt efit
irfamndi blöð og tímarit:
ÆXJIB, rit Fiskiféiags Islands,
14. tlbtl. Meðal efnis má nefna
greinamar Otgerð og aflabrögð,
Söius'tafmum iagmetisiðnaðarins,
Veiðar með flatvörpu en spil fyr
ir botnvörpu, Nýskipan í skóla
líiái.um sjómanna i Noregi, o.fl.
ÁSGABÐliB, blað BSRB. Með
al efnis er Skattamái ef.tir Har-
alti Stéinþórssan, BSRB i nýju
húsnæði, FVæðslustarf BSRB i
hiausit, Otrllafslandið þrefialdað,
Lausráðnum sikammtað otf smétt
o.fl. Ritstjóri er Haraldur Stein
Þórssotn.
Tapazt hefur
Týnd kisa.
Grábröndótt læða, með hvit-
ar loppur týndist frá Tómasar-
haga í siðustu viku. Finmandi er
vinsamlegast beðinm að hringja i
sima 18872.
HVEB VEIT UM HJÓUB?
Lítið rautt National drengja-
hjól með hvítum brettum hvarf
firá Hagamel 45 á föstudags-
kvöldið var, miili kl. 8- -S. Hjól-
ið heíur númeriö 71-983280. Litla
fjögutrra áxa dremgimn sem hjóö-
ið á lamigar einhver ósköp til að
fá það aftur og þeir sem geta
hjálpað eru vinsamlega beðnir
að snúa sér heira til haes á
Hlaigamei 45, kjaJíara, eða láta
llögregluna vita.
DAGBOK
líARiWWV
ÞEGAR RÚMIÐ
BROTNAÐI
EFTIR JAMES THURBER
og Rex, stóri hundurinn
okkar, svaf niðri í anddyr-
inu.
Ég svaf á gömlum her-
mannabedda, sem var svo
valtur að ég varð að gæta
þess að velta mér ekki
fram á brúnina öðru hvoru
megin, því þá snerist hann
alveg í hálfbring með mikl-
um brestum, ég lenti á gólf
inu en beddinn var yfir
mér eins og sængurhiminn.
En það gerðist einmitt um
tvöleytið þessa umræddu
nótt. (Það var mamma sem
kallaði þetta fyrst „nóttina,
sem rúmið brotnaði undan
pabba“, þegar hún rifjaði
atvikið upp seinna).
FRRfWflLÐS
&R&R
BflRNflHNfl
Og þá má ekki gleyma
frænku minni Söru Soaf,
sem aldrei fór svo í hátt-
inn á kvöldin, að hún væri
ekki viss um að innbrots-
þjófar mundu sprauta
klóróformi úr slöngu und-
ir svefnherbergishurðina
hjá henni. Og þar sem hún
óttaðist meira svæfingar-
lyf en eignamissi, staflaði
hún fjármunum sínum,
silfurdóti og öðrum verð-
mætum fyrir utan svefn-
herbergisdyrnar og miða
hjá, þar sem á stóð skrifað:
„Þetta er allt sem ég á.
Gerið svo vel að taka það,
en notið vinsamlegast ekki
klóróformið, þar sem ég á
ekkert meira.“ Gracia Soaf,
systir hennar, var líka með
svona innbrotsþjófadellu,
en viðbrögð hennar voru
öðru vísi. Hún var viss um
að innbrotsþjófar hefðu
verið að brjótast inn í hús
hennar á hverri einustu
nóttu í rúm fjörutíu ár.
Aldrei hvarf þó neitt úr
húsinu, en það var henni
engin sönnun fyrir því að
þetta væri ekki rétt. Hún
sagðist nefnilega reka þá á
flótta, áður en þeir tækju
nokkuð, með því að fleygja
skónum sínum niður stig-
ann. Þegar hún fór að
hátta, safnaði hún að sér
öllum þeim skóm, sem til-
tækilegir voru í húsinu við
rúmið sitt. Fimm mínútum
eftir að hún hafði slökkt
ljósið, settist hún upp í
rúminu og sagði: „Þei . . .
hvað var þetta?“ Maðurinn
hennar lét sér fátt um finn-
ast, enda vanur þessu síð-
an árið 1903. Hann var ann-
aðhvort sofnaður eða lézt
vera það og haggaðist ekki,
hvernig sem hún togaði í
hann og hristi. Þá fór hún
fram úr, læddist að dyrun-
um, opnaði varlega svolitla
glufu og fleygði skónum yf
ir stigahandriðið. Stundum
fleygði hún öllum skónum
og stundum bara nokkrum
pörum yfir nóttina.
En nú er ég kominn
langt frá efninu. Ég ætlaði
að segja frá því, þegar rúm
ið brotnaði undan pabba.
Um miðnættið voru allir
gengnir til náða. Ég verð
að lýsa herbergjaskjpan og
segja frá því, hverjir sváfu
hvar, til þess að menn
skilji hvað síðar gerðist. I
fremsta svefnherberginu
uppi og beint neðan undir
háajoftsrúminu þai sem
pabbi var, svaf mamma og
yngsti bróðir minn, Her-
mann, sem söng stundum
hástöfum upp úr svefni
fjörug hergöngulög Briggs
Beall og ég vorum í næsta
herbergi við þau. Bróðir
minn, Roy, var í herbergi
hinum megin við ganginn
S JÓRÆNIN G JAH ATTUR
Svona má búa til sjónræniiagjahatt. Brjóttu stífa
teiknipappírsörk eins og sýnt er á mynd A. Notaðu síð-
an skapalónið (B), og teiknaðu það inn á brotnu örk-
ina. Þetta verðurðu að endurtaka og að því loknu hefur
þú bæði fram- og bakhlið hattsins. Þær línrjir þú saman
á endum og brúnum, málar battinn svartan og skreytir
hann með böfuðkúpumynd og leggjum.
SMAFOLK
PEANUTS
^THAT KlD ON THE^
IV BEACH) IOTHER 5IPE 0F ÍHE
M Wlpsentitback!
OUR NATI0N5 ARE
^ BACKJ yQN HARittONViý

(the WINP’ CHAN£EP
TWO NATI0N5, U5IN6 TWO
INNOCENT CHILDREN AND A
BEACH BALL.HAVE DEM0N5TRÆTEP
T0 THE IdORLP THAT THEV CAN
LIVE INTOTAL HARMONV!
-----K
(*IHE WIND CHAN6ED

Sundtaoltinn minn er ní)
ketna til baka! Krakkinn
þarna binum megin á heitn-
irutrtt sendi hann til baka.
ÞJóðir okkar lifa í samlyndi!
Vindáttin breyttust.
Tvær þjóðir hafa notað tvö
Kiiklaus hiirn og siindboita fil
að sýna heiminum að þær
geta lifað i algjöru santlyndi!
Vind&ttin breyttist.
FERDIN AND

im
>'iJ] I/ ihí
'S I r, (íí pin
V ©PIB
COPCNBMIH