Morgunblaðið - 02.03.1979, Side 18

18 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. MARZ 1979
„I»arf Lúdvík
rússneskan túlk”
— spurði Sighvatur Björgvinsson við umræður á Alþingi í gær
Mjög snarpar umræöur uröu í neðri deild Alþingis
síðdegis í gær, viö aöra umræðu um frumvarp ríkisstjórn-
arinnar um tímabundið olíugjaid til fiskiskipa. Upphaf
orðaskiptanna var það, að Lúðvík Jósepsson formaður
Alþýðubandalagsins og Garðar Sigurðsson (Abl.) fiuttu
breytingatillögu við frumvarpið þess efnis að 2. grein þess
falli niður.
Lúðvík sagði, að þessi grein
breytti ekki á neinn hátt megin-
tilgangi frumvarpsins, en hann
væri sá að létta af útgerðinni í
landinu þeim erfiðleikum, sem
hin mikla fyrirsjáanlega olíu-
hækkun hefði í för með sér. Hins
vegar væri þessi önnur grein
með þeim hætti, að sjómönnum
væri gert að greiða útgerðinni af
tekjum sínum þegar siglt væri
með afla til útlanda; það væri
skýlaúst samningsrof á samn-
salinn, og beindi Gunnlaugur þá
þeirri spurningu til hans hvort
ráðherra Alþýðubandalagsins
stæðu ekki að frumvarpinu.
Garðar Sigurðsson (Abl.) tók
einnig til máls, og tók undir þau
orð er Lúðvík hafði fyrr látið
falla. Kvað hann þá tvo að
sjálfsögðu vera flutningsmenn
þessarar breytingartillögu, og
enga aðra. — í þessu kallaði
Vilmundur Gylfason inní, og
spurði hvort Lúðvík væri hættur
og samþykki. Kvað Kjartan til-
gang 2. greinarinnar vera þann,
að koma á jafnvægi á milli
landana hér heima og erlendis.
ítrekaði Kjartan það að frum-
varpið væri flutt af ríkisstjórn-
inni og væri stjórnarfrumvarp.
Lúðvík Jósepsson (Abl.) tók
aftur til máls, og kvað hann bera
nýrra við ef þingmenn stjórnar-
flokka mættu ekki lengur koma
fram með breytingartillögur við
stjórnarfrumvörp. — Vissulega
hefðu ráðherrar Alþýðubanda-
lagsins staðið að frumvarpinu og
bæru á því ábyrgð, en það þýddi
ekki að ekki mætti breyta því í
meðförum þingsins. Vísaði Lúð-
vík röksemdum sjávarútvegsráð-
herra á bug sem fáránlegum, og
ítrekaði þá skoðun sína að hér
að hún kæmi í ljós við atkvæða-
greiðslu um málið.
Svavar Gestsson viðskipta-
ráðherra sagði, að þegar fyrir lá
að umtalsverð olíuhækkun væri
á döfinni, þá hefði verið hafist
handa um að leysa á einhvern
hátt þann vanda sem hún ylli
útgerðinni. Þetta hefði verið
rætt fram og aftur innan ríkis-
stjórnarinnar og utan, þar á
meðal af honum og félagsmála-
ráðherra. Einnig hefði verið haft
samráð við fulltrúa samtaka
sjómanna um þetta mál. — Þar
sem ekki hefðu komið fram nein
„kröftug" mótmæli þeirra aðila,
þá kvað Svavar ráðherra Al-
þýðubandalagsins hafa getað
staðið að flutningi frumvarps-
ins. Hins vegar hefði til sam-
miðri umræðu síðari deildar og
vildi ekki samþykkja frumvarp-
ið!
Gunnar Thoroddsen formað-
ur þingflokks Sjálfstæðis-
flokksins kvaðst vera sammála
þeim sjónarmiðum, sem fram
hefðu komið í máli þeirra Sverr-
is Hermannssonar og Lúðvíks.
Hins vegar kvaðst Gunnar
vilja fá nánari skýringar á
ummælum viðskiptaráðherra,
Svavars Gestssonar, er hann
ræddi um að ekki hefðu komið
fram nein kröftug mótmæli við
2. grein lagafrumvarpsins! —
Hingað til hefði Svavar Gestsson
nú látið þannig að taka bæri
tillit til óska verkalýðsins, en nú
sagði hann, að ekki væri nóg að
heyra andmæli, þau yrðu að vera
Skyldi Svavar ætla að svíkja? Ljósm: Emilía
„Láttu Þá ekki vaða yffir þigl“
ingum milli sjómanna og útgerð-
armanna, sem væri til þess eins
fallið að hleypa upp illindum þar
í milli. Kvað Lúðvík það sízt vera
hlutverk Iöggjafans að standa að
slíkum aðgerðum. Að öðru leyti
kvaðst Lúðvík vera algjörlega
sammála meginefni frumvarps-
ins, en hann væri aðeins að gera
ríkisstjórninni greiða með því að
flytja þessa breytingartillögu.
Sverrir Hermannsson (S)
kvaðst geta tekið undir orð
Lúðvíks, og raunar væri það svo,
þótt ótrúlegt væri, að hann gæti
í þessu máli látið sér nægja að
skírskota til ræðu hans! Kvaðst
Sverrir vera því andvígur að
löggjafinn gripi inn í samninga,
sem gerðir væru milli aðila
vinnumarkaðarins, þó að þeir
tímar gætu vissulega komið og
hefðu komið að slíkt reyndist
nauðsynlegt. En tilkoma um-
ræddrar 2. greinar kvað hann
aðeins vera til þess að ýfa upp
óánægju.
Gunnlaugur Stefánsson (A)
tók næstur til máls og kvaðst
hann vilja lýsa stuðningi við
frumvarpið eins og það hefði
komið frá sjávarútvegsráðherra,
sem hefði flutt það í nafni
ríkisstjórnarinnar og sem
stjórnarfrumvarp.
Kvað hann þennan málflutn-
ing Lúðvíks vera mjög ábyrgðar-
lausan, en það væri ef til vill
skýringin á því að engin ráð-
herra Alþýðubandalagsins væri í
salnum! — Að þessum orðum
töluðum gekk Svavar Gestsson í
að vera formaður þingsflokks
Alþýðubandalagsins, en Garðar
svaraði því engu.
Kjartan Jóhannsson sjávarút-
vegsráðherra tók næstur til
máls, og sagði hann þessa 2.
grein vissulega vera skerðingu,
en frumvarpið hefði verið unnið
af öllum stjórnarflokkunum, og
með stuðningi ráðherra þeirra
væri um það að æða, að sjó-
mönnum væri ætlað að gefa
útgerðinni af umsömdum laun-
um sínum. Kvað Lúðvík sér það í
léttu rúmi liggja þó kratar
töluðu um ábyrgðarleysi í þessu
máli. Vilmundur Gylfason kall-
aði fram í fyrir Lúðvík, og spurði
um afstöðu þingflokks banda-
lagsins, en Lúðvík svaraði því til
komulags verið farið í það að
lækka hundraðshlutann við
landanir erlendis úr 1,3% í 1%.
Sighvatur Björgvinsson (A)
kvað það undarlegt af ráðherr-
unum að kynna ekki efni frum-
varpsins fyrir þingmönnum
flokka sinna. Nú gerðist það að
sjálfur formaður þingflokks eins
stjórnarflokkanna kæmi fram í
kröftug! Kvað Gunnar Thorodd-
sen það nauðsynlegt að vita hvar
mörkin væru, og einnig sagði
hann það fróðlegt að fá að heyra
hver ætti að meta „kraftbirfing-
arhljom" slíkra mótmæla!
Svavar Gestsson svaraði þess-
um spurninguin Gunnars ekki.
Lúðvík Jósepsson kom enn
einu sinni í ræðustólinn, og
ítrekaði fyrri ummæli sín. Þá
minnti hann einnig á það, að
þegar frumvarp um raforkuverð
hefði komið fram, þá hefðu
kratar ekki aldeilis staðið með
stjórnarfrumvarpinu.
— „Og ekki Alþýðubandalagið
heldur," kallaði þá Gunnlaugur
Stefánsson. „Nei auðvitað ekki,“
svaraði Lúðvík, og Vilmundur
Gylfason kallaði: „Þeir sprungu
ekki, þeir láku niður!" Lúðvík
svaraði að bragði: „Sprungnir
menn ættu nú sem minnst að
tala!“ — Þá hló þingheimur.
Að lokum tók Sighvatur
Björgvinsson aftur til máls og
kvaðst hann ekki hætta fyrr en
Lúðvík hefði sagt hvernig málið
hefði verið afgreitt í þingflokki
Alþýðubandalagsins. Sagðist
Sighvatur vilja fá að vita það,
hvort Lúðvík skildi ef til vill ekki
frumvarpið og hvort hann þyrfti
ef til vill að fá aðstoð við það.
„Þarf Lúðvík ef til vill rússnesk-
an túlk?“ spurði þingmaðurinn.
— Lúðvík svaraði þessum um-
mælum engu, lét sér nægja að
hrista höfuðið, en öðrum þing-
mönnum virtist skemmt.
- AH
Þingmönnum virtist skemmt yffir aöförum „samherjanna" í ríkisstjóninni í gær: Frá vinstri:
Vilmundur Gylfason, Þórarinn Sigurjónsson, Friörik Sopusson og Ólafur G. Einarsson.