Morgunblaðið - 21.06.1973, Síða 7

MQRiGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. JÚNÍ 1973
7
Bridge
Eftirfanandi spil er frá leitan-
tma mWli Austurrj'kis og Tyrk-
laiwls í Evrópumótdnu, sexn fraxn
fór í Portugal.
NORÐUE:
S: Á D
H: G 9 5
T: Á G-10-5
L: D 5-4-2
VESTUR: AUSTUR:
S: 8-6A S: K-G-109
H: Á-K-D-84-2 H: 10-7
T: 9 T: D-8-7-4
L: K-10 6 L: 98 3
SUÖUR:
S: 7 5-3-2
H: 6-3
T: K 63-2
L: Á<G-7
Við an-nað borðið sátu ty'rkn-
esku. spidararair N—S gengu -sia.gnir þanniig: og þar
A: S: V: N:
P. P. 1 hj. n.
1 sp. P. 2 hj. DJ.
2 sp. P. 3 1.
SpWið varð 2 niður.
Við hi-tt borðið sátu aust-
urrtsku spilaramir N—S og þar
genigu sagnir þannig:
A: S: V: N:
P. 1 gr. ( !!)DH. P.
P. Redi. P. P. (!!)
P.
í>egar suður redobiar, þá er
hann að sjáifsögðu að biðja fé-
laga siiin um einhvern 3it, en
þeirri beiðtii er ekki si-nnt, enda
má segja að norðwr hafi ágæt
spil i 1 grand, jafinvel þótt opn-
unin sé i mimna iagi.
Vestur tók fyrstu 6 slagina á
hjarta og lét síðan spaða. Sagn-
hafi fann ekki tígul drottning-
una og fékk þesss vegna aðeins
4 siagi og tapaði þvi 1000 á spii-
inu.
DAGBÓK
MRMMA..
BANGSÍMON
FRflMHflLBSSflGflN
hún var buin að skrifa. Bangs-ímon og Grislingurinn
hlustuðu báðdr og gleymdu meira að segja að loka litlu
munnunum sínum.
Og þetta las Kaninka hátt fyrir þá:
Eftir A. A. Milne
„Grislingur,“ sagði Kaninka. Httn tók upp blýant,
sleikti á homim oddinn og leit á Grislinginn. „Þú ert
nú ekki sérlega hugTakkur.“
Kaninka skrifaði eitthvað á blað og sagði svo: „Það
ér ein-mitt vegna þess, hvað þú ért lítill, að þú getur
hjálpað okkur núna.“
Grislingnum þótti svo gam-an að heyra, að han-n gæti
hjálpað til, að hann gleymdi alveg að vera hræddur. Og
þegar Kaninka sa-gði að Kengúra teldist aðeins til villi-
dýra yfir vetrairmánuðina, þá varð hann svo ákafur að
hefjast banda, að hann gat vaxla setið kyrr.
„En ég?“ spurði Bangsímon. „Get ég ekkert hjálpað?“
„Þú mátt ekki vera leiður yfir því,“ sagði Grislingur-
] jnn. „Þú getur kannski hjálpað seinna.“
„Ef Banigsímon hjálpar ekki,“ sagði Kaninka, „þá fer
allt út um þúfur.“
„Nú,“ sagði Grislinguxinn og reyndi að láta ekki bera
á vonbrigðum sínium.
En Banigsímon sneri sér undan og sagði við sjálfan
sig: „Það fer allt út um þúfur, ef ég hjálpa ekkj.“
„Hlustið þið nú vel á mig,“ sa-gði Kaninka, þegar
Keglur wim það, hvernig á aS ná í KengúrwfoarniS:
1) Almennar athugasemdir: Kengúra hleypur harð-
ara en nokkur okkar. Jafnvel ha-rðara en ég.
2) Fleiri almennar athugasemdir: Kengúra missir
aldrei sjónar af Kengúrubaminu, nema þégar það er
ofan í vasanum og vasinn er hnepptur aftur.
3) Hugmynd: Ef Ken-gúmbamið hoppar upp úr vas-
anum og Grislmgurinn hoppar ofa-n í haran, þá mundi
Kenigúra ekki vita hver er í vasanum, vegna þess að
Grisiin-gurinn er mjög lítið dýr.
4) Alveg eins og Kengúrubarnið.
5) En Kengúra verður fyrst að líta til hliðar, svo að
hún sjái ekki, þe-gar Grislingurinn hoppar ofan í vas-
ann.
6) Sjá nr. 2.
7) Önnur hugmynd: Ef Bangsímon segir eitthvað
skemmtilegt við hana, þá lítur hún kannski snöggvast
til hliðar.
8) Þá bleyp.ég burt með Kengúrubarnið.
9) Ég hleyp hart.
10) Og Kengúr-a mundi ekki taka eftir því fyrr en það
væri um seinan.

EFTIR. GUNNAR KARl&SON.
iiimiiiiiiiiiiiiimimmiiiiimiiiiiiiiiimiiiiHimimiimiimimiimiiiiiiiiiumiiimi
FRÉTTIR
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiuimiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiimiiiiuniiiiiiiiHiitiiumimiiuiiiuiinl
Orffseiidlíng firá systraiféla.gi!niiti
Ölfu Reykjavik
Vegna sumarleyfa verður
ekki tekið á mótl gjafafatnaðd
íyrr en i haust. Stjórnin.
Blöð og tímarit
Morguniblaðmu ha-fa boriæt e-ft
M-fa.rajiMJi blöð og tímarit:
19. júmí, ársrit Kvenréttitnda-
félags Isiands, 23. árg. Meðal efn
is má nefna Æskilegt f jöl-
sikyJdulíf, greinar eftir Björgu
Einarsdóttur, Niels Lund, kenn-
aranema, Ástríði Kristinsdóttur,
menm-taskólanema. Greiin um leik
skóla og barn-aheimili, þar sem
HaJHveig Thorlacius, kenn-
ari, Margrét Pálsdóttir, fóstra,
og Heiga Ragnarsdóttir, hjúkr-
unarkona leggja orð í belg. Þá
er grein um börn o-g fjöiimiðla,
og skrifa þau Gunnar Ámason,
sál-fræðingur og Sigríður Ingi-
marsdótfjr, húismóðir þá grein.
Einnig er grein um sá3ar-
þroiska bama og grein um
F'ósí ru-S'kó-'iann.
f|iiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii |
SMÁVARNINGUR
Wliiiiiiiiiniiniiiniiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiliin 1
Saga þessi gerðist í litlum
skozkum bæ, þar sem fólkið var
afskaplega trúað og gætti þess
vandiega að halda hvMarda-g-
inn heilagan.
Menn getia þvi ímyndað sér,
hvort móð r drenghnokka nokk-
urs hafi tekið mjúkum höndum
á stráksa, þe-gar hún kona að
honum, þar sem hann var að
leika sér að tiindátum á sjáMan
hvildardaginn.
— Hvern-i-g da-tt þér swna ó-guð
le-gt at-hæfi í hug, strákasni?
sagðd hún hvasst. — Mamma,
sagði strákurinn. Þefta er aJlt í
lagi. Þet.ta eru heirmenn
Hjálpræðiisihersinis.
SMÁFÓLK
fótaburð, en sanrt tapaði ég!
FERDTNAND