Morgunblaðið - 24.05.1980, Side 31

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. MAÍ1980
31
j raðauglýsingar — raðauglýsingar — raöauglýsingar
húsnæöi öskast
Verkfræðingur
í góöri stööu óskar aö taka á leigu rúmgóöa
íbúö eöa hús, helst í Kópavogi eöa nágrenni.
Fyrirframgreiösla ef óskaö er. Reglusemi og
góð umgengni.
Uppl. í síma 40906 eftir kl. 20.
Góð íbúð óskast
til leigu, fyrir barnlaus hjón í góöum stööum.
Tilboð sendist Mbl. merkt: „Góö íbúö —
6040“.
Hestamenn athugið
íþróttamót Hestamannafélagins Sörla Hafn-
arfiröi, veröur haldiö sunnudaginn 1. júní
1980 og hefst kl. 10 fh. Keppt veröur í
eftirtöldum keppnisgreinum: fjórgangur,
fimmgangur, tölt, gæðingaskeiö.
Unglingakeppni: fjórgangur og tölt.
Mótiö veröur opiö gestum til punktasöfnunar
fyrir íslandsmót.
Þátttökugjald á hverja keppnisgrein er kr.
1000 og síðasti skráningardagur er miöviku-
dagur 28. maí kl. 21.00. Þátttaka tilkynnist í
símum 53721 og 53418.
Vinstri stjórn
i 2 ar
29. maí eru liöln 2 ár síöan vinstri meirihlut-
inn tók viö borginni.
Stór voru lotoröin
— Hverjar voru efndirnar?
Miövikudaginn 28. maí heldur Landsmálafé-
lagiö Vöröur fund urrt borgarmálefni aö
Valhöll, Háaleitisbraut 1. Fundurinn hefst kl.
20.30.
Frummælendur: Birgir ísleifur Gunnarsson,
Davíö Oddsson.
28. maí — kl. 20.30. — Valhöll.
Ríkisstofnun
— Húsnæði
Ríkisstofnun óskar eftir húsnæöi á leigu fyrir
skrifstofuhald og rannsóknir. Umrætt hús-
næöi þarf aö vera ca. 1000 ferm. aö
flatarmáli. Æskileg staösetning í eöa viö
miöbæjarsvæði Reykjavíkur.
Upplýsingar sendist fjárlaga- og hagsýslu-
stofnun, Arnarhvoli merkt: „Húsnæöismál".
Teiknisamkeppni
Grunnskólanemenda
um orkusparnað
Frestur til aö skila teikningum sem var 1.
júní, er framlengdur til 1. nóvember 1980.
Orkustofnun og
Húsnæðismálastofnun
ríkisins.
Borgarnes — Ðorgarnes
Sjálfstæðisfélag Mýrarsýslu heldur fund um fjárhagsáætlun Borgar-
ness í húsnæöi félagsins aö Þorsteinsgötu 7, miövikudaginn 28. maí
kl. 21.
Stjórnin.
Mýrarsýsla — Mýrarsýsla
Aöalfundur fulltrúaráös Sjálfstæöisfélaganna í Mýrarsýslu veröur
haldinn í húsnæöi félaganna, aö Þorsteinsgötu 7, Borgarnesi,
fimmtudaginn 29. maí kl. 21.
1. Venjuleg aðalfundarstörf. .
2. Önnur mál. S,'orn,n
Sextugur annan hvítasunnudag:
Einar A. Jóns-
son aðalféhirðir
26. maí, annan hvítasunnudag,
verður góður vinur minn og
félagi, Einar A. Jónsson, aðalfé-
hirðir Sparisjóðs Reykjavíkur og
nágrennis, sextugur. Hann er
fæddur í Kaupmannahöfn 26. maí
1920, sonur Guðrúnar Ágústu Jó-
hannesdóttur og Jóns Axels Pét-
ursson fv. bankastjóra. Þótt svo að
drengurinn hafi fæðst í Kaup-
mannahöfn, þá hefir Reykjavík þó
alla tíð verið hans bær og borg því
hér hefir hann alist upp og
starfað.
Það er nú að nálgast 50 ár síðan
leiðir okkar Einars lágu fyrst
saman, en það var þegar við
settumst í 8. bekk þess góða,
gamla og virðulega barnaskóla
sem Miðbæjarskólinn var og það-
an lukum við barnaskólaprófi vor-
ið 1934. Síðan tók Verzlunarskóli
íslands við hjá Einari þá um
haustið, en ég varð aldurs míns
vegna að bíða í tvö ár, þar til ég
gat farið í þann skóla. Frá Verzl-
unarskólanum lauk Einar prófi
vorið 1938.
Vinnumarkaðurinn var ekki
glæsilegur í þá daga en hamingjan
varð Einari snemma hliðholl og
honum tókst að loknu prófi að fá
vinnu sem bókhaldari á lögfræði-
skrifstofu Gústafs Ólafssonar.
Starfið var þó ekki meira en það,
að Einar komst auðveldlega yfir
það sem hálfs dags vinnu og það
fullnægði á engan hátt hans at-
hafnaþrá. í samráði við Jón Axel,
föður sinn, söðlaði Einar því
algjörlega um, og hóf nám í
niðursuðu hjá þeim merka
athafnamanni Þorvaldi Guð-
mundssyni, sem kenndur er við
Síid og Fisk, en þá stjórnaði hann
niðursuðurverksmiðju við Lind-
argötu sem rekin var af fiskfram-
leiðendum. Hugðist Einar nú
leggja niðursuðuiðnað fyrir sig og
vann við þennan iðnað undir
frábærri stjórn Þorvaldar og
norsks sérfræðings frá hinu
þekkta fyrirtæki Bjelland í Nor-
egi. Eftir tveggja ára starf á
Lindargötuni var Einar sendur
upp á Akranes til að stjórna þar
rekstri niðursuðuverksmiðju á
vegum Bjarna Ólafssonar & Co.,
sem stóð mjög framarlega í sjáv-
arútvegi þess tíma. Þá voru mikl-
ar blikurá lofti og sneru útgerð-
armenn sér í stór-auknum mæli að
hraðfrystiiðnaðinum og þótti vera
meira upp úr því að hafa heldur en
að fást við niðursuðu. Þessi iðn-
aður var því að mestu lagður niður
og aftur söðlaði Einar um. Gerðis
þá bókari við Sparisjóð Reykjá
víkur og nágrennis og þar hefir
lífsstarf hans verið nú í nær 38 ár,
fyrst sem bókari, síðar gjaldkeri
pg síðustu árin sem aðalgjaldkeri.
í þessum störfum sínum hjá
Sparisjóðnum hefir Einar notið
óskorað trausts yfirmanna sinna
og ekki síður vinsælda og virð-
ingar hinna mörgu þúsunda við-
skiptamanna sparisjóðsins allt frá
fyrstu tíð. Röskur, fimur, ákveð-
inn og vingjarnlegur í starfi við
púltið og í gjaldkerapontunni í
sparisjóðnum hefir hann alla tíð
verið og hefir það án efa átt sinn
drjúga þátt í að skapa Sparisjóði
Reykjavíkur og nágrennis þeirrar
virðingar og trausts sem hann
nýtur meðal borgarbúa.
En Einar hefur víðar komið við
heldur en á lögfræðiskrifstofu, í
niðursuðuverksmiðju og í Spari-
sjóðnum. Athafnasemi hans var
ekki alveg fullnægt með þessum
störfum hans. Hver man ekki eftir
Tívolí í Vatnsmýrinni, þeim eina
útivistarskemmtigarði af því tagi,
sem starfræktur hefur verið hér á
landi?
Að lokinni vinnu í sparisjóðnum
á kvöldin tók vinnan við í Tívolí,
fyrst við bókhald og uppgjör, en
síðar tók hann ásamt öðrum við
rekstri skemmtigarðsins. Þá hóf-
ust kynni Einars af fjölþjóða
skemmtiiðnaði. Fegurðarsam-
keppnirnar fóru jafnan fram í
Tívolí undir stjórn Einars og var
þetta þá algjör nýlunda í annars
fábrotnu skemmtanahaldi Reyk-
víkinga. Þó að hamingjan hafi
jafnan verið Einari hliðholl í
lífinu, þá voru veðurguðirnir það
ekki alltaf að sama skapi, því
hreinlega komu þeir í veg fyrir að
Tívolígarðurinn héldi áfram
starfseminni. í tengslum við Tívolí
og nokkru eftir að starfseminni
þar lauk var Einar driffjöðrin í
rekstri danshúss og veitingastaðar
sem gekk undir nafninu Vetrar-
garðurinn, og var þar jafnan mikil
biðröð til að komast inn.
Af störfum sínum við Tívolí
kynntist Einar fjölda mörgu
heimsfrægu listafólki, og þegar
rekstri Tívolís lauk, efndi hann til
fjölbreyttra kabarettsýninga. Slík
var aðsóknin að þessum sýning-
um, sem voru nýlunda hér á landi,
að húsfyllir var í Austurbæjarbíói
dag eftir dag og margar sýningar
á hverjum degi.
Vegna þess skemmtanahalds
sem Einar stóð fyrir, bæði Tívolí
og kabarettsýningum, þurfti hann
að fara ótal ferðir erlendis og í
einni slíkri ferð kynntist hann
þeim manni sem rak alheimsfeg-
urðarsamkeppnina. Bauð hann
Einari þá að verða umboðsmaður
þessarar keppni á íslandi og er
hann það ennþá, þótt hann sjái
ekki lengurum kjör íslenskra feg-
urðardrottninga. Um fjölda ára
hefir hann átt sæti í alþjóðadóm-
nefnd alheimskeppninnar og er nú
einn af sjö alþjóðadómurum þeirr-
ar keppni.
Auk þess að hafa lagt drjúgan
skerf og góðan til að skapa líflegra
og fjölbreyttara skemmtanalíf í
höfuðborginni, þá hefir hann látið
sig miklu skipta hverskonar
mannúðar- og líknarmál. Ungur
að árum hreifst hann af göfugum
hugsjónum Oddfellowreglunnar
og hefir hann verið meðlimur
hennarí 33 ár og lagt þar öllum
góðum málum lið.
Sá atburður, sem þó ber einna
hæst á þessum vettvangi í lífi
Einars er stofnun Kiwanishreyf-
ingarinnar hér á landi. Á árunum
1961—2 var alþjóða Kiwanishreyf-
ingin, sem þá var að vísu aðeins til
í Bandaríkjunum og Kanada, að
ryðja sér braut í Evrópu, og
leituðust forsvarsmenn hreyf-
ingarinnar við að fá aðeins vel
metna borgara í hinum ýmsu
löndum Evrópu til þess að standa
fyrir stofnun Kiwanisklúbba þar.
Að fengnum ábendingum þar um,
var þess óskað af aðalstöðvum
hreyfingarinnar í Chicago, að Ein-
ar tæki að sér að stofna fyrsta
Kiwanisklúbbinn hér á landi.
Vegna frábærrar atorku og sér-
staks áhuga Einars tókst honum
þetta starf giftusamlega, svo sem
annað sem hann hefir tekið sér
fyrir hendur. Hann hleypti Ki-
wanisklúbbnum Heklu af stað í
nóvember 1963 og var það níundi
klúbburinn sem stofnaður var í
Evrópu. Þetta brautryðjendastarf
Einars hér á landi hafði í för með
sér fjöldamargar ferðir til hinna
ýmsu Evrópulanda, þar sem verið
var að stofna klúbba, til að
samræma starfsemi þeirra og
undirbúa heildarskipulag hreyf-
ingarinnar í Evrópu.
Einar hefir nú mikið til dregið
sig í hlé frá hinum ýmsu störfum
sem hann hefir tekið sér fyrir
hendur um dagana, því miður.
Þótt Einar hafi verið einn af
fræknustu fimleikamönnum
landsins á yngri árum og getað
gengið á höndunum niður allan
Laugaveg, þá hefir þrálátur liða-
gigtarsjúkdómur í höndum þjáð
hann undanfarin ár. Því var það
að hann gerðist einn af frum-
kvöðlum að stofnun Gigtarfélags
íslands og stuðlaði þannig að einu
góðu málefninu til viðbótar hin-
um.
Fyrir um það bil 13 árum síðan
var stofnaður klúbbur sem nefnist
K-21. Tölustafirnir gefa meðlim-
afjöldann til kynna. Tilgangurinn
var að koma saman og gleðjast og
knýtast vináttuböndum. Frá
stofnun hefir Einar verið sjálf-
kjörinn leiðtogi þessa hóps og við
hinir 20 þökkum honum af alhug
og minnumst með gleði allra
ánægjustundanna í góðum og
skemmtilegum félagsskap undir
hans forsæti.
Að sjálfsögðu hefir Einari verið
sýndur margvíslegur heiður og
sómi fyrir öll hans miklu störf.
Hann er heiðursforseti Kiwan-
isklúbbsins Heklu, heiðursborgari
í borginni Tenerife í Puerto de la
Cruz og hann hefir verið sæmdur
heiðursmerki franska ríkisins
fyrir þátt sinn í því að auka
skilning þjóða í milli. Viðurkenn-
ingarskjölin og þakkarbréfin fyrir
vel unnin störf á alþjóðavettvangi
hafa honum borist í tugatali frá
fjölda samtaka og merkum
mönnum víða um heim. Allt þetta
og margt fleira sem honum hefir
fallið í skaut kann hann vel að
meta, en mestu sæmdina hefir
honum án efa hlotnast þann 14.
júní 1941, þegar hann kvæntist
sinni elskulegu eiginkonu Herdísi
Hinriksdóttur, en hún er dóttir
Hinriks Wagle, þess norska niður-
suðufræðings sem starfaði með
honum áður fyrr. Hún hefir staðið
sem klettur við hlið hans í nær-
fellt 40 ára farsælu hjónabandi.
Sem að líkum lætur metur hann
allra mest hina miklu mannkosti
hennar og það gera einnig vinir
þeirra og kunningjar. Þau hafa
eignast tvær dætur og einn son.
Yngri dóttirin, Þórunn Ágústa er í
heimahúsum en sú eldri, Anna
Sigríður er búsett með Pétri
Péturssyni, kjötiðnaðarmanni og
ekki má gleyma henni Ásdísi litlu,
dótturdótturinni, sem að sjálf-
sögðu er augasteinn afa og ömmu.
Sonurinn, Asgeir Hinrik, var elst-
ur barna þeirra, flugmaður að
mennt. Þau hjónin urðu fyrir
miklu áfalli og þungri sorg þegar
hann fórst í flugslysi við Vest-
mannaeyjar árið 1967, aðeins 23
ára gamall. Til minningar um son
þeirra stofnuðu þau hjónin minn-
ingarsjóð sem starfræktur er á
vegum Kiwanishreyfingarinnar.
Meðbræðrum sínum hefir Einar
alltaf viljað og vill gott gera og
manngildið skipar öndvegi í öllum
hans orðum og athöfnum. Okkur
félögum hans og vinum hefir alla
tíð verið þetta ljóst og fyrir það
þökkum við honum. Við vonum að
við megum enn um mörg ókomin
ár njóta samvistar hans. Göfugar
hugsjónir hans hlýja okkur jafnan
um hjartarætur og hið hressa og
glaðværa viðmót hans er alltaf
kærkomið á samverustundum að
lokinni dagsins önn.
Við hjónin sendum Einari og
fjölskyldu hans okkar hjartan-
legustu hamingjuóskir á þessum
tímamótum, og veit ég að undir
það taka allir félagar hans og
hundruð vina og kunningja hér á
landi og víða um heim.
Einar er að heiman.
Þ.H.