Morgunblaðið - 07.08.1981, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. ÁGÚST 1981
Helga Kdradóttir
Minningarorð
Fædd 9. apríl 1904.
Dáin 31. júlí 1981.
I dag verður gerð frá Fossvogs-
kirkju útför Helgu Káradóttur.
Hún fæddist þann 9. apríl 1904 að
Saurum í Helgafellssveit, dóttir
hjónanna Kára Magnússonar og
Þórdísar Gísladóttur, sem þar
bjuggu. Tveggja ára fluttist hún
með foreldrum sínum að Dældar-
koti í sömu sveit þar sem þau
bjuggu til ársins 1918, er þau tóku
við búi að Haga í Staðarsveit. Árið
1923 gekk Helga að eiga ungan
efnismann, Jón Sigurjónsson, sem
ættaður var frá Bláfeldi í sömu
sveit, sonur hjónanna Sigurjóns
Jónssonar og Sveinsínu Sveins-
dóttur.
Þau Helga og Jón hófu búskap á
Bláfeldi giftingarárið og bjuggu
þar til ársins 1928. Fæddust þar
tvö börn þeirra. Það ár fengu þau
lausa jörð til ábúðar norðan á
Snæfellsnesi, að Vaðstakksheiði í
Neshreppi utan Ennis. Þar bjuggu
þau næstu fimmtán árin og þar
fæddust sex börn þeirra. Þau
fiuttu búferlum til Reykjavíkur
1943 og bjuggu þar næsta áratug-
inn. Þótt Helga ynni að mörgu
leyti vel hag sínum hér í höfuð-
borginni átti þó sveitin sínar
sterku rætur í hugum þeirra
beggja. Því varð það úr að árið
1953 festu þau hjónin kaup á
jörðinni Ási í Melasveit. Þar
bjuggu þau miklu rausnarbúi allt
til ársins 1964, er þau fluttust
hingað til Reykjavíkur.
Það er mikill sjónarsviptir að
Helgu Káradóttur. Hún var
kvenna fríðust og hélt fullri reisn
sinni allt fram í andlátið, þrátt
fyrir erfiðar sjúkdómshríðir hin
seinustu ár.
En hitt var ekki síður að
skaphöfn hennar var leiftrandi og
lundin svo létt að hvarvetna sem
hún kom bar hún með sér birtu og
yl. Þess nutu ekki aðeins vinir
hennar og vandamenn, heldur
ekki síður vandalausir og raunar
hver sá sem hana hitti að máli,
þótt ekki væri nema skamma
stund. Slík lífsgáfa er fáum gefin
og því flestu öðru dýrmætara
veganesti. Þann heimanmund ætt-
ar sinnar ávaxtaði Helga af mik-
illi prýði. Hvar sem hún fór var
hún hrókur alls fagnaðar. Hjá
henni vildu allir sitja og við hana
ræða. Bjartsýni hennar, hnyttni
og einstök frásagnargáfa olli því
að dagamunur var hvert sinn að
fundum við hana; hún kunni þá
list öðrum betur að gleðjast og
gleðja aðra. Kynin við hana
gæddu dagana nýjum litbrigðum,
sem ekki fyrnist yfir.
I æsku naut Helga þeirrar
menntunar, sem þá tíðkaðist í
sveitum, nokkurra mánaða barna-
skólanáms. Annarra kosta var þá
ekki völ og síðan tók við hús-
freyjustarf á stóru og barnmörgu
heimili. En hún bætti sér þetta
upp, sem svo margir af hennar
kynslóð, með sjálfsnámi þar sem
áhuginn var aflvaki þeirrar
menntunar, sem skólarnir gátu
ekki veitt.
Listhneigð var henni í blóð
borin og hún sagði stundum frá
t
Eiginmaöur minn, faöir og tengdafaöir,
ÞÓRÓLFUR ÓLAFSSON
hæstaréttarlögmaöur
andaöist aö heimili sínu þann 6. ágúst sl.
Þorgeröur Gísladóttir,
Geir Þórólfsson, Þuríöur Halldórsdóttir
og barnabörn.
t
Eiginmaöur minn og bróöir okkar,
JÓRGEN (VOLLI) HÖBERG-PETERSEN,
andaöist á heimili sínu í Kaupmannahöfn 5. ágúst sl.
Þóra Höberg-Petersen,
Petra Mogensen, Níels Höberg-Petersen.
t
Eiginmaöur minn og faöir okkar.
SNORRI GUDMUNDSSON
leigubílstjóri,
Eiríksgötu 9, Reykjavík,
andaöist í Landspítalanum miövikudaginn 5. ágúst.
Þórey Eiríksdóttir og börn.
t
Faöir okkar og tengdafaöir,
SVEINN J. ASMUNDSSON
bifreiðarstjóri,
Dalbraut 27,
andaöist 6. ágúst.
Ellen Sveinsdóttir, Astvaldur Kristmundsson,
Jóhann Sveinsson, Hulda Randrup,
Pétur Sveinsson, Áslaug Árnadóttir.
t
Móöir okkar, tengdamóöir og amma,
JÓNÍNA KRISTÍN JÓHANNSDÓTTIR,
Krókatúni 1,
Akranesi,
veröur jarösungin frá Akraneskirkju laugardaginn 8. ágúst kl
13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Sjúkrahús Akraness.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
því með kímni í augum að ef hún
væri ung stúlka í dag og ætti kost
á skólanámi, myndi hún þegar í
stað halda til Frakklánds og hefja
listnám. Um þessa hæfileika
hennar báru vott hannyrðagripir
sem hún gerði, en þeir vöktu
óskipta athygli fyrir formfegurð
og smekkvísi. Árin í Melasveit var
hún vegna þessa fenginn til þess
að kenna þar hannyrðir, þótt hún
hefði ekkert skólanám að baki í
þeim efnum. Á sömu lund bar
garðrækt hennar vitni um konu,
sem unni ræktun og litskrúði
fagurra blóma. Þar uppskar hún
svo sem hún sáði eins og jafnan
ella í lífi sínu.
Á fyrri búskaparárum þeirra
Jóns gáfust ekki margar stundir
aflögu frá önnum dagsins til
lestrar, en þær voru líka óspart
notaðar. Bókin var sjaldnast langt
frá hendinni, skáldrit, ljóðmæli,
ættfræði, raunar allt það lesefni,
sem til náðist. Heilu sögurnar
endursagði hún spjaldanna á milli
fyrir börn sín og kom það sér þá
vel að hún var gædd einstakri
minnisgáfu. Get ég, sem þessar
línur rita, um það borið af eigin
raun.
Fyrir nokkrum árum fórum við
hjónin í ferðalag um Dalasýslu
með þeim Helgu og Jóni. Er vestur
í Dali kom tók Helga að greina
okkur frá heiti þeirra bæja, sem
fram hjá var farið, gat gjarnan
um ábúendur þeirra á fyrstu
áratugum aldarinnar og þá at-
burði Laxdælu, sem þar höfðu átt
sér stað. Þegar svo hafði gengið til
nokkra hríð spurði ég hana hven-
ær hún hefði farið hér um síðast,
svo gagnkunnug, sem hún var
öllum staðháttum.
Hingað hefi ég aldrei á ævi
minni komið, sagði hún, en suma
af bændunum sá ég þegar ég var
unglingur og bæina lærði ég þá að
þekkja af frásögnum annarra. Svo
hefur mér alltaf þótt Laxdæla svo
skemmtileg bók.
Sigurður Hjálmars-
son — Minningarorð
Vinur minn og félagi hann Siggi
Hjall er dáinn, 80 ára að aldri.
Hann starfaði enn við hlið okkar,
en hafði brugðið sér í sumarfrí
með konu sinni og börnum í hús
félags okkar að Svignaskarði í
Borgarfirði er kallið kom. Hann
var fluttur í Sjúkrahús Akraness
og þar lést hann að kveldi mið-
vikudagsins 29. júlí sl.
Sigurður var fæddur aldamóta-
árið 1900, hinn 17. okt. að Fremri
Bakka, Laugadal, ísafjarðarsýslu,
og voru foreldrar hans þau Arndís
Sigurðardóttir og Hjálmar Haf-
liðason er þar bjuggu.
Sigurður byrjaði ungur að læra
húsasmíði á ísafirði, en fluttist
síðar hingað suður og lauk hann
sínu námi hjá Reykdal í Hafnar-
firði. Vann hann við húsasmíðar
um sinn, en tók svo til við smíði
yfirbygginga á bifreiðir á verk-
stæði Egils Vilhjálmssonar hér í
borg 2. okt. 1937. Hann starfaði
þar nær samfellt síðan, en tók sér
frí frá því starfi í nokkra mánuði
1966 og hafði því starfað hjá sama
fyrirtæki í 43 ár er hann lést.
Sigurður Hjálmarsson var
tvíkvæntur. Fyrri kona hans var
Klara Tryggvadóttir og áttu þau 3
börn saman, en þau slitu samvist-
um. Árið 1943 kvæntist Sigurður
aftur og heitir seinni kona hans
Auður Hannesdóttir og lifir hún
mann sinn. Þau eiga 6 börn og eru
þau öll á lífi.
Það er nú þannig, að þegar
maður fréttir lát manns, sem
maður hefur blandað geði við og
unnið með langan aldur, þá er eins
og hrist sé upp í manni og maður
hrekkur við og segir: af hverju
hann? En svona er lífið, enginn
veit hver næst hverfur yfir landa-
mærin og það er það góða eða
slæma eftir hvernig á það er litið
við þessa tilveru alla, en við sem
þekktum Sigga Hjall. vissum, að
hann var kominn á skrá hjá þeim
almáttuga og þar með að kallið
kæmi hvenær sem væri, en samt
er það sárt fyrir alla aðstandend-
ur og vini.
Ég kynntist honum árið 1955,
um haustið, er ég hóf störf hjá
sama fyrirtæki og hann starfaði
hjá og mín fyrstu kynni af honum
voru góð og ekki man ég til þess að
nokkurn tíma hafi okkur sinnast,
þótt við værum ekki alltaf sam-
+
Jaröarför eiginmanns míns,
HELGA P. BRIEM,
fyrrverandi sendiherra,
fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn 10. ágúst kl. 3 e.h.
Doris M. Briem.
t
Alúöarþakkir fyrir vinsemd og hlýhug vlð andlát og jaröarför
GÍSLA GUDMUNDSSONAR.
Þorbjörg Friöbertsdóffir,
Sesselja Gísladóttir, Viggó Vilbogason,
Jóhannes Gíslason, Guörún Skúladóttir,
Erla K ristjénsdóttir,
Lilja Eiríksdóttir.
+
Þokkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
SVEINS KR. JÓNSSONAR,
fyrrv. verkstjóra fré Flateyri,
Stórholti 29, Reykjavík.
Þórey Guómundsdóttir,
Jóna Sveinsdóttir, Siguröur Jóelsson,
Jón G. Sveinsson, Elínborg J. Pélmadóttir,
Unnur Sveinsdóttir, Guómundur R. Ingvason
og barnabörn.
Þetta skarpa minni Helgu kom
vel heim við ættfræðiáhuga henn-
ar, sem alla tíð var mikill. Það
sem þó meira máli skipti var að
þessi eiginleiki hennar, ásamt
fróðleiksfýsn og fráærri frásagn-
argáfu, átti ríkan þátt í því um að
gera heimili þeirra Jóns að því
menningarheimili, sem börnum
þeirra og vinum verður lengi ljúft
að minnast. En heimilis þeirra
verður þó ekki síður minnst fyrir
það einlæga, fagra og trygga
samband, sem alla tíð ríkti milli
þeirra hjónanna Jóns og Helgu í
þau nærfellt sextíu ár, sem þeim
auðnaðist að njóta samvistum í
hamingjusömu hjónabandi.
Börn þeirra eru átta talsins,
Lilja, Ester, Þórdís, Solveig, Gylfi,
Elísa, Sigurjón og Kári.
Komið er að leiðarlokum. Helga
Káradóttir er horfin okkur um
sinn. Ég átti því láni að fagna að
njóta kynna hennar og vináttu í
meir en tuttugu ár sem tengdason-
ur hennar. Fyrir það vil ég þakka.
Á þessari stundu má það vera
ástvinum hennar huggun að Helga
Káradóttir var hamingjukona í
lífi sínu. Hún eignaðist ástríkan
mann og átta mannvænleg börn.
Hún var lífsglöð allt til hinstu
stundar.
Minningin um hjartahlýja og
hugumstóra konu mun lifa.
Gunnar G. Schram
mála því sem var að ske á hverjum
tíma í þjóðfélagsmálum, en hann
var fastur fyrir og hafði sínar
ákveðnu skoðanir á hlutunum.
Margir voru búnir að njóta
kennslu hans við bifreiðasmíði
áður en ég kom til starfa þarna og
tók hann mér ljúflega eins og
öllum og kenndi hann mér mörg
handtökin og alltaf jafnóþreyt-
andi að leiðbeina og hjálpa þegar
þess þurfti með.
Siggi Hjall., eins og við kölluð-
um hann til aðgreiningar frá
öðrum Siggum, var góður vinnufé-
lagi. Hann var einnig hagyrðingur
góður, átti gott með að setja
saman vísur og kvæði. Við, sem
unnum þarna, urðum oft vitni að
því þegar vísur fuku um sali, því
fleiri hagyrðingar voru á staðnum
og oft var skotið á einhvern þeirra
vísu eða stökubyrjun og þá var
ekki langt að bíða svars frá Sigga
eða þeim, sem hann hafði hent
stöku til og oft var þá hlegið, en
allt var þetta góðlátlegt grín, ekki
til að særa, því það átti hann ekki
til í sínu hjarta.
Ég þakka honum þau kvæði sem
hann flutti félagi okkar og mér
sjálfum á afmælum mínum.
Sigurður Hjálmarsson var einn
af stofnendum Félags bifreiða-
smiða er það var stofnað árið 1938
og var hann ritari þess í nokkur ár
og einnig varaform. í eitt ár. Hann
starfaði einnig í samninganefnd-
um og að fleiri störfum fyrir
félagið og vil ég fyrir hönd félags
okkar þakka honum góð störf fyrir
það á liðnum árum.
Ég þakka honum samfylgdina í
þessi 26 ár sem við unnum saman.
Það var gott að hafa hann sér við
hlið öll þessi ár, þennan góða
dreng, duglegan og vinnusaman,
sem ávallt vissi að hverju hann
gekk og við vissum ávallt hvar við
höfðum hann.
Við vinnufélagar hans og allir
starfsmenn aðrir hjá Agli Vil-
hjálmssyni h/f söknum hans og
sendum okkar innilegustu samúð-
arkveðju til eftirlifandi konu hans
og barna.
Ásvaldur Andrésson