Morgunblaðið - 22.06.1980, Blaðsíða 7

Morgunblaðið - 22.06.1980, Blaðsíða 7
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. JUNI 1980 39 Föstudag nokkurn ... stilltu þeir upp 1000 karlmönnum og skutu þá, en eiginkonur þeirra og börn horfðu á úr nálægri mosku (SJÁ: Afganistan) REYNSLUSAGA Réttlætið — á nímenska vísu Smávaxni, einkennisklæddi ör- yggislögregluforinginn mundaði talstöðvartækið sitt eins og barefli og virtist ætla að færa það í hausinn á mér — en sá sig um hönd á síðustu stundu. Þetta var á öðrum degi varð- haldsins á Búkarest-flugvelli þar sem ég var geymdur meðan beðið var eftir fyrstu flugferð til Belgrad. Þegar ég kom til Rúm- eníu daginn áður var mér sagt, að ég væri „persona non grata", óæskilegur, með öðrum orðum og yrði að yfirgefa landið tafarlaust. Ég neitaði að kaupa annan far- miða til einhvers lands sem ég ætti ekkert erindi til og krafðist þess að fá að nota farmiðann aftur til Belgrad. Það virtist fara ákaflega í taug- arnar á foringjanum þegar ég mótmælti varðhaldinu og krafðist þess, að sendiráði lands míns yrði sagt frá þvi. Hann sló til mín í bræði og hrópaði að mér ókvæðis- orðum fyrir að hafa sparkað í klefadyrnar til að vekja athygli varðmannanna á því, að ég þyrfti að fara á klósettið. Hann gaf mér til kynna að hann ætlaði að handjárna mig og ruddist síðan út úr klefanum með vopnaðan vörð á hælum sér. Klefanum var nú aftur lokað, en handjárnin sá ég aldrei. Þegar ég mótmælti fangelsun- inni daginn áður, hafði sami lögregluforinginn gert sig líklegan til að slá mig nokkrum sinnum — án þess að láta af því verða — en nú var ég farinn að óttast, að ég slyppi e.t.v. ekki frá Rúmeníu heill á húfi. Strax og klefadyrunum hafði verið lokað, tók ég til við að eyðileggja allt sem gæti komið mér illa ef á mér væri leitað. Klefinn var teppalagður, en mjög skítugur. Uppi undir lofti var gluggi með rimlum fyrir og á næturnar svaf ég í tvíbreiðu rúmi og hafði yfir mér ábreiðu, sem var grómtekin af skít. Mat mátti panta hjá varðmanninum, sem kallaði þá á þjón frá veitingahús- inu á flugvellinum, þ.e.a.s. svo lengi sem ég.gat greitt fyrir hann. Þá þrjá daga, sem ég var hafður í gæslu á flugvellinum, var mér aldrei gefin nein ástæða fyrir því, að ég fékk ekki að koma inn í landið, en ég þurfti hins vegar ekki að fara í neinar grafgötur með það hver hún væri. A síðasta ári skrifaði ég fyrir The Observer greinaflokk um ofsóknir rúm- ensku öryggislögreglunnar á hendur félögum í frjálsa verka- lýðsfélaginu og í mannréttinda- hreyfingunni og um svo mikla óánægju meðal menntamanna að jaðraði við hreina uppreisn. Þó að það tæki vissulega á taugarnar að vera lokaður inni í klefanum þessa þrjá daga, urðu ýmis atvik mér til ánægju og ókvæðisorðum og hurða- skellum fylgdu hótanir um járn. uppöfvunar. Einu sinni hvíslaði vopnaður lögreglumaður að mér og baðst afsökunar á því sem gerst hafði, og í annan tíma sagði Rúmeni nokkur við mig þegar hann gekk framhjá mér: „Ég stend með þér, en ég get bara ekkert fyrir þig gert.“ Slík ummæli eru e.t.v. nokkur vísbending um vax- andi óánægju landsmanna. Ceausescu forseti virðist alls- endis ófær um að ræða hreinskiln- islega við þegna sína um mann- réttindamál og draga úr ófrelsinu, sem einkennir rúmenskt þjóðlíf, og í því ljósi er brottvísun mín úr landi dálítið kaldhæðnisleg. Eftir að ég hafði rökrætt við Ceausescu forseta um mannrétt- indamál og feril hans í þeim efnum fyrir þremur árum, þá bauð hann aftur til Rúmeníu til að leiðrétta það sem hann kallaði vestrænan undirróður gegn Rúm- enum. Hann hæddist að þeirri staðhæfingu, að einhver lög bönn- uðu Rúmenum að ræða við mig og fullvissaði mig um að mér væri heimilt að tala við hvern sem væri. - PETER RISTIC SPJÖLL Tekst Kínverjum að koma Múmum fyrir kattarnef? Nú er svo komið fyrir Kínverska múrnum, að bændur, sem búa nærri honum, hafa rifið hann niður á stórum köflum og notað steinana sem byggingarefni þrátt fyrir bann stjórnvalda í Peking. Margir Kínverjar, sem eru mjög í mars á síðasta ári, i upprcisn í Herat, nálægt írönsku landamærun- um, drápu borgarbúar mörg hundr- uð stuðningsmenn stjórnarinnar i Kabúl. Rússar voru kvaldir til dauða, limlestir og hengdir upp i verzlunum slátrara. sumir voru flegnir lifandi. augun stungin úr þeim, og nokkrir voru grafnir lifandi. Rússar svöruðu i sömu mynt í næsta mánuði. Föstudag nokkurn. á hvildardegi múhameðstrúarmanna, stilltu þeir upp 1000 karlmönnum í bænum Kerala og skutu þá, en eiginkonur þeirra og börn horfðu á úr nálægri mosku. Sagt er að það sé ekki óalgengt að rússncskir hermenn fremji sjálfs- morð fremur en láta skæruliða ná sér. Eiginkonur og börn Rússa i Kabúl og öðrum stórum borgum. ásamt öllu starfsliði, sem er hægt að komast af án. hafa verið flutt á brott. Sendiráð annarra rikja og erlendar stofnanir hafa einnig fækkað starfsfólki sínu, en oft er villst á evrópskum starfsmönnum þeirra og Rússum. Brezkur kennari, sem uppreisn- armenn tóku höndum i siðasta mánuði. staðfesti fréttir þess efnis, að skæruliðar tækju umsvifalaust af hreyknir af þessum menningar- arfi sínum, ímynda sér, að múrinn megi sjá alla leið frá tunglinu og á skyndifundi, sem skotið var á í borgarstjórn Peking-borgar, var beðið um, að „stöðvuð yrðu þau viðurstyggilegu skemmdarverk, lífi þá, sem grunaðir væru um stuðning við stjórnina i Kabúl. Jeremy Norman, sem er þrítugur að aldri. sagði að nokkrum sinnum hefði átt að drepa hann. þegar menn töldu hann Rússa. Alþjóðasamtök Rauða krossins hafa reynt að fá báða aðila til að hlita Genfarsáttmálanum. þau hafa einnig rætt við Pakistani um að leyft verði að flytja striðsfanga yfir landamærin, en Pakistanir. sem þegar hafa í landinu 800.000 af- ganska flóttamenn, vilja ekki flækj- ast meira i málið. Skæruliðar telja hugmyndir um að hafa striðsfanga i haldi. til að síðar verði ef til vill hægt að skiptast á föngum. út í hött. „Við höfum alls ekki ráð á að hýsa og fæða rússneska fanga til einskis,“ sagði einn þeirra. Raunar eru margar vel staðfestar sögur um að pólitiskir fangar séu hafðir i haldi. og pyntaðir, i fangcls- um Kabúl-stjórnarinnar. Þá eru á kreiki fregnir um. að fangar séu fluttir flugleiðis i þrælkunarhúðir i Sovétrikjunum. En siðalögmál upp- reisnarmanna gerir það að verkum. að óliklegt er, að margir skæruliðar séu fangar Rússa. - DELLA DENMAN Á einum stað. á rúmlega 180 mílna vegalengd. heíur hinn forni múr verið lagður „gjör- samlega í rústir“. sem unnin hafa verið á múrnum". „Fjórmenningaklíkan", sem Kínverjar nefna svo, leit á gömul menningarverðmæti eins og hverjar aðrar „skítahrúgur" og það hefur verið viðurkennt, að víða eru „gamlar, merkilegar byggingar notaðar sem íbúðarhús eða skrifstofuhúsnæði ... og steintöflur og st.vttur gegndar- laust eyðilagðar". Á dögum menn- ingarbyltingarinnar voru gestir oft teymdir um hof, kirkjur og aðrar merkilegar byggingar, sem notaðar voru undir léttan iðnað eða sem svefnskálar. „Það er glæpsamlegt að eyði- leggja múrinn rnikla," segir í yfirlýsingu þjóðarráðsins. „Hverj- um einasta steini verður að skila aftur." Það verður ekki lítið verk. Á einum stað, á meira en 180 mílna vegalengd, hefur hann verið „lagður gjörsamlega í rústir". Byrjað var á gerð Kínverska múrsins, sem nær austan frá Kyrrahafi allt til vestustu hluta ríkisins, fyrir meira en 2000 árum og verið að allt fram á átjándu öld. Auk þess sem þjóðarráðið kín- verska hefur beitt sér fyrir vernd- un múrsins hefur það vakið at- hygli á öðrum skyldum vandamál- um, sem er þjófnaður úr gömlum grafhvelfingum og svartamark- aðsbrask með fornminjar. Fyrir byltinguna á árinu 1949 streymdu kínverskar fornminjar stríðum straumum til safna og safnara á Vesturlöndum en fyrir það tók þegar kommúnistar komust til valda. Það gerðist svo á síðasta ári, að bændafólk bauð ferða- mönnum, sem voru að skoða Kínverska múrinn, slíka gripi til kaups. Þá var það talið bera vitni um einstaklingsframtak, sem aft- ur naut velvildar yfirvalda eftir fall fjórmenningaklíkunnar. Þjóðarráðið gerir sér vafalaust fulla grein fyrir hvað varð um menningararf Persa, Egypta og Grikkja og ætlar að koma í veg fyrir að sú saga endurtaki sig í Kína. „Allar sögulegar minjar sem grafnar eru í jörðu,“ segir í yfirlýsingu þess, „eru eign ríkisins og við þeim mega ekki aðrir hrófla en fornleifafræðingar á vegum hins opinbera. - JONATHAN MIRSKY Þetta gerðist 22. júní 1973 — Geimfararnir í Skylab I koma til jarðar eftir lengstu ferð manna í geimnum, 28 daga. 1970 — Edward Heath verður forsætisráðherra Breta. 1969 — Byltingin í Jemen. 1962 — 112 fórust með franskri farþegaflugvél á Guadeloupe. 1961 — Moise Tshombe, forseti Kongó, látinn laus. 1941 — Innrás Þjóðverja í Sov- étríkin hefst. 1940 — Vopnahlé Frakka og Þjóðverja undirritað. 1933 — Flokkur sósíaldemókrata í Þýzkalandi bældur niður. 1911 — Georg V krýndur konung- ur af Englandi. 1898 — Dahomey verður frönsk nýlenda. 1815 — Napoleon Bonaparte legg- ur niður völd öðru sinni. 1807 — Brezka herskipið „Leo- pard“ stöðvar bandarísku freigát- una „Cheasapeake", krefst fram- sals brezkra liðhlaupa og nánast veldur stríði. 1679 — Orrustan um Bothwell Bridge milli Englendinga og Skota. 1636 — Herlið Frakka og Savoy- manna sigrar Spánverja við Thornavento, Ítalíu, en Savoy- menn neita að sækja til Mílanó og sigrinum glutrað niður. 1543 — Hinrik VIII af Englandi setur Frökkum úrslitakosti sem jafngilda stríðsyfirlýsingu. 1533 — Ferdinand af Austurríki og Súleiman Tyrkjasoldán undir- rita friðarsamning. Afmæli. Giuseppe Mazzini, ítalsk- ur frelsisleiðtogi (1805—1872) — H. Rider Haggard, brezkur rithöf- undur (1856—1925) — Julian Huxley, brezkur rithöfundur (1887----) — John Hunt, brezkur fjallgöngumaður (1910— —) — Billy Wilder, austurrískættaður kvikmyndaleikstjóri (1906----). Andlát. 1101 Roger I Sikileyjar- konungur — 1527 Nicolo Machia- velli, stjórnmálaheimspekingur. Innlent 1939 Mesti hiti mældur á íslandi, 30,56 stig á Teigarhorni — 1783 Hólmaselskirkja brennur í Skaftáreldum — 1825 Hátíðar- messa í Dómkirkjunni leysist upp út af brestum í bitum kirkjulofts- ins — 1840 Hýðingardómi Sigurð- ar Breiðfjörð breytt — 1907 Til- lagan „með Gamla sáttmála" samþykkt á þingmálafundi í Reykjavík — 1909 Björn Jónsson ráðherra segir Tryggva Gunn- arssyni upp bankastjórastöðunni — 1928 f. Steingrímur Her- mannsson. Orð dagsins. Leyfið mér að fá vilja mínum framgengt í öllu og þið komizt að raun um, að við- felldnari maður er ekki til — Thomas Carlyle, skozkur sagn- fræðingur (1795—1881). Einokun aflétt á flugferðum London. júní — AP. BRESKÁ stjórnin hefur rofið 30 ára gamla einokun. sem British Airways hefur haft á flugleiðinni Bretland-IIong-Kong. að því er viðskiptaráðherrann. John Nott. sagði í dag. Tilgangurinn er sá, að gefa lítt efnuðu fólki möguleika á að ferð- ast ódýrt til austurlanda. Hann sagði, að fargjöldin myndu nú að öllum líkindum lækka um 100 pund. Þrjú félög munu nú sjá um flutninga á þessari flugleið og eitt þeirra verður Laker-flugfélagið, sem gekk öðrum framar með stórlækkuðum fargjöldum á Atl- antshafsleiðinni. Al lilA SIN(, \S1MI\N Kli: . 22480 ~ JH#rj3itnbIntiiþ ©

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.