Morgunblaðið - 26.10.1980, Blaðsíða 40

I
40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. OKTÓBER 1980
s
w /

h*mm mm /i
Nýi Galantinn.
1981-árgeröir að koma til landsins:
Nýr rúmbetri Galant
kominn til landsins
Mælaborðið er stílhreint eins og sjá má.
okumann i nýja Galantinum og innréttingin öll hin smekklegasta.
1981-ÁRGEROIN af Mitsubishi
Galant er komin til landsins að
sögn Sigfúsar Sigfússonar,
framkvæmdastjóra hjá Heklu
hf„ sem hefur umhoð fyrir
Mitsuhishi á tslandi. en það sem
af er þessu ári hafa yfir 250
bílar verið seldir.
Hægt er að fá 1981-árgerðina í
mismunandi útfærslum, þ.e. með
misstórum vélum, misíburðar-
Bílar
Umsjón: JÓHANNES
TÓMASSON OG SIG-
HVATUR HLÖNDAHL
miklum innréttingum og auk
venjulegu útgáfunnar er hægt að
fá bílinn í station-útgáfu. Verðið
miðað við gengisskráningu 13.
október sl. er frá liðlega 8
milljónum króna upp í liðlega
10,5 milljónir króna.
Sigfús sagði í samtali við Mbl.,
að sú breyting, sem ef til vill
væri mikilvægust, væri að bíll-
inn væri mun rúmbetri að innan,
þ.e. meira pláss fyrir farþega og
ökumann. Utlitið breytist mjög
lítið frá því á sl. ári.
Þá er hægt að fullyrða eftir að
hafa skoðað bílinn, að innrétt-
ingin er smekklegri en áður var,
sérstaklega eru dýrari útgáfur
bílsins skemmtilegar að innan.
Bílana er hægt að fá með
1600cc. og 2000cc. vélum, sem
báðar eru 4ra strokka og vatns-
kæidar, en hægt er að fá 1600cc.
vélina ýmist 75 eða 82ja hest-
afla, en stærri vélin er 92ja
hestafla.
Hægt er að fá Galantinn
ýmist 4ra eða 5 gíra, beinskipt-
an, eða sjálfskiptan 3ja gíra.
Yerður Metro lífgjafi BL?
BRITISH Leyland bílaverk-
smiðjurnar brezku kynntu
fyrir skömmu hinn nýja BL
Metro, eins og skýrt hefur verið
frá hér á síðunni áður. Þessi
mynd barst okkur hins vegar i
vikunni og þótti okkur við hæfi
að birta hana. þar sem það er
yfirlýst stefna stjórnar BL. að
Metro eigi að' verða lifgjafi
verksmiðjanna, sem hafa ramb-
að á barmi gjaldþrots undan-
farin misseri. Ekki er búist við
að billinn sjáist mikið á götum
hér á landi þar sem hann er illa
samkeppnisfær við japönsku
bílana.
Veisluborð undir-
meðvitundarinnar
Ólafur Jóhann Eingilbertsson:
EFNAHAGSLÍF í
STÓRBORGUM
(með hliðsjón af teingslum við
bánkakerfið).
Höfundur gerði teikningar.
Medúsa 1980.
Ungir höfundar, sem kenna
sig við súrrealisma, birtu stefn-
uskrá í einum af skólum lands-
ins fyrir nokkru. Þar stóð m.a.:
„Við ætlum að halda áfram að
taka okkur kartöflu og kótilettu
í hönd og snæða hnífapör við
veisluborð undirmeðvitundar-
innar."
Það fer ekki hjá því að maður
minnist æsku sinnar þegar
stefnuskrá ungu höfundanna er
lesin. Einu sinni hrifumst við
líka af Arthur Rimbaud og
Lautréamont greifa og létum
áhrifin berast inn í það sam-
band af lífsfögnuði og heims-
endaspám sem við nefndum ljóð.
Nú er kominn fram hópur ungra
höfunda sem hrærast í súrreal-
isma og gefa út bækur sínar á
forlagi sem þeir kalla Medúsu.
Þekktastur þessara höfunda er
Sjón, en í hópnum er líka Ólafur
Jóhann Eingilbertsson, sem nú
sendir frá sér bók með heldur
óskáldlegu nafni: Efnahagslíf í
stórborgum.
En eftir öllu að dæma er
Ólafur Jóhann Eingilbertsson
meðvitaður höfundur og aðhyll-
ist tilraunastefnu í ljóðalist.
Hann er kannski ekki eins
mikill súrrealisti og félagar
hans heldur er réttara að kalla
hann dadaista eins og hina
skrýtnu fugla af ýmsu þjóðerni
sem dunduðu við að umturna
hefðbundnu mati á fyrstu ára-
tugum aldarinnar.
Það sem einkennir ljóð Ólafs
Jóhanns Eingilbertssonar er
leikur að orðum og hugmynda-
tengslum. Hann reynir á þanþol
málsins og lætur sig engu skipta
þótt niðurstaðan sé ekki sam-
kvæmt helstu reglum íslenskrar
málfræði eða almennri rökvísi.
Víst er hann ungæðislegur í
tilraunum sínum og hefur varla
náð umtalsverðum þroska. En
við finnum að hér er á ferð
Stórkostlegur
uppgangur í
kanadískum
sjávarútvegi
Mikill uppgangur er nú í kanadískum sjávarútvegi.
Ilér áður fyrr lifðu fiskimennirnir, einkum á austur-
ströndinni, á opinberum bónbjörgum og ríkisstyrkjum.
en nú er öldin önnur og margir útgerðarmenn og
eigendur fiskiskipa hafa komist í góðar álnir. Á aðeins
sex árum hafa umskiptin orðið slík, að Kanadamenn eru
orðnir mestú fiskútflytjendur í heimi og ýmsir spá því,
að innan skamms muni fiskveiðar og fiskvinnsla ógna
stöðu kornræktarinnar sem helstu tekjulindar lands-
manna.
Árið 1975 var landað í Kanada
einni milljón tonna af fiski, en í
fyrra var landað þar hálfri
annarri millj. tonna. Sölur hafa
einnig aukist að sama marki og
fóru í fyrsta sinn á síðasta ári
fram úr einum milljarði dollara.
Árið 1985 er áætlað, að þær
nemi 1,8—2,6 milljörðum doll-
ara og þykir farið varlega í
sakirnar.
Fyrir átta árum voru Kanada-
menn í fimmta sæti sem fisk-
útflytjendur, en eru nú í fyrsta
sæti, eins og áður segir. Fast á
hæla þeim koma síðan Banda-
ríkjamenn, en þar hefur einnig
orðið mikil bylting í öllu sem
lýtur að fiskveiðum og vinnslu. í
Kanada þakka það flestir út-
færslunni í 200 mílur árið 1977,
hve vel hefur gengið, en sann-
leikurinn er sá, að hrunið í
ansjósuveiðum Perúmanna og
bannið við síldveiðum í Norður-
sjó og á Eystrasalti hefur ekki
haft minni áhrif. Það skal þó
haft í huga, að þrátt fyrir mikil
umsvif í kanadískum sjávarút-
vegi nú um stundir, er þar
aðeins um brot að ræða af þeim
möguleikum sem útfærslan í 200
mílur hefur fært þeim.
Fiskneysla hefur aukist nokk-
uð í Kanada á síðustu árum, en
samt sem áður munu þeir alltaf
geta framleitt miklu meira en
henni nemur. Að jafnaði hafa 3A
framleiðslunnar verið fluttir út,
einkum til Bandaríkjanna, en
vegna breyttra aðstæðna þar í
landi munu Kanadamenn verða
að leita nýrra markaða og leggja
meiri rækti við framleiðslugæð-
in.
Að undanskildum hörpudiski
og humri, eru flestir fiskstofnar
innan kanadískrar efnahagslög-
sögu vel á sig komnir. Þorskur-
inn, ýsan, síldin og, lúðan hafa
náð sér eftir rányrkjuna fyrr á
árum og auk þess er mikið um
aðra vannýtta fiskstofna. Það er
því talið vandalaust fyrir
Kanadamenn að tvöfalda veið-
ina frá því sem nú er, en hins
vegar getur það orðið þrautin
þyngri að finna nýja markaði
fyrir vöruna. Þar sem aðgangur
að Bandaríkjamarkaði er tak-
markaður, er það augljóst, að
það verður Evrópa, Efnahags-
bandalagið, sem þeir munu snúa
sér að í markaðsleitinni. Að vísu
er þar um að ræða háa verndar-
tolla, en oft hefur verið hægt að
komast hjá þeim eftir ýmsum
krókaleiðum.