Morgunblaðið - 26.10.1980, Qupperneq 32
32
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. OKTÓBER 1980
BRETLAND
Litlar plötur
1 1 DON’T STAND SO CLOSE TO ME Police
2 2 D.I.S.C.O Ottowan
3 3 BAGGY TROUSERS Madness
4 - AND THE BIRDS WILL SING .. Sweet People
5 _ WHAT YOU’RE SUPPOSING Status Quo
6 4 MASTERBLASTER ... Stevie Wonder
7 7 IF YOU’RE LOOKIN’ FOR A WAY OUT Odyssey
8 5 MY OLD PIANO Diana Ross
9 - WOMAN IN LOVE Barbra Streisand
10 — WHEN YOU ASK ABOUT LOVE ... Matchbox
Stórar plötur
1 1 ZENYATTA MONDATTA Police
2 — GUILTY Barbra Streisand
3 2 ABSOLUTELY Madness
4 4 MOUNTING EXCITEMENT ... Ýmsir
5 6 NEVER FOR EVER Kate Bush
6 3 SCARY MONSTERS David Bowie
7 — CHINATOWN Thin Lizzy
8 8 THE VERY BEST OF DON McLEAN
9 5 MORE SPECIALS
10 — MANILOW MAGIC .... Barry Manilow
BANDARÍKIN
Litlar plötur
1 2 WOMAN IN LOVE Barbra Streisand
2 1 ANOTHER ONE BITES THE DUST Queen
3 5 HE’S SO SHY ... Pointer Sisters
4 3 UPSIDE DOWN Diana Ross
5 6REALLOVE Doobie Brothers
6 - LADY .... Kenny Rogers
7 — THE WANDERER . Donna Summer
8 4 ALL OUT OF LOVE Air Supply
9 7 l’M ALRIGHT ... Kenny Loggins
10 - NEVER KNEW LOVE LIKE THIS BEFORE ....
Stephanie Mills
Stórar plötur
1 2GUILTY Barbra Streisand
2 1THEGAME Queen
3 5 ONE STEP CLOSER Doobie Brothers
4 3DIANA Diana Ross
5 6 CRIMES OF PASSION Pat Benatar
6 4XANADU
7 7 GIVE ME THE NIGHT . George Benson
8 8 PANORAMA Cars
9 10 BACK IN BLACK AC/DC
10 —PARIS Supertramp
Country plötur
1 1 HONEYSUCKLE ROSE Ýmsir
2 2 I BELIVE IN YOU Don Williams
3 5 HORIZON .... Eddie Rabbitt
4 3 SAN ANTONIO ROSE
Willie Nelson & Ray Price
5 4 URBAN COWBOY Ymsir
6 6FULLMOON Charlie Daniels Band
7 — GREATEST HITS Anne Murray
8 7MUSICMAN Waylon Jennings
9 10 HABITS OLD AND NEW .... Hank Williams jr.
10 — SMOKEY & THE BANDIT II Ýmsir
„Scary Monsters“ er tvímæla-
laust ein alsterkasta plata sem
Bowie hefur látið frá sér fara.
Honum tekst meistaralega vel að
sameina allt það besta sem hann
hefur gert áður án þess að
endurtaka sig á nokkurn hátt.
Melódíurnar eru hrópandi
sterkar, útsetningarnar ekkert
siðri en áður, hugmyndaflugið
alltaf jafn frjótt, textar Bowi’s
eru líka i háum gæðaflokki hér,
og segja eins og vanalega mun
meira en hann gæti sagt í viðtali.
Sðngur Bowies er líka i topp-
formi á plotunni.
Hvert eitt og einasta lag er
sérstakt, vinnan og alúðin sem
virðist lögð í hvert lag væri
afsökun sem bæði Bruce Spring-
steen og Steely Dan gætu notað
fyrir 2—3 millibil á plötum. Eitt
annað er líka sérstakt við David
Bowie. Á meðan Beatles voru og
hétu var hver plata hjá þeim
þróun, og eftirvæntingin eftir
nýrri Beatles plötu var alltaf
mikil. Þeir voru alltaf nokkuð á
undan öðrum í þróuninni og léku
sér að því að tefla á tvær hættur.
Frá Ziggy Stardust plötu Bowies
hefur hann virkað á sama hátt.
Hann hefur aldrei endurtekið sig í
tónlist og alltaf fetað sig áfram.
„Scary Monsters" er fjórtánda
stúdíóplatan hans á jafnmörgum
árum. Tónlist Bowie’s er erfitt að
skilgreina náið, hann fellur ekki
undir rock ’n roll, ekki popp né
kraut eða hvað sem er. Tónlist er
fyrst og fremst tjáningarform
manns sem hefur náð því að vera
einstakur og að vera áhrifavaldur
flestra nýrri hljomsveita í dag.
Bezta
Bowie
Þess má líka geta að náunginn er
ekki einungis söngvari, lagasmið-
ur og tónlistarmaður, heldur líka
leikari í topp klassa ef marka má
gagnrýni á leik hans í „The
Elephant Man“ sem verið er að
sýna í New York, og hann fæst
líka við myndlist þó ekki hafi
hann náð jafn langt á því sviði
enn.
En snúum okkur að plötunni
sjálfri.
„It’s No Game (nr. 1)" er jafn
ákaft og upptrekkt og þegar John
Lennon söng „Mother" eftir að
hafa farið í læri hjá dr. Arthur
Janov og lært að tileinka sér
„frumöskrið".
Bowie syngur lagið í bakgrunni
eða öllu heldur hrópar það á
sannfærandi hátt, á meðan Michi
Hirota syngur forröddina á jap-
önsku. Lagið er svo aftur í þægi-
legri mildri útgáfu í lok plötunnar
þar sem Bowie syngur lagið einn.
En fyrri útgáfan er eitt besta
lagið á plötunni. Robert Fripp
spilar sinn sérstæða stíl á gítarinn
í þessu lagi eins og hann gerir í
fimm öðrum lögum á plötunni, en
að öðru leyti er útsetningin nokk-
uð einföld frá Bowie að vera. Þess
má líka geta að meistari Eno er
ekki til staðar á þessari plötu eins
og hann hefur verið á undanförn-
um þrem plötum, en áhrifa hans
gætir að vissu marki.
„Up The Hill Backwards" svipar
til söngleikjalaga þar sem kórinn
syngur öll versin sem fjalla um
það hvernig meira frelsi leiðir af
sér meira helsi. Nokkuð einfalt en
sérstakt lag.
„Scary Monsters (Super
Creeps)", er kannski eina lagið
sem má bendla beint við samvinnu
Bowies við Eno, þar sem gítarinn
hans Fripps saxar taktinn, og
hann leikur iíka ágætt sóló í
laginu. Lagið virkaði fráhrindandi
í fyrstu en dregur að sér. „Ashes
To Ashes" ættu flestir að kannast
við, enda leikið í Lögum unga
fólksins. Lagið náði fyrsta sætinu
í Bretlandi fyrir skemmstu og sat
þar í þrjár vikur sem er afar
sjaldgæft fyrir tónlistarmenn sem
„tískugengin" (þó hann hafi löng-
um verið í þeirra hópi í rauninni)
og mismuninn á „fínu“ tískunni og
„götu“ tískunni.
Að öllum líkindum á Bowie eftir
að lenda inn í diskótekum með
þetta lag.
„Teenage Wildlife" er einn af
sterkari textum Bowie. Hann
fjallar þar um baráttu nýrra
tónlistarmanna til að komast
áfram í nokkuð góðum líkingum.
Bowie syngur nokkuð í stíl Lou
Reeds á köflum á meðan Fripp
hleypir fram af sér beislinu á
gítarnum. Sterkt og taktfast lag,
þar sem styrkur hljómsveitarinn-
ar kemur ágætlega fram en í
henni eru ennþá þeir Carlos Alom-
ar (gitar) Dennis Davis (trommur)
og George Murray (bassi), en í
„Teenage Wildlife" leika einnig
Chuck Hammer (gítarleikari Lou
Reeds og Roy Bittan, píanóleikari
Bruce Springsteens, en hann virð-
ist skjóta upp kollinum á öllum
bestu plötunum.
„Scream Like A Baby“ er dálítið
sérstakt lag. Viðiagið er með þeim
sterkustu sem gerast, en milli-
versin aftur á móti í undarlegum
framsögustíl. Hér fer hann allt
aftur í fyrstu lögin sín í áhrifum í
söng, en textinn fjallar á góðan
máta um það hve erfitt er að rísa
upp á móti ríkjandi kerfum.
„Kingdom Come“ er ekki eftir
Bowie heldur Tom Verlaine, sem
var í Television á sínum tíma.
Lagið er ekki sérlega mikið en
gefur Bowie kost á að njóta sín
sem söngvara, sem er alltaf þess
virði, og minnir nokkuð á „Pin
Ups“ plötuna hans.
plata David
í mörg ár
hafa verið hans tíma í bransanum.
En staðreyndin er líka sú að þetta
lag er eitt af því besta sem komið
hefur í poppi á árinu.
Besta samlikingin er líklega við
„Starman" á Ziggy Stardust, en
Bowie fer hér á kostum í söng eins
og reyndar á allri plötunni, náung-
inn nýtur þess greinilega að
syngja, og virðist syngja beint frá
hjartanu eins og það er kallað.
Textinn er framhald af „Space
Oddity" laginu sem braut ísinn
fyrir hann upphaflega. Og ef það
er misskilningur um efni þessa
texta þá ætti það að skiljast hér.
„Fashion" er diskólagið! En far-
ið ekki á taugum, vinnan og
útsetning er miklu meiri en geng-
ur og gerist í diskó. Þrátt fyrir það
að Bowie hafi verið einna fyrstur
hvítra að mynda hið svokallaða
„diskó" á „Young Americans"
plötunni þar sem hann samdi t.d.
og flutti lagið „Fame“ með sjálf-
um John Lennon.
Textinn er „púra“ ádrepa á
„Because You’re Young" minnir
meira á seinni plötur Bowie held-
ur en þær fyrri. Rík rödd hljómar
sterk og örugg þegar hann fjallar
um parið sem brýtur hvort annað
niður með samveru sinni. Pete
Townshend gefur laginu hluta af
sínum stíl þó það sé ekki áberandi,
og Andy Clark, hljómborðsleikari,
er líka í þessu lagi, en hann er
einn hinna nýju meðlima Dire
Straits.
Það er alltaf misjafnt hvað
plötur hafa mikil áhrif á fólk og
hvað þær fara oft á fóninn. Þessi
plata hefur verið á minum spilara
síðan ég fékk hana fyrir u.þ.b.
mánuði síðan en slíkt er afar
sjaldgæft, og engin önnur plata
hefur náð hingað til á árinu, þó
plötur Rolling Stones, Jackson
Browne og Felix Cavaliere hafi þó
komist nálægt því.
Með „Scary Monsters" ætti
Bowie lika að geta unnið aftur þá
sem misstu þolinmæðina á undan-
förnum 3—4 plötum. hia
LÍKLEGA verður Ilaukur Morthens I fremstu viglinu að þessu
sinni á ný með plötu sinni „Lítð brölt“ þar sem hann vinnur með
nokkrum af b«>tri tónlistarmönnum yngri kynslóðarinnar, eins
og mætti kalla það. Auk þcss flytur hann tónlist eftir einn af
okkar yngri iagasmiðum, Jóhann Helgason.
Ástæðan fyrir þessari óvenjulegu plðtu er sú að Jóhann Helgason
bauð Steinari hf. nokkur lög sem hann taldi hæfa einhverjum af
eldri söngvurum okkar. Svo vildi til að Haukur Morthens gerði
mikia lukku á Hótel Sögu í byrjun síðasta árs er hann söng sem
heiðursgestur á Stjörnumessunni svokölluðu, en Mezzoforte léku
einmitt undir á þeim hljómleikum.
Mezzoforte leika undir hjá Hauki á þessari nýju plötu auk ýmissa
aukamanna.