Morgunblaðið - 29.06.1980, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. JÚNÍ1980
t Systir mín BRYNHILDUR MAGNUSDOTTIR Teigaseli 3, R. er látin. Jaröartörin hefur fariö fram. Fyrir hönd sonar hennar, systkina og annarra vandamanna. Ásdís Magnúsdóttir.

t Útför systur minnar og fóstursystur SIGURBORGAR ÁRNADÓTTUR Brávallagötu 22, veröur gerö frá Dómkirkjunni, þriöjudaginn 1. júlí kl. 13.30. Guórún Árnadóttir, Lilja Sigurðardóttir.

t Hjartkær faðir okkar, tengdafaðir og afi, HARALDUR KRISTJÁNSSON, skipstjóri, Grænuhlíö 22, veröur jarösunginn frá Háteigskirkju þriöjudaginn 1. júlí kl. 3. e.h. Jarösett veröur í Fossvogskirkjugaröi. Marinella Ragnheióur Haraldsdóttir, Jón Guómundsson, Gunnar Valdimarsson, Anný Hermannsdóttir, Krístján Haraldsson, Erla Hjartardóttír, Guðmundur Haraldsson, Guófinna Siguróardóttir, Þórður Haraldsson, Halla Þorvaldsdóttir, Fanney Björnsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

t Eiginkona mín og móöir okkar, GUÐRUN JÓNSDÓTTIR húsfreyja Hala, Djúpárhreppi, veröur jarösungin þriöjudaginn 1. júlí n.k. Athöfnin hefst með húskveöju frá heimili hinnar látnu kl. 12.30. Jarösett veröur frá Kálfholtskirkju kl. 14.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþökkuö, en þeim sem vildu minnast hinnar látnu, er bent á líknarstofnanir. Karl Ólafsson og börn.

t Faöir okkar, JAKOB NARFASON, Merkjateigi 5, Mosfellssveit, veröur jarösettur frá Lágafellskirkju, þriöjudaginn 1. júlí kl. 14. Börnin.

t Útför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa, SKÚLA ÓLAFSSONAR, deildarstjóra, Stekkjarflöt 20, Garóabæ, fer fram frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 1. júlí kl. 13.30. Aöalbjörg Jónsdóttir, Rafn H. Skúlason, Hallfríöur Ingimundardóttir, Steinunn Skúladóttir, Guöni Erlendsson, Jón H. Skúlason, Margrát Óöinsdóttir, Valgeróur M. Skúladóttir, Ingi Þ. Jóhannesson, Sigríöur R. Skúladóttir, og barnabörn.

t Eiginkona mín, móöir okkar og tengdamóöir, BERGLJOT GUÐMUNDSDÓTTIR, Hraunbæ 56, áöur Torfabæ í Selvogí, sem lést 19. júní veröur jarösungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 30. júní kl. 13.30. Blóm vinsamlegast afþökkuö. Eyþór Þóröarsson, Guömundur Pétursson, Asdís Steingrímsdóttir, Ingibjörg Eyþórsdóttir, Gaukur Jörundsson, Sigríóur Eyþórsdóttir, Jón L. Arnalds, Þóróur Eyþórsson, Aöalbjörg Stefánsdóttir, Eydís Eyþórsdóttir.

LEGSTEINAR MOSAIK H.F. Hamarshöfða 4 — Sími 81960
Minning:
Bergljót Guðmunds-
dóttir Torfabœ
Fædd 18. febrúar 1906
Dáin 19. júní 1980
Selvogur er ein afskekktasta
sveit Árnessýslu. Fram yfir síðari
heimsstyrjöld voru nær engar
bílferðir þangað. Venjulega var þá
farið með bílum að Hrauni í Ölfusi
og þaðan svo á hestum eða gang-
andi út í Vog. Var það talinn um 5
klst. gangur. Það var sólarlaust og
suðaustan hraglandi 4. maí 1941
er ég reið í hlað í Nesinu í Selvogi
með ársgamla dóttur mína í fang-
inu. Ofan við túnið mættum við
tveim litlum telpum ljóshærðum,
sem héldust í hendur. En heima á
hlaðinu stóð há og grönn kona sem
heilsaði af látlausri alúð og kynnti
sig með nafninu Bergljót Guð-
mundsdóttir. En hún var einnig að
taka á móti Guðmundi syni sínum,
sem var að koma heim eftir
nokkurra vikna dvöl í Reykjavík.
Var innilegur fögnuður með syni,
móður og systrum.
Næstu mánuði dvöldum við
mæðgur í Nesi hjá foreldrum og
systkinum Bergljótar. En fljótlega
fórum við að koma að Torfabæ til
Bergljótar og Eyþórs manns henn-
ar. Við nutum þar bæði frændsemi
og vináttu sem haldist hefur æ
síðan. Um haustið fluttum við svo
að Torfabæ og dvöldum þar ýmist
báðar eða önnur næstú árin. Lilly
(Guðríður) dóttir mín samlagaðist
fljótt börnum þeirra hjóna, enda
létu þau eitt yfir alla ganga. Þau
Bergljót og Eyþór voru einstakir
húsbændur. Aldrei var mér sagt
fyrir verkum, í hæsta máta var
rætt um hvað gera þyrfti og svo
gekk hver að sínu og þau væru
engar liðleskjur.
Bergljót var fædd að Hvammi í
Lóni, Austur-Skaftafellssýslu 18.
febrúar 1906. Foreldrar hennar
voru Guðmundur Jónsson frá
Borgarhöfn í Suðursveit og Ingi-
björg Jónsdóttir frá Þórisdal í
Lóni. Voru þær Ingibjörg og Þór-
unnborg móðir mín systkinabörn
og bar mamma að hálfu nafn
Þórunnar móður Ingibjargar.
Bergljót var elst af 8 börnum
þeirra hjóna og hverfur fyrst af
sjónarsviðinu. Að Hvammi fór
einnig dóttir Ingibjargar, Magnea
þá stálpuð. Reyndist Guðmundur
henni sem besti faðir og systkina-
böndin voru sterk.
Fyrstu búskaparárin bjuggu
Ingibjörg og Guðmundur í
Hvammi en þar voru fleiri ábú-
endur og því erfitt að stækka búið.
Jörðin Borgir í Nesjum losnaði úr
ábúð 1907 og keyptu þau hana. Þar
blómgaðist bú þeirra og 7 börn
fæddust. Heimilið í Borgum var
mannmargt, því auk hjónanna og
barna þeirra fylgdu þeim Málfríð-
ur móðir Guðmundar og þórdís
föðursystir Ingibjargar. Svo voru
vinnuhjú og stundum kaupafólk
yfir sumarið.
Vorið 1919 flytja þau Ingibjörg
og Guðmundur að Reykjanesi í
Grímsnesi með öll börn sín og
gömlu konurnar. Magnea var þá
gift Sigurjóni Einarssyni frá Með-
alfelli og farin að búa þar. Síðar
fluttu þau að Hraunkoti í Gríms-
nesi. Þessir flutningar og miklu
breytingar höfðu margvíslega örð-
ugleika í för með sér. Efnahagur
varð þröngur og búskaparhættir
öðruvísi. En með ýtrustu sparsemi
og mikilli vinnu raknaði úr. Elstu
börnin gengu að hverju verki sem
fullþroska væru og þau yngri
hjálpuðu til.
Árið 1928 kaupa þau Reykjanes-
hjón stórbýlið Nes í Selvogi og
flytja þangað með börn sín og
Málfríði.
Bergljót var þá uppkomin og
glæsileg stúlka. Hún fer í alþýðu-
skólann á Hvítárbakka 1924—
1925. Haustið 1927 sest hún í 1.
bekk Kennaraskólans en veikist
síðla vetrar og verður að hætta
námi. Mun það ekki hafa verið
sársaukalaust. Haustið 1928 ræðst
hún kennari í Selvog og er þar í
starfi til 1931 og svo aftur vetur-
inn 1934—35. Vorið 1935 flyst hún
að Torfabæ til Eyþórs Þórðarson-
ar bónda þar. En Eyþór var
fæddur í Torfabæ 20. marz 1898 og
hafði búið þar með foreldrum
sínum Eydísi Þorsteinsdóttur og
Þórði Erlendssyni. Þau voru bæði
látin. Á þeim árum festi Eyþór
kaup á jörðinni. Að Torfabæ fór
einnig með Bergljótu sonur henn-
ar og ólst þar upp. Er það
Guðmundur Pétursson læknir og
yfirmaður Tilraunastöðvar Há-
skólans að Keldum, f. 8. febrúar
1933. Bergljót og Eyþór gengu í
hjónaband 24. okt. 1936.
í Torfabæ biðu hjónanna marg-
vísleg störf. Var byrjað á að
byggja nýtt íbúðarhús. Var það
bæði stórt og vandað á þeirrar
tíðar mælikvarða hitað með mið-
stöð. Vatninu dælt í húsið með
handdælu, sem var alger nýlunda í
þeirri uppsprettulausu byggð. Síð-
ar var raflýst með vindmyllu og þó
það væri aðeins til ljósa var
breytingin mikil. Túnið var sléttað
og bætt að mun og nýrækt lögð
við. Um það leyti sem Eyþór festir
kaup á Torfabæ hleður hann
mikinn garð á sjávarkambinum
S'*o sjó flæði ekki inn á túnið í
stórviðrum og stórstreymi. Eru
þar margir og stórir steinar sam-
an lagðir á haglegan og listrænan
hátt. Garðurinn er tvöfaldur fyllt-
ur með smágrýti nær 2 m. á hæð
þar sem hann er hæstur. Garður-
inn vekur enn í dag athygli
ferðalanga.
Þau Bergljót og Eyþór eignuð-
ust þrjár dætur og einn son. Voru
þau óskipt við uppeldið og að
mennta börnin. Bergljót var mikil
móðir, hún var brá sem verndaði
augað. Allar dæturnar gengu í
Kvennaskólann í Reykjavík og
bættu svo við sig námi síðar.
Sonurinn fór í Stýrimannaskólann
t
Innilegar þakklr færum viö öllum þeim sem sýndu okkur samúö og
vinarhug viö andlát og jaröaför
ÞOROAR SIGURÐSSONAR
fró Blómaturvöllum.
Sérstakar þakkir viljum viö færa starfsfólki Hrafnistu fyrir góövild
og vinarhug sem hann varö aönjótandi.
Börn, tengdabörn, barnabörn, og barnabarnabörn.
t
Þökkum auösýnda samúö viö fráfall og útför,
FANNEYJAR GUDMUNDSDÓTTUR,
Irabakka 22, Raykjavík,
Sérstakar þakkir tll lækna og starfsfólks deildar 7 og gjörgæzlu-
deildar Borgarspítalans.
Þórarinn Kr. Guömundsson,
Þórhallur E. Þórarinsson, Kristín Sigurlósdóttir,
Þóra H. Þórarinsdóttir, Kristjón Ottósson,
Ríkhard Ó. Þórarinsson, Kristín B. Kristmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
og er nú skipstjóri á einu hval-
veiðiskipinu. En börnin áttu einn-
ig athvarf hjá systkinum Bergljót-
ar því samheldni Nessystkina var
og er mikil. Þá var og mikill
samgangur við föðurfólk Guð-
mundar.
Það voru mörg sumarbörnin í
Torfabæ sem komu aftur og aftur
auk dóttur minnar, sem dvaldi þar
meiri hlutann af sínum 10 fyrstu
æviárum — já og þar voru vetrar-
börn líka. Elsta dóttirin er Ingi-
björg f. 14. maí 1936, kona dr.
Gauks Jörundssonar, þá Eydís f. 2.
október 1937 gjaldkeri Ríkisút-
varpsins, yngst af systrunum er
Sigríður f. 21. ágúst 1940 kona
Jóns Arnalds ráðuneytisstjóra, og
svo Þórður f. 24. ágúst 1942. Kona
hans er Aðalbjörg Stefánsdóttir
Þorsteinssonar kennara í Ólafs-
vík. Kona Guðmundar Pétursson-
ar er Ásdís Steingrímsdóttir
læknis á Akureyri. Barnabörnin
eru 10 og einn langömmudrengur.
Öll voru barnabörnin henni kær
og hún naut líka ástríkis þeirra og
hlýju.
Árið 1951 fór Bergljót aflur að
kenna börnum í Selvogi. Þá var
sveitin orðin svo fámenn að hún
gat tekið börnin heim til sín og
kennt þeim þar. Voru þau sam-
skipti henni mikils virði, þegar
hennar eigin börn voru að mestu
farin að heiman. Hélst svo fram
undir 1960.
Bergljót var mikil og notaleg
húsmóðir og veitti af rausn hverj-
um sem að garði bar, einkum var
oft mannmargt í Torfabæ. Ná-
grannarnir litu daglega inn og
ræddu við hana. A árunum
1936—39 var Þórður Jóhannsson
kennari í Selvogi. Bjó hann á
heimili Bergljótar og Eyþórs eins
og fleiri kennarar. Komu þau á fót
lestrarfélagi í sveitinni. Bergljót
varð fljótlega bókavörður og sá
um bókakaup og bókaútlán. Var
safnið á heimili hennar frá byrjun
og hún safnvörður í 12 ár. Bergljót
var bókkær og las mikið —
einkum ljóð. Hún gaf oft bækur og
valdi þær af kostgæfni, bækur
voru henni einnig kærkomnar
vinargjafir. Eftir 1960 fluttu þau
hjónin frá Torfabæ til Reykjavík-
ur og bjuggu þar — lengst að
Hraunbæ 56 með Eydísi dóttur
sinni. Þá var heilsan mjög farin að
bila. Síðustu samfundir okkar
voru 22. maí er Ingibjörg dóttir
hennar lauk prófi úr Öldungadeild
Menntaskólans við Hamrahlíð. Þó
hún fylgdi varla fötum vildi hún
samfagna dóttur sinni. En and-
lega þrekið var óbúgað og „brotn-
aði ekki fyrr en í bylnum stóra
seinast".
Eg votta börnum hennar,
tengdabömum, barnabörnum,
litla langömmudrengnum Þórði,
systkinum hennar og mágkonu
innilega samúð.
Ég bið góðan Guð að styðja
Eyþór hinn aldurhnigna öðling.
Um krossmessuleytið heilsuðumst
við. Um Jónsmessuleytið er
kveðjustundin runnin upp.
Ég höfði drýp í hljóðri bæn að
hinsta beði.
Vilborg Björnsdóttir.
Hún Begga frænka er dáin. Hún
lést í Borgarspítalanum 19. þ.m.
eftir u.þ.b. þriggja vikna legu.
Allur líkaminn var heltekinn af
þeim sjúkdómi sem hafði búið um
sig í henni. Aðeins augun voru hin
sömu og áður. Frá þeim skein
ástúð og hlýja og hvenær sem hlé