Morgunblaðið - 29.11.1972, Qupperneq 28
28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. NÓVEMBER 1972
SAGAN
hjónamna, sem vinnia hjá okkur.
Ég spurði þau, hvort þau hefðu
séð nokkuim á lóðiinim eða heyrt
í bil og Victor sagði svo ekki
vera. Vitanlega er garðyrkj u-
maminskofiin'n spöikorn frá hús-
inu. En ég get bara ekki skilið,
hvemiig nokkur hefði getað kom
izt imn í húsáð.
Ef eiwhver vill á anmað borð
komast imm í hús, þá tekst það
venjulegia, sagði Cal. — Ég aetla
að fá mér í glas. Nei, hugsaðu
ekki um það, sagði hamn við
Bianche, þegar hún ætlaði að
standa upp. — Ég rata Mka fram
í búr.
Enginn sagði neitt meðan Cal
gekk hröðum skrefum yfiir gljá-
fægða gólfið og fótatak hams dó
út, þegar hann kom á teppið í
borðstofuimm, en allir hlustuðu
samt. Það marraði í búrhurðinind,
eims og Jenny kaninaði'st svo vel
við — það hafði alltaf mairrað i
hennii. Henni fannist húsið of
stórt og of tómt — en þennain
tómleika hafði hún aldrei orðið
vöir við, meðan hún átti þar
heima. Það vair svo þögult, *að
þau heyrðu skelliinn í hurðiinnd
á kæiliskápnum.
Svo marraði aftur í búrhurðinni
og Cal kom stikandi gegnum
borðstofuna og inn í bókastof-
una, með glas í hendi. Hann sett
ist niður. — Það er allt í lagi,
dyrnar eru allar læstar, og eld-
húsgluggamir sömuleiðis. Eng-
inn virðist hafa komið inn. Haf-
ið þið leitað í húsinu?
Blanche rak upp ofurlítinn
hlátur. — Leita hérna i húsinu!
Pétur gekk fram, svo að Jenmy
sá hann. Hann var í gömlum
innijakka, sem hún mundi vel
eftir. Andlitið var gjörsamlega
sviplaust. —- Nei, það gerðum
við ekki, Cal. Við vorum fyrst
og fremst að hugsa um Fioru. En
við hlytum að hafa orðið þess
vör, ef einhver hefði komið inn.
En kannski væri nú samt betra
að leita í húsinu.
— Seiseinei, sagði Cal rólega.
— Það gerir lögreglan fyrir okk
ur. Hvað heitir þessi læknir
þinn hérna, Pétur?
Grannur líkami Blanche
stirðnaði upp. Hún leit á Pétur
en ávarpaði Cal. — Ég var búin
að segja þér, Cal, að það er eng-
in þörf á því. Og ég er alveg
viss um, að Pétur kærir sig ekki
um að fara að sækja lækni.
— Það þarf engan Pétur til
þess. Það skal ég gera sjálfur.
Hvað heitir hann, Pétur?
— Það verður allt í lagi með
Fioru, sagði Pétur snöggt. Hann
þagði andartak, en sagði svo ein
beittlega: — Ég bara missti
stjóm á mér þarna fyrst.
Það kom sjaldan fyrir, að Pét-
Aðalfundur
Siglfirðingafélagsins verður haldinn miðvikudaginn
29. nóvember nk. kl. 21.00 í Átthagasal Hótel Sögu
(Nýja salnum).
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Félagsvist.
STJÓRNIN.
Hiingt eftii miðncetti
M.G.EBERHART
ur missti stjórn á sér, því að
yrði hann reiður eða kæmist í
einhver vandræði, var hann lík-
legri til að verða ískaldur og
seinn í öllum hreyfingum og við-
brögðum.
Cal lyfti brúnum. — Þú sagð-
ir, að þú yrðir e. t. v. kærður
fyrir morð. Eða öllu heldur
morðtilraun.
Fiora rétti úr sér. — Pétur!
Þú hugsaðir aðeins um mig. Þú
varst hræddur um, að ég væri
slösuð og ...
Pétur leit ekki á hana. — Auð
vitað var ég fyrst og fremst að
hugsa um þig. En eins og ég
sagði, þá missti ég stjóm á mér.
En þetta reyndist nú vera lítil-
fjörlegt slys, og ég vildi helzt
ekki vera að fara með það í lög-
regluna.
— Hvers vegna ekki? spurði
Cal.
— Af því að ég vil það bara
ekki. Það er engin þörf á því.
Cal sneri sér að Fioru. —
Viltu ekki fá lækni, Fiora?
Blanche kann að vera fær um
hjálp í viðlögum, en þú vilt nú
samt ekki deyja af þessu?
— Deyja? sagði Fiora og
glennti upp augun. — Hann heit
ir Goodwin. Hringdu í hann!
— Gott og vel, sagði Pétur
rólega. — Ef þú vilt fá la;kni,
skal ég ná í hann.
— Hugsaðu ekki um það,
sagði Cal. — Ég skal ná í hann.
Svo stóð hann upp og gekk fram
í forstofuna.
Blanche sagði: — Náttúrlega
kemur þetta mér ekki við. En
mér finnst nú samt, Pétur, að
þetta geti orðið óþægilegt fyrir
þig. Komizt í blöðin. „Frú Pétur
Vliedam gerir tilraun til sjálfs-
morðs.“
Fiora rétti enn snöggt úr sér.
Hún strauk aftur ljósa hárið,
sem var sítt um fallega andlitið.
— Ég gerði enga tilraun til
sjálfsmorðs. Það var einhver,
sem skaut á mig. Hættið þessu.
ÉG vil ekki deyja. Ég vil fá
lækni.
-— Þú deyrð ekkert, elskan,
sagði Blanche. Hún hallaði sér
fram, svo að birtan féll á allt
fallega anlditið.— Ég vil ráða
þér heilt, Fiora. Til þess eru vin
irnir. Ég veit alveg, að þú vilt
ekki koma Pétri í vandræðL
Hún reis upp og gekk til Péturs.
Augun leiftruðu og nú var and-
litið brosandi og hlýlegt. Karl-
menn voru alltaf hrifnir af
Blanche, enda gat hún alltaf
beitt þessari hlýju sinni við þá.
— Ég er bara að reyna að
hjálpa ykkur báðum, Pétur. Og
auk þess — mér þykir leitt að
verða að segja það, en ég á við
Jenny. Nærveru hennar hérna.
Hvernig ætlarðu að útskýra
hana fyrir lögreglunni ? Held-
urðu ekki að hún gæti orðið for-
vitin viðvíkjandi samband ykk-
ar Jenny? Hún gæti meira að
segja látið sér detta í hug, að
þið hefðuð farið að rífast vegna
hennar ... Já, ég veit, að þið
gerðuð það ekki. En ég er bara
að láta mér detta alla mögu-
leika í hug og reyna að hjálpa
ykkur báðum.
Fiora æpti hátt: — Já, en ég
vildi líka fá hana hingað. ...
Hún er vinkona mín, bætti hún
við og sendi Jenny augnatillit,
sem hún hefði aldrei getað út-
skýrt. Hún leit á Pétur, en út
úr svip hans varð ekkert lesið.
Blanche brosti til Fioru. — Æ,
Fiora. Þú verður virkilega að
horfast í augu við staðreyndirn-
ar. Jenny var eiginkona Péturs
og þú ... já við vitum ÖH hvern-
ig þessu er farið. Hún brosti
snöggt til Jenny. — Afsakaðu,
Jenny. Þetta er allt svo leiðin-
legt fyrir þig.
Fiora greip fram í með ákafa:
— Ég vildi, að Jenny kæmi! Ég
sagði við Pétur, að ég væri feg-
in, að hann skyldi hafa hringt
í hana.
Jenny fannst nú nóg vera
komið og það var rétt eins og
hún reikaði gegnum ókunnan og
skuggalegan frumskóg. En eitt
lá þó í augum uppi. Hún sagði:
— Það var rétt hjá Cal að ná í
‘lækninn.
Cal kom í dyrnar. — Það þýð-
ir ekki að tala um það. Þetta er
í þýðingu
Páls Skúlasonar.
búið og gert. Hann kemur eftir
svo sem stundarfjórðung. Hann
gekk aftur að stólnum sinum og
settist, lyfti glasinu sínu og
sagði: — Við getum eins vel lát-
ið fara vel um okkur, meðan við
bíðum.
Blanche sneri sér að Cal, svo
að Jenny sá ekki framan í hana,
en einhvern veginn fann hún
það á sér, að hlýjan var horfin
úr svip hemiar og kurteislegt
svipleysi komið í staðinn. Hún
sagði: — Þú hefur framið ónauð
synlegt og skaðlegt tiltæki. Því
miður. Hún settist og tók aftur
vindlinginn sinn.
—• Ég er hrædd, Pétur, sagði
Fiora.
— Ég held það sé engin
ástæða til þess, sagði Pétur. Það
er ekki nema varúðarráðstöfun
að kalla á lækninn. Hann settist
á endann á legubekknum. Fiora
lagði höndina á arm hans, eins
og hún ætti hann. Jenny leit
undan.
Cal Sagði: — Vel á minnzt —
hvað varð af byssunni?
Pétur leit hægt á Cal, en
Blanche svaraði: — Fiora setti
hana í skúffuna i forstofunni.
— Nei, það gerði ég ekki!
æpti Fiora. — Ég snerti aldrei
þessa byssu!
— Var það. byssan þín? sagði
Cal við Pétur.
— Já, ég á byssu, og geymi
hana í borðskúffunni í forstof-
unni. Og þar er hún enn.
enwaod chef
velvakandi
Velvakandi svarar i síma
10100 frá mánudegi til [
föstudags kl. 14—15.
1
• Kvenfélagið Hringurinn
Sigrún Ragnarsdóttir, Viði-
mel 34, hafði samband við Vel-
vakanda og bað um uppiýsing-
ar um Kvenfélagið Hringinn
hvernig hægt væri að gerast fé
lagi, hversu hátt árgjaldið
væri o.s.frv.
Velvakandi hafði samband
við Elísabetu Möller hjá
Hringnum og sagði húh, að þær
konur, sem óskuðu að ganga í fé
iagið, gætu skrifað til félags-
ins eða haft samband við ein-
hverja félagskonu, og óskað
eftir inntöku í félagið, en ósk-
að væri eftir meðmælum
tveggja félagskvenna með
Ihverri inntökubeiðni. Félags-
gjaldið er 300 krónur á ári.
Kvenfélagið Hringurinn hef-
ur að markmiði líknarstörf og
hefur látið margt gott af sér
leiða á þeim vettvangi. Nægir
þar að benda á Barnaspítala
Hringsins og Geðdeild barna
við Dalbraut, en ITringurinn
stefnir nú að þvi að stækka
Geðdeildma.
Næstkomandi sunnudag hafa
Hringskonur hina árlegu kaffi
sölu sína að Hótel Borg. Enn-
fremur verða þær með „jóla-
sölu“, þar sem seldar verða
alls kyns jólaskreytingar, unn-
ar af félagskonum, einnig að
Hótel Borg. Er ekki að efa, að
margir munu vilja styrka starf
semi félagsins nú á sunnudag-
inn sem endranær.
• Eldri útgáfa sálma-
bókarinnar úr gildi?
Sigfús Jóhannsson hringdi.
Hann vildi koma þeirri ábend-
ingu til útvarpsins, að þegar
tiltekið væri hvaða sálmar
yrðu sungnir í sunnudagsmess-
unum, væri ekki nóg að greina
frá númerum í nýju sálmabók-
inni. Langflestir væru ennþá
með eldri útgáfu af sálmabók-
inni og þess vegna þyrfti lika
að taka fram númer sálmanna í
henni nema sálmabækurnar
gengju úr gildi eins og sima-
skráin!
• Gæzluvöllur og póstkassi
í Norðurbænum
í Hafnarfirði
Elke Vagnsson, Hjallabraut
7, Hafnarfirði hringdi. Hún
spurði, hvenær gæzluvöllur,
sem verið er að gera við Mið-
vang í Norðurbænum þar
syðra, yrði opnaður.
Elke sagði, að sér virtist svo
sem völlurinn væri nú að
mestu tilbúinn og bráðnauðsyn
legt væri, að hann yrði opnað-
ur sem fyrst.
Velvakandi hafði samband
við Bæjarskrifstofurnar í Hafn
arfirði og fékk þær upplýsing-
ar, að völlurinn yrði opnaður
nú á næstunni, en ekki væri
unnt að nefna ákveðinn dag
að svo stöddu.
Einnig vildi Elke Vagnsson
koma því á framfæri, að eng-
inn póstkassi væri í Norður-
bænum, sem væri nú orðinn
mjög fjölbýll, og ekki væri
heldur hægt að fá þar keypt
frímerki.
Velvakandi leitaði upplýs-
inga hjá Pósti og síma, og fékk
þau svör, að málið yrði tekið
til vinsamlegrar athugunar og
vonandi mega þá íbúar Norður
bæjarins vel við una.
• Veitingasala í Bláfjöllum
„Velvakandi góður!
Ég er ein af þeim, sem
stunda skíðaíþróttina af mikl-
um móði.
Mér var það mikið gleðiefni,
þegar borgaryfirvöld Reykja-
vikur, ákváðu að gera Blá-
fjallasvæðið að framtiðarskiða-
landi Reykvíkinga, þvi að á
betra skíðaland verður ekki
kosið.
Einn er þó ljóður á ráði
okkar ágætu borgaryfirvalda í
máli þessu. Það er sem sagt
ekki gert ráð fyrir því, að
skiðafólk í Bláfjöllum, þurfi
að næra sig.
Nú fer bráðlega í hönd aðal
skíðatími vetrarins og má bú-
ast við, að fenginni reynslu frá
fyrra ári, að Reykvíkingar
muni þyrpast í hópum á Blá-
fjallasvæðið.
Það er þvi lágmarkskrafa
þessa fólks, að kornið verði
upp veitingaaðstöðu á Blá-
fjallasvæðinu strax.
Vænti ég þess, að þú Velvak
andi góður, komir þessu á fram
færi.
Skiðakona."
Já, kæra skíðakona, ég kem
þessu hér með áleiðis og skil
mætavel, að skíðafólk þurfi að
fá mat sinn og engar refjar.
Jafnvel skil ég, að hentugt
muni vera að hafa greiðasölu í
Bláfjöllum. En þangað til hún
er komin mætti nú vel búa sig
út með nestisböggul.
SINFÓNlUHLJÓMSVEIT ISLANDS
Tónleikar
í Háskólabiói fimmtudaginn 30. nóvember kukkan 8.30.
Stjórnandi: Jean-Pierre Jacquillat. Einleikararar: Rögnvaldur
Sigurjónsson og Halldór Haraldsson.
Flutt verður Sinfónía nr. 29 eftir Mozart, Konsert í d-moll fyrir
2 píanó og hljómsveit eftir Poulenc og Sinfónía nr. 4 eftir Schu-
mann.
Aðgöngumiðar í Bókabúð Lárusar Blöndal, Skólavörðustíg.
og Bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar, Austurstræti.
Hafnarfjörður
— Nýkomið
Kventöskur — kvenblússur.
Samkvæmistöskur — herrapeysur.
VERZLUNIN PERLAN,
Strandgötu 9.