Morgunblaðið - 11.07.1976, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. JÚLÍ 1976
41
VEL.VAKAIMIDI
Velvakandi svarar í sima 10-100
kl 14—15, frá mánudegi til föstu-
dags

Sólarlanda fari einn, sem er
ómyrkur í máli skrifar nýlega og
gerir að umtalsefni flugrán og
flugræningja:
0 „Slátra eða ekki
slátra?“
Heiðraði Velvakandi.
Ég get ekki stillt mig um að
gera að umtalsefni þau gleðilegu
tíðindi, sem bárust um heiminn i
morgun, þess efnis, að allir glæpa-
mennirnir, sem héldu saklausum
flugfarþegum í heljargreipum á
flugvelli í Uganda, skuli nú dauð-
ir.
ísraelsmenn eiga skilið og hafa
fengið að launum aðdáun allra
heiðarlegra manna fyrir hug-
dirfsku og snarræði. Glæpamenn
af því tagi, sem þarna var um að
ræða, skilja ekkert annað en gap-
andi byssuhlaupin og kúlnaregn.
Þetta ætti að sannfæra þá menn,
sem ennþá kynnu að halda að bezt
sé að semja við hreinræktaða
glæpamenn, að ef notuð hefði ver-
ið þessi aðferð ísraelsmanna frá
byrjun, þá væri þessa glæpa-
mannahópur farinn að þynnast út
allverulega, sennilega væru þeir
flestir dauðir eða þyrðu ekki að
hreyfa sig. Þessir glæpamenn eru
yfirleitt kjarklaus kvikindi, sem
skáka i skjóli við konur og börn,
sem heiðarlegum mönnum þykir
fyrir að særa eða deyða í átökum
við illmennin.
Þessi fjórði júlí 1976 ætti að
vera öllum hvatning þess að
binda endi á heigulshátt gagnvart
þessum illmennum. Við þessi
kvikindi á ekki að semja, við
þessa manntegund á að jafna leik-
inn á sama hátt og ísraelsmenn
hafa nú gert með miklum sóma.
Það er nokkrum illvirkjum
færra í heiminum i dag en í gær,
en betur má ef duga skal og nú
ættu allir að taka upp sömu að-
ferðina, þ.e. slátra þessu illþýði
strax og án allrar miskunnar og
tafar, þá gætum við flugfarþegar
gengið óhultir um borð í flugvélar
í framtiðinni.
Sðlarlandafari.
Þetta voru orð sólarlandafar-
ans, sem vill alla flugránsmenn
feiga, svo aðrir komist leiðar sinn-
ar nokkurn veginn áhyggjulaust.
Þetta er nú ekki mjög viðeigandi
sunnudagsefni en samt efni, sem
ofarlega er á baugi þessar vikur.
Allir eru sennilega sammála um
vanda þann sem flugrán eru, en
ekki á einu máÞ um hverníg
bregðast skuli við flugræningj-
um. Sumir vilja semja og ekki
hætta á neitt þar með, en aðrir
lífláta þá á staðnum eins og bréf-
ritari vill. Dauðarefsing eða ekki
dauðarefsing er mikil spurníng
og stór, og þar sem hún hefur
verið við lýði hafa viða farið fram
Peturs var bæði æstur og bitur,
en hann lét sefast þegar Christer
benti honum rólega á nokkrar
staðreyndir.
— Sjáðu nú til. Ef eitthvað er á
þessu að byggja og hún er ekki
alveg skyni skroppin, forðar hún
sér hið bráðasta á burt. Enginn
okkar getur þvf miður blandað
sér í þetta mál á þeim grundvelli
sem við höfum nú í höndunum.
Og það er undir öllum kringum-
stæðum mjög flókið mál að raska
friðhelgi Andreasar Hallmanns.
Síðar áttu þeir eftir að reka sig
á hversu sönn þau orð voru.
Petrus átti bágt með svefn um
nóttina. Honum hefði veitzt enn
erfiðara að festa hlund ef hann
hefði vitað hvað á þeim sömu
næturstundum var að gerast
handan Hallsmúra.
Fjölskyldan snæddi hádegis-
verð við ákaflega mikinn drunga.
Gregor Isander var fjúkandi
vondur og argur yfir þvf að ekki
hafði reynzt mögulegt að halda
leyndum þessum sorglegu atburð-
um og Andreas sagði önuglega að
þetta væri auðvitað ekki honum
að kenna.
FERÐ ATOSKU R
HANDTÖSKUR
SNYRTITÖSKUR
umræður um hvort hún skuli ekki
lögð niður. Mun það hafa verið
gert i mörgum löndum og þau
tiltölulega fá sem hana hafa enn-
þá.
0 Skeinmtilegur
fótboltaleikur
Þrír drengir skrifuðu bréf og
rekja þar raunir sinar er þeir
voru í fótbolta. Þeir nældu sér í
fótbolta og hófu að sparka. Bar þá
að eiganda boltans sem vildi fá
hann og urðu af þessu stympingar
nokkrar. Þær enda á þann veg að
eigandinn hleypur vælandi heim
undan sparki einhvers, sem hafði
þó sparkað allsendis óvart, eins og
oft kemur fyrir. Síðan segir i
bréfinu að lögreglubíl hafi borið
þar að og einn þeirra tekinn til að
fá hjá honum upplýsingar um
heimilisföng o.fl.
Þegar þeir komu heim beið svo
ákæra þeirra þess efnis að þeir
hefðu framið skemmdarverk á
skóla nokkrum, verið með líkams-
árásir og sadistahátt. Bréfið end-
ar á þessa leið:
„Við erum að vonum sárir og
leiðir yfir öllum þessum misk-
skilningi þvi að við leggjum það
ekki í vana okkar að misþyrma
krökkum sem eru yngri en við og
viljum ekki vera þekktir fyrir
slíkt.“ ,
Ekki skal úr þvi skorið hér
hvort öll kurl séu komin til grafar
i þessu máli, en drengirnir gefa i
skyn i bréfinu, að þeir hafi verið
misskildir hrapallega og þeim
eignuð skemmdarverk, sem þeir
eiga engan þátt í. Það getur verið
að hér sé einhver misskilningur á
ferðinni og hann kemur oft upp i
samskiptum unglinga og fullorð-
inna. Óréttmætar ásakanir ganga
á víxl, þeir fullorðnu bera ungl-
ingunum á brýn yfirgangshátt og
alls kyns ólæti og unglingarnir
kvarta um að hinir fullorðnu
skilji þá ekki. Hér er kannski á
ferðinni eitt slíkt misskilnings-
mál.
GEÍsíPf
Táningaskórnir
vinsælu frá Sólveigu