Morgunblaðið - 21.07.1973, Blaðsíða 22

22
MORGONRLAÐIÐ — LAUGARDAGUR 21. JÚLl 1973
Elín Árnadóttir
Hrífunesi — Minning
ELÍN Ámadóttlr húsfreyja að
Hrífunesí i Skaftártungu var
fædd 25. maí 1886 að Pétursey
í Mýrdal. Elin ólst upp með for-
eldrum sínum ásamt systkinum
sinum 8 að tötu, sem upp kom-
ust, eftir eru á iifi Sigurjón,
bóndi í Pétursey og Matthildur,
húsfreyja í Reykjavík.
Tól Reykjavíkur fór Elin 18
ára gömul tR náms. Að sauma-
námi k>knu iærði hún ljósmóður-
fræöí, og að þvi námi loknu fór
húh heim og tók við Skaftár-
tuhguumdæmí 1909 og gegndi
þvi samfleytt fjörutiu og fjögux
ár. Hún íézt á heimili dóttur sdnn
ar á Seifossi 10. þessa mánaðar.
Jón Pálsson, maður Elínar,
var fæddur 8. rnarz 1886 á Mýr-
um í Álftaveni. Foreldrar hans
voru f»órimn Bjarnadóttir frá
Steinsmýri og Páll Jónsson frá
Segfbúðum. Árið 1890 fluttust
foreidrar Jóns að Hrífunesi,
bömin voru sjö. Jón elztur.
Hann vann af kappi og forsjáini
á heimili foreldra sinna, Iserði
söSasmíði og hafðá þá iðn í hjá-
t
Mteðuiinm minn,
Steinn Jónsson,
vélstjórt,
amdafJist að Hrafnisrtu föstu-
daigtan 20. júlí.
Steindóra Albertsdóttír.
verkurn. Hann bjó ailan sinn ald-
ur í Hrífunesi. Hann var mörg
ár ráðsmaður á búi móður sinn-
ar, en tók þar við búi 1911 og
kvæntist sama ár Elínu Árna-
dóttur. Uppeldissynir þeirra eru
tveir, Garðar Bjamason og Ævar
Harðarson sem báðir eru búsett-
ir í Vík í Mýrdal og Sigríður,
ljósmóðir, Árni, bóndi í Hrífu-
nesi, Kjartan, lögregluþjónn og
Guðríður Þórunn, sem alitaf var
við bú foreidra sinna. Jón lézt
í febrúar 1970.
Margs er hér að minnast og
mikið að þakka þeirri mikiu
heiðurskonu, Elínu í Hrífunesf.
Ég verð alitaf í stórri stould við
hana fyrir þá mildu umönnun
sem hún sýndi mér og mínu
bami. Þegar ég kom í fyrsta sinn
á heimili þeirra hjóna fannst
mér sem ég kæmi I foreldrahús.
Ég dvaldist hjá þeim sumarlangt
og átti þar mitt fyrsta barn, en
þá var veru minnd iokið þar að
sdnni. Buðu þau mér þá að taka
bamið mitt að sér, sem ég mátti
vera þeim þakklát fyrir alla tíð.
Hjá þeim var hann í söranum for-
eldrahöndum til fuhorðinsára.
Sömuleiðis tóku þau að sér fimm
ára gamian dreng og reyndust
honum sem beztu foreidrar.
Ég var á þessu fyrirmyndar
heimiii meira og minna í sjö ár.
Þar var oft gestkvæmt; þar leið
öldum vel; þar var oft glaitt og
ánægjulegt, þar sem margir ungl
ingar hittust og nutu sln vel við
þá miklu gestrisni sem rikti á
þessu góða heimih.
Þegar ég iit yfir liðna tíð,
ég löngun hef að tjá
þér þakkir mínar fyrær allt,
t BróðTir okkar, t Eigtakoma mín og móðir r»kk-
Baldur Ólafsson, ar,
Hverflsgötu 108, Sigurbjörg
sem aindiaðisit 12. þ.m., verftur Jóhannesdóttir,
jarðsettur frá Fosevogskirkju verður jeurðlsxiiragta frá Foss-
máríudiaigdim 23. júiá kl. 10:30. vogskirkju mámudaigtan 23.
Fyrir hömd systkina, júM kJ. 3. Stefán fsaksson
Kristmundur Ólafsson. og böm.
t
Konan nnín,
LARA Arnadóttir.
andaðist í Landsspítalanum þann 19. júlí.
Steingrímur Jónsson.
Laufásvegi 73.
t
- SÓLVEIG ARNADÓTTIR
frá Búðardal,
andaðist að Hrafnistu, þann 19/7 1973.
Böm, tengdaböm og aðrir ættingjar.
Faftir okkar, •ndaðist 18. t tengdafaðir og afi, JÓHANN STEINSSON, trésmíðameistari, Akureyri, júK s.l., að heimili sínu, Þórunnarstræti 114,
Akureyri. Jóbanna Jóhannsdóttir, Geiriaugur Jónsson,
fc' •IV.MV'f Soffra Jóhannsdóttir, Hreiðar E. Jónsson,
í -. . /- , !ii . ' . Aðalbjörg Kragh. Bjarne Kragh,
• ■■ t-K í Sigríður Jóhannsdóttir. Valtýr Bjamason,
IV. • Marsibil Jóhannsdóttir, Trausti Sveinsson,
y Gigja Jóhannsdóttir, Valdemar Ólafsson,
■ t i •< -< ' 'Vl’.'l-' . : t',‘. i • I» og bamabörn.
Janus Gíslason
Kveðja
er undi ég þér hjá.
Þú gafst mér líf með ljósi og yl
og léttir mixxa þraut
þú barst mig þínum örmum á —
ég eisku þínnar naut.
Þitt heímili var höfuðból,
minn hugur reikar nú
tii bamanna og bónda þíns,
þar byggt var upp af trú.
Því styrk var ykkar hjálparhönd
í heiHaríkri önn
þið sömduð ykkar lífsáns Ijós,
það ljó& var tryggðin söiin.
F. Þ.
Ég bii góðan Guð að styðja og
styrkja þessa hugljúfu konu yf-
ir landamæri lífs og dauða.
Guðrún Bjamadóttir.
HÚN andaðást sí- föstudag 13.
þ.m. Hún var af auistfirzkum ætt-
um, fædd á Völlium í Suðiur Múla-
sýsiki 1. ágúst 1887. Foretdnar
hernnar voru Jón Etaarssoon,

bóndi á Vöilum, og kona hans,
GuiðQaug EtaarsdótiiJi'r frá Firði
í Mjóafiirði. Eita fluititliBt tffl ísa-
fjaröar 1912 að ráfS Þóru systur
sinnar, sem þá var oröim hjúkr-
unarkona þar VS5 spítaiamm.
Réðst EUn starfssitúllka þar og
féill það svo vel, að hana langaði
tíill að læira metaa itili starfa.
Treystigt þó ekki tSI að leggja i
laingtlma nám, en fór 1918 I
LjósimæOriasikóiainin í Reykjavík.
Er hún haifðx lokíð námi þar
fýsitl hana að taira meiira áðiur
em hún hæfi stwrf, og varð úr
að hún fór tól Dammerkur og
srtwmdað framh aJMsnám við Rík-
isKpitalann í Kaupmammalhöfn.
Eita kom heim frá námS 1921
og hóf þá störf í Reykjavik, en
1922 var henni ve'att ljósmóður-
Fæddiir 7. janúar 1887
Dáinn 8. júlí 1973.
ÞAÐ þykir víst ekki neinn hér-
aösbrestur þótt örþreytt og lúið
gamalihenni kveðji þennan heim,
en Janusá hefur verið hvildin
kær, eftir erfiða og langa ævi.
Með Janusi er horfihn hlnn hljóð-
láti eljumaður, er óist upp við
óblíð kjör í bemsku og æsku og
alia ævi var annarra þjónn, en
vann sín verk af stakri trú-
mennsku, ósérhiífnii og hús-
bóndaholliustu hvar sem hann
dvaldi. Þessi fáu orð eiga ekki
að vera nein ævisaga Janusar,
því honum hefði sjál'fsagt ekki
verið nein þökk í því, heldux að-
eins örfá kveðjuorð frá mér til
hans fyrir frábæra trúmennsku
um þeirri fegurð og göfgi, sem
etakenndí ævi þína og starf, því
umdæmið á ísiafirði og gegndi
hún því í 30 ár eða til 1952, er
hún lét áf störfum, þó að hún
sæiJi yfir allllimörgum konum efitir
það.
EWn giiftist 10. júM 1925 Þórði
G. Jónssyrii, múrairaimeisitana á
ísafirði, og bjuggu þaiu af rausn
og myndarskap á Pólgötiu 5 á
ísaftaðli. Þau eigmuðust þrjú
börm: Þóru, giiítia Haraldi Steta-
þárssynii, kennara og variafor-
mianni BSRB, Svamfríðli, búsetta
í Bandarík.jwi'um, og Jám, múr-
airameiistara á tsafirði, kvæntan
Inigibjörgu Þ. Jóhaimnsdóittjur.
Elta hafði búið sSg veil undir
sitarfið og var því örugg og
tnaiust við störf sta, en þá var
hún ekJtii síður vimsæi vegna
hlýju stanar og gliaðiyndis. Á
himnd löngu starfsœvi verða kon-
umar, sem hún studdi við bakið
á á meðan þeer voru að aia
böm sin, miargar, en hún lét ekki
þar við siitjia heldur sá hún til
þess, að þær, er þurftu þesis,
fenigju mauðsiynfliega aðsitoð frá
kvenÆélögunum á Isiafirðii. Áður
en tryggingar komu 1H mium sá
styrkur, sem Elta úitvegaðíi, oft
haifa verið einli styrkurinn, sem
umikomuGiitlar mæður fen'gu.
Ég vann um áratugi með Elmiu
og var samviinnan aílHt'af jafn
góð. Ég dáðist oft að þoítamæðli
heinmar og æðiruileyslii; þó að vök-
ur yrðu langar, þá man ég aildrei
eft'ir að hún kvartaði.
Um leið og ég semcM aðsitand-
emdum siamiúðarkveðijiur vona ég
að það megi verð'a þeim tdil hug-
arhægðar að vita hana i hópi
þeirra sairratiðarmianina er lerngi
verður minnzit.
20/7 1973.
og tryggð í minn garð þaú ár
sem hann dvaldi hjá mér og fæ
ég honum seint fuliþakkað öli
hans störf og tryggð og hefði
ég óskað eftir að geta fýgt hon-
um síðasta spölinn, en atvikin
haga því þannig til, að þvi mið-
ur get ég hað ekki.
Ég vona að Borgarfjörðurinn
breiði hlýjan faðm sinn móti
honum, er hann verður lagður
þar til hinztu hvíldar, þar starf-
aði hann lengstum og alveg þar
tii þrekið var þrotið, þvi hann
dró aldrei af sér.
Ég kveð þig aldini vtaw með
hjartans þökk fyrir alla þtaa ó-
rofa tryggð og öll þau störf er
þú ínntir af hendi fyrir mig og
heimd'l-i mitt. Far þú i Jfriði og
enn einu sdnni þökk fyrir alit
Janus.
að af þér og þíraum hef ég þeg-
ið margvi&iega hjáip og ástúð,
ekki sízt, er erfíðleikar steðjuðu
að mér.
Þeir eru æði margir, er sótt
hafa til þín beima aðstoð eða and
legan styrk. Þú og kona þta
hafa framar öilum, sem ég þekki,
tekið að ykkur gamla og un-ga,
vei-tt þeim fuiitingi og sýnt þeim
vináttu, þegar í flest önnur skjól
var fokið. Nærgætni þín og góð-
vild hefur alla tið verið rikur
þáttur í fari þínu
Þú hefur fært öðrum Ijós og
yl, enda var skapgerð Jóns hlý,
vel ræktuð og öguð. — Engum,
sem þekkir þig, mun gleymast
brosmildi þín, samúð og skiln-
in-gur á högum þeirra, sem erfitt
áttu eða voru lítils megnugir.
Trú þdn á kærieika Guðs var
mikiM og sterkur þáttur x lófs
skoðun þinni. Þú trúðir afdrátt-
arlaust, að „náð Drottins er ekki
þrotta, misku-nn hans er ekki á
enda, — hún er ný á hverjum
morgni.“ Hverjum manni er
slík trú mikii stoð. Hún veitir
honum kraift til að stendast erf-
iðleika Mfstas og vera öðrum
r-toð og styrkur.
Ég vissi, að oft áttir þú í xni'kl
um van'da, en undursamlega
tókst þér að leysa hamn með
skiflningi og góðviija. Á lífsleið
imni hrepptir þú oft stríða
storma og jafnvefl stórviðri, en
'heiíll slappst þú alitaf, sfldk var
guðstrú þta, karlmennska og
mannlkostir.
Ég mun ekflsii sferifa unj upp-
runa þirun og hta margþættu
störf þín. Það munu aðrir vafa-
Jausit gera, en þó get ég ekki
stilit mig um að gete þess, að
drjúga aftstoð veittir þú ýms-
um starfsbræðrum þinum, sem
mtani kumnáttu höfðu,. bæði I
tungumálum, bókfærslu og á
fleiri sviðum. Gæfa þín var ekki
siízt íóilgin 1 hjálpsemá þtani og
hæfiieikum tii að verfta öðrurn
að liði.
Þú lifðir iteinga ævi, hér uxn
bii 84 ár, og laxikst miklu og
Framhald á Ms. 25.
Kjartan .T. Jóhannsson.
t
Jarðarför bama okkar,
SIGURÐAR MAS DAVÍÐSSONAR.
JÓRUNNAR RANNVEIGAR ELlASDÓTTUR,
ING1MARS ARNAR DAVlÐSSONAR,
og SIGRlÐAR GUÐMUNOSDÓTTUR,
se»n fórust af slysförum 15. þ.m. fer fram frá Fossvogs-
kírkju mánudaginn 23. jú|í kS. 16 30.
Davíð Sigurðsson, Jóna Gunnlaug Ingimarsdóttir,
Elías Amlaugsson, Gyða Guðnadóttir,
' GuðmundUr Sigurjónssoa HaHdóra Sveinsdóttir. "
( ' i • ; : i • t ' ' . '. • . J". • l; •, ; i. .'• ■•■•..
Elín Jónsdóttir
Ijósmóðir — Minning
Kristján Guðxmuitlsson,
Ásbjarnarstöðum.
Jón Heiðberg, stór-
kaupmaður—Minning
Það væri mér ljúft, Jón Heið-
berg, að lýsa með nokkrum orð-