Morgunblaðið - 18.09.1975, Qupperneq 25

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 18. SEPTEMBER 1975
25
Flugleiðamenn í Þýzkalandi: r
„Með því að auglýsa Island stuðlum
við að sölu íslenzkra afurða”
Hin slðari ár hefur mikið verið
gert til Þess að lífga upp á
Frankfurt-borg, t.d. hefur gos-
brunnum verið komið fyrir við
verziunarmiðstöðvar.
Það fé sem hin stóru flugfélög
úti um allan heim nota til auglýs-
inga árlega skiptir hundruðum
milljóna ísl. króna og ekki stærra
félag en Flugleiðir mun á þessu
ári verja 2.2 millj. dollara til aug-
lýsinga eða um 350 millj. ísl.
króna. Af þessu fé fer helmingur
til auglýsinga i Ameríku, en hinn
helmingurinn er notaður í Evr-
ópu. Gert er ráð fyrir, að 65% fari
í kostnað vegna auglýsinga i tíma-
ritum og dagblöðum, en 35% I
bæklinga, sem liggja frammi hjá
ferðaskrifstofum, áætlanagerð,
gluggaútstillingar o.fl. Til viðbót-
ar þessu fé koma síðan 300 þús.
dollarar, sem Air Bahama notar í
kunnasti blaðamaður þess fræga
tímarits Stern bað um að fá að
fara út með íslenzku varðskipi til
að kynna sér landhelgisdeiluna,
og ætlaði hann að skrifa eingöngu
um íslenzku hliðina á málinu. Eft-
ir ótal simtöl við ýmsa í Reykja-
vík, kom loks svar og það var
þvert nei. Það gæti verið að al-
menningsálitið í Þýzkalandi væri
öðruvisi í þessu máli, ef greinin
hefði birzt í Stern, a.m.k. vaknaði
hér gifurlegur Islandsáhugi eftir
að Stern birti greinina um gosið á
Heimaey. Þannig má segja að
tregða landhelgisgæzlunnar hafi
neikvæð áhrif.“
Þá sagði Davíð, að menn mættu
Davíð Vilhelmsson og Gunnar Jóhannsson á skrifstofu Flugfélagsins I Frankfurt
snerta ísland en hann hafði verið
starfandi hjá Flugfélagi Islands
áður en sameiningin átti sér stað.
Þó að nafnið bendi til þess, að
Gunnar sé alíslenzkur er svo ekki,
heldur er hann fæddur og uppal-
inn í Þýzkalandi, en öðlaðizt ís-
lenzkan ríkisborgararétt fyrir
nokkrum árum. Hann sagði
okkur, að hans fyrstu kynni af
íslandi hefðu verið þegar hann
kom þangað á togara, — ekki
þýzkum — heldur brezkum
togara frá Fleetwood, en þar var
hann skiptinemi á sínum tima og
kom þangað á hverju ári um
skeið. „Mitt aðalstarf," segir hann
„er að hafa samband við ferða-
heildsala og skrifstofur og sjá um
alla skipulagningu á Islands-
ferðum. Auk þess er ég tengiliður
Flugleiða við samgönguyfirvöld I
Þýzkalandi. Þá telst það vera mitt
starf að hafa samband við sendi-
ráðið og við Islandsvinafélögin í
Þýzkalandi, en þau eru a.m.k. 10,
sem ég veit um og sjálfur hef ég
verið i stjórn félagsins f Hessen
frá upphafi.“
Þegar við spurðum Gunnar
hvað það væri, sem vakið hefði
hinn mikla íslandsáhuga í Þýzka-
landi, sagði hann, að biöð og tima-
rit ættu stærsta þáttinn í því.
Lengi vel hefði áhuginn á landinu
verið mjög takmarkaður, en áhug-
inn hefði byrjað um það leyti er
Surtseyjargosið var í algleymingi,
og síðan hefði hver stórviðburður-
inn rekið annan, landhelgismálið,
gosið á Heimaey og skákeinvígið.
„Þeir Þjóðverjar, sem heimsækja
Island, koma flestir frá 4 borgum
í Þýzkalandi, Dússeldorf, Frank-
furt, Stuttgart og Hamborg. Allt
fram til ársins 1973 ferðuðust til-
tölulega margir Svisslendingar til
Islands, en síðan hefur dregið úr,
eingöngu vegna hins háa verðlags
á Isiandi. Þeir vilja frekar fara til
þeirra landa, þar sem verðlag er
stöðugt.“
„Hvað fara margir Þjóðverjar
til íslands á þessu ári?“
7500 Þjódverjar til Is-
lands á þessu ári.
„Við eigum von á 7000—7500
þýzkum ferðamönnum til íslands
á þessu ári, en það verður að
viðurkenna að það hefur verið
strembið að ná þessum farþegum
vegna allra verðhækkananna
heima. Við höfum líka allt frá þvi
1965 reynt að kynna ísland og
árangurinn hefur lika sagt til sín.
Við höfum t.d. dreift bæklingnum
„Saga jet reisen“ mjög víða,'en í
honum eru allar ferðir, sem ís-
lenzkar ferðaskrifstofur hafa upp
á að bjóða, kynntar. Það sem við
erum nú að reyna, er að fá fólk til
að ferðast til íslands snemma á
vorin eins og apríl-maí og í
september og október. Að vissu
leyti hefur okkur orðið vel
ágengt, en það eru fyrst og fremst
þrenns konar hópar, sem við vilj-
um ná í á þessum tima. I fyrsta
lagi eru það almennir ferðamenn,
i öðru lagi ráðstefnufólk og i
þriðja lagi verðlaunaferðir, og
þegar við tölum um verðlauna-
ferðir má benda á ferðir Leica-
verksmiðjanna, IBM, Mercedes
Benz og fleiri til landsins. Á hinu
er svo engin launung, að ég tel, að
við höfum misst um 15% þeirra,
sem ætluðu með okkur til Islands
á þessu ári, út úr höndunum
vegna hins geysiháa flugvallar-
skatts. Þessi skattur kom yfir
mann eins og hvert annað reiðar-
slag,“ sagði Gunnar að lokum.
— Þ.Ö.
Um þessar mundir er verið að
taka f notkun tölvu við skráningu
farpantana I Frankfurt, en stjórn-
stöð töivunnar er í Atlanta 1
Bandaríkjunum og hefur þetta
kerfi þegar verið tekið i notkun á
nokkrum skrifstofum Flugleiða.
Sólfaxi, Boeing-þota F.L, fyrir framan flugstöðvarbygginguna 1 Frank-
furt. Ljósm. Mbl.: Þörleifur Ólafsson
sama markmiði. Þessar uppiýs-
ingar, sem sýna vel hve mikið
kostar að ná i hvern farþega,
fengum við hjá Davíð Vilhelms-
syni, framkvæmdastjóra Flug-
leiða í Frankfurt.
Að sögn Davíðs er hverju sinni
reynt að láta auglýsinguna vera
sem yfirgripsmesta en þó er Is-
land nokkuð sér á parti og á meg-
inlandi Evrópu er 50 þús. dollur-
um varið til beinna Islandsauglýs-
inga, en á hverri auglýsingu er
einnig bent á ferðir Loftleiða yfir
Atlantshaf. I hverri Loftleiðaaug-
lýsingu um Atlantshafsflugið er
íslands getið.
heldur ekki vera of gagnrýnir á
islenzku utanrikisþjónustuna, þvi
allir vissu, að fjárhagurinn væri
bágborinn, en margt væri hægt að
gera betur. „Það er mjög oft, að
menn, sem eru að leita eftir við-
skiptasamböndum við Island leita
til okkar, en ekki sendiráðsins,
eða ræðismanna Islands erlendis,
sem frekar ættu að fást við þessi
mál. Og í sambandi við ræðis-
mann Islands í Frankfurt má það
vel koma fram, að hann gerir akk-
úrat ekki neitt. Það sem manni
finnst að ætti að vera stefna ræð-
ismanna er að gera því landi gagn
sem þeir vinna fyrir.“
Tregða landhelgis-
gæzlunnar hefur nei-
kvæð áhrif
„Með því að auglýsa Island,"
segir Davíð, „stuðlum við um leið
að sölu íslenzkra afurða, því það
kaupir enginn neitt hér um slóðir
án þess að vita hvaðan hlutirnir
koma. Sem dæmi má nefna, að
vegna Islandsbæklings, sem við
gáfum út fyrir nokkrum árum,
seldist mikið af stólum frá Akur-
eyri, einir 6000 stólar, og þeir
ruku út. Mikill tími hjá okkur fer
einnig I að sýna kvikmyndir og
útvega kvikmyndir frá Islandi, en
hjá öðrum þjóðum er sá háttur
hafður á, að sendiráð i viðkom-
andi landi annast það. Þá má
einnig benda á stirfni stjórnvalda
á Islandi i garð fjölmiðla hér, ekki
sízt nú þegar á ríður vegna land-
helgismálsins. Mér fellur það
seint úr minni, þegar gosið i
Heimaey stóð sem hæst, að einn
Kom fyrst til íslands á
togara
Gunnar Jóhannsson, annar yfir-
maður Flugleiða í Frankfurt, sér
svo til eingöngu um ferðir, sem