Morgunblaðið - 12.11.1980, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. NÓVEMBER 1980
11
Kveðja til Jóhannesar
Snorrasonar f lugstjóra
Ég þykist vita, að allir þeir, sem
flogið hafa með Jóhannesi Snorra-
syni á liðnum árum, hafi samfagn-
að honum innilega, er hann 7.
nóvember sl. lenti á Keflavíkur-
flugvelli í síðustu för sinni sem
flugstjóri á vegum Flugleiða. Þar
voru einnig margir til að fagna
honum og þakka honum farsælt 37
ára starf sem íslenzkur flugmað-
ur.
Segja má, að veðurguðirnir hafi
ekki síður fagnað Jóhannesi, því
að á var logn og blíða, þótt komið
væri fram í nóvember.
Ég vil minnast hér einnar ferð-
ar með Jóhannesi Snorrasyni frá
Kaupmannahöfn hingað heim fyr-
ir nokkrum árum. Brottför hafði
seinkað, m.a. sökum þess að beðið
var eftir, að veður lægði á leiðinni
yfir hafið. Þegar lagt var af stað
síðla kvölds, var af öryggisástæð-
um lent í Stafangri til að taka þar
eldsneyti, ef svo kynni að fara, að
snúa yrði við á leiðinni til íslands
og lenda t.a.m. í Skotlandi.
Jóhannes lét farþega fylgjast
með öllu þessu, talaði oft við þá í
hátalara vélarinnar og var þá að
vanda svo léttur í bragði, að engan
kvíða setti að mönnum. Jú, það
var æðihvasst heima, en veðrið
var að ganga niður og því allar
horfur á, að við gætum lent þar
innan stundar.
var í rauninni mikið, og dáðumst
að snilldarlendingu flugstjórans.
í ferð þessari rifjaðist ósjálfrátt
upp fyrir mér eftirfarandi frásögn
Snorra Sigfússonar, föður Jóhann-
esar, í 1. bindi sjálfsævisögu hans,
er út kom fyrir 12 árum:
„Lengst af hjúskaparárum for-
eldra minna stundaði faðir minn
sjóinn jafnframt búskapnum.
Hann var þá jafnan formaður á
fiskibátum og mun um skeið hafa
átt hlut í bát. Var hann talinn
afburða sjómaður, og svo veður-
glöggur, að mjög var á orði haft.
Og stjórn hans á sjó þótti frábær.
Er í minnum haft, er hann stýrði
báti heilu og höldnu í land í
stórhríðarbyl og foráttubrimi við
Brekkunaust, svokölluðum
„Þriðjudagsbyl", um 1880. Var sú
brimlending mjög umrædd þá og
þótti afreksverk."
Jóhannes Snorrason og Snorri
bróðir hans, sem einnig er afburða
flugmaður, eiga ekki langt að
sækja fræknleik sinn, og það var
gaman að sjá í Morgunblaðinu 8.
nóvember myndina af hinum veð-
ureyga flugstjóra, Jóhannesi
Snorrasyni, þar sem hann sat í
stjórnklefanum, nýlentur á Kefla-
víkurflugvelli að kvöldi 7. nóvem-
ber.
Með þökk og beztu árnaðarósk-
um frá gðmlum farþega og vini,
Finnboga Guðmundssyni.
Hjörtur Jónsson
sjötugur í dag
Hratt flýgur stund, segir gam-
alt máltæki. En hversu óendan-
lega getur tíminn verið lengi að
líða, er á móti blæs. Og hversu
ógreinanlega langur tími er fyrir
barn að hugsa nokkra áratugi
fram á við. 70 ár er skammur tími
fyrir okkur „gamla fólkið“, er við
lítum til baka. Tíminn er afstætt
hugtak; hann er ein heild eða
margar samsettar einingar, lengri
eða skemmri, eftir því hvernig við
lítum á hann.
Hjörtur Jónsson er sjötugur í
dag, 12. nóvember 1980. Það er
ekki hár aldur í minni vitund og
ekki hans. Ungir vorum við, er
leiðir okkar lágu fyrst saman, og
ungir erum við enn. Hjörtur er
Húnvetningur — Vatnsdælingur
— í orðsins beztu merkingu, að
ætt og uppruna. Þar mótaðist
hann sem barn og unglingur og
hefur, auk meðfæddra eðliskosta,
notið þeirrar mótunar allt sitt líf.
Að sjálfsögðu hafa aðrir þættir og
atvik á þetta langri ævi einnig
byggt upp persónuleikann og
þroskað Iífsviðhorfið. Fylgi mað-
urinn ekki samtíð sinni á hverjum
tíma, liggur ekkert fyrir nema
kyrrstaða og afturför. Og svo. —
Hverjir móta samtíðina?
Kynni okkar Hjartar eiga sér
eiginlega ekkert upphaf, ég fædd-
ist inn í þau kynni. Hann, þremur
árum eldri en ég, var hluti af
þeirri föstu, og mér sem barni,
óbreytanlegu veröld, er ég man
fyrst. Og hann hefur verið hluti af
minni veröld allt frá því. „Stóru
strákarnir", Hjörtur og Konráð
bróðir minn, voru leikfélagar, og
svo fór ég að hlaupa með. Þar eru
engar dagsetningar, og þar var
tímanum ekki skipt í neinar ein-
ingar. Tími æskuáranna var ein
heild; dagur kom að kvöldi og svo
næsti dagur, án nokkurra merkj-
anlegra breytinga fyrir okkur.
Okkar bæir í Vatnsdalnum lágu
saman og viðfangsefnin voru hin
sömu, hvenær sem stund gafst.
En vegir skiljast um stund, en
liggja saman á ný. Fullorðinsárin
færast yfir áður en varir, og þá
verður hver að taka ábyrgð á
sínum eigin málum og lífi. For-
eldrar Hjartar flytjast til Reykja-
víkur. Hann fer í Verslunarskóla
íslands, en vinnur að símalagn-
ingu um landið á sumrin. Að námi
loknu hefur hann störf á skrif-
stofu Eimaskipafélags Islands og
hlýtur þar skjótan frama. En lífið,
afmarkað í fallegum kassa, þótt
góður stóll fylgdi, átti ekki við
Hjört Jónsson. Hann varð að
takast á við eitthvað meira. I
sveitinni sem drengur byggði
hann hús, . hlóð vörður, veitti
lækjum í þann farveg, er hann
vildi hafa þá, og velti grjóti úr
vegi. Nú var athafnasvæðið
Reykjavík. Eitthvað varð að að-
hafast sjálfur; ekki að sitja við
skrifborð og fást við tölur og
verkefni, er aðrir báru honum.
Hann varð að skapa verkefnin og
tölurnar — eigih verkefni, eigin
tölur — og leysa verkefnin sam-
kvæmt tölunum. Tækifærin voru
ekki mörg, en af stað var haldið,
góðu embætti og „framtíð" hafn-
að.
Verzlunin Olympía var stofnuð.
Brúðurin, ung og falleg stúlka,
numin á brott af Laugaveginum,
og heimili stofnað á gamlársdag
1937. Saumastofan Lady, hús
byggt, gamlir kofar brotnir niður
og fleiri og stærri hús reist.
Steinunum velt úr götu eins og í
sveitinni forðum. Börnin fæðast
— þrír drengir — nú fulltíða
menn, sem eiga sínar eigin fjöl-
skyldur.
Afram snýst hjól tímans. Mað-
urinn lifir ekki á brauði einu
saman. Samneyti við annað fólk er
lífsþörf hvers manns. Hjörtur
hefur óvenjulega hæfni til um-
gengni við aðra. Er ekki allra —
en margra. Fluggreindur, traustur
félagi og vinur, náttúruunnandi,
skáld í bundnu máli sem óbundnu,
og baráttumaður í félagslegum
efnum, enda falin mörg trúnað-
arstörf af samborgurum sínum.
Og hverjir móta samtíðina? Þeirri
spurningu verður aldrei svarað
svo tæmandi sé. En Hjörtur
Jónsson skilur eftir sig mörg merk
spor í sögu Reykjavíkur, lands og
þjóðar. Hann hefur ekki leitað
eftir metorðum — hefur rutt sína
eigin braut og varðað sinn veg og
annarra. Samfélag okkar hefur
sótt hann til margra og merkra
starfa: Formaður Kaupmanna-
samtaka íslands, stjórnarformað-
ur Lífeyrissjóðs verslunarmanna
um árabil, svo fátt eitt sé nefnt.
A þessari vegferð hefur sam-
band okkar Hjartar aldrei rofnað.
Hann tók á móti mér, er ég fyrst
kom til Reykjavíkur. Þá var hann
maður einhleypur. Þórleif Sigurð-
ardóttir, er hann á sínum tíma
nam brott frá Laugavegi 30, hefur
staðið við hlið hans nú í nær 43 ár.
Heimili þeirra hefur lengi verið
rómað fyrir rausn og myndarskap.
Þar eiga þau bæði jafnan hlut. Á
engu heimili hef ég verið jafntíður
gestur og til engra hefur mér
reynzt jafngott að leita um ráð og
stuðning og þeirra. Við bjuggum
lengi í sama húsi í Barmahlíðinni,
og mynduðust þá enn nánari
tengsl milli fjölskyldnanna. Mér
og minni konu hafa verið þau
tengsl ómetanleg. Og nú á þessum
tímamótum í ævi Hjartar, viljum
við færa honum og Þórleifu, konu
hans, okkar innilegustu þakkir
fyrir vináttu á liðnum árum, og
óskum þeim og þeirra fjölskyldu
alls góðs í framtíðinni.
Ilaukur Eggertsson
Þau hjónin taka á móti gestum
að heimili sínu að Haukanesi 18,
Garðabæ, eftir kl. 5 í dag.
Rangt nafn
Sveinbjörn Baldvinsson en ekki
Jóhann Hjálmarsson átti að vera
skrifaður fyrir bókarumsögn sem
birtist hér í blaðinu síðastliðinn
laugardag undir fyrirsögninni:
„Vitnið sem hvarf ekki“. Hlutað-
eigendur eru beðnir afsökunar á
mistökunum.
Þegar lent var og við komum út
úr vélinni, fundum við, hve rokið
Atvinnulaus-
um f jölgar
ATVINNULAUSUM fjölgaði um
88 manns i októbermánuði.
Skráðir atvinnuleysisdagar i
októbermánuði voru 4.879 á móti
3.873 í september og hefur þeim
því fjölgað um l.OOfi daga. Jafn-
gildir þetta því, að 225 manns
hafi verið skráðir atvinnulausir i
mánuðinum.
Hinn 31. okt. voru skráðir at-
vinnulausir á landinu 306 manns,
169 konur og 137 karlar. Um
næstu mánaðamót á undan voru
skráðir atvinnulausir 218, 136
konur og 82 karlar. Atvinnulaus-
um körlum fjölgaði hlutfallslega
mun mejra en konum eins og
tölurnar bera með sér.
Flestir voru á áðurgreindu
tímabili skráðir atvinnulausir á
höfuðborgarsvæðinu eða 95, þá 70
á Norðurlandi vestra, 63 á Norður-
landi eystra og 47 á Suðurlandi.
Aðeins eitt kjördæmi hafði engan
skráðan atvinnulausan, þ.e. Vest-
firðir.
MYNDAMÓTHF
PRCNTMYNDAOERÐ
AÐALSTRCTI • SlMAR: 171S2- 173U
« Veröld
valkostanna
í KAYS pöntunarlistanum er úrvalið ótrúlegt, þar eru
um 6000 vöruheiti. Auk þess færðu vöruna milliliða-
^gp^Jaust frá Englandi, 10 - 50% ódýrari og velur
hana í rólegheitum heima.
BM B. MAGNÚSSON
■ SÆVANGI 19 SIMI 52866 POSTH. 410 HAFNAHFIROI
Ég óska eftir að fá sendan Kays pðntunarlista
á kr. 4900.— Vinsamlega krossið I réttan reit.
I | I póstkröfu Q meðfylgjandi greiðsla
Nafn..........'...............................
Heimilisfang .................................
Staður.............................. Póstnr.
íf'VA.
*$ /m

9 KAYSIMtl
FPÖNTUNARLISTINN