Morgunblaðið - 26.03.1976, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. MARZ 1976
29
VELVAKAIMDI
Velvakandi svarar i sima 10-100
kl. 14—1 5, frá mánudegi til föstu-
dags
0 Ferskar veigar
við altarið
Undir þessari fyrirsögn
skrifar sr. Arelius Nielsson eftir-
farandi bréf:
Það hefur stundum verið sagt
að við prestarnir gæfum börnum
„fyrsta staupið" einmitt við alt-
arið. Raunar færist nú áfengis-
neyzlualdurinn stöðugt til barn-
anna. Og einmitt þess vegna vil ég
benda á. að ekkert ætti að vera
sjálfsagðara en að prestar losuðu
sig við þetta ámæli, sem raunar er
nú eins og margt illt í þeirra garð,
mælt af lítilli sanngirni.
Ekkert er auðveldara en breyt-
ing á þessu sviði. Hér ætti auð-
vitað aldrei að veita áfengi. Sam-
kvæmt uppruna og eðli þessarar
helgu táknmáltiðar, áttu brauðin
að vera úr ósýrðu deigi og vínið
gerjað. Allt skyldi vera nýtt og
ferskt, minna á vorið og hið brum-
andi líf, frumgróða jarðar. Svo
hefur þetta aflagast af ýmsúm
orsökum í tímanna rás,-
Viða i nágrannalöndum hefur
ferskt vín nú þegar verið tekið í
notkun, sem sagt óáfengir drykk-
ir notaðir til útdeilingar við
altárisgöngur og er talið sjálfsagt.
Þarna er um margt að velja. Sagt
er aö fáir veiti þvi athygli, hvort
heldur er.
Eitt er vist, þótt ekki sé þetta
stórmál og sízt til að skapa deilur
og ávitur, þá er betra að hafa
þarna hreinan skjöld, vegna
hinna óstöðugu i söfnuðinum, t.d.
AA-manna og annarra, sem
berjast við „alkoholisma". Svo er
hrein samvizka við altarið sjálf-
sögð.
Fyrir hönd Bindindisráðs krist-
inna safnaða skal hér mælzt til að
prestar og sóknarnefndir athugi
málið og útvegi ferskt vín eða
óáfengar veigar við altarisgöngur
í vor.
0 Talið við
flóttamennina
Húsmóðir skrifar:
Ég hefi haft rnikinn áhuga á
kommúnismanum frá unga aldri,
vegna þess að hann er það eina,
sem ég hræðist i veröldinni.
Skyldi einhverjum ofbjóða, þá
a'tti sá að tala við einhvern flótta-
mann og taka mig svo til bæna á
eftir. Fólk, sem flúið hefur
kommúnismann finnst i ölluni
löndum og líka hér.
get einhvern veginn ekki trúað
þessu.
— Að minnsta kostí hafa þeir
ætlað að granda David, sagði
Gautier. — Ég held við verðum að
horfast í augu við það. Það var
hins vegar óheppni að þú varst
þarnalika, vinamín.
— En hvers vegna? hrópaði
hún upp yfir sig. — Þetta er ailt
svo fáránlegt. Þú varst bara I sak-
leysislegum crindagjörðum og
ætlaðir að spvrja hreingerninga-
konu nokkurra spurninga . . .
hún þagnaði skyndilega.
— Einmítt, sagði Gautier
alvörugefinn. — Fáeinar spurn-
ingar um lík. Lfk sem hvarf. Eins
og Mme Desgranges hefur nú
eínnig horfið.
— Eg held ég verði nú að skýra
frá þessu svo og þvl sem gerðist f
kvöld, sagði David. — Það hefur
ekkert upp á sig nema sfður sé að
liggja á þessu.
Gautier var djúpt hugsi. Svo
leit hann upp.
— Ég veit ekki hvort það værí
viturlegt, David, sagði hann.
— Lögrcglumennirnir hér eru
;kki sérlega ftursnjallir, þött þeir
;éu ágætir menn f sjálfu sér. Ef
teir hafa ekkert lik og engin vitni
0 Alltaf versna
sögurnar
Ég hefi reynt að fylgjast
með kommúnismanum i fram-
kvæmd og alltaf versna af honum
sögurnar. Komrnúnistaþingin í
Moskvu eru lang athyglisverðust.
Eg á bók, sem í er mikill fróðleik-
ur um rnörg kommúnistaþing. Þar
er vitnað f Pravda, Rauðu stjörn-
una og öll helztu blööin. Þennan
fróðleik neitaði Þjóðviljinn að
birta. Það er nefnilega allt annar
fróðleikur, sem lesendur Þjóðvilj-
ans eiga að fá. Þjóðviljinn og
blaðamenn hans eru á sömu lin-
unni enn í dag. Þess vegna „duttu
mér allar dauðar lýs úr höfði",
þegar sjónvarpið fékk Arna Berg-
mann til þess að fræða okkur um
gang mála f Rússiá. Af öllum
blaðamönnum Þjóðviljans ólöst-
uðum hefur Arni orðið frægastUr
af þjónkun sinni við Rússa. Hann
sem sé krafðist þess, að íslenzk
stjórnvöld framseldu mann, sem
flúið hafði á náðir okkar í hendur
Rússum. Til allrar hamingju þá
frelsaðist maðurinn, liklega
vegna þess. að þeir sem þá fóru
með völdin hafa liklega lesið
óhræsið eftir Jórtas og líka fund-
ist, að ekki munaði mikið um einn
blóðmörskepp i þessari óþrjót-
andi sláturtíð Rússa á pölitískum
andsta'ðingum sínum.
Ég legg að jöfnu fyrirlitning-
una, sem sjónvarpið sýnir sak-
lausum almenningi og brjóstheil-
indi Arna Bergmans að sýna sig i
sjónvarpinu með þennan þá líka
fróðleik. Ég vona að kommúnism-
inn sé ekki búinn að fara svo með
kímnigáfu Rússa, að sendiráð
þeirra hér hafi ekki komið þessari
sögu til skila. Þeir hla'ja ábyggi-
lega kalt að þessu í Pravda.
Með þökk fyrir birtinguna
— Húsmóðir.
Fyrst húsmóðir gerir ríkisfjöl-
miðla og Rússiá að umtalsefni, má
benda á erindi. sem María Þor-
steinsdóttir flutti í útvarpið á
þriðjudagskvöld, en þar sagði hún
frá tveimur „friðarþingum".
Fyrst sagði hún frá förinni til
Grikklands, þar sem fjallað var
um þyndingar og ósköp þau sem
yfir fólk gengur i Chile, sem auð-
vitað var fordæ'mt. Kvaðst Maria
hafa setið þar og skammast sin
fyrir að við hefðum ekkert gert til
að hjálpa þessu fólki svo sent ýms-
ir aðrir. En síðan lá leiðin til
Leningrad á annað friðarþing. Þá
var aðalfrásögnin af alls konar
friðarþingum, sem búið va'ri að
ákveða á næstunni. þar sem nienn
a'ttu að konia saman. Ég beið eftir
því að Maria færi að tala um mál-
ið, sem þá var na'rtækt. pólitiska
fanga i Rússlandi. En nei, hún
sagði að vísu að þingið hefði sam-
þykkt að sleppa skyldi föngum —
í Suður-Amerfku. Og eitthvað var
drepið á að það sé svo sem ekki
eini staðurinn, heldur væri þetta
líka gert i Arabalöndunum. En i
Rússlandi, landinu þar sem
friðarþingið var haldið með
ærnum kostnaði, nei á þaö var
ekki minnst. Og friðarþingið rétti
þeint pólitísku föngum, sem sitja
inni án dóms og laga og eru of-
söttir i þvi landi, sem þingið var i,
ekki svo litla hjálparhönd að hafa
þá með i samþ.vkktinni urn að
sleppa skyldi pölitískum föngum.
Svo var nú friðarhugsjónin þar og
samúðin nteð föngum.
HÖGNI HREKKVÍSI
„Fj . . . sjálfur!“
Félag þingeyskra kvenna
í Reykjavík
heldur kökubasar að Hallveigarstöðum laugar-
daginn 27. marz kl. 1 5.
Nefndin.
83? SIGGA V/öGA £ “ílLVEgAM
iétfM-lT
1) Angorina lyx, mohairgarn, Tweed Perle.
2) Tre-Bello,
3) Palett ullargarn
4) Trixi, bómullargarn.
Verzlunin Hof,
Þingholtsstræti 1 sími 16764
n VILQI im ti&A WAm vó é&
miMr
B-KK/ WR\£
VILDÓH'