Morgunblaðið - 14.11.1976, Síða 17

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. NÓVEMBER 1976
49
ER TÓNUSTARÞÖRF
BARNA ENN VANNÆRÐ?

í hóptíma hjá 10—11 ára krökkunum var verið a8 kynna fagott. Hann
Róbert er að læra að spila á klarinett, sem tilheyrir sömu hljóðfærafjöl-
skyldu og fagott og hann sýndi hinum krökkunum hvernig klarinett er
byggt og hvernig er spilað á það.
„Þröngt mega sáttir sitja" gæti verið undirskrift þessarar myndar. Þetta
er skrifstofa skólastjóra og ritara skólans, sem heitir Aagot Árnadóttir.
Skrifstofan mun vera rúmir níu fermetrar.
Hljómsveitin á æfingu. Áhuginn leynir sér ekki.
aði breytingin. „Þetta er miklu betra,“
sagði hún. „Það er allt miklu léttara, ég
er ekki eins stif og þreytist minna.“
Að gera náms-
efnið forvitni-
legt og
áhugavekjandi
Við skólann starfa um 20 kennarar.
Mikill skortur hefur verið á aðgengi-
legu íslenzku efni fyrir tónlistarnám og
hafa kennararnir þvi farið út í að
semja námsefnið að miklu leyti sjálfir.
Lögð er höfuðáherzla á að gera náms-
efnið forvitnilegt og áhugavekjandi og
jafnframt er tekið mið af því námscfni,
sem kennt er í grunnskóla og því sem
fer fram í höptímum. í hóptimunum er
lagður grundvöllur að hinum ýmsu
leikniþáttum i tónlist. Hafa hóptíma-
kennararnir lagt mikia vinnu. í að þróa
og semja nýtt námsefni undanfarin
fjögur ár“, sagði Stefán. „Þetta nýja
námsefni er síðan forprófað og til-
raunakennt og að vori er það endur-
rangt að álíta að tónlistarkennsla væri
einungis góð fyrir þá, sem taldir væru,
(hann lagði mikla áherzlu á táldir)
músíkalskir, „því hver veit í rauninni
hvað er að vera músíkalskur?" Hins
vegar yrði að hafa sértaklega vakandi
auga fyrir þeim sem virtust hafa sér-
staka hæfileika, og gera allt sem hægt
væri til að hlúa að þeim og efla tón-
listarhæfileika þeirra.
Stefán sagðist einnig álíta að þegar
öllu væri á botninn hvolft væri ástand-
ið i tónlistakennslu hér á landi ekki
verra en almennt gerðist í öðrum lönd-
um. „Ég hygg að það sé samba'rilegl að
ýmsu leyti", sagði hann, „en ýmsum
lagaákvæðum er enn mjög ábótavant
hér. Einnig hrjáir húsnæðisskortur
viða eðlilegu tönlistarnámi."
Mikið um
tónleikahald.
En það eru ýmsir fleiri þættir i nám-
inu en kennsla á sjálft hljóðfærið. Allir
strengjaleikarar í skólanum eru t.d. í
hljómsveit og æfir hún á hverjum
Steinunn Thorlacius og kennarinn hennar Helga Óskarsdóttir.
skoðað og endurbætt fyrir næsta skóla-
ár. Það er greinilegt að nýja námsefnið
er mun meira áhugavekjandi fyrir
nemendurnas Það á ekki siður við um
nýtt námsefni fyrir hin ýmsu hljóð-
færi, sem kennt er á i skólanum. Náms-
kveikjan er meiri og námsáhuginn hef-
ur vaxið.“
„Að æfa hálf-
tíma á dag
er ekki nóg".
Bjarney Guðmundsdóttir, sem er 12
ára, var i píanótíma hjá Elinu Guð-
mundsdóttur, sem jafnframt kennir á
hörpu við skólann. Bjarney sagði að
þetta væri fjórða árið, sem hún lærði á
píanó og væri hún nú að undirbúa sig
fyrir inntökupróf í Tónlistaskólann.
Aðspurð sagðist hun æfa sig u.þ.b. hálf-
tíma á dag, en það vildi kennarinn ekki
samþykkja að væri nóg.
Tónlistin
mikilvægur
þáttur
í almennu námi
A kennarastofunni barst talið að tón-
list og tónlistarkennslu. Þar kom fram
að kennararnir álitu tónlistina mjög
mikilvæga sem lið í almennu námi og
eins og einhver sagði: „Það er alltaf
þroskandi viðfangsefni að fást við tón-
list.“
Stefán skólastjóri sagðist telja það
laugardegi. Einnig eru haldnir svo-
nefndir músíkfundir í skólanum þar
sem hver nemandi kemur fram a.m.k.
tvisvar á vetri. Á þessa fundi er
foreldrum boðið í þeini tilgangi að gefa
þeim betri innsýn inn í skólastarfið. Þá
hafa verið felldir niður hinir hefð-
bundnu foreldradagar, en hins vegar
er foreldrum boðið inn i kennslustund-
irnar og telja kennararnir það mun
jákva'ðara.
Eldri nemendur halda sérstaka tón-
leika þar sem þeir kynna hljöðfærin
fyrir yngri nemendunum. sem eru í
þann veg að velja sér hljöðfæri til að
læra á og einnig eru almennu skólarnir
stundum heimsóttir og þar haldnir tón-
leikar. Þá er að geta hinna árlegu vor-
tónleika, sem nú eru haldnir tvisvar á
vori hverju, vegna hinna miklu vin-
sælda, sem þeir njóta, og jafnvel er
farið í meiriháttar tónleikaferðalög út
á land.
Bjartar vonir?
Stefán sagði fyrirhugað væri að
byggja nýtt hús sameiginlega yfir
Barnamúsikskólann og Tönlistarskól-
ann. Hann kvaðst jafnan vona hið bezta
í þessum efnum, en hins vegar va'ri
bjartsýni að gera ráð fyrir að þetta yrði
að veruleika fyrr en í fyrsta lagi eftir
8—10 ár. „En það þýðir ekki að leggja
hendur í skaut og gefast upp,“ sagði
hann „enda er það staðreynd að miklar
framfarir hafa orðið í tónlistarmálum á
undanförnum árum og skilningur yfir-
valda hefur vaxið til muna. Sérstaklega
er þó vaxandi áhugi almennings merki
þess að þörf er fyrir slíka starfsemi og
að vissu leyti er a'skann enn vanna'rð i
þessum efnum,“ sagði Stefán að lokum.