Alþýðublaðið - 24.10.1958, Qupperneq 4

£
A 11» ý ð u b 1 a ð i ð
Föstudagur 24. október 1958
ÞMSfAfS
GUÐ HJÁL.PI ÍSLENZKUM
telkritahöfunfli, ef hánn hefði
skrifað leikritið Horfðu reiður
íim öxl. Léikflómarar hafa lof-
að mjög: þetta leikrit og varla
Eninnzt á það, að hinar löngu
einræður aðalleikandans verða
flrepleiðinlegar, auk þess sem
éfhið er neikvætt, ruglingslegt
á köflum og mörgum lítt skilj-
anlegt. Þó að ég segi þetta, sá
ég ekki eftir þeirri stund, sem
ég sat í leikhúsinu og herfði á
Jjennan leik. En ég miða við
umsagnir leikdómara okkar um
íslenzk leikrit og höfunda
jþeirra.
LEIKRITIÐ LÝSIR rótlausri
æsku, sem finnur uppreisnina
toga í æðum sér, en hefur ekki
dug, uppeldi eða djörfung til
átaka á annan hótt en í orða-
-r'laumi og svívirðingum um um-
'hverfi sitt og sína nánustu.
Horfðu leiður um öxl
Guð hjálpi höfundinum.
ef hann heíði verið ís-
lenzkur
Hundsbanimi á Hafnar-
fjarðarvegi.
Táknræní dæmi um öku-
níðing.
Þessu er vel lýst og þar með hef-
ur höfundurinn unnið sigur,
enda var tilgangur hans ekki
„A Hundrcd Homeless Years“,
eftir Godfrey Anstruther G.
P. Gefið iit af Blackíriars
Publications í London 1958.
1 BÓK þessari er sagt frá
hundrað ára baráttu ensku
Dóminikareglunnar eftir að
henni hafði verið vísað úr hús
um sínum 1558, af siðaskipta-
:mönnum. Sýnir hún greinilega
hvernig næstum því má leggja
í rúst jafn stóra reglu og Do-
minireglan var í Bretlandi á
'þeim árum. En jafnframt ger-
ír hún Ijóst, hvernig þolinmæð-
in þrautir vinnur allar.
Þetta er saga þeirra mörgu,
sem þrátt fyrir þvingun og
jafnvel kúgun, þorðu að rísa
gegn því sem þeir töldu villu-
kenningar og berjast, jafnvel
jþótt þeir vissu, að dauðinn gat
beðið þeirra fyrir það.
„The Cardijn Story“ eftir Mic-
hel de la Bedoyere. Gefin út
af Longmans Green And. Co.
1958.
ÞETTA er saga séra Cardijn,
sem unnið hefur ómetanlegt
starf meðal ungs kristins
verkafólks.
Hann hefur stofnað og ieitt
..Young Christian Workers
í;Iovement“ og er aðalstarf
þess meðal ungs verkafólks
éins og nafnið bendir til.
Einhver kynni að segja, að
ekki væri nú mikil þörf fyrir
slíkt, og mundi þá réttlæta það
frá því sjónar-miði er ríkir hér
-á landi.
Erlendis er þetta hinsvegar
.allt öðruvísi, þar er ungt verka
fólk ekki eins menntað og hér
og hefur því önnur og oft verri
viðhorf til lífsins. Það hefur
ipví staðið eins konar sólargeisli
'frá þessari hreyfingu til ungs
'verkafólks í öðrum löndum,
þar sem hún hefur reynt að
-auka menntun þess og skapa
því önnur og bjartari lífsvið-
‘horf.
í,Gods Tree“ eftir Kenelm
Foster, O. P. Gefin út af
Blackfriars Publications í
London. 1957.
JÞARNA er um að ræða nokkr-
-ar ritgerðir um Dante hinn
Jtalska sem kristilegt skáld,
sem guðfræðing og heimspek-
ing.
Segja má að Divinna Come-
dia hafi orðið mörgum æði um-
hugsunarefni og því miður
Tæstir sem hafa farið að skrifa
um hana síðar meir farið vel
frá því. Þó er svo að Foster
tekst þetta nokkuð vei, og virð
ist hann hafa gert heiðarlega
tilraun til að setja sig inn í
hugsunarhátt þess tíma, sem
verkið var ort á.
Auk þessa eru nokkrar aorar
ritgerðir f bókinni.
„Roman Catholicism in Eng-
land, from the Reformation
to 1950“ eftir E. I. Watkin.
gefin út af Oxford Univers-
iti Press. 1957.
í BÓK þessari rekur Watkin
í stórum dráttum sögu kaþólsku
kirkjunnar í Englandi frá siða-
skiptum til vorra daga, og tekst
það yfirleitt vel.
í fyrsta hluta rekur hann
sögu siðaskiptanna og ér þar
stundum nokkuð hvassyrtur á
báða bóga. Má segja að honum
takist kannske ekki alltaf sém
bezt að setja sig inn í umhverfi
þess tíma sem hann er að
skrifa um, en allt slíkt bætir
hann þá enn betur upp er kem-
ur að síðari tímum.
Næst tekur hann svo söguna
á tímum Eiísabetar I, og þá
tímabii Stuartanna.
Átjándu öldinni gerir hann
skil í sérstökum kafla og síð-
ast tekur hann tímabilið frá
1803—1950 í tveim köflum.
Bókin er skemmtilega skrif-
uð og bregður oft upp mjög
glöggum myndum, ekki aðeins
af sögu kaþólsku kirkjunnar í
Englandi, heldur og af enskri
sögu yfirleitt. — S.Þ.
annar en sá að lýsa þessu. Leik-
ritið er neikvættt sagði ég. Það
er hins vegar ekki rétt að krefj-
ast þess að leikrit eða önnur list
sé jákvæð, enda er alltaf hægt
að deila um það tii hvers lista-
verk leiðir. En . ég segi það, að
ef leikrit Kristjáns Albertssonar
er gallað. fyrir orðmargar ein-
ræður, þá er þetta leikrit stór-
gallað.
HÉR ER AÐEINS munurinn
sá, áð snobbisminn getur hreykt
sér með því að níða leikrit
Kristjáns — og eins með því að
lofa leikrit Osborns. — Sjálf-
stæðar lífsskoðanir byggja ekki
upp dómana.
SAGAN, SEM SÖGÐ VAR
hér í blaðinu á sunnudaginn um
hundsbanann á Hafnarfjarðar-
vegi er táknræn fyrir kæru-
lovsi og glannaskap sumra
manna. Hraðinn á bifreiðinni
er svo mikill, að maðurinn get-
ur alls ekki stöðvað hana þó að
hann sjái að hann sé að því kom
inn að valda slysi. Allt bendir
til þess, að það hafi aðeins til-
viljun ráð’ið því, að börn urðu
ekki fyrir bifreiðinni, því að
gera verður ráð fyrir, að maður,
sem sér að hann er í þann veg-
inn að aka á dýr, reyni af öll-
j um fnætti að forðast það. Mað-
urinn ók svo glannalega þarna
við íarþegáskýlið, að hann gat
ekki stöðvað bifreiðina.
VIÐ SKULUM GERA róð fyr-
ir því, að hann hafi séð að hann
ók á ’dýr en ekki á börnin, en
framkoma hans er samt furðu-
lég. Hann nemur ekki staðar,
vissi þó að hann hafði valdið
slysi. Hann nam ekki staðar fyrr
en hann hefur ekið langan spöl,
þá steig hann út úr bifreiðinni
og skoðaði hana, var að athuga
hvort hún hefði skemmzt og ef
til vill hvort blóðslettur væru
á henni. Hann sneri ekki við til
þess að athuga aðstæður, held-
ur ók hann sína leið eins og
ekkert væri um að vera.
MAÐUR Á ENGIN ORÐ yfir
slíka framkomu. Hún lýsir svo
miklum strákskap og fyrirlitn-
ingu á öllu og öllum, að maður
skyldi ætla, að hér hefði annað
hvort verið um að ræða óvita
eða níðing, sem hefði í ofsa-
hræðslu verið að reyna að
sleppa undan lögreglunni. Ég
veit ekki hvort ökumaðurinn
hefur verið kærður ,en vitan-
lega ber skylda til að gera það,
þó að ekki vjeri til annars en að
kenna slíkum mönnum, að þeir
eiga ekki einir vegina og það
fylgir því þung ábyrgð að vera
með bifreiðir í höndunum.
Hvaða sök liggur við því að
drepa dýr af glannaskap á al-
faraleiðum?
Hannes á horninu.
SAMEININf? EVRÓPU
Á FRÍMERKJUM
ÞAÐ hefur enn ekki tekizt
að sameina Vestúr-Evrópu í
bandalag Evrópuríkja, þrátt fyr
ir að sterkar raddir hafi barizt
fyrir því En á einn hátt hefur
Evrópu staðið sameinuð undan-
farin 3 ár, en það er í frí-
merkjaútgáfu.
Hugmynd þes.4 fæddist árið
1955 og voru þaö sex lönd, sem
tóku þátt í henni. Það voru lönd
in, sem stóðu sameinuð í þunga-
iðnaði og kolaframleiðslu:
Belgía, Frakkland, Luxernburg,
Holland, Ítalía og Vestur-Þýzka
land.
Gáfu þessi lönd út merki, sem
gert var eftir teikningu Frakk-
ans Conzague og sýnir stafina,
sem mynda nafnið EUROPA á
latínu, til að engri þjóð þætti
sér mismunað gagnvart sinni
stafsetningu á heitinu. Gáfu öll
löndin út 2 merki, nema Lux-
emborg, sem gaf út 3.
Árið eftir gáfu svo öll þessi
lönd út Europa merki að nýju,
en nú hvert með sinni teikningu.
Þýzkaland og fíaar gáfu út
merki, sem sýndu Evróputréð.
Frakkiand merki, sem átti að
tákna landbúnað og iðnað. Ítalía
merki með mynd af þjóðfánum
allra landanna þannig samsett-
um, að þeit mynduðu stafinn
E. Belgía merki með mynd, er
vaf einnig táknræe fyrir land-
búnað og iðnað, eins og hjá
Frökkum. Luxemborg gaf aftur
út 3 merki og var friðartákn á
þeim. Holland gaf aítur á móti
út rnerki með sex odda stjörnu
og loks bættist svo Sviss í hóp-
inn með merki, sem sýndi sjö
þræði vefjast saman í einn
sterkan streng.
í ár ko msvo enn ný Evrópu-
merkjaútgáfa með sömu mynd-
inni á öllum merkjunum, en það
er stafurinn E og dúfa yfir hön
um. Tóku nú 7 lönd þátt í útgáf
unni, en Sviss verður varla með
að þessu sinni.
Til auðveldunar fyrir þá, sem
kynnu að hafa áhuga á þess-
um merkjum, skal hér sett skrá
yfir þau öll ásamt áætluðu
verði þeirra, samkvæmt erlend
um verðlistum.
Þessi merki eru að vérða á-
káflega vinsæl til sérsöfnunar:
BELGIA.
1956.
2 frankar, grænt
4 fr. violet ....
1957.
2 fr. brúnlillað . .
4 fr. blátt.....
1958.
10,00
15,00
4,00
8,00
2,00
7,00
2,50
6,00
2,50 frankar .... 5,00 2,00
5 fran.'lar. 10,00 5,00
FRAKKLAND. 1956. 15 fr. rauðlillað . . 7,00 2,50
30 fr. blátt 15,00 7,00
1957. 20 fr. brúnt, grænt 5,00 5,00
35 fr. dökkbr., blátt 7,00 7,00
1958.
20 frankar 3,00 3,00
35 frankar 5,00 5,00
VESTUR-ÞÝZKALAND
1956. 10 pfennig grænt . 3,50 2,00
40 pfennig blátt . . 10,00 4,00
1957. 10 p. graent, ljósbl. 2,00 2,00
40 p. blótt, ljósbl. 6,00 6,00
1958. 10 pfennig 2,00 2,00
40 pfennig 6,00 6,00
HOLLAND.
1956. 10 c. rauðbr. ^vart 17,00 1,00
25 cent blátt, svart 30,00 20,00
1957. 10 cent grátt, blátt svart 7,00 1,50
30 cent grænt, blátt
dökkgrænt .... 17,00 6,00
1958. 12 cent 10,00 1,00
30 cent 14,00 400
ÍTALÍA. 1956. 25 lírur grænt,
Bandaríski söngvarinn, Paul Roberon söng nýlega í Pálskirkjunni í London. Hér sést söngv-
ar'inn við það tækifæri,
dökkgrænt .... 10,00 4,00
60 lírur blátt, dökk
blátt 22,00 12,00
1957. * 25 lírur marglitt . . 5,00 2,50
60 lírur 10,00 7,00
1958. 25 lírur 4,00 2,00
60 lírur 8,00 3,00
LUXEMBORG. ' 1956. 2 fr. brúnt, svart . . 70,00 10,00
3 fr. rauðgult, svart 70,00 40,00
4 fr. indigo, blátt . . 70,00 50,00
1957. 2 frankar brúnt . . 15,00 7,00
3 frankar rautt . . 15,00 10,00
4 frankar rauðlilla 20,00 15,00
1958. 2,50 frankar 10,00 5,00
3,50 frankar 12,00 7,00
5 frankar 15,00 10,00
SAAR. 1957. T,
20 frankar orange, gult 6,00 6,00
35 frankar violet, rautt 7,00 7,00
1958. 12 frankar 3,00 2,00
30 frankar 5,00 5,00
SVISS. 1957. 25 cent rautt .... 4,00 3,00
40 cent blátt .... 12,00 4,00