Morgunblaðið - 02.03.1973, Blaðsíða 22

22
MÖRGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. MARZ 1973
t
Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Torfufelli 23,
amdiaðist í Lamd.spi:tai anum
aðfararnótt 1. marz.
Vandamenn.
t
Frændá mimm,
Árni Jóhannsson,
amdaðist 28. febrúar.
Elísabet Guðmundsdóttir,
Kambsveg 16.
t
Móðir mim,
Jónína M. ólafsdóttir,
lézt að Reykjalumdi miðviku-
dagimn 28. febrúar sl. Jarð-
seitt verður frá Fossvogs-
kirkju miðvikudaigimm 7. marz
m.. k. kl. 10,30 árdegis.
Fyrir hönd vamdamamma.
Svavar Davíðsson.
t
Útiför eigiinmamms míns,
Þórðar Þórðarsonar,
Hverfisgötu 84,
fer fram frá Fossvogskirkju
laugardaginn 3. marz kl. 10,30.
Kristín Guðbrandsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓNAS GUÐLAUGSSON,
fulitrúi, Safamýri 38,
andaðist 28. febrúar. Jarðarförin auglýst síðar.
Karítas Kristbjömsdóttir,
Oddrún Þorbjörnsdóttir, Gunnar Jónasson,
Jónas Már Gunnarsson.
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRlÐUR ÞORLEIFSDÓTTIR
frá Siglufirði, Sólheimum 34.
andaðist í Landspítalanum miðvikudaginn 28. febrúar.
Valgerður Jóhannesdóttir, Helgi Vilhjálmsson,
Halldóra Hermarmsdóttir, Pétur Haraldsson,
og dótturböm.
t
Fósturfaðir minn,
GRÍMUR TH. JÓNSSON,
frá Neðri-Hundadal.
sem andaðist að Elliheimilinu Fellsenda 24. febrúar verður
jarðsettur að Kvennabrekku þriðjudaginn 6. marz kl. 3 e.h.
Ferð verður frá Umferðarmiðstöðinni kl. 8 fyrir hádegi sama
dag.
Vilhelm Adólfsson.
t
Útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
Agústu m. valdimarsdóttur.
Bergþórugötu 27,
fer fram frá Frikirkjunni föstudaginn 2. marz kt. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á líknarstofnanir.
Marinó Kristinsson, Þórhalla Gísladóttir,
Þóra Þorsteinsdóttir, Sigurþór Hallgrimsson,
Sigurður Þorsteinsson, Agústa Vigfúsdóttir.
t
Elskulegi maðurinn minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓN MATHIESEN,
verður jarðsunginn frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði föstudaginn
2. marz kl. 3 e.h. Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim sem
vilja minnast hans er bent á Minningarsjóð Áma Mathiesen
eða Rauða Kross fslands.
Jakobína Mathiesen,
Guðfinna M. Bevans, tengdaböm og bamaböm.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
•ystur okkar,
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Núpi í Fljótshlíð.
F. h. systkinanna
Þuriður Guðmundsdóttir.
STEFÁN PÁLSSON
HINN 21. þjm. lézt í Landakots-
spítaJa Stefán Pálsson, seim mér
er tamast að kenna við Tumgu
í Fáskrúðsfirði, 79 ára að aldri
eftir rúmilega mámaðar sjúk-
dómslegu.
Sitefáin var fæddur í Þimigmúla
í Skriðdal 18. nóvember 1893,
som'ur Páls Þorsteinissonar bónda
og koniu harns, Elíraborgar Stef-
ánisdóttur. Árið 1898 fluttust
þau hjón búferlum að Tungu í
Fáskrúðsfirði og bjuggu þar síð-
an allam simm búskap. Þeim varð
fjórtán barraa auðið, tólf komust
á fuliorðinisár, sex systur og sex
bræður, og níu eru á lífi, þegar
þetta er ritað. Auk þessa fjöl-
memma barraahóps ólu þau hjóm
upp n.dkkur fósturbörn, og má
af þessu marka, að ævistarf
Páls og Elíraborgar hefur ekki
verið meðaimanmsverk. Þegar ég
kymntlst þeim lltillega háöldruð-
um, þótti mér smierpan og simman
mieð ólíkimdum. Öil hafa Tumgu-
systkimin orðið merkiisfólk. Með
þeim hefur ætíð verið rík sam-
helldni, og svo hefur eimm bróð-
irimm sagt mér, að Stefám hafi
verið yngri systkimum símum sér-
staklega mærgætinm og hjálp-
samur.
Stefám naut góðrar heimilis-
kemmisiu í æslku, en stumdaði ekki
fnamihaldsmlám í skóla, emda var
fárra kosta völ á þeirri tíð, en
vel mýttisf homum 9á lærdómur,
sem hornum hlotmaðist. Hanm rit-
aði failega og slkýra hönd, kunmi
vel réttritun og var reiknimgs-
glöggur. Amiraans ólst hamm upp
við þeirra tíma sveitastörf á
heimili foreldra simma, unz hanm
fliuttisf að Búðum í Fáskiúðs-
firði árið 1922, en þar átti hamm
héimiii næstu 23 ár. Himm 23.
september það ár kvæmtist hamm
Ómmu Jónsdótfur, ættaðri úr
Borgarfirði eystra, og hefur sá
dagur verið Stefáni mikili gæfu-
dagur, eims og emm verður vikið
að. Þar eignuðust þau hjón tvær
dætur, Ásiiaugu, fædda 20. sept-
ember 1924, og Elínborgu, fædda
30. septemiber 1927. Sú sára raun
var lögð á þau hjómin, að Áslaug
lézt úr skarlatssótt tæpra 10 ára,
mikið efnisbarm. Elimiborg er gift
Guðmundi Beraediktssyni lækni,
og hlutu Stefán og Amma, er
tímar liðu, iðgjöld dótturinmar
látrau í fjórum gæfuvæmlegum
bairnabömum, að svo milklu leyti
sem lífið fær bætt slíikam áverlka.
Á Búðum stumdaði Stefán störf
af ýmsu tæi, bæði líkarraleg og
andleg, og verða þau ekki talim
hér. Þar varð hanm fyrir því
óláni á bezta skeiði ævi simnar,
að á hamm lagðist þrálátur og
erfiður sjúkdómur, liðagigf, sem
þjáði hanm árum saimam, svo að
haran var löngum lítt eða ekki
verkfær og öðru hverju umdir
lækmishendi. En svo giítusam-
lega tókst þó til, úr því sem orðið
var, að viðraámisþróttur Stefáns
varnn að lokum bug á sjúkdómm-
um, og ha-nm stöðvaðist,. Eftir það
naut haran viðumianiegrar heilsu,
varð aldrei þrekmaður til starfa
og ókki hraustlegur á að sjá, em
emfiisf framar vonum, og að störf-
um gekk haran hluta úr degi, þar
til fáum miániuðum fyrir aradlát
sitt.
Kyntrai okkar Stefáns og Ömmu
hófust, er hanm gerðist umsjóm-
araruaður eða húsvörður í Flems-
borgarskóla haustið 1945. Því
starfi gagiradi hamm til ársims 1961,
en þá fliuttust þau hjóm til Kópa-
vogs í nábýli við dóttur stíma og
tengdason, og mun ekki ofmælt,
að bæði heknilim hafi verið eitt,
þótt elkki væru umdir sama
þaki. Ég hafði aldrei séð Stefám,
er ég mælti rraeð því, aið hanm
yrði ráðimm umsjótraammaður við
Skóla þanm, sem ég stýrði þá og
næstu 10 ár, em ekki var hamm
mér þó með öllu ókumnur. Svo
eimikenmilega hafði viljað til, að
faðir mimn hafði tekið sig upp
raorðan úr Eyjafirði sfkörramu eftir
aldamótim sdðusfu til þeas að
ger-ast heimilisfcemraari hjá PáU
í Turagu, og á því heimili dvald-
ist h-anm einm vetur, ef ég mam
rétt. Hanm minmfist off veru
sinnar, þar og rómaði mjög
heimilisbnag og búókaparhætti,
svo að ég vissd mokkur deili á
fjölskyldummi ham að aldri. Ekki
spillfi það um, a@ Elímlborg hafði
verið me-mandi tmimm í Flerasborg,
áður em faiðir hemmar réðst
þangað. Mér var því emgimm
vamdi á hömdurn, þegar uimisókm
um umsjóraairmiammsstarfið barsf
frá Stefáni, að öðruim ólöstuðum.
Það er skeimimsf frá að segja, að
í þessu sfairfi reyndisf Stefán
eins og bezt varð á kosið, en því
fer fjarri, að það sé vamdalítið,
þar sem meðal aranans reynir
mjög á skipti umsjónafimanms við
uniglinga á ærslaialdri. Hamm var
vel skapi farinm, jafnlyradur,
hlýr og gamamsamur, prúðmenmi
til orðs og æðis, hægur í fasi
og ekfci orðmiargu-r, umburðar-
lynidur, em þétfur fyrir. Sam-
vizkusamur var hamin, svo a! bar,
hafði auga á hverjuim fimgri, ef
eitthvað fór aflaga, og var ætíð
boðimm og búimm til hvers þess,
er ég bað hianm. Samvinina okkar
va-r öldungis skugg-al-aus.
Em þótit ég sé Stefáni þakk-
látur fyri-r goft samsfarf, er mér
nú miklu rík-ara í huga persómu-
legt þafcfclæti til þeirra hjóma
beggja fyrir vimáttu þeirra.
Skólasfjóri og umsjónarmaður
Flen sborga r.skól a bjuggu þá í
skóla-húsiiinu, hvor á sinm-i hæð,
oi samgangur milii heimilanma
varð brátt mikiM. Dætur mímar
tvær voru fljótar að uppgötva
hjartalag Stefáms og Önmu,
enda eru börm öilum öðrum mæm
a-ri á slíkt. Á n-eðri hæðimm-i varð
brátt a-ranað heimdli þeirra, og
hjómi-n h-efðu ekki ge-tað veriQ
þe-im betr-i, þó-tt þau hefðu átt í
þeim hverf bedra. Orð Stefáns og
Öninu voru lög, sem ekki kom til
álita að vefenigja og máttu sín
v-itaralega mikiu meira en mdini
orð. Nærri má geta, að ég lét
mér þetta ha-rla vel líka.
Stefám Pálsoom var maður vel
greimdur, laginm tii starfa og úr-
ræðagóður. Hanm var fróðleiks-
fús, las mairgt og hafði ymdi af
að ræða margvislleg efnd. En um-
fram allt vair haran feyrulaus
dreragskapar- og góðvildarmaður,
sem í emigu mátfi va-rram sitt vita
og öllum vildi gott gera. Þótt
lífið mæddi fasf á homum um
skeið, hlýt ég að kalla hamm
gæfu-miamn. Hamm var frábærlega
vel kvæmtur, ei-raa og allir kumn-
ugir vita, og hjónabamd hams og
heknilisiíf var líka eftir því.
Honum var ummt þess að fylgjasf
m-eð gæfuferili glæsilegrar dóttur
simma-r, sem valdi sér maka við
sitt hæfi, og ég fler nærri tim
óblamdraa gleði hans af nánum
samviistum við barmabörmán.
Ég þalkika Stefáni Páli&syni látm-
um gæðiim við mig og mírna.
Fjolskyldu hamis og öðrum vamda-
m-onmum vottum við hjónim og
dæfurmar eimiæga samúð.
Benedikt Tómasson,
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Mávahlíð 41,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju, laugardaginn 3. marz
kl. 10.30.
Blóm vinsamlega afbeðin, en þeir sem vilja minnast hinnar
látnu er bent á Kristniboðið ! Konsó.
Eva Karlsdóttir, Sigurður Karlsson,
Ingunn Karlsdóttir, Friðrik Karlsson,
Kristín Karlsdóttir, Baldur Karlsson,
Ólafur Karlsson,
___________________tengdabörn, barnabörn og bamabarnaböm.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför,
GUÐMUNDAR INGA BERGSTAÐ GESTSSONAR
frá Reykjahlíð.
F. h. ættingja,
Ingimundur Gestsson.
t
Þakka innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
útför eiginmanns míns,
ÓSKARS T. TEITSSONAR,
Tjamargötu 24, Keflavík.
Fyrir mína hönd, barna okkar og annarra vandamanna,
Hafdis Ellertsdóttir.
t
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðar
för sonar míns,
HARÐAR MAGNÚSSONAR
Sérstakar þakkir færi ég læknum og hjúkrunarliði Land-
spítalans.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Guðbjörg Ellertsdóttir.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför eiginmanns
mrns, bróður og fósturbróður,
HAUKS DAVlÐSSONAR,
lögfræðings,
Melgerði 26, Kópavogi.
Kristjana Káradóttir,
Baldur Daviðsson, Bollr Davíðsson,
Páll Halldórsson.