Morgunblaðið - 12.04.1973, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. APRÍL 1973
23
Vissi formaður
Viðlagasjóðs ekki af
f undinum í Self ossbíói?
Hr. rits1*jóri.
Vegna fyrirspurnar og svars
í blaði yðar langar mig að biðja
yður að birta eftirfarandi:
1 Morgunblaðinu 30. marz, í
þættinum „Spurt og svarað“, er
íyrirspurn til formanns Viðlaga
sjóðs hr. Helga Bergs, hvers
vegna hann hafi ekki mætt á
fund Vestmannaeyingafélagsins
„Heimþrá", sem stofnað var af
Vestmannaeyingum austanfjalls.
Fundurinn var haldinn í Sel-
fossbiói þann 25. marz kl. 2 e.h.
Formaður Viðlagasjóðs svarar
þvi til, að honum hafi ekki ver-
ið boðið á fundinn, né þess ósk-
að að hann kæmi þar sem for-
maður Viðlagasjóðs.
þann fund og hvers vegna hann
var ekki haldinn (þetta atriði
svars míns get ég því miður
ekki rætt frekar opinberlega,
nema í neyð, vegna loforða).
Ég margreyndi að ná sam-
bandi við hr. Helga Bergs, bæði
sem bankastjóra og sem for-
mann Viðiagasjóðs, en tókst
ekki. Loks fimmtudaginn 22.
marz náði ég svo langt, að mér
var tjáð, að hann yrði við seinni
hluta dags. Ég hringdi þá og
fékk samband frá skiptiborði
bankans við stúlku (einkarit-
ara?), sem tjáði mér að banka-
stjórinn væri á fundi. Ég tók
þá það fangaráð að segja stúlk-
unni, að erindi mitt væri að fá
viðtal við formann Viðlagasjóðs
vegna beiðni Vestmannaeyinga-
félagsins „Heimþrár", um að
mæta á fundi í Selfossbíói
sunnudaginn 25. marz kl. 2 e.h.
Stúlkan spurði, „hafið þér
síma?“ Ég gaf upp símanúmer
og stúlkan svaraði, „þér fáið
upphringingu ef bankastjórinn
má vera að því að sinna þessu.“
Að loknu þessu símtali sagði
ég við samstarfsfólk mitt: „Nú
lagast það, ef þessir stóru ætla
að fara að eltast við mig í síma.“
Hringingin kom aldrei, en
mér dettur ekki í hug að væna
umrædda stúlku um, að hún
flytji ekki þau skilaboð, sem
henni er falið að koma til skila,
og bið ég hana velvirðingar á að
þurfa að bendla hana við þetta
mál.
Allir framantaldir menn
komu á fundinn nema formaður
Viðlagasjóðs og bæjarstjóri, sem
staddur var þá úti í Eyjum.
Þeir fundarmenn úr Viðlaga-
sjóði, sem töluðu á fundinum,
tóku það allir fram, að þeir töl
uðu frá eigin brjósti, en ekki
fyrir hönd sjóðsins.
Getur það verið af því, að
þessi fundur okkar hafi komið
til tals á fundum Viðlagasjóðs?
Hver átti að svara fyrir hönd
sjóðsins?
Þórarinn Magnússon, skóla-
stjóri, átti tal við Sigurgeir
Kristjánsson, forseta bæjar-
stjórnar umrætt kvöld, og
tjáði hann Þórarni, að þeir bæj-
arráðsmenn, sem gætu því við
komið mundu mæta á fundinum.
Sigurgeir kvaðst einnig mundu
hafa samband við hr. Helga
Bergs og biðja hann að sitja
fundinn. Ég þekki Sigurgeir
ekki af öðru en að standa við
það sem hann lofar.
Af framanskráðu sést, að ég
máði aldréi persónulega sam-
bandi við hr. Helga Bergs, en
að svör hans við spurningum í
blaðinu séu rétt — það efa ég.
Af hverju vissu allir framan-
greindir menn af fundinum og
komu nema formaður Viðlaga-
sjóðs?
Ég vona að ég hafi ekkí
brugðizt félögum mínum austan.
fjalls í þessu máli, en veit a5
þau vita öll af hverju púkarnir
í þjóðsögunum fitnuðu og
þyngdust. Hvað viðkemur þessu
máli, skal ég óhikað leggja púk-
ann minn á vogarskálina og
mun ekki roðna þó að hann verði
léttari en hinn.
Því miður hefur dregizt að
þetta svar mitt kæmi í blaðið
en það stafar af þvi að einn
samstarfsmanna minna, Magnús
Jónasson, dvaldist í Vestmanna-
eyjum í síðustu viku.
Þakka birtinguna.
Kristján Georgsson.
Hvað viðkemur því að Kr.
Georgsson hafi beðið okkur að
hlýða á framangreind símtöl þá
vottum við að það er rétt og
munum sérstaklega þau orð er
hann viðhafði að loknu simtall
við stúlkuna í bankanum.
Lovísa Gísladóttir,
Sigurjón Guðmimdsson,
Magnús Jónasson.
Ég vil aðeins gera grein fyrir
því af hverju til þessa fundar
var stofnað. Umrætt félag er
stofnað af kunnri þrá okkar
Vestmannaeyinga, til að halda
hópinn. Okkur langaði að vita
hvað í vændum væri og í von
um úrlausn, var mér falið að ná
sambandi við þá menn, sem okk
ur langaði að fá á þennan fund.
Þeir aðilar, sem mér var falið
að ná sambandi við voru: Magn-
ús H. Magnússon, bæjarstjóri,
Jón Hjaltason, formaður Húseig
endafélags Vestmannaeyja, Guð
laugur Gíslason, alþingismaður,
Garðar Sigurðsson, alþingismað
ur, Gísli Gíslason, stórkaupmað-
ur (þrír síðasttöldu allir í bæj-
arstjórn og eiga sæti í Viðlaga-
sjóði.) Ólafur Helgason, útibús-
stjóri Otvegsbankans í Vestm,
Jónas Guðmundsson í húsamiðl-
un Vestmannaeyjakaupstaðar,
bæjarráð. 1 þeirri ósk fólst að
fá helzt alla bæjarráðsmenn til
þess að koma á fundinn. Síðast
en alls ekki sízt, var mér falið
að hafa samband við formann
Viðlagasjóðs hr. Helga Bergs.
Með tilliti til þess, sem síðar
kemur fram fékk ég frí hjá yf-
irboðara mínum milli kl. 9 og 12
f.h. þriðjudaginn 20. rnarz.
Ég fór í Hafnarbúðir að hitta
bæjarstjóra, en hann mátti ekki
vera að því að sinna mér á þeim
tíma. Þess í stað náði ég tali af
Gunnari Sigurmundssyni, bæjar
ráðsmanni og töluðum við báðir
í síma við Sigurgeir Kristjáns-
son, forseta bæjarstjórnar, um
málefni mín. Þeir tóku vel mála
leitan minni og munu örugglega
staðfesta samtölin, ef með þarf.
Þeir sögðust mundu kanna mál
in í bæjarráði og mátti ég hafa
samband um niðurstöðu við Sig-
urgeir þá um kvöldið. Þar sem
erfitt er fyrir mig að komast í
síma á kvöldin, bað ég Þórarin
Magnússon, skólastjóra í Hvera
gerði, að annast það símtal fyr-
ir mig og kem ég að því síðar.
Þar sem ég vinn, erum við
fjórir Vestmannaeyingar saman í
einu herbergi og þar er einn
simi. Þriðjudagsmorguninn 20.
marz barst það í tal hverju við í
„Heimþrá“ værum að reyna að
koma í framkvæmd og bað ég
þau, sem með mér vinna, að
fylgjast með þeim samtölum, er
ég ætti við viðkomandi ráða-
menn í síma, þvi mér var ekki
grunlaust um, að til andsvara
sem þessa kynni að koma.
Ég náði samtali í síma við alla
framantalda menn nema Gísla
Gíslason, því annar ábyrgur
aðili sagði mér, að hann vissi af
fundinum og mundi örugglega
koma. (Að símaslag mínum við
hr. Helga Bergs kem ég síðar).
Svo óheppilega vildi til að
Vestmannaeyingafélagið á Suð-
urnesjum hafði ákveðið að
halda fund á sama tima í Fé-
lagsheimilinu Festi í Grindavík.
Þeir gáfu góðfúslega eftir sinn
fund, því bæði félögin þurftu að
ná i sömu menn og okkur
bauðst ekki húsnæði á öðrum
tíma.
Vill formaður Viðlagasjóðs
gefa yfirlýsingu um að honum
hafi ekki verið kunnugt um
DAGLEGT LÍF - OG KAFFI
Já ... Það er erfitt að mála íbúöina, og nóg til að gera hvern mann
dauðþyrstan... Ekki sízt, þegar búið er að klifra stigaskrattann tuttugu
sinnum, minnst. Þá er vissulega tími til kominn að slaka á, fá sér
hressandi kaffisopa og ekki skaða vöflurnar. Já, hvernig færi
þetta allt saman, ef ekki væri blessaður kaffisopinn.
KAABER'X