Morgunblaðið - 12.06.1980, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. JÚNÍ1980
23
Eyþór Fannberg,
formaður Starfs-
mannafélags
Reykjavíkurborgar:
Tilboðið ætti
að skapa grund-
völl til viðræðna
„ÉG tel tilboð fjármálaráðherra
allmjðg vanbúið,- sagði Eyþór
Fannberg, formaður Starfs-
mannafélags Reykjavíkurborg-
ar, er hann var í gær spurður um
tilboð Ragnars Arnalds til
BSRB, „en það skapar grundvöll
til viðræðna og væntanlega kem-
ur þá brátt í ljós, hvort tilefni er
til þeirra fremur en orðið er.“
„Við erum nú að undirbúa
efnislegt svar okkar. Ég verð að
segja að mér finnst tilboðið vera
nokkuð í samræmi við það, sem
stjórnvöld hafa haldið fram opin-
berlega að undanförnu, sem sé að
launabætur liggi ekki á lausu."
Þórhallur
Halldórsson,
formaður Bæjar-
starfsmanna-
ráðs BSRB:
Nokkur atriði
algjörlega
óaðgengileg
„ÞAÐ eru nokkur atriði í þessu
tilboði, sem gera það algjörlega
óaðgengilegt,“ sagði Þórhallur
Halldórsson, formaður bæjar-
starfsmannaráðs BSRB, er Morg-
unblaðið ræddi við hann i gær um
tilboð f jármálaráðherra, „en hins
vegar eru með tilkomu tilboðsins
hafnir samningar, sem ég vona
að verði haldið áfram.“
„Við ættum því á næstu dög-
um,“ sagði Þórhallur, „að fá úr því
skorið, hverjir möguleikar eru á
því að ná viðhlítandi samningum
við ríkisvaldið, en þar sem málin
eru á samningastigi, tel ég ekki
rétt að tjá mig um gagntilboð
fjármálaráðherra frekar í bili.“
ianna:
i er frá
38%
enn frekar verðbætur hluta fé-
lagsmanna BSRB.
Þá finnast mér félagsmálaatrið-
in ákaflega rýr. Rætt er um að
fella niður lögbindingu 2ja ára
samnings, en í sama vetfangi
setur ríkið fram kröfu um 1 ‘h árs
samning, sem í raun þýðir 2'/2 árs
samning, því að samningar hafa
nú verið lausir í rétt tæpt ár.“
Wolf Biermann:
Ljósn. Mbl. ól. K. M.
Austur-Þýzkalandi hlutu gagn-
rýni mín og kröfugerð að beinast
að því valdi, sem þar ríkir, en nú,
þegar ég er fluttur til Vestur-
Þýzkalands, hlýt ég að gagnrýna
þjóðfélagið þar sem mest ég má, í
þeirri von að almenningur vakni
til vitundar um það sem miður fer
og að sú vakning leiði smám
saman til þess að þjóðfélagið verði
betra.“
„Hvað er það sem þú hefur
mestan hug á að lagfæra í Vest-
ur-Þýzkalandi?“
„Það er af nógu að taka, — allt
fullt af meinsemdum, eins og í
öllum löndum. Það, að hvergi er
hægt að benda á fyrirmyndarrík-
ið, þýðir auðvitað ekki að við
eigum ekki að leitast við að koma
því á. Það, sem þarf að útrýma í
Vestur-Þýzkalandi er t.d. „berufs-
verbot", sem felur í sér að
mönnum er refsað að hafa annað
en ríkjandi skoðanir á hinum
ýmsu málum, — refsað með því að
setja þeim skorður í sambandi við
atvinnu og jafnvel að útiloka þá
frá atvinnu. Þá má nefna kjarn-
orkuverin, sem ég er eindregið á
móti, og atvinnuleysi. Þessi fáu
dæmi um þjóðfélagsmein, án þess
að nánar sé farið út í þá sálma,
sýna að það er ekkert fyrirmynd-
arlýðræði, sem við búum við. Ég
vil sósíalískt lýðræði — hvorki
meira né minna."
„Hvað áttu við með því.“
„Ég á við það, að hið borgara-
lega lýðræði í Vestur-Þýzkalandi
er svo takmarkað. Það er að vísu
skárra en ekkert lýðræði. Þótt það
sé opinberlega viðurkennd skoðun
í Austur-Þýzkalandi og öðrum
svokölluðum sósíalistarikjum, að
þar búi almenningur við sósíalískt
lýðræði, þá er auðvitað ekkert að
marka slíkar staðhæfingar. Þar
ríkir alræði og mér dettur ekki í
hug að halda því fram að borgara-
legt lýðræði sé ekki skárra en það.
Munurinn á borgaralega lýðræð-
inu í Vestur-Þýzkalandi og stal-
ínista-alræðinu er t.d. í því fólginn
að í svokölluðum sósíalistaríkjum
er mönnum stungið í fangelsi fyrir
að mótmæla staðhæfingum vald-
hafanna, en í Vestur-Þýzkalandi
er þeim refsað með öðrum hætti ef
þeir vinna gegn þjóðskipulaginu,
— t.d. með „þerufsverbot". Mál-
frelsið í Austur-Þýzkalandi er sem
sagt ekki fyrir hendi, en í Véstur-
Þýzkalandi er það takmarkað.
Það sem ég vil er réttlátt
Hlutverk mitt að gagn-
rýna og gera kröfur,
hvar sem ég er búsettur
„Ég þyki langtum minna spennandi á Vesturlöndum eftir
að mér var úthýst frá Austur-Þýzkalandj. Á meðan ég bjó
þar var ég í tízku sem menningarlegur austur-þýzkur
andófsmaður og mér var tekið opnum örmum í Vestur-
Þyzkalandi. En þegar ég gerðist vestur-þýzkur andófsmaður
fór nú glansinn af. Mér er legið á hálsi fyrir að skammast út
í það umhverfi, sem ég á nú heima í. Ég hef svo sannarlega
fengið að heyra að ég eigi að vera þakklátur fyrir að fá að
vera í sælunni fyrir vestan, og sé nánast skyldugur til að
sýna þakklætið í verki með því að gagnrýna ekki vestrænt
lýðræði, heldur beina minni orku að því að sverta hin
svokölluðu sósíalistaríki fyrir austan tjald,“ sagði Wolf
Biermann, ljóðskáld og lagasmiður, þegar blaðamaður
Morgunblaðsins hitti hann að máli við komuna til
Reykjavíkur í gær, en í kvöld heldur hann tónleika á vegum
Listahátíðar í Háskólabíói.
„Það er mitt hlutverk — hvar
sem ég er búsettur — að gagnrýna
og gera kröfur til betra þjóðfélags.
Ég veit mætavel, að það eru mörg
lönd í heiminum þar sem fólki
líður langtum verr en í Vestur-
Þýzkalandi, og raunar Austur-
Þýzkalandi líka, — lönd sem
fullkomin ástæða er til að gagn-
rýna mjög harðlega. En fjarlæg
ríki, þar sem ég hef takmarkaða
þekkingu á aðstæðum og enga
persónulega reynslu af því sem
fram fer, koma mér langtum
minna við. Mitt eigið umhverfi er
minn vettvangur. Þegar ég bjó í
þjóðfélag, frjálst þjóðfélag sem
gætir hagsmuna og frelsis ein-
staklingsins og heildarinnar í
þágu einstaklingsins og heildar-
innar.
Vestur-Þjóðverjar eru alltaf að
berjast við drekann í Austur-
Evrópu í stað þess að berjast við
drekann sem gín yfir þeim sjálf-
um.
Það sem ég vil er réttlátt
þjóðfélag, frjálst þjóðfélag sem
gætir hagsmuna og frelsis ein-
staklingsins og heildarinnar í
þágu einstaklingsins og heildar-
innar.
Ég vil virkt lýðræði, róttækt
lýðræði. Það er þetta, sem ég yrki
um og syng um.“
„Um hvað eru ljóðin þín?“
„Þau eru um ást og pólitík. Þau
eru mjög persónubundin, — tengj-
ast einkamálum mínum náið. Eg
yrki um það sem hefur bein áhrif
á mig. Eins og t.d. þegar ég er uppi
í rúmi með ástinni minni, og við
erum umkringd gaddavírnum all-
an tímann ..." — A.R.