Morgunblaðið - 21.08.1980, Side 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. ÁGÚST 1980
t Móöir mín, RANNVEIG KJARAN, Mávahlíð 44, Reykjavík, lést í Landsspítalanum 19. ágúst. Fyrir hönd systkina minna og annarra vandamanna, Anna Kjaran Ingvarsdóttir.

t Utför móöur okkar og tengdamóöur, JÓHÖNNU S. JÓNSDÓTTUR, Vesturgötu 113, Akranesi, fer fram frá ísafjaröarkirkju föstudaginn 22. ágúst kl. 2. Halldóra Ingimundardóttir, Páll Einarsson, Magdalena Ingimundardóttir, Hermann G. Jónsson, Auöbjörg Ingimundardóttir, Guðmundur Þorbjörnsson.

t Kveöjuathöfn MAGNUSAR Á. ÁRNASONAR, listamanns, fer fram í Kópavogskirkju í dag fimmtudaginn 21. ágúst kl. 15. Þeim, sem vilja minnast hans er bent á Minningarsjóö Barböru Árnason, sem er til styrktar íslenzkum myndlistarmönnum. Vífill Magnússon.

t Elskulegur eiginmaöur minn, faöir, tengdafaöir og afi, GUOMUNDUR BÖÐVARSSON, Uröarstíg 11, veröur jarösunginn frá Hallgrímskirkju föstudaginn 22. ágúst kl. Sigríóur Þ. Jónsdóttir, Jónína Guðmundsdóttir, Sigurgeir Axelsson, Hólmfríöur Jóna Kramer, Reymond Kramer, og barnabörn.

t Útför KONRÁÐS EINARSSONAR, fyrrum bónda á Efri-Grímslæk, Ölfusi, Egilsbraut 24, Þorlákshöfn, veröur gerö frá Hjallakirkju laugardaginn 23. ágúst kl. 14. Jarösett veröur í Þorlákshafnarkirkjugaröi. Soffía Ásbjörg Magnúsdóttir, Gunnar Konráösson, Gréta Jónsdóttír, Ingólfur Konráösson, Ragnheiöur Halldórsdóttir, Magnús Konráösson, Jóna Sigursteinsdóttir, Sigríður Konráðsdóttir, Guömundur Þorsteinsson, barnabörn og barnabarnabörn.

Faöir okkar tengdafaðir og afi,"^^" MAGNÚS PÁLSSON, Smyrlahrauni 1, Hafnarfirðí, veröur jarösunginn frá Fríkirkjunni í Hafnarfiröi föstudaginn 22. ágúst kl. 14. Bryndís Magnúsdóttir, Snorri Magnússon, Elisabet Jónsdóttir, Jóhanna Magnúsdóttir, Sigurjón Eíðsson, og barnabörn.

t Faöir minn, tengdafaöir og afi, ÞORSTEINN ÁSGEIRSSON, Hátúni 10A, veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju í dag, fimmtudaginn 21. ágúst kl. 15. Guörún Nanna Þorsteinsdóttir, Héöinn Skúlason, Báröur Sigurðsson, og afabörn.

t Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför móður okkar, tengdamóöur og ömmu, MARGRÉTAR OTTADÓTTUR, Bárugötu 31. Jón Otti Sigurðsson, Sigríöur Kristjánsdóttir, Helgi Sigurðsson, Erla Þórisdóttir, og barnabörn.

t Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og jaröarför, GUDNYJAR J. GÍSLADÓTTUR, Barónsstíg 39. Haraldur Sigurösson, Guörún Samúelsdóttir, Árni Haraldsson, Siguröur G. Haraldsson, Óskar Gislason, Ingileif Guömundsdóttir.
Jón Jónsson —
Minningarorð
Fæddur 22. apríl 1890
Dáinn 11. ágúst 1980
í dag kveðjum við systkinin með
sárum trega ástríkan afa, sem við
höfum notið síðan við fyrst litum
dagsins ljós.
Hann hét Jón Jónsson og var
fæddur á Keldunúpi á Síðu 22.
apríl 1890.
Systkinahópurinn á Keldunúpi
var stór, 16 voru þau, og naut afi
ekki foreldra sinna nema allra
fyrstu árin.
Sjö eða átta ára að aldri var
hann sendur að heiman og átti
hann þá að vinna fyrir sér.
Lífsbarátta hans var hafin.
Afi var á ýmsum bæjum í V.-
Skaftafellssýslu, og þurfti að una
misjöfnum kjörum og oft æði
kröppum.
Lífið á þessum árum einkennd-
ist af vinnu og aftur vinnu. Afi var
duglegur og ósérhlífinn og vel
liðinn af húsbændum sínum fyrir
dugnað og atorku. Hann setti
allan sinn metnað 'í að vera
húsbændum sínum góður starfs-
maður.
Árið 1913 fluttist hann til
Reykjavíkur og var þá kvæntur
ömmu okkar, Valgerði Sigurlínu
Bjarnadóttur frá Mosum á Síðu.
í Reykjavík beið hans lítið
annað en vinna og strit. Hann hóf
þá strax vinnu við hafnargerðina,
en vann síðan lengst af hjá
Reykjavíkurborg.
Árið 1930 missti afi konu sína
og var hún jarðsett á Þorláks-
messu, og hefur hann því verið
ekkjumaður í hálfa öld.
Afi eignaðist alls sex börn og
eru þrjú þeirra látin, Sigríður sem
dó úr spönsku veikinni 1918,
Bjarni og Þorvarður, en eftir lifa
Valgerður, Sigurður og Guðfinna.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og útför
GUÐMUNDAR SAMUELSSONAR,
húsgagnasmiðs.
Árndís Árnadóttir,
Ingvi Samúelsson, Snæbjörn G. Samúelsson,
Guðrún Samúelsdóttír, Þórunn Samúelsdóttir.
t
Viö þökkum innilega alla þá samúö og vináttu sem okkur hefur
veriö sýnd viö andlát og útför
GEORGS KRISTINS ARNÓRSSONAR.
Ásgerður Runólfsdóttir,
Guðfinna og Anthony Olbrys,
Sigrún Ólafsdóttir og barnabörn.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og úför
fööur okkar, tengdafööur og afa,
SIGURÐAR GUNNARSSONAR,
Snekkjuvogi 5.
Fyrir hönd vandamanna,
Gunnar Sigurösson, Guðrún isaksdóttir,
Hafdís Moldoff, Ragnar Jóhannesson,
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir færum viö öllum þeim fjölmörgu sem vottuöu
okkur samúö og vinarhug viö fráfall og útför eiginkonu minnar,
móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
STEFANÍU GUOMUNDSDÓTTUR,
Miðgaröi 9,
Neskaupsstaö.
Jóhann Jónsson.
Sólveig Jóhannsdóttir, Sævar Th. Guömundsson,
Lilja Jóhannsdóttir, Tryggvi Vilmundarson,
Halldór Jóhannsson, Ingibjörg Ingvarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Það er sár söknuður í hugum
okkar, þegar leiðir skilja en jafn-
framt þakklæti fyrir það að hafa
átt svona góðan og guðhræddan
afa. Við nutum kærleika hans og
hlýju allt frá fæðingu, því hann
bjó á heimili foreldra okkar frá
árinu 1950 til dauðadags og þar
lést hann 11. ágúst sl.
Margs er að minnast.
Margt kvöldið leið hjá afa, í
hlýju bólinu hans, sem alltaf var
til reiðu fyrir okkur. Gott fannst
litlum snáða og lítilli hnátu að
hlaupa þangað að loknum starfs-
degi barnsins og hvíla lúinn
barnslíkamann eftir gáskafullan
leik dagsins. Afi sat þá á rúm-
stokknum og sagði sögur, fór með
ljóð og vísur og kenndi okkur
bænir.
Sögurnar, sem streymdu úr
minningasafni afa þessi kvöld,
voru aðallega sögurnar úr sveit-
inni, þar sem leikur barnsins var
vinna, vinna fyrir lífsviðurværi.
Þær mörkuðu djúp spor í hugar-
heim okkar og fengum við þá
betur skilið hversu lánsöm við
vorum. Afi opnaði fyrir okkur
heim sem við hefðum aldrei fengið
að skyggnast inn í annars, heim
barns sem ólst upp við hörð kjör á
síðasta áratug 19. aldar.
En afi kunni að þakka og líta á
það sem vel gekk og góðu minn-
ingarnar voru honum ætíð efstar í
huga.
Ógrynni af ljóðum kunni afi líka
og einn þáttur í þessum kvöldvök-
um okkar var að afi og litli
gesturinn hans fóru að kveðast á.
Áður en augnlokin þyngdust svo
um of, var farið með bænirnar,
margar og innihaldsríkar og voru
þær dýrmætt veganesti fyrir unga
barnssálina.
Við minnumst þess líka að oft
var farið í bæjarferð með afa og
fyrir kom að hann lyfti sonar-
barninu sínu upp á hjólhestinn
sinn og þá var brunað um götur og
stræti.
Síðast en ekki síst ber svo að
minnast á og þakka að bænir hans
fylgdu okkur út í hvern nýjan dag
og út í lífið sjálft. Aldrei litum við
svo inn til hans að hann bæði ekki
Frelsara sinn og Drottin að gæta
okkar og blessa.
Afi var trúaður maður, trúði á
Jesúm Krist sem Frelsara sinn og
Drottin og lofaði Guð hátt og í
hljóði fyrir öll hans gæskuverk.
Hann hafði mikinn áhuga á að
allir öðluðust lífið í Guði og
vitnaði um Drottin sinn og Frels-
ara fyrir þeim sem hann hitti. Um
25 ára skeið ferðaðist hann með
okkur um landið þvert og endi-
langt á sumrin og dreifði kristi-
legum ritum.
Afi eyddi tímanum mikið við
lestur nú síðustu árin. Jafnan var
hann þá með Biblíuna sína fyrir
framan sig, Passíusálmana,
Sálmabókina og aðrar kristilegar
bækur og las þær af miklum
áhuga spjaldanna á milli.
Þegar hann nú, síðustu vikurnar
sem hann lifði, fann að dauðinn
nálgaðist hvíldi hann öruggur í
trausti til Frelsara síns og Drott-
ins og hafði uppáhaldsversið sitt
yfir aftur og aftur:
Ék lifi i Jesú nafni.
i Jesú nafni én dey.
þó heilsa ok líf mér hafni.
hræóist ók dauóann ei.
Dauði, é« óttast eÍKÍ
afl þitt né valdió Kilt.
í Kristi krafti éK se^i:
Kom þú sæll. þá þú vilt.
Við þökkum afa af hjarta sam-
fylgdina og vitum að hann gistir
nú hina himnesku bústaði hjá
Drottni sínum og Frelsara og við
trúum að þar munum við hitta
hann þegar við höfum runnið
okkar lífsskeið á enda, ef við
höldum okkur fast við Frelsarann,
Jesúm Krist, sem afi trúði á.
Sonarbörn
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að bcrast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast i
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hiiðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi. Þess skal einnig getið
af marggefnu tilefni að frum-
ort Ijóð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
góðu linubili.