Morgunblaðið - 21.07.1976, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 21.07.1976, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. JULÍ 1976 15 Orsakir ísalda og leið til að koma í veg fyrir þær Eftir dr. Trausta Einarsson Skv. Horace G. Richards. Óttinn við nýja fsöld liggur sffeilt f loftinu, og hvenær sem eitthvað kðlnar fara menn að spyrja, hvort ný fsöld sé f aðsigi. Grundvöllurinn að vænlegri leit að orsökum fsalda treystist nýlega stðrum með útkomu grein- ar f bandarfska tfmaritinu Science (19. mars 1976, bis. 1131—1137). Þar greinir frá geysilega vfðtækri rannsókn á yfirborðshita sjávar, þegar fsöld stðð sem hæst, fyrir 18000 árum. Aðferð hins fjölmenna hóps sér- fræðinga sem að þessu unnu er byggð á könnun mikils fjölda bor- kjarna úr botnleðju heimshaf- Dr. Trausti Einarsson. anna, en verður ekki lýst hér nán- ar. Auk þessara upplýsinga mátu þeir stærð og hæð jökla til þess að geta reiknað út orkutapið við endurkast sðlarljóssins, mátu endurkastið frá meginlöndum eftir útbreiðslu skóga, og tóku loks tillit til skiptingar jarðar- yfirborðs f höf og lönd. Þegar þessi gögn voru fengin var hægt að beita lögmálum um hreyfingu andrúmsloftsins, skýjamyndun o.fl. og með nokkurri einföldun f lfkani af lofthjúp jarðar, reikna út f tölvu meginstrauma loft- hjúpsins og hitastig hans um alla jörð, undir stjórn áhrifavaldanna á yfirborði jarðar og geislunar frá sólu. Þau atriði, sem hér skipta einkum máli, var lækkun yfir- borðshita sjávar f ágústmánuði á miðjarðarsvæðunum um 2—3°C frá þvf sem nú er, og svo það, að þegar jöklar fara að vaxa f upp- hafi fsaldar valda þeir sjálfir alls- herjar kælingu og hraða þvf jöklamyndun. Af þeim atriðum sem leiddu mig að lausn gátunnar um orsakir ísalda skal ég geta þessara. Lok fs aldar og tíminn síðan hafa skipst f veðráttuskeið og er hér nægilega nákvæmt að nefna 1000 ár sem einkennandi lengd skeiðanna. Af ýmsum ástæðum, sem annars stað ar verða raktar, taldi ég útilokað að lofthjúpurinn sjálfur gæti haldist stöðugur svo langan tíma, heldur væri eðlilegra að gera ráð fyrir sveiflu í hafstraum, og þá hlaut það að vera Golfstraumur- inn, sem þannig var misheitur á 1000 ára tfmabilum. Næst kom að einkennilegu atriði. Upphaf ísald- ar gæti maður nú hugsað sér sem röð slíkra veðráttuskeiða, og köldu skeiðin virtust magnast hvert af öðru, eins og tengsl væru þar á milli. En hvers vegna magn aði þá hið fskalda Fyrra Holta- sóleyjarskeið í lok fsaldar fyrir um 13500 árum ekki næsta kulda- skeiðið. Síðara Holtasóleyjar- skeiðið, sem þvert á móti var mildara en hið fyrra? Við þessu virtist aðeins eitt svar: Það hlaut að vera frekari sveiflandi þáttur að verki, með 100.000—200.000 ára sveiflutíma. Slikur þáttur gat eingöngu verið landfræðilegs eðlis, og þá var mál- ið auðleyst. Því að suður með allri austurströnd Norður-Ameríku liggur sifeldur straumur fínefnis, sem ég kalla hér einu nafni sand. Þessi sandstraumur breikkar landgrunnið sunnan við Florida- skagann og þrengir þannig út- streymið og dregur úr Golf- straumnum og áhrifum hans við norðanvert Atlantshaf. Loks er kælingin orðin það mikil, að hin köldu 1000 ára skeið af völdum straumsveiflna verða að alvarleg- um harðindaskeiðum, og þau fara harðnandi vegna þess að Florida- sund heldur áfram að þrengjast. Loks myndast jöklar, sem nú fara einnig að kæla loftið og flýta fyrir myndun hinna miklu fsaldajökla. En nú hefur sífellt verið að bindast meira og meira vatn f jöklunum og la’kkar sjávarborð af þeim sökum. Þegar jöklar voru mestir á síðustu ísöld, fyrir 18000 árum, stóð sjór 100—130 m lægra en nú. Þessi lækkun náði auðvitað einnig til Flórídasunds, og um leið og þar grynnti, náði Golf- straumurinn betri og betri tökum á mjúkum lögum landgrunnsins, sem þrengdi að honum. Þannig át hann að lokum þykka sneið utan úr landgrunninu, og þótt straum- urinn væri 2—3°C kaldari en nú, nægði hið stóraukna sjávarmagn, sem nú komst í gegnum sundið, til þess að hann stöðvaði jöklamynd- un og fór svo að draga úr henni. Fyrra Holtasóleyjaskeiðið var 1000 ára kuldaskeið af völdum straumsveiflunnar, sem magnaði það ísaldarástand, sem fyrir var, en með minnkandi jöklum, dýpk- andi Flórídasundi og hækkandi sjávarhita varð næsta 1000 ára kuldaskeiðið, sfðara Holta- sóleyjarskeiðið, miklu vægara en hið fyrra. Og sú 1000 ára hlýja alda sem næst var i röðinni, gerði alveg út af við fsöldina, enda er henni þar með talið snögglega lokið, fyrir 11000 árum. Sandstraumurinn heldur áfram sem áður, og breikkar á ný land- grunnið út f Flórídasund, þar til næsta fsöld kemur, ef ekkert verður að gert. Þarna er þá komin skýring á skiptingu jökultfmans i jökulskeið og hlýviðrisskeið, skýr- ing á mögnun kuldans i skrefum upp f fyllingu ísaldar, og loks skýring á því hversvegna kulda- skeiðin i lok ísaldar fara dvfn- andi. Hér er þá um leið allsherjar svar við þvi hvort nokkurra ára eða áratuga kæling sé visir að nýrri ísöld. Slíkt er með öllu úti- lokað fyrr en þá eftir 50—100 þúsund ár, þegar Flórídasund væri á ný orðið hættulega þröngt, ef ekkert væri að gert. Er þá hægt að stöðva þessa þróun? Já það er ofur vandalaust. Sandstraumurinn suður með austurströnd Norður-Ameríku er ekki meiri en svo, að dælustöðvar dæla öllum sandinum yfir hafnar- mynni, svo að þau spillist eigi. Sandinum mætti safna saman með garði sunnan við baðstrend- ur hjá Miami, svo að þær spilltust ekki. Þar væri sandinum dælt f sanddæluskip sem flyttu hann á djúphafssvæði, sem til þess yrði valið. Eftir þeim upplýsingum sem ég hefi um magn sandburðar- ins, yrði Bandarikjamönnum ein- um ekkert fyrir þessu átaki. En þar sem það snertir allt mannkyn- ið, væri alþjóðleg samvinna eðli- legasta lausnin., Strax og sandburðurinn yrði stöðvaður, gæti Golfstraumurinn farið að éta meira úr land- grunninu sunnan við Flórída, og auka þá hita við Norður- Atlantshaf, og kemur þá strax fram þörf á alþjóðlegri samvinnu og samkomulagi vísindamanna annars vegar og ríkisstjórn hins vegar. Hve sterkan vilja menn hafa Golfstrauminn?' Því er hægt að stjórna syðst í Flórída. í öðru lagi kæmi til greina landeyðing á suðurströnd Kaliforníuskaga. Hana yrði að bæta því fólki, sem fyrir yrði. Ýmsar varnir kæmu til greina, sem hér yrði of langt að rekja. Eignaréttinn telja menn hér og í Ameríku helgan. En getur nokkur maður haft leyfi til að tortima mannkyninu í skjóli eignarréttar? Lítum rétt á þá hlið málsins. Síðustu ísöld lifði maður- inn af sem veiðimaður, og mann- fjöldinn var hverfandi lítill miðað við nútímann. Nú er mannkynið 4000 milljónir, og lifir að mestu á landbúnaðarafurðum. Hvað gerist, þegar Kanada er þakið jökli svo og verulegur norðurhluti Bandaríkjanna, en í suðurhlutan- um verður hveiti ekki ræktað? Hvað gerist, þegar hluti af Rúss- landi er þakinn jökli og korn verður ekki ræktað i Ukrainu? Og hvar ætla Kínverjar að rækta sín hrísgrjón? Svarið við þessum spurningum er löng runa af blóðugum styrjöldum um byggi- leg svæði jarðarinnar. Ætti bústaðareigandi á suðurströnd Flórída að fá leyfi til að valda slíku? Ég held raunar, að slíkt fólk búi þar ekki, sem vill axla slíka byrði. Og að lokum yrði það ákvörðun alríkisstjórnar Bandaríkjanna, sem úr skæri. Það er raunar miklu meira, sem um má ræða í sambandi við þátt Flórídaskagans í veðráttu Evrópu og (sem betur fer) einnig norðvesturhluta Bandaríkjanna og Kanada. Upphaf skagans er það, að í lok Oligocen-tímans, fyrir um 25 milljónum ára, lækkaði sjávar- borð verulega, og kom þá fram „horn" á ströndinni milli austur- og suðurstrandarinnar. Þarna stöðvaðist þá sandurinn að norðan, eftir reglum, sem vel eru kunnar um sandstraum, og fór nú að mynda skaga til suðurs, eins og myndirnar sýna. Skagans gætti þó ekki á fyrri hluta Miócens (Trent). En á síðari hluta Míócens (York-Town) og fyrri hluta Plíocens, sbr. töflu, hefur skaginn ekkert háð Golftraumn- um, því að þá var mjög hlýtt við norðanveft Atlantshaf. En á síðari hluta Pllócens fer að kólna, og fer nú ekki milli mála, að skag- inn hefur dregið úr Golfstraumn- um. Þróunin leiðir svo til ísalda- tfmans. Hverjfr æskja veðráttunnar á fyrra hluta Plíócens, og hvað þarf að lofa Golfstraumnum sjálfum að éta mikið sunnan af Flórídaskaga, til þess að því marki væri náð. Og hvaða ríkisstjórnir eiga loks að taka ákvörðun I málinu? Eg hefi ekki ennþá vikið að orsökinni fyrir 1000 ára sveiflu Golfstraumsins. Einn fremsti kunnáttumaður í jarðfræði hafs- botnsins og haffræði, Bandaríkja- maðurinn Shepard, minnist ekki á neitt slíkt flökt I Golfstraumn- um I 3. útg. af bók sinni Submarine Geology, 1973. Sjálfsagt ná haffræðileg gögn yfir allt of stuttan tíma, til þess að 1000 ára sveifla verði ráðin af þeim. Því verður að leita annarra ráða. Shepard tekur fram (s. 63), að djúpar geilar (canyons) liggi eftir botni Flórídasunds samsiða Golfstraumnum. og eftir þeim streymi kaldur djúpsjávarsjór inn eftir, andstætt stefnu Golf- straumsins. Þessar geilar er sennilegast að Golfstraumurinn hafi grafið I botninn, þegar sjór stóð lægst á ísöld. Á meðan að kalda innstreymið getur haldið geilunum hreinum af því fínefni, sem Golfstraumur- inn ber út sundið, kemst kaldi sjórinn inn I Mexikóflóa og bland- ast þar og kælir eitthvað sjóinn, ef nægilega mikið munar um kalda sjóinn. Þetta skulum við segja, að svari til 1000 ára kalds skeiðs I Golfstraumnum. En á þessu kalda skeiði, sem eins og áður segir, hlaut einnig að gæta I norðausturhluta Bandaríkjanna, var framburður ánna til Mexikóflóa meiri og grófari en á hlýju, skógríku skeiði. I geilunum varð nú eftir grófari hlutinn af þessu efni í Golfstraumnum, og réð innstreymið ekki við hann jafnharðan. Geilarnar fylltust því smám saman lengra og lengra til austurs. Af þeim sökum komst kaldi sjórinn ekki inn til svæða þar sem blöndun við heita sjóinn gat farið fram. Afleiðingin varð hlýtt 1000 ára skeið. A því breiddust skógar út í NA- Bandaríkjunum, sem drógu mjög úr árflóðum og grófum fram- burði. Köldu straumarnir i álun- um fóru því aftur að vinna á og tókst að lokum að hreinsa álana. og koma á nýju kaldara 1000 ára skeiði. Þetta er sveifla sem viðheldur sér sjálf (feed-back). En mælingar á magni kalda inn- streymisins, svo og á breytingum í geilunum þurfa að koma til, ef sanna á, að þessi sveifla sé ein- mitt sú sem valdið hefur veður- farssveiflum á eitthvað 1000 ára fresti. Nú er maðurinn kominn hér við sögu og hefur eytt skógum svo mjög, að hann ræður ekkert við stórflóðin í ánum í Bandaríkjun- um, sem af eyðingu skóganna hefur leitt. Framburður er því bæði mikill og grófur, og verður líklega Iengi þannig. Þetta ástand ætti að vera að fylla geilarnar svo hratt, að mælanlegt sé. Þegar þær hafa svo verið fylltar, og hlýtt skeið er gengið í garð ætti það að haldast von úr viti, nema að stór- fengleg skógrækt komi til og afrennslið verði aftur með ein- tómu fínefni og með hægagangi. En sljk breyting er ekki fyrir- sjáanleg. Sandstraumur meðfram strönd er ekki greinanlegur við beina skoðun. Svo lítið fer fyrir honum. En hann getur orðið stór upp á sig, ef þéttur garður er byggður þvert fyrir hann. Aður en varir, er hann búinn að fylla upp í krik- ann, og fer nú sína leið út fyrir garðinn, og spyr ekki hafnar- stjórn um leyfi. Á áramilljónum þrengir hann að hafstraumi og gerbreytir tíðarfari á allri jörð- inni. Að dropinn holi steininn. hefur orðið skáldum að yrkisefni. Sandstraumurinn á víst eftir að komast inn i skáldskap sem imynd iðninnar. TAFLA l)M JARÐSÖGUSKEIÐ. upphaf fyrir um upphaf fyrir um upphaf fyrir um upphaf fyrir um upphaf fyrir um Paleócen Eócen Ólfgócen Mfócen tsaldatfminn tsaldatfminn skiptist 14 — 5 jökulskeið með löngum hlýviðris- skeiðum á milli. Síðasta fsöld hófst fyrir um 70 þús. árum og lauk fyrir 11 þús. árum. 70 milljón árum. 54 milljón árum. 36 milljón árum. 7 milljón árum. 1,5 milljón árum.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.