Morgunblaðið - 02.04.1980, Síða 13

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. APRÍL 1980
13
„Ég vil ekki láta kenna mig við
þessi samtök,“ sagði Kristján
Kristjánsson. LJó«m. Mhl. Emilia.
Karl Sigurjónsson verkstjóri.
af hlutunum og ekki gert annað með
hamagangnum en að tefja fyrir og
eyðileggja samningsstöðuna.“
— Þarna komu til uppsagnir á
fólki. Var ranglega staðið að þeim á
einhvern hátt?
Nei, það var tveimur mönnum sagt
upp störfum. Þeir höfðu báðir brotið
af sér, mættu illa og ekki til vinnu og
samkvæmt öllum lögum og reglum
var vinnuveitandi í fullum rétti að
segja þeim upp.
— Höfðu samtök farandverkafólks
ekki samvinnu við verkalýðsfélagið
um þessi mál.
Jú, þeir töluðu við mig og ég var
daglegur gestur þarna í svo til heila
viku og var langt kominn með að ná í
gegn kröfum um lækkun á fæðis-
kostnaði. Þá fannst þeim víst ekki
nóg að gert, eða hlutirnir ekki ganga
nógu hratt fyrir sig og ruddust inn
með ólöglega vinnustaðafundi og
tilheyrandi hávaða og blaðaskrif. Þá
var verkalýðsfélagið algjörlega
sniðgengið og trúnaðarmaður félags-
ins, sem er á vinnustaðnum, vissi t.d.
ekkert um hlutina.
— En hvað með húsnæðið?
Heilbrigðisfulltrúi Suðurnesja
skoðaði staðinn og gerði nokkrar
athugasemdir, en taldi verbúðina vel
íbúðarhæfa, sama sagði eldvarnar-
eftirlitið. En eins og umgengnin var
gangur samtakanna er að bæta
aðbúnað farandverkafólks almennt.
Það eru verbúðir, bæði verri og betri
en Þórkötlustaðaverbúðin í Grinda-
vík, um allt land, og víða pottur
brotinn."
Jósep Kristjánsson
Jón Björnsson formaður Verka-
lýðsfélagsins.
Loftur Jónsson skrifstofustjóri.
þarna, matarleifar, fatnaður o.fl. ailt
í einni kös, er ekki nema von að fólki
blöskri."
Gekk á
með hótunum
Jón sagði í lokin að einnig hefði
gengið á hótunum, húsvörðurinn
hefði fengið hótun um líflát, sér héfði
einnig verið hótað því sama. „Ég
vonast til að þessir forystumenn
farandverkafólks láti ekki sjá sig hér
aftur. Þeir eyðileggja aðeins fyrir
verkafólki og ég vona að þeir snið-
gangi ekki lögleg félög þess hér eftir
á þennan hátt,“ sagöi hann í lok
viðtalsins.
Við ræddum að síðustu við Loft
Jónsson skrifstofustjóra frystihúss-
ins. Hann sagðist telja, að þessar
aðgerðir hefðu verið til að knýja á
almennt um kröfur farandverkafólks
og það hefði verið tilviljun að þessi
staður varð fyrir valinu og hefði það
komið fram í máli forsvarsmanns
samtakanna opinberlega. Hann sagði
einnig, að kröfur farandverkafólks-
ins um lækkaðan fæðiskostnað yrði
m.a. að skoða í ljósi þess að hluti
vinnuaflsins væri heimamenn og
nytu þeir engra slíkra hlunninda.
Farandverkafólkið hefði frítt hús-
næði og heimamenn þyrftu sjálfir að
greiða fyrir sitt húsnæði og allt fæði.
— Nú kvartaði fólkið yfir því að
vera nokkurs konar varavinnuafl og
að gengið hefði verið fram hjá því
með vinnu. Hvað viltu segja um það?
Það byrjaði allt með þorskveiði-
banninu og að bátarnir stöðvuðust
um viku fyrir jól. Þetta fólk er ekki á
kauptryggingu fremur en annað
vinnuafl hér. Heimamenn vilja ekki
fasta ráðningarsamninga og líkast til
hefur þetta ekki verið nægilega
útlistað fyrir útlendingunum hjá
fyrirtæki því í London, sem sá um
ráðningu þess. Hverjum hér er um að
kenna, atvinnurekanda, verkalýðsfé-
lagi eða fyrirtækinu í London veit ég
ekki.
Loftur sagði að tii stæði að lagfæra
verbúðina. Við spurðum hann í lokin,
hvort fyrirtækið ætti ekki í erfiðleik-
um eftir að missa þennan fjölda
starfskrafta. Hann sagði að auglýst
hefði verið strax á eftir uppsögn
hópsins og nokkuð hefði nú þegar
komið af nýju fólki, en enn þá
vantaði nokkuð upp á til að full
afköst fengjust. „Það var unnið bæði
laugardag og sunnudag um síðustu
helgi og við fengum krakka úr efstu
bekkjum grunnskólans til aðstoðar,
þannig að ekkert neyðarástand hefur
skapast vegna þessa. Okkur finnst
mest um vert að vinnufriður er á
kominn," sagði Loftur í lokin.
MÚSIKHÓPURINN, en svo nefn-
ir sig félagsskapur er hefur sam-
einast um sams konar markmið
og hópar ungra tónlistarmanna á
Norðurlöndum, þ.e. að vera afl-
vaki nýrra hugmynda í tónsmiði,
kynna þær og gefa ungum tón-
flytjendum tækifæri til að
spreyta sig á einhverju, sem eðli
sínu samkvæmt er ekki almennt
fjallað um í skólum. Trúin á
nýnæmi þess sem fram er lagt er
ungum höfundum ákaflega sterk
hvatning og sönnun um frum-
leika, gagnstætt því sem er um
farvegsbundna sköpun, sem
dæmd er ófrjó. Tilraunin hefur
verið ein af þungamiðjum list-
sköpunar á fyrri hluta 20. aldar-
innar. Hvert eitt einasta verk
mannsins er í eðli sínu tilraun, en
samt sem áður er ekki nóg að
aðeins tilraunin takist, vegna þess
að markmiðið með gerð verksins
hlýtur að ná út fyrir það svið, sem
markast af því hvort framfærsla
þess sé verklega möguleg. Hjólið í
margvíslegri gerð sinni er árang-
ur tilrauna, sem án notagildis
hefði tæplega ónáðað hinn skap-
andi mann mikið. Tónlist án
skírskotunar til tilfinninga eða
vitsmuna mannsins getur vérið
merkileg sem tilraun, en er mann-
inum að öðru leyti óviðkomandi.
Má vera að mörgum þyki þetta
með skírskotunina ómerkileg
staðhæfing, en því er til að svara,
að einstaklingur getur ekki gert
sér grein fyrir umhverfi sínu ef
hann býr ekki yfir einhvers konar
þekkingu eða reynsiu til saman-
burðar. Niðurstaða hvers ein-
staklings er summa þekkingar og
reynslu hans, sem stendur svo
sem plús eða mínus gagnvart
hverju líðandi augnabliki. Um leið
og hvert líðandi augnablik hefur
verið metið, er það orðið hluti af
reynslu og þekkingu hans. Þess
vegna verður nýbreytnin aðeins
fersk einu sinni og gagnrýnin
markvissari við hverja nýja end-
urtekningu. Það, sem er einkenni-
Ungir
tónlistar-
menn
legt við tónleikana, sem framdir
voru á Kjarvalsstöðum af Mús-
ikhópnum, er að flest verkin bera
greinileg merki skólalærdóms.
Byltingarmennirnir frá því á fyrri
hluta aldarinnar eru orðnir kenn-
arar og byltingin þeirra orðin
skólaspeki. Listsköpun er að því
leyti furðuleg, að þrátt fyrir
þekkingu og lærdóm verða ungir
höfundar að hefja göngu sína í
neðstu tröppunni, er liggur að
leyndardómnum. Eftir Karólínu
Eiríksdóttur voru flutt tvö verk;
Ivp, fyrir fiðlu, flautu og selló, og
sex japönsk ljóð, fyrir sóprarn'-
rödd, flautu og selló. Bæði verkin
eru skólaverk og á margan hátt
þokkalega unnin. Flytjendur voru
Friðrik Már Baldursson, Kolbeinn
Bjarnason, James Kohn, Bern-
hard Wilkinson og Signý Sæ-
mundsdóttir, flestir enn nemend-
ur, sem eiga eftir að bæta við sig
mikið í list sinni. Eftir Áskel
Másson voru flutt tvö verk; Blik
fyrir klarinett, sem flutt var
meistaralega af Einari Jóhannes-
syni, og Sýn fyrir kvennakór og
slagverk, sem flutt var af Kór
Tónlistarskólans í Reykjavík og
Reyni Sigurðssyni, undir stjórn
Marteins H. Friðrikssonar. í
verkinu Blik mátti heyra að
Áskell er að fást við lagferlið, en
Tðnllst
eftir JÓN
ÁSGEIRSSON
það hefur verið honum stirt í
hendi hingað til. Sýn er aftur á
móti meira leikur með sam-
hljómsblæbrigði og var margt
fallegar gert í því verki. Þáttur
slagverksins var ekki alltaf nægi-
lega samtengdur heildinni og voru
millispilin meira eins og sjálf-
stæðir kaflar án þess að vinna sig
inn í samspil með kórnum, sem
söng mjög fallega. Eftir Jónas
Tómasson voru flutt tvö verk;
Sónata VIII fyrir píanó, er Þor-
kell Sigurbjörnsson flutti, og
Næturljóð I fyrir flautu, gítar,
selló og píanó, er flutt var af
Bernard Wilkinson, Haraldi Arn-
grímssyni, James Kohn og Hjálm-
ari Ragnarssyni. Fátt nýtt “var í
þessum verkum Jónasar og virðist
sem hann eigi erfitt með að brjóta
sér leið út úr viðjum vanans, sem
eru þau þrepaskil er skapandi
listamaður brýst yfir, er hann
losar sig við kennivald og stýr-
ingu skólaspekinnar og stendur á
eigin fótum. í Sónötu VIII var
margt fallega gert, sem vísar ef
til vill leiðina, hvers vænta megi
af Jónasi í framtíðinni. „í svart-
hvítu“ nefnast tvær etýður eftir
Hjálmar H. Ragnarsson, sem
fluttar voru af Manuelu Wiesler,
Etýðurnar eru heldur veigalitið
en ekki snoturt verk og gefa því
litla hugmynd um Hjálmar sem
tónskáld. Tónleikarnir voru vel
sóttir og i alla staði ánægjulegir
og verður fróðlegt að fylgjast með
nýju tónhöfundunum, þroska
þeirra og uppskeru, er frumleik-
inn hefur vikið fyrir vanabind-
andi leikniþjálfun. Það verk, sem
var bæði stærst og mest unnið á
þessum tónleikum, er eftir John
Speight og ber nafnið Verses and
Kadezas.' I þessu verki er bæði
unnið með form, lagferli og blæ-
brigði hljóðfæranna þannig að
hlustandinn upplifði þessa þætti í
flutningi verksins, sem var í
höndum Einars Jóhannessonar,
Hafsteins Guðmundssonar og
Sveinbjargar Vilhjálmsdóttur.
Philips
Ástæöur fyrir
kaupum
á PHILIPS
eldavél
•••
Matreiöslan er skapandi starf og nálgast aö vera list þegar vel tekst til. En
það er ekki sama hvaöa tæki þú hefur milli handanna. Meö Philips
eldavélasamstæöu hefur þú alla möguleika á aö ná góöum árangri.
1
Philips bakarofna er hægt aö fá sjálfhreinsandi, meö klukku,
tímarofa, grillelementi og snúningsteini.
2
Verö á Philips bakarofnum er frá kr. 136.560 -
A Philips 4ra hellna boröum eru tvær sjálfvirkar hellur, gaumljós og
stjórnborð til hægri.
Verö á Philips helluborði er frá kr. 119.100 -
Viöhaldsþjónusta sem þú getur treyst.
Þú kaupir Philips fyrir framtíðina.
heimilistæki hf
HAFNARSTRÆTI 3 — 20455 — SÆTÚN 8 — 15655