Morgunblaðið - 12.05.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. MAI 1978
vlto CTfí'-
KAFF/NU \ p

Ég kalla þotta Óskastundina!

Loyfist mór að spyrja þig! Ertu
búin aú ráústafa kviildinu?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
í votur hofur nýju pari skotið
upp á stjnrnuhimininn. Eru það
þoir Si/íurður Svorrisson ojí Skúli
Einarsson. lslandsmoistarar í
tvímonninif 1978. þrátt fvrir
Iá>{an aldur. Báðir rúmloj{a tví-
tujjir. íslandstitilinn bor oðlilo>;a
ha-st á afrokaskrá þoirra í votur.
En að auki má nofna 2. saúi í
Islandsmótinu í svoitum ásamt
fjórum iiðrum unjíum miinnums
li Guðjohnson. Guðmundi Páli
Arnarsyni. (iuðmundi Ilormanns-
syni ok Sa'vari I>orþjörnssyni.
I>otta sannar. að það var on/>in
tilviljun þcjíar þoir náðu 2. sæti
í Stórmóti BridjfofólaKs Itoykja-
víkur í votur. aðoins oinu stijíi á
oftir samsku Evrópumoisturun-
um Giitho (>k Morath.
Ekki lá spil úr Islandstvímenn-
inKnum á lausu hjá þoim fólöKum.
En víð loit kom í ljós spil, þar sem
KÓðar saKnir Káfu topp.
Gjafari norður, austur ok vestur
á hættu.
Norður
S. 7
II. 976532
T. K197:>2
7696
C05PER
Vona bara að kvefbakteríurnar þínar smiti ekki
sýklana mína?
Vargar í véum
„Ekki er að sjá neina peninga-
þurrð hjá fólki yfirleitt eða þeim
mikla fjölda fólks er að staðaldri
f.vllir flugvélar hinna ýmsu ferða-
málaskrifstofa hérlendis, en þær
skipuleggja þessar ferðir næstum
daglega, eins og heyra má og sjá
bæði í sjónvarpi og útvarpi eftir
auglýsingum að dæma, vítt og
breitt um allar áifur heims, land
úr Iandi og borg úe borg.
í stöðugri leit eftir því er þetta
blessað fólk aldrei finnur. Og þrátt
fyrir öll þessi gæði fýsileg lætur
lífshamingjan gjarnan á sér
standa, því er nú verr. Og þær
ferðamálaskrifstofur sem auglýsa
sínar ferðir í sjónvarpi nota sín
tæknibrögð að sjálfsögðu til hins
ýtrasta, og beita fyrír sig sem
tálbeitu strípuðum stelpum og
strákum á sólarströndum Suður-
landa svo sem eins og á Mallorka
og Costa del Sol og miklu víðar
þó hér sé ekki talið. Og jyarnan
fylgir þá með: pantið farið strax í
dag, látið ekki happ úr hendi
sleppa, til mikils er að vinna.
Já, mikil ósköp, hætt er nú við
þvi. Sannleikurinn er hins vegar sá
að allir verkamenn sem aðrir
launþegar virðast hafa nóg að bíta
og brenna og ekkert skorta og er
það vet. Þrátt fyrir öll hin
skrumskældu skrípalæti foringja
Verkamannasambandsins um hið
gagnstæða. A þeim kveinstöfum
hans er hreinlega ekkert mark
takandi. Það er aðeins hans
venjulegi pólitíski sjónhverfinga-
leikur. Að banna útflutning á
helztu framleiðsluvörum lands-
manna á erlenda markaði og bíta
svo höfuðið af skömminni með
banni á innfluttum nauðsynjum,
svo sem olíum og benzíni, er
stórglæpur gegn þjóðinni svo ekki
sé fastar að orði kveðið. Þessir
skemmdarvargur og þeir sem
honum fylgja að málum eru
vargar í véum, og eiga takmarkað-
an rétt á sér sem stjórnendur í
siðvæddu þjóðfélagi og munu því
falla á sjálfs sín bragði í næstu
kosningum. Það eiga þeir Albl,-
menn alveg víst ef þjóðin þekkir
rétt sinn vitjunartíma. Væri þá
meiri von þess að meiri friður
skapist með þjóðinni en verið
hefur um sinn, og sundrungar- og
vargöld spillingaraflanna linni,
því skrugguþrumur hinnar póli-
tísku skálmaldar eru öllum til
tjóns og bölvunar. Þau sannindi
ganga aldrei á grunn.
Eflum heldur allir sem einn
friðsamlega sáttargjörð milli
hinna stríðandi afla til full-
nægjandi lausnar á aðsteðjandi
vandamálum, er krefjast nú
skjótrar úrlausnar með sköruleg-
um hætti. „Helzt mun það blessun
valda“.
Þorkell Hjaltason."
• Óvandaður
munnsöfnuður?
„Á syndarann kom að
syndga stanz
samvizkan því beit hann.
Framan í andlit ærlegs manns
aldrei framar leit hann.
I þessum dúr mælti presturinn
er hann tuktaði til hnyttinn pilt er
svívirti allt og aila í engum
tilgangi. í anda piltsins vill
Vilmundur Gylfason, þingmanns-
efni Alþýðuflokksins, vekja rétt-
lætiskennd þjóðarinnar með
munnsöfnuði, sem hæfir engum.
Vestur
S. G613
II. GS
T. 3
L. DG1087-1
Austur
S. K 1)10982
II. 10
T. 9
L. ÁK962
Suöur
S. A ö
II. ÁKD!
T. ADGS64
L. 3
Sigurður var í nprður on Skúli
með hendi
\ustur
1 S
1 S
:> s
dobl
alir pass
Ekki komu sagnir austurs og
vosturs í vog fyrir, að slemman
næðist. Og oflaust hefði Skúli
stokkið í alslemmu hefði Sigurður
sýnt ás með svari sínu við
ásaspurningunni fjórum gröndum.
réö mi'in i forðinni
suðu rs. Norður pass
Yestur 3 II :> L
2 S ])USS . pass
pass Suður
dobl
4 G
6 11
MAÐURINN A BEKKNUM
Framhaldssaya eftir Georges Simenon
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaói
40
— Hún kom ok heimsótti
hann í herberKÍ sem hann hafði
leigt í Krennd við Place de la
Repuhliyue.
Eg er viss um þau hafa bara
verið KÓðir vinir og það hafi
okkert verið á milli þeirra.
— Víst er það til í
da-minu...
— Ék Ket því miður ekki
gefið yður heimilisfanKÍð
hennar...
— Fyrst hún er kííí lög"
reKlumanni finn ég hana. I»ér
siiKðuð Machere. var það ekki.
— Jú. (>k minnir endiIeKa að
hún heiti Antoinette að fyrra
nafni.
— Sælar friiken Leone.
— Sælir hr. MaÍKret.
Hann hraðaði sér út og
heyrði að gamla konan var
farin að umla eitthvað fyrir
innan. Hann hafði ekki kjark í
sér til að hitta hana.
— Til Quai des Oríevres?
Klukkan var tólf. Fólk sem
kom af skrifstoíum og úr
verzlunum stóð ok huKsaði sík
um <>g tók síðan stefnuna á
veitinKahúsin sem það var vant
að sækja.
Hann fór á skráninKarstof-
una <>k spurði eftir Machere.
Nokkrum mínútum síðar fékk
hann að vita að víst hefði þarna
verið löKregluþjónn sem hét
Marchere en hann hefði verið
drepinn í átökum við bófaflokk
nokkrum árum áður. Hann
hafði þá búið á Avenue
Daumi'snil. Kona hans fékk
lífeyri oítir hann. l>au höfðu
verið barnlaus.
Maigret skrifaði hjá sér
heimilisfanKÍð. Ilringdi til
Lucasar og spurði.
— Hún hefur væntanlega
ekkert hringt?
— Nei ekki enn.
— Ok hefur enKÍnn hrinKt
til hennar?
— Nei. en oin af stúlkunum.
sú sem heitir Olga. fékk upp-
hringingu frá einhverri sauma-
konu um að koma og máta.
Virðist geta staðist.
Ilann varð að bíða með að
borða hádegisverð. Hann fékk
sér drvkk og smeygði sér síðan
inn í Jitla bílinn.
— Til Avenue Daumesnil.
Þetta var ekki ýkja langt frá
stra tisvagnaendastiiðinni. IIús-
ið var hverdagslegt að sjá. hálf
ömurlogt þegar betur var að
gáð.
— Frú Machere?
— Fjórða ha‘ð til vinstri.
Hann tók lyftuna sem fór á
ha'gagangi upp. Hann hringdi
bjöllunni og heyrði þegar fóta-
tak fyrir innan.
— Andartak. hrópaði
riiddin.
Ilún hafði ekki verið kladd
en hraðaði sér að fara í fiit.
llún var ároiðanlega ekki sú
manngerð sem kaæði sig um að
hitta Pétur og Pál á nátt- eða
innislopp.
Ilún leit á Maigret án þess að
segja noitt. en Maigret sá að
henni var brugðið.
— Gerið svo vel að koma inn.
liigregluforingi.
Ilún ieit nákvæmlega út eins
og á myndunum. há og þrek-
vaxin róleg og stillileg. Ilún
hafði þekkt hann og gerði sér
Ijóst hvers vegna hann var
kominn.
— Geriö svo vel að koma
hingað ... ég var að taka til.
Samt sem áður var hár
hennar sn.vrtilega greitt og
hún var klædd í diikkleitan
kjól. Gólfiö var stífbónað og
allt har vott um snyrti-
mennsku.
— Eg er svo hlautur. ég er
hræddur um ég óhreinki þetta
fína hónaða gólf hjá yður frú.
— Æ. það gerir ekki vitund.
Húshúnaður var ekki
ósvipaður og í Juvisy. allt var
eldra en munurinn sá aö allt
var betur með farið hér. Yfir
borðstofuskápnum hékk mynd
af lögregluþjóni í einkennis-
búningi og við rammann hafði
verið fest orða.
Hann reyndi hvorki að valda
henni leiðindum eða hlífa henni