Morgunblaðið - 04.04.1982, Side 34

82
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. APRÍL 1982
+
Útför sonar okkar og bróöur,
HARALDAR EINARSSONAR,
Hétúni 12,
fer fram mánudaginn 5. apríl kl. 13.30 frá Fossvogskirkju.
Blóm vinsamlegast afþökkuö Þeim, sem vilja minnast hans, er
bent á Sjálfbjörg.
Skúlína Haraldsdóttir,
Einar Guöbjartsson
og systkini.
t
Eiginmaður minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
FRIDJÓN GUÐBJÖRNSSON,
Grettisgötu 63,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 6. apríl kl.
13.30
Blóm vinsamlega afþökkuö. Þeim, sem vilja minnast hins látna, er
bent á líknarstofnanir.
Gunnvör Gísladóttir,
Jórunn Friójónsdóttir, Thor Thors,
Gísli J. Friöjónsson, Hafdís Alexandersdóttír,
Jón S. Friðjónsaon, Margrót Kristjánsdóttir,
Friöjón B. Friöjónsson, Svana Runólfsdóttír,
og barnabörn.
+
Faöir okkar og tengdafaöir minn,
VIGGÓ GUÐMUNDUR BJÖRNSSON
fré Súgandafiröi,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 5. apríl kl.
15.00.
Hallur Viggósson,
Kristrún Viggósdóttir, Guómundur Jónsson,
Dagný Viggósdóttir, Guöni Viggósson.
+
Minningarathöfn um son minn,
JÓN VALDIMAR LÖVDAL,
Hébergi 36, Reykjavík,
er lózt af slysförum 1. marz sl., verður í Kópavogskirkju, þriöjudag-
inn 6. april kl. 13.30.
Fyrir hönd ættingja,
Sigrún Jónsdóttir
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför
ÞÓROARHÁKONARSONAR
fré Hafþórsstööum, Noröurérdal.
Sórstakar þakkir eru færöar læknum og starfsfólki sjúkrahúss
Akraness og Borgarspítalans fyrir góöa umönnun.
Sigurjón Hékonarson, Ágústa Hékonardóttir,
Halldór Hékonarson, Metta Hékonardóttir.
+
Minningarathöfn um móöur okkar, tengdamóöur, systur, ömmu og
langömmu,
RAGNHEIOI J. ÁRNADÓTTUR
fré Tröllatungu,
veröur í Háteigskirkju þriöjudaginn 7. apríl kl. 10.30. Jarösett
veröur aö Kollafjaröarnesi miövikudaginn 8. apríl kl. 10.30. Bílferö
veröur frá Umferðarmiöstööinni kl. 13 á þriöjudaginn.
Kristrún Daníelsdóttir,
Árni Daníelsson,
Þórir Daníelsson,
Stefén Daníelsson,
Sigurbjörn Ólafsson,
Ingibjörg Árnadóttir,
barnabörn <
Ingimundur Guómundsson,
Helga Rósmundsdóttir,
Svanhildur Kjartans,
María Jóhannesdóttir,
Fjóla Friómundsdóttir,
barnabarnabörn.
+
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og útför bróöur okkar og
mágs,
KJARTANS BJARNASONAR
fré Ásgarði.
Jóhanna Bjarnadóttír,
Ásgeir Bjarnason, Ingibjörg Siguröardóttir,
Torfi Bjarnason, Sigríöur Auðuns.
Óskar Eyjólfsson
verkamaður - Minning
Fæddur 28. september 1891
Dáinn 25. marz 1982
Ömmubróðir minn, Óskar Eyj-
ólfsson, lést á Sjúkrahúsinu í
Vestmannaeyjum 25. marz sl.
Hann verður jarðsettur frá Foss-
vogskapellu kl. 10.30 á morgun.
Óskar var ákaflega hægur mað-
ur, skipti aldrei skapi hvað sem á
gekk. Kærasta hugðarefni hans
voru hestar og muna margir eldri
Reykvíkingar eftir honum á
hestbaki eða við störf með hestum.
Hann þótti mjög laginn við þá og
einstakur dýravinur.
í bernskuminni er mér Óskar
frændi, þar sem hann stikaði upp
bæinn með poka á herðunum. Var
hann þá með brauð eða annað góð-
gæti handa ferfættu vinunum sín-
um.
Óskar var mikill maður vexti,
allur þykkur og rammur að afli,
brúnirnar miklar og svipurinn
mikill. Þótt sjálfsagt hafi hann
lítt skipt verkamannaklæðum sín-
um á ævinni, þá var fasið allt
höfðinglegt og sópaði að honum
þar sem hann fór. Lundin göfug og
hjartað gull.
Eitt sinn hóaði hann í mig og
bað mig að skutla sér til hestanna
sinna, sem voru í girðingu uppí
Gufunesi. Hann var með pokann
góða og ekki þurfti lengi að bíða
að hrossin kæmu á harða stökki.
Óskar gaf þeim góðmetið, talaði
til þeirra blíðlega og lét vel að
þeim. Friðrik mikli Prússakon-
ungur sagði eitt sinn fleyg orð um
ást sína á dýrum. Ég veit að
mættu hrossin hans Óskars mæla,
myndu þau tjá honum vináttu
sína jafn eftirminnilega.
Óskar var fæddur að Hvammi á
Landi, 28. september 1891 og ólst
upp í stórum barnahópi þeirra
hjóna í Hvammi, Guðbjargar
Jónsdóttur frá Skarði á Landi og
Eyjólfs Guðmundssonar oddvita í
Hvammi á Landi, sem Björn í ísa-
fold gaf heiðursnafnið Landshöfð-
ingi.
Að þeim hjónum stóðu m.a. Vík-
ingslækjar- og Presta-Högna-ætt
úr Rangárþingi og Reykja- og
Fjallsættir úr Arnesþingi.
Systkini Óskars voru Guðríður
húsfreyja í Vatnsnesi í Grímsnesi
og síðar í Tryggvaskála á Selfossi,
Guðjón sem dó barn, Guðmundur
sem dó barn, Ágúst bóndi og kenn-
ari í Hvammi á Landi, Margrét
sem dó barn, Guðrún húsfreyja í
Reykjavík, Sæmundur vinnumað-
ur í Hvammi, Einar kaupmaður á
Týsgötu 1 Reykjavík og Ármann
kaupmaður á sama stað. Öll eru
nú þessi systkini látin.
Einnig voru tveir uppeldisbræð-
ur, Guðni Árnason verslunarstjóri
hjá Sláturfélagi Suðurlands í
Hafnarstræti og Sigurgeir Guð-
jónsson byggingameistari í
Reykjavík.
Þá dvöldu lengi á uppvaxtarár-
um sínum á höfðingsheimilinu í
Hvammi Elín G. Illugadóttir hús-
freyja á Syðri-Vatnahjáleigu í
A-Landeyjum, Katrín Sæmunds-
dóttir húsfreyja í Austvaðsholti á
Landi og Ragnheiður Pálsdóttir
húsfreyja í Breiðdalsvík.
Óskar ólst upp í Hvammi og
margar sögur hef ég heyrt af hon-
Minning — Margrét
Guðrún Ingimund-
ardóttir Humphreys
Fædd 19. mars 1920
Dáin 27. febrúar 1982
Eins og ljósgeisla glit glamp-
andi sólar. Eins og blíðasti blær,
sunnan af heiðríkum himni, er
leikur létt í grasi og bærir blítt við
rósum, eða heiðríkjan há yfir him-
ingeimanna djúpi — svo var líf
þessarar kyrrlátu konu, hið innra
og ytra, í anda og gjörðum ...
Augun sem hafdjúp og himin-
blámi, er fallast í faðma í glóðum
sígandi sólar og signa hvort ann-
að. Fínleikans fegurð, fingrum
Drottins letruð á líf hennar, list-
rænni tign, sem lifði og lifir, var-
anlegt vitni um vitnisburð minn
.. Hæst bar þó trúna, hinn vold-
uga væng, er veitti flugið til himn-
anna hæða í lifanda lífi... Þaðan
leit hún á lífið, ljós þess pg
skugga, — líka á dauðann ... Ég
sá hann koma sem fáráðan, feim-
inn dreng. Ég sá hann segja „Ég er
kominn, sendill, handbendi, sonur
syndar ... og ..— þögn. Það var
sem hann hrærði ’ana ei, því al-
sælu-brosið að ofan ljómaði af
brostinni brá ... Hún sofnaði rótt,
vafin traustri trú endurfædds
manns í örmum hins eilífa Guðs
og bíður upprisudagsins órofa-
endurfunda, þá elskendur Guðs og
manna skulu ei framar skiljast,
harma, né þrautirnar þungu bera,
heldur una alsælu eilífra tíða.
Þannig sá ég, kynntist og þekkti
Guðrúnu heitna. í þeim kynnum
staðfestist mynd sú, sem upp er
dregin, hér að ofan. Best sannaðist
sú mynd í síðustu átökunum hérna
megin grafar ...
Guðrún Margrét Ingimundar-
dóttir Humphreys fæddist hinn
19. mars, 1920. Foreldrar hennar
voru Ingimundur Jónsson og Ingi-
björg Guðmundsdóttir, Bárugötu
32, Reykjavík.
Hún var mjög ung, þegar hún
missti föður sinn, og varð þá, eins
og hin systkinin að vinna fyrir sér.
Vann hún verzlunarstörf. Alls
voru systkinin fimm.
Að eðlisgerð var Guðrún fíngerð
og listræn. Lætur hún eftir sig
margt fagurra málverka og teikn-
inga, sem bera óvefengjanlega
vott um mikla meðfædda listgáfu.
Eftirlifandi eiginmaður hennar,
John L. Humphreys, er Englend-
ingur. Hann var í brezka hernum,
sem kom til verndar íslandi á ör-
lagaríkum tíma þess í seinni
heimsstyrjöldinni. Seinna tók
hann þátt í innrásinni í Norm-
andí.
Guðrún og John giftust 13. sept-
ember, 1941. Fyrst í stað bjuggu
þau hér, en fóru seinna til Eng-
lands þar sem þau ráku verzlanir,
giftusamlega.
Árið 1960 komu þau í heimsókn
hingað. Sakir menntunar sinnar
og kunnáttu réðst John til starfa
hjá bandaríska sendiráðinu og
hefur starfað þar æ síðan. í því
eru bezt skráðir kostir mannsins.
Heimili þeirra, fagurt, listrænt og
hlýtt, var hér í Reykjavík.
+
Innilegar þakkir færum viö öllum þeim, sem sýndu okkur vináttu
og hlýhug viö andlát og útför
SIGRÍÐAR J. TÓMASDÓTTUR,
Vogatungu 10, Kópavogi.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug við andlát og útför
ÓLAFS PÁLSSONAR,
Drépuhlíö 9.
Péll Ólafsson, Guörún Einarsdóttir,
Sveinbjörg Pélsdóttir,
Hulda Pélsdóttir.
um á yngri árum inná Land-
mannaafrétti, þegar farið var með
hestalestir inní Veiðivötn að afla
fiskjar.
Þessar ferðir voru oft farnar á
haustin og veður öll válynd. Völd-
ust því í þær afburðamenn. Geta
má nærri hvílík búbót það hefur
verið sveitaheimilunum að fá uppí
tuttugu hestburði af besta silungi
fyrir veturinn.
Hér í Reykjavík dvaldist Óskar
lengst af hjá systur sinni og mági,
Guðrúnu og Brynjólfi að Skeggja-
götu 8.
Óskar var blindur síðustu árin
og dvaldi á Landakotsspítalanum
og á sjúkrahúsinu í Vestmanna-
eyjum. Er öllum sem önnuðust
hann og litu til hans í veikindun-
um færðar innilegar þakkir.
Óskari varð eins sonar auðið,
Baldurs fréttamanns hjá Ríkis-
útvarpinu og myndlistarmanns.
Ég færi Baldri innilega samúð
mína sem og öðrum sem syrgja
yndislegan frænda og vin.
Guðlaugur Tryggvi Karlsson
Síðustu árin var Guðrún heilsu-
lítil og lézt í Landspítalanum 27.
febrúar sl.
Sjúkdóm sinn bar hún með
þeirri hugprýði, sem einkenndi
hana í öllu og grundvallaðist í
guðstrúnni, hreinni, óbifanlegri og
fölskvalausri.
Kæri vinur minn, John
Humphreys. Þig, ástkæran eig-
inmann, kveður hún og þakkar. Þú
barst hana uppi í lífi og dauða.
Hún vissi að loforð þitt: „Ég verð
alltaf hjá þér,“ brygðist ekki. Það
brást heldur ekki. Ég sá það með
eigin augum til hinztu stundar. Ég
votta þér, öllum ástvinum, ætt-
ingjum og kunningjum innileg-
ustu samúð mína og hluttekningu
... Blessuð sé minning Guðrúnar.
Jón Hjörleifur Jónsson
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í sendi-
bréfsformi. Þess skal einnig get-
ið, af marggefnu tilefni, að frum-
ort Ijóð um hinn látna eru ekki
birt á minningarorðasíðum
Morgunblaðsins. Handrit þurfa
að vera vélrituð og með góðu
línubili.