Morgunblaðið - 13.06.1974, Blaðsíða 29

MOHGUNBLAÐIÐ, FIMMTUÐAGUR LLJUNÍ 1974
29
Sl <uggamync if ÍM f ^kPI FRAMHALDSSAGA EFTIR |LJI OTWJ MARIULANG, ÞÝÐANDI: JÓHANNA KRISTJÓNSDÖTTIR.
30
Hún greip andann á lofti óg
þagnaði og ekki vissi ég hvort hún
hafði ætlað að nefna nafn Pelle
eða Einars, en alténd þá var hún
fljót að átta sig og hélt ótrauð
áfram:
— En það var auðvitað ekki
Christer Wiijk, sem yfirheyrði
mig, heldur einhver eldsúr karl
og enda þótt ég bæði um að Wiijk
talaði við mig, þá hlustaði kallinn
ekki einu sinni á mig. Ég spurði
líka, hvar Wiijk væri með skrif-
stofu og hann fékkst ekki einu
sinni til að segja mér það. Finnst
þér það ekki kvikindislegt af hon-
um?
Pelle, sem hafði greinilega
heyrt þetta áður sagði þurrlega:
— Kannski gefast þér fleiri
tækifæri.
Því næst sneri hann sér að mér
og spurði:
— Segðu mér, Puck, ertu alveg
handviss um að þið hafið leitað
almennilega? Að skjölunum mín-
um, meina ég. Þá gæti víst ekki
hafa viljaó svo til, að þeim hefði
verið stungið til hliðar og ykkur
hefði yfirsézt...?
— Við snerum allri íbúðinni
við, þegar við leituðum, sagði ég
hægt. — Og hvers vegna I
ósköpunum hefði átt að stinga
þeim eitthvað til hliðar.?
Nú voru dyrnar opnaðar og
Görel Fahlgren kom inn. Hún var
klædd hvítri silkikápu og beltið
reyrt svo fast að það skarst inn i
mjaðmirnar. Hárið hafði ýfst í
golunni og hún var reiðileg í
framan.
— Þessir bölvuóu snuðraðar,
sagði hún illskulega og orð
hennar stungu mjög í stúf við fas
hennar. — Vitið þið, hvað þeir
gerðu. Vitið þið, hvað þeir leyfðu
sér að gera?
Pelle bauð henni þegjandi
sígarettu og hún skalf þegar hún
sogaði að sér reykinn. Hún
glennti upp augun þegar hún
sagði:
— Eg talaði við vinnukonuna og
hún hafði LOFAÐ að segja að ég
hefði verið heima á sunnudaginm
.. allt kvöldió og ég hafði meira að
segja gefið manneskjunni þrjú
pör af nælonsokkum fyrir vikið.
Og svo senda þeir einhvern_
Já, nú átta ég mig, eruð þér móðir eins drengjanna
hér í bekknum?
háfættan löggudela og hann spyr
hana i þaula og ruglar hana svo I
riminu að hún verður alveg ringl-
uð og viðurkennir undir lokin, að
hún hafi ekki séð mér svo mikið
sem bregða fyrir eftir klukkan
sjö. En ég. . . Eg sit þar alveg úti
að aka og veit ekki neitt, á lög-
reglustöðinni meina ég og röfla
um hvað ég hafi átt notalegt kvöld
heima. . . OG SVO VEIT HANN
FULLVEL ALLAN TÍMANN AÐ
ÉG SEGI ÖSATT. Ö! Þið getið
ekki trúað því hvað hann var iil-
yrmislegur! Kaldhæðinn og
merkilegur með sig eins og hann
væri að tala við vandræðagemsa.
— Eg held ekki að sú lýsing sé
fjarri lagi, sagði Pelle og rödd
hans var svo beizk og reiðileg að
mig rak i rogastans. — Ég held þó
að ég geti fundið betri lýsingu —
lýsingu sem kemur enn betur
heim og saman. Spillt eftirlætis-
barroyfirstéttartuðra. . . það ertu
og ekkert annað! Hamingjan má
vita, hvort þú hefur nokkurn tíma
gert þér ljóst að það geta komið
fyrir þau atvik i lífinu, sem eru
þess eðlis að ekki einu sinni allir
peningarnir hans Hermanns
Fahlgrens fá þar neinu breytt.
Atvik sem valda því, að maður
verður að taka afleiðingum gerða
sinna. . . . En kannski lærist þér
einhvern tima eitthvað. Eg vildi
óska. . . það veit guð, ég vildi
óska, að þér lærðist það einhvern
tíma.
Hann hafði æst sig upp í hams-
lausa reiði og enda þótt ég væri
honum innst inni hjartanlega
sammála — að tilraun hennar til
að útvega sér falska fjarvista-
sönnun morðkvöldið var i senn
aumkunarverð og ógeðfelld —
var mér engu að síður hverft við,
þegar ég sá, hvað viðbrögð Pelle
höfðu djúp áhrif á hana. Hún
rétti fram báðar hendurnar, eins
og hún vildi þannig verjast ein-
hvers konar árás og hún varð ná-
bleik í framan. Augnaráð hennar
grátbað um miskunn og ég
skynjaði ósjálfrátt, að hún hafði
ekki reiðzt orðum hans, heldur
höfðu þau sært hana ólýsanlega
mikið. ög þegar Pelle sýndi nú
engan lit til að biðja afsökunar
eða reyna að gera gott úr þessu,
þá fór hún að gráta, hljóðum en
ofsafullum gráti. Tárin runnu í
stríðum straumum niður vangana
og hún reikaði eins og í blindni út
úr herberginu.
Hún hafði grátið á þennan hátt
kvöldið áður. Og þá var það líka
karlmaður, sem hafði grætt
hana. . . Eg lejt hugsi' á saman-
bitnar varirnar á unga dökk-
hærða manninum. Hvernig stóð á
þvi, að hann gat leyft sér að segja
slíkt og þvilikt við Görel
Fahlgren? Hvaða samband var
eiginlega á milli þeirra?
Ég vissi, að ekkert mundi þýða
að bera fram spurningar. Þess i
stað ákvað ég að hringja til
Christers. En mig vantaði mynt til
að setja i simann og fór að róta i
veskinu minu.
Lillemor sat enn í sömu stell-
ingum og hún hafði fylgzt með
hinu vandræðalega atviki með
galopinn munn. Hún bauðst nú
samstundis til að hjálpa mér og
ráðleggja mér.
— Ösköp hefurðu mikið dót i
veskinu. Taktu eitthvað af þvi
upp úr, þá gengur þetta betur. . .
Lifandi býsn ertu með af lyklum.
Hvaða lyklar eru þetta eiginlega?
— Tveir þeirra eru að bóka-
safninu, muldraði ég annars hug-
ar. — Og einn er af ibúð
Christers. Svo er einn, sem ég
nota að íbúðinni. Og svo eru lykl-
arnir, sem Einar lánaói Evu, ég
fekk þá aftur í gær.
Það var augljóst, hvað vakti
mestan áhuga Lillemors.
— Sagðistu hafa lykla aó ibúð
Christers Wiijh ? Hvernig stend-
ur nú á þvi?
— Ég bý þar, sagði ég alúðlega.
— Þér dettur þó ekki i hug, að ég
gæti hugsað mér að vera ein í
íbúð, þar sem nýlega hefur fund-
izt myrt stúlka i baðkarinu?
— En. . . en. . . Lillemor
stamaði af ófullnægðri forvitni.
Er hann ekki ógiftur? Það hélt ég.
— Jú, svaraði ég stutt i spuna
og gekk að simanum. — Hann er
ógiftur.
Rödd Christers var hin glað-
legasta.
VELVAKAIMDI
Velvakandi svarar í síma 10-100
kl. 10.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Vanja frændi
Nú eru dýrðardagar fyrir þá,
sem unna fögrum listum. Hver
stórviðburðurinn rekur annan, og
vandi er að velja sér af þvi gnótta-
borði, sem dúkað er.
Sýningargestir í Þjóðleikhús-
inu sl. sunnudagskvöld kunnu vel
að meta það, sem þar var á boð-
stólum, leikrit Tsjekovs, Vanja
frændi. Sýningin var stórkostleg,
og þeir, sem hafa séð verkið marg-
sinnis, munu vera á einu máli um
það, að sú uppfærsla sem hér um
ræðir, sé einstök og að verulegu
leyti frábrugðin öðrum.
En hvernig sem á því stendur,
voru leikhúsgestir miklu færri en
búast mátti við fyrirfram. Húsið
var rétt hálffullt, og á frumsýn-
ingu hafði ekki verið nærri fullt
hús.
Nú hefði mátt ætla, að þessi
leikhúselskandi þjóð, sem við
teljum okkur vera, hefði hlaupið
upp til handa og fóta til að grípa
þetta einstæða tækifæri. En hvað
er það þá, sem veldur? Eru menn
ragir við að reyna að fylgjast með
flutningi á sænsku. Eða getur ver-
ið, að Tsjekov þyki þunglamaleg-
ur?
En hvaða ástæóa sem er fyrir
þessum dræmu undirtektum is-
lenzkra leikhúsgesta, þá geta þeir
bara sjálfum sér um kennt, þvf að
þeir, sem sáu sýningu þessa voru
svo sannarlega ekki sviknir.
0 Lýsingin
á Kjarvalsstöðum
Á Kjarvalsstöðum er sýningin
Islenzk myndlist i 1100 ár. Þetta
er hvorki meira né minna en yfir-
litssýning yfir þróun islenzkrar
myndlistar frá upphafi, og ein-
stakur viðburður, enda er margt
verkanna fengið að láni erlendis
frá og ekki að vita, hvort við fáum
að sjá slika sýningu næstu 1100
ár.
Við fréttum af fólki, sem hafði
farið til að skoða sýninguna um
helgina, en vonbrigði þess urðu
mikil, þegar í ljós kom, að lýsing-
in var i ólagi.
Hér í þessum dálkum hefur lýs-
ingin á Kjarvalsstöðum oft verið
til umræðu áður. Þetta virðist
vera orðið eitthvert vandræða-
barn, sem ómögulegt er að koma
til sæmilegs þroska.
Það væri forráðamönnum húss-
ins og öllum, sem hlut eiga að
máli, til sóma og ánægju ef hægt
væri að kippa þessu máli í lag, en
ein aðalforsenda þess, að mynd-
Iistarsýningar nái tilgangi sinum
hlýtur að vera, að njótendurnir
sjá það, sem verið er að sýna.
Sýningargestir þeir, sem höfðu
samband við okkur vegna þessa
máls, voru leiðir og vonsviknir, en
vonandi stendur þetta til bóta.
0 Uppselt
á jasstónleika
Þá hringdi mikill jassáhuga-
maður. Hann sagðist hafa verið
svo ljónheppinn að komast yfir
aðgöngumiða að tónleikum Cleo
Laine og félaga hennar i Háskóla-
bíói, en nú mun fyrir alllöngu
vera uppselt á þá samkomu. Mað-
urinn sagðist hins vegar vita um
fjölmarga, sem ekki hefðu áttað
sig í tæka tið og þvi orðið af
miðunum, enda mun mikill fjöldi
vera á biðlista.
Hann vildi koma þeirri ábend-
ingu til áhrifamanna, að tónleik-
arnir yrðu endurteknir, og er það
hér með gert. Hann sagðist ekki
skilja hvers vegna þessir lang-
þráðu tónleikar væru ekki hafðir
i Laugardalshöllinni, þar sem
rúm er fyrir miklu fleiri en i
Háskólabíói.
En svona er það því miður, —
sveltur sitjandi kráka, en fljúg-
andi fær. Við skulum bara vona,
að jassunnendur fái meira við sitt
hæfi í framtíðinni en verið hefur
hingað til.
0 Pólitíkin
í f jölmiðlunum
„Öbreyttur kjósandi" skrifar:
„Velvakandi góður.
Það gengur mikið á i stjórn-
málalifinu um þessar mundir,
enda ekki von á öðru þegar kosið
er mánaðarlega. Ég er ekkert að
amast við pólitikinni, því að ég
hef gaman af henni svona i aðra
röndina.
En það er eitt, sem mér finnst
óskapiej;a leiðinlegt við þetta allt
saman, og það er þáttur útvarps
og sjónvarps I þessu. Fyrir
kosningarnar um daginn var
flokkunum fenginn afmarkaður
timi, sem þeir gátu varið að vild
sinni, og öllu leiðinlegra prógram
hef ég sjaldan heyrt og séð. Lang-
lokuþulur um ágæti viðkomandi
flokka stanzlaust klukkustundum
saman eru áreiðanlega ekki til
þess fallnar að skerpa skilning
kjósenda á því, sem hér um ræðir.
Þess vegna langar mig til að mæl-
ast til þess, að fyrir alþingiskosn-
ingarnar verði reynt að hafa þetta
dálítið skemmtilegra. Það er
áreiðanlega hægt, en þá þýðir
ekki að láta flokkana ráðskast
með þetta sjálfa, heldur eiga
starfsmenn sjónvarps og útvarps
að sjá um þessa dagskrá að öllu
leyti.
Nú getur verið; að einhver
hugsi, að þetta geti ekki verið
öðruvísi en leiðinlegt, en það er
misskilningur. Það skiptir bara
miklu máli hvernig þetta efni er
tilreitt, og áreiðanlega er hægt að
gera það betur en gert var fyrir
kosningarnar um daginn.
„Óbreyttur kjósandi“.“
Velvakandi getur verið sam-
mála bréfritara um nauðsyn þess
að lifga upp á pólitískt efni í
útvarpi og sjónvarpi fyrir kosn-
ingar, en það kerfi, sem notað
hefur verið, hefur þó enn ótví-
ræðan kost. Allir fá hnifjafnan
tima til ráðstöfunar og efnið, sem
flutt er, er á ábyrgð viðkomandi
stjórnmálaflokka, þannig að það
þýðir ekkert að fara að rifast eftir
á.
Verk
smiðju
útsala
Opin fimmtudaga
frá kl.2-9
á útsölunni:
Flækjulopi
Hespulopi
Flækjuband
Endaband
Prjónaband
Vefnaðarbútar
Bílateppabútar
Teppabútar
Teppamottur
ALAFOSS HF
»MOSFELLSSVEIT
MEÐ AVQLUM
ÁVALUR "BANI"
„BANA“
BETRI STÝRISEIGINLEIKAR
BETRISTÖÐUGLEIKI í BEYGJUM
BETRI HEMLUN
BETRI ENDING
Veitið yður meiri þægindi
og öryggi í akstri — notið
GOODYEAR G8,
sem býður yður fleiri kosti
fyrir sama verð.

SölustaSir:
Hjólbarðaverkstæði
Sigurjóns Glslasonar,
Laugavegi 171, Reykjavik.
Gúmmlviðgerðin.
Hafnargötu 89 Keflavik
Bif reiðaþjónusta
Hveragerðis v/ Þelmörk,
Hveragerði
P. Stefánsson h.f.,
Hverfisgötu 103, Reykjavik.
I
I
I
| HEKLA hf.
i
i
i
i
i
Laugavegi 170—172
Reiðhjól
Ný og notuð reiðhjól til sölu og
varahluta og viðgerðaþjónusta.
Reiðhjólaverkstæði Norðurveri Há-
túni 4 a.