Morgunblaðið - 18.12.1976, Page 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 18. DESEMBER 1976
MW
MORÖ-JNi
RArr/NU
Læknír, er ekki hægt að rúst-
banka manninn minn? — Hann
var til sjós þegar hann var
ungur?
Það er mér ánægja að hafa að
sellu-bróður mann f þeim
bransa sem ég hef ætfð dáðst
að!
£g vildi óska þess að ég kynni
þessa „samskiptagrein", þvf ég
á rfkan frænda f útlöndum!
Loksins sofnaði snáðinn!
— Hvernig fórstu eiginlega að
þvf að krækja f Jónu?
— Ó, ég bara kastaði mér að
fótum hennar og stundi upp, að
ég elskaði hana heitar en
nokkuð annað f heiminum, og
að hún væri gimsteinn, sem
væri fegurri en allt annað á
þessari jörð.
— Þetta var ágætt hjá þér.
En hverju svaraði hún?
— Hún lofaði að setja mig á
biðlista. Og loks kom að mér.
TVeir Gyðingar sváfu f sama
herbergi f New York. Annar
þeirra gat ómögulega sofnað og
gekk eirðarlaus um gólf.
,4Ivers vegna ertu svona
óstyrkur? spurði hinn.
— Eg skulda Ruberstein 100
dollara og lofaði að borga þá á
morgun, en ég á enga peninga.
— Hættu að þenjast þetta um
gólfið og farðu að sofa, sagði sá,
sem f rúminu lá og var lffs-
reyndari. Láttu Ruberstein
einan um að vera órólegan.
„Vinir mfnir,“ hrópaði stjórn-
málamaðurinn. „Þetta eru ekki
mfnar hugmyndir, heldur
manns, sem veit hvað hann er
að segja.“
Skozkur kennari var að skýra
eiginleika ýmissa sterkra sýra
fyrir nemendum sfnum. Hann
hélt á tilraunaglasi og sagði:
„Þessi sýra hérna leysir upp
svo að segja allt. Ef ég setti nú
svolftinn silfurklump f hana,
haldið þið að hún myndi leysa
hann upp.
„Nei,“ svaraði einn nemandinn
ákveðið.
,Jfvers vegna heldurðu það?“
spurði kennarinn.
„Ef sýran mundi leysa silfrið
upp, mynduð þér aldrei setja
það f glasið."
Sigurður hafði lengi sótzt eftir
Jónu, en áður en hann gerði
alvöru úr þvf að biðja hennar,
vildi hann vera viss um, að hún
væri ekki mjög eyðslusöm. Eitt
kvöldið, þegar hann fylgdi
henni heim, spurði hann:
„Lest þú mikið f rúminu á
kvöldin, Jóna?“
„Bara þegar tunglsljós er,“
svaraði hún.
Hálfum mánuði seinna voru
þau gift.
Bjargið því sem
bjargað verður
0 Bjargið því sem
bjargað verður
„Hvað á vitleysan að ganga
langt? Hverjum líðst þetta, að
reka öll börn og unglinga út á
Hallærisplön? Hvernig væri að
eftir hádegið, fyrst fyrir litlu
börnin og gamla fólkið. Hugsa sér
hvað sjónvarpið getur stytt stund-
ir gamla fólksins í öllu skamm-
deginu og þið sem eruð á móti
sjónvarpi yfirleitt, þið eruð í
minni-hluta og það þýðir ekki að
BRIDGE
I UMSJA PALS
BERGSSONAR
Slæm úrspilsáætlun er betri en
engin, en í dag reynum við að
finna bestu og öruggustu leiðina
til að vinna 4 spaða í suður.
Suður gefur, A—V á hættu.
Norður
S. 109
H. D4
T. KG102
L. D10653

Í
9.
Suður
S. ÁKD6432
H. 9852
T. ÁD
L. —
Austur og bestur sögðu alltaf
pass og vestur spilar út láfás.
Nú skalt þú lesandi góður taka
við og finna örugga vinningsleið.
Við eigum 11 slagi beint ef
trompin liggja skipt á höndum
austurs og vesturs. Ef trompi er
spilað, og í ljós kemur að annar-
hvor á öll trompin, sem úti eru, er
enn hugsanlegt að vinna spilið ef
tigullinn liggur 4—3, en þá er
hægt að spila öllum tíglum blinds
og láta í tvö hjörtu heima. En
hvernig á að vinna spilið ef
hendur austurs og vesturs eru
svona.
CQSPER.
Vilja sjónvarpsáhorfendur bandarfskar myndir frá fyrri
árum...
7274
Ég var eiginlega búinn að sprengja skápinn upp,
þegar ég heyrði grunsamlegt hljóð. — og í fátinu
hringdi ég í lögguna.
stokka sjónvarpið upp á nýtt, burt
með glermúmíur í byrjun dag-
skrár, reka þetta á hagkvæmari
hátt og fréttir eru ekki beysnari
en það að einn maður er óhæfur
ef hann getur ekki einn lesið
þetta sem ekkert er.
Þið fullorðna fólkið sem hvergi
viljið börn og unglinga með, snúið
ykkur nú að því að bjarga börnun-
um sem eru 2—8 ára núna, ekki
getið þið meira því alla unglinga
eruð þið búin að eyðileggja þegar,
að meira eða minna leyti.
Takið nú á manndómnum, hafið
sjónvarp á hverjum degi, strax
láta svona, tækni er tækni og get-
ur ekki eyðilagt okkur frekar en
aðrar þjóðir. En að skammta einni
þjóð svona skít úr hnefa þýðir
ekkert og það megið þið vita að
það situr enginn við dagskrána
eins og hún er í dag, bölvuð vit-
leysa, austan tjaldsvitleysu og
danskt eða sænskt klám, af því
hefur enginn ánægju. Það þarf að
gera samninga við Bandaríkin,
þar er úr svo miklu að velja og
væri hægt að fá undirboð.
Og það þarf ekki þessar þýðing-
ar alltaf, það eru bara útgjöld,
flestir Islendingar kunna ensku
og alltaf einhver á hverju heimili
sem getur þýtt fyrir sig og sína
Vestur
S. —
H.1073
T. 87654
L. AKG98
Austur
S. G875
H. ÁKG6
T. 93
L. 742
Fyrsti slagurinn er auðvitað
trompaður. Sé tíglunum spilað
áður en öllum trompunum hefur
verið náð af austri, getur hann
trompað áður en við höfum losnað
við hjarta heima. Þannig töpum
við spilinu.
Lausnin er mjög einföld. Bara
spila lágum spaða frá hendinni í
2. slag. Vörnin getur tekið 2 slagi
á hjarta, auk spaðagosa en við
máttum líka gefa 3 slagi. Nú
getur ekkert nema 7—0 lega í
tígli, banað spilinu. Likur á slíkri
legu eru mjög litlar.
Maigret og þrjózka stúlkan
37
tveir nákvæmlega eins klæða-
skápar f húsinu... Þeir voru
keyptir á uppboði fyrir þremur
eða f jórum árum... ég man það
ekki nákvæmlega. Ég var ekki
hrifin af þeim. Ég vildi fá skáp
með spegli... 1 öllu húsinu er
ekki einn einasti spegill sem
maður getur skoðað sig alla f.
Hamingjan góða! Ef hún
vissi hversu mjög honum hefur
létt við þessar upplýsingar.
Hann gefur ekki meiri gaum að
henni heldur þýtur inní hennar
herbergi og f gegnum það eins
og hvirfilbylur og inn f það sem
notað er fyrir geymslu. Hann
opnar gluggana og þeytir skýl-
unum frá gluggunum.
Hvers vegna hefur honum
ekki hugkvæmzt þetta fyrr?
Þarna ægir saman ótrúlegustu
munum, gólfdúkar, gemul
sængurföt, stólar scm standa
hver upp af öðrum. Þarna eru
hillur úr ómáluðum viði, senni-
lega eru eplin sett þar á haust-
in. Stórt borð og loks klæða-
skápur nákvæmlega eíns og sá
sem er inni í herbergi Lapies.
Maigret er svo önnum kafinn
að hann hrindir dóti niður á
gólf f fátinu. Hann ýtir öðru
borðinu upp að skápnum, pauf-
ast upp á borðið og lætur hönd-
ina renna yfir þykkt ryklagið.
Hafið þér ekki einhvers
konar verkfæri?
— Hvernig verkfæri?
— Skrúflykil eða hnff eða
klfputöng... mér er sama hvað
það er...
Hann fær ryk f augun.
Felicia er farin niður. Hann
heyrir að hún gengur út I garð-
inn og niður f vfnkjallarann.
Loksins kemur hún með meitil
og hamar.
Losa fjalirnar. Þetta er ekki
ýkja erfitt. Ein þeirra er eins
og hálf losaraleg. Hann þreifar
og finnur pappfrsblað. Hann
nær tökum á þvf og dregur
fram smáhlaðapakka.
Svo Iftur hann á Felicie.
Náföl og stirðnuð stendur hún
og glápir upp til hans.
— Hvað er f þessum böggli?
— Ég veit það ekki!
Nú talar hún aftur með
hvössu og hrokafullu röddinni
sinni og er hæðnisleg á svipinn.
Hann stekkur niður af borð-
inu.
— Við komumst þá fljótlega
að raun um það, haldið þér það
ekki?
Þér eruð vissar að þér vitið
ekki neitt?
— Trúir hann henni? Trúir
hann henni ekki. Það er eins og
þau séu aó leika kött og mús.
Hann gefur sér gððan tfma
virðir böggulinn fyrir sér áður
en hann rffur hann upp.
Blaðið er meira en ársgam-
alt... sko bara... sjáum til.
Vissuð þér að annar eins fjár-
sjóður væri f húsinu, Felicie
lltla?
Þvf að það er búnt af þúsund-
frankaseðlum sem hann hefur
tekið út úr pakkanum.
— Gætíð að og komið ekki
við.
Til vonar og vara stfgur hann
aftur upp á borðið og gengur úr
skugga um að ekkí sé fleira
falið uppi á skápnum.
— Það fer miklu betur um
okkur niðri... segir hann. —
Nú skulum við koma niður.
Framhaldssaga eftir Georges
Simenon
Jóhanna Kristjónsdóttir þýddi
Alsæll sezt hann við eldhús-
borðið. Honum hefur alltaf
liðið vel f eldhúsum. Þar er
alltaf svo góð lykt sem vekur
hjá honum matarlyst. Hann sér
að konfaksflaskan sem Lucas
hefur þegið af, stendur enn á
borðinu og hann hellir sér f
glas áður en hann fer að telja
eins og samvizkusamur gjald-
keri.
— Tvö hundruð og tfu. . .ell-
efu.. .tólf.. .og hér eru tveir
samfastir seðlar,. .þrettán
fjórtán fimmtán...
Hann Iftur á hana. Augnaráð
hennar fast á seðlunum og allt
blóð hefur horfið úr andliti
hennar.
— Tvö hundruð tuttugu og nfu
þúsund frankar, Felicie litla.
Hvað segið þér um
það?.. .Hérna voru faldir tvö
hundruð tuttugu og nfu þúsund
frankar.. .og þeir hafa verið f
herbergi Petillons...
Þvf að þar voru þeir geymdir,
skiljið þér.. .Maðurinn sem
þarf svo mjög á þeim að halda
vissi hvar þeir voru faldir. Það
var bara eitt sem honum var