Morgunblaðið - 08.04.1982, Qupperneq 32

32 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 8. APRÍL 1982
—-—
JL Umsjón: Séra Karl Siffurbjömsson Séra Auóur Eir Vilhjálmsdóttir
aUdr OTTINSDEGI
Hrersvegna
altarisganga?
„Nqttina sem hann var svikinn"
settist Jesús til borðs með
lærisveinum sínum og stofn-
aði heilaga kvöldmáltíð. Hann
braut brauðið og gaf þeim og
rétti þeim bikarinn með vín-
inu og hafði um það þau orð,
að brauðið væri „líkami minn,
fyrir yður gefinn ..og vínið
væri „kaleikur hins nýja
sáttmála í mínu blóði, sem
fyrir yður er úthellt fyrir
fyrirgefningu syndanna".
(Lúk. 22, 19—20.) Og síðan
bauð hann þeim að hafa þessa
máltíð um hönd „í mína minn-
ingu“.
Lærisveinarnir skildu ekki
þetta atferli né orð meistara
síns, og í rauninni skilur það
enginn maður. Kvöldmáltíðin
er leyndardómur, sem ekki
verður skýrður. En eftir
hræðilegan ósigur föstudags-
ins langa og furðufréttir
páskadagsmorguns um gröf-
ina tómu og englana, sem
sögðu hinn krossfesta uppris-
inn, þá komu lærisveinarnir
saman á nýjan leik og minnt-
ust orða Jesú og atferlis í
loftsalnum „nóttina sem hann
var svikinn". Og þá stóð hann
mitt á meðal þeirra og sagði
„friður sé með yður“. Þetta var
satt. Hann var upprisinn!
Endurtekin
reynsla
Þetta hefur síðan verið
endurtekin reynsla kristinna
manna, þar sem þeir enn og
aftur hafa skynjað þessa ná-
vist og þennan frið hins
krossfesta og upprisna frels-
ara. Þess vegna hafa læri-
sveinar Jesú og játendur kom-
ið saman við kvöldmáltíðar-
borðið hvern einasta fyrsta
daga vikunnar frá hinum
fyrstu páskum og allt til þessa
dags, og þeir hafa styrkst í trú
sinni á hinn upprisna og lífið í
honum. Þeir hafa séð og reynt
að hinn krossfesti lifir, og fund-
ið fyrirgefningu hans og frið.
Ef til vill er einmitt þessi
reynsla kristinna manna mik-
ilvægasta sönnun upprisunn-
ar. Altarisgangan hefur verið,
um aldir og árþúsundir tvær,
sífersk uppspretta, sífellt ný
Hann er upprisinn
Mark. 16.1-7 - Páskar
Ég veit ekki hvernig þér líð-
ur á þessum páskum. Eruð þið
önnum kafin, þreytt, áhyggju-
full, glöð og í jafnvægi, sjúk
eða sorgmædd? Ég veit það
ekki en Jesús veit það. Við
skulum hugsa um það $ dag
með fögnuði í hjörtum okkar
og miklu þakklæti að hann er
að spyrja um okkur í dag.
Hann hefur hinn mesta áhuga
á líðan okkar. I dag býður
hann okkur til mikillar veislu.
Öll kirkjan hljómar af hátíð-
legri og glaðlegri hljómlist,
ljómar af mikilli ljósadýrð og
angar af páskaliljum. í dag er
páskahátið. Jesús er uppris-
inn. Jesús lifir.
Hvort sem við erum glöð eða
þreytt megum við njóta þessa
hátíðleika. Þetta er hátíð
djúprar gleði og öruggrar
vissu um sigur Drottins okkar
yfir öllu illu, yfir sjúkdómum,
synd og dauða. Hvort sem við
erum sjúk eða heilbrigð meg-
um við fagna í hjörtum okkar
í dag og vita með vissu að Jes-
ús hefur sigrað, sá dagur renn-
ur að upprisukraftur hans
birtist í allri sinni dýrð — og
þá munum við lifa um eilífð ef
við trúum.
Það voru þær María Mag-
dalena og María móðir Jakobs
og hún Salóme, sem fyrstar
fengu að heyra um upprisu
Jesú. I dag skulum við reyna
að setja okkur í spr þeirra,
fyllast hinni sömu gleði og
þær. Við skulum láta hátíð-
leika páskanna ná djúpt inn i
hjörtu okkar og fylla okkur
þeim friði, sem Jesús talar svo
oft um. Við skulum taka okkur
langa stund i dag til að láta
þennan hátíðleika gagntaka
okkur, skína í hjörtum okkar,
skína á sorgir okkar, gleði
okkar eða hvað annað, sem býr
í hjörtum okkar. Þá er það
áreiðanlegt að upprisugleði
páskanna, huggandi og fagn-
andi, gefur okkur nýjan þrótt.
Gleðilega páska.
staðfesting á sannleiksgildi
upprisuboðskaparins.
*
„I mína
minningu“
Ef boðskapur Jesú hefur
gildi fyrir alla menn, já, ef
Jesús er frelsari mannanna, er
mikilvægt að við gleymum
honum ekki, heldur minnumst
hans. Og það er heldur ekkert
eðlilegra en að játendur hans
og lærisveinar komi saman til
að minnast hans og styrkja
þannig samfélag sitt innbyrð-
is.
En kvöldmáltíðin er ekki
bara minningarhátíð, minn-
ingarathöfn um látinn vin, eða
mikilmenni fornrar sögu.
Það er trú og fullvissa kirkj-
unnar, að Jesús Kristur sé í og
með brauði og víni kvöldmál-
tíðarinnar, að hann hafi bund-
ið návist sína við þessa athöfn
okkur til blessunar, „til fyrir-
gefningar syndanna". Brauðið
og vínið eru áþreifanleg tákn
þessa, en þó meir en tákn.
Þetta verður vart skýrt, en við
getum hugsað okkur til dæmis
handtak vinar. Handtak er
tákn, sem oft og iðulega tjáir
miklu meira en við fáum
nokkru sinni með orðum lýst.
Þetta höfum við öll reynt,
bæði á stundum gleði og sorg-
ar. Við höfum öll fundið í einu
handtaki styrk og samúð af
því að í þessu handtaki var
sál, sem skildi, fann til með,
elskaði.
Brauð og vín altarisgöng-
unnar er venjulegt, ósýrt
brauð, og venjulegt vín. En
Jesús hefur tengt ákveðið
fyrirheit þessum efnum. Það
er orð hans og fyrirheit, sem
gerir þetta sértaka brauð og
vín að sakramenti, farvegi lífs
hans og blessunar.
Við getum tekið annað
dæmi. Peningaseðillinn er
ávísun á verðmæti sem Seðla-
banki Islands ábyrgist að séu
til. Það er ábyrgð, fyrirheit
Seðlabankans sem gefur þessu
ákveðna pappírsblaði gildi.
Hvers vegna
þurfum viö að fara
til altaris?
Kvöldmáltíðin rifjar upp og
minnir okkur á þá stórkost-
legu staðreynd, að Jesús
Kristur dó „vegna vorra
synda", og að hann reis upp og
lifir. Kvöldmáltíðin staðfestir
og endurnýjar allt það sem
hann ávann okkur með lífi
sínu og dauða, og er þannig
„læknismeðal ódauðleikans"
eins og kirkjufeðurnir fornu
orðuðu það. Hún styrkir og
nærir eilífa lífið í okkur, líf
okkar með Jesú Kristi, þetta
hulda, en þó raunverulega líf
sem við vorum endurfædd til í
skírninni og sem þarf að fá að
þroskast og dafna eins og allt
annað líf.
Kvöldmáltíðin
er gleðistund
Kvöldmáltíðin er því ekki
sorgarathöfn, e.k. erfis-/
drykkja, heldur gleðistund, at-
burður þar sem sjónum okkar
er beint fram til þess er sigur
Drottins yfir synd og dauða
verður endanlega augljós öll-
um mönnum, þegar kærieikur-
inn, miskunnsemin, fyrirgefn-
ingin og friðurinn og „lífið
sem dauðann fær deytt," —
allt þetta sem Jesús birti og
boðaði í lífi, orðum og verkum,
dauða sínum á krossi og upp-
risu á páskadagsmorgni, þeg-
ar allt þetta er augljóst og
opinbert öllum mönnum —
þegar Jesús kemur aftur í dýrð.
Kvöldmáltíðin er leyndar-
dómur, sem aldrei verður
skýrður með neinum formúl-
um. Óskiljanlegt undur er það,
þegar Guð og maður mætast,
þegar tími og eilífð snertast,
synd mannsins mætir fyrir-
gefningu hins heilaga Guðs.
Það gerist í þessari athöfn.
Margar gátur varða leið okkar
frá vöggu til grafar. En við
altarið snertir þína innstu
veru undrið mesta og dásam-
legasta: Guð þinn kemur til
þín, himinn hans opnast yfir
þér, náð hans, líkn og líf
stendur þér til boða.
Biblíu-
lestur
piskavikan,
II. til 17. apríl
Páskad., 11. apríl Mark. 16,1-8
Annar páskad. 13. apríl Jóh. 20,1-10
Þriðjud. 13. apríl Jóh. 20,1-10
Miðvikud., 14 apríl Jóh. 20,11-18
Fimmtud., 15. apríl Lúk.24,1-12
Föstud., 16. apríl Lúk. 24,36-49
Laugard., 17. apríl Matt. 28,1—20.
Kristur er sannarlega upprisinn!