Morgunblaðið - 27.04.1982, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. APRÍL 1982
Björk — fyrrum barnastjarna — í hljómsveitinni Tappa
tíkarrassi.
EGÓ/BREYTTIR TÍMAR:
Rós í hnappagatið
LÖG ÚR KVIKMYNDINNI ROKK í REYKJAVÍK:
Góður þverskurður rokks
í Reykjavík sl. tvö ár
Breyttir tímar er viðeigandi tit-
ill á fyrstu plötu Egó. Ekki aðeins
hefur tónlistin hjá hljómsveitinni
tekió 180 gráóu beygju frá því
hún hélt af stað í haust undir
bárujárnsflagginu. Heldur hefur
tónlist höfuðpaursins, Bubba
Morthens, tekiö heljarstökk frá
því á dögum hans meö Utan-
garósmönnum sálugu. Stökk til
hins betra, leyfi ég mér að segja.
Bubbi, sem semur alla texta
plötunnar og öll lögin i samvinnu
viö meölimina, hefur tekiö ótrúleg-
um breytingum sem lagasmiöur.
Textarnir hans standa eftir sem
áöur nokkuö sér á parti. Þaö er
ekki sami ofsinn í honum og áöur
var. Tónlistin er öll yfirvegaöri og
e.t.v. markvissari um leiö. Þó
sakna ég látanna, sem einkenndu
þennan einstæöa söngvara ís-
lenskrar popptónlistar.
Söngstíll hans hefur ennfremur
breyst mikið. Ekki er ég í einu og
öllu sáttur viö þær breytingar, en
raddbeitingin er þó mun meiri en
áöur var og blæbrigðaríkari.
Stundum finnst mér hann þó fara
einum of hátt, ofkeyra röddina.
Lögin á þessari þlötu eru fjöl-
breytt, þótt vissulega skari nokkur
þeirra fram úr. Stórir strákar fá
raflost, Vægan fékk hann dóm og
Móöir, sem aö mínu mati er besta
Þaó verður að játast aó um-
sjónarmaöur Járnsíðunnar hafði
aldrei heyrt í hljómsveitinni XTC
— einungis heyrt hennar getió.
Plata hennar, English Settlement,
kom því meira en lítið á óvart.
Hér er á ferðinni ótrúlega sterkt
lagasafn á tveimur plötum. Svo
sterkt, aó varla er hægt að tala
um einhvern „feilpúnkt“ alla leið-
ina útí gegn.
XTC er lítt þekkt hérlendis, en
hefur þó veriö starfrækt í ein fimm
ár. Þaö eru þeir Andy Partridge,
lag plötunnar, eru hinum nokkuö
fremri. Textarnir í þeim öllum hár-
beittir, sbr. þetta erindi úr Vægan
fékk hann dóm:
Flestir fara á Litla-Hraun
nema bankabókin sé feit.
Dómarinn brosir, dæmir á laun,
Landsbankinn þarf ekki að vita neitt.
Uppáhaldstónlistarmenn
Bubba, Jim Morriaon og Strangl-
ers sitja í honum á þessari þlötu.
Þannig tileinkar hann Morrison
heilt lag og áhrif hans og Strangl-
ers í laginu Tungan eru greinileg.
Á heildina litiö er Breyttir tímar
góö þlata. Hljóðfæraleikur ágætur,
en hljómurinn fullmattur. Kannski
eru þetta afleiðingar skurös og
pressunar en ekki upptöku, hver
veit? Hvað um þaö, Breyttir tímar
er rós í hnappagat Bubba Morth-
ens.
ÚR
PLÖTII
stdffanwft
Colin Moulding, Dave Gregory og
Terry Chambers, sem skipa þessa
fjögurra manna sveit. Þeir tveir
fyrstnefndu sjá alfariö um laga-
smíöar og á English Settlement á
Partridge 11 lög en Moulding 4.
Þaö er ekki fyrir vesælan
poþþskríbent aö ætla sér aö
skilgreina tónlist XTC. Fyrir mér er
aöeins um hörkugóöa plötu aö
ræöa. Athyglisvert væri fyrir ís-
lenskar hljómsveitir að gefa „sánd-
inu“ á þessari plötu gaum. Sjaldan,
ef nokkru sinni, hefur þéttari
Eftir að hafa séð kvikmyndina
Rokk í Reykjavík tvívegis held ég
megi segja að tveggja plötu alb-
úmiö, sem gefiö var út fyrir
skömmu og hefur að geyma öll
lög myndarinnar og nokkur að
auki, sé öldungis ómissandi öll-
um þeim, sem upplifa vilja þá
stemmningu, sem í myndinni er.
Svona eftir á að hyggja er ég
ekki sáttur viö skerf ýmissa
hljómsveita í myndinni, en aö því
slepptu er varla hægt að segja
annað en plötunar gefi góða
mynd af því sem verið hefur að
gerast undanfarna tvo vetur í ís-
lensku rokki.
Þær hljómsveitir sem komu
mér langsamlega mest á óvart í
myndinni (og þá einnig á plöt-
inni) voru Vonbrigði og Tappi tík-
arrass. Báðar eru þetta hljóm-
Ef ég man rétt, kom fyrsta
plata Mike Oldfield út áriö 1973.
Hét sú Tubular Bells. Tónlistin á
þeirri plötu vann sér það m.a. til
ágætis að vera notuö í hinni víö-
frægu mynd Exorcist, þar sem
Linda nokkur Blair sneri hausn-
um á sér í hálfhring, eða Guð má
vita hvaö.
Frá því sú plata kom út, hefur
Oldfield sent frá sér sjö plötur og
sú áttunda til viöbótar er nýverið
komin á markaö. Ber hún nafniö
Five Miles Out. Þaö, sem sennilega
þykir hvaö merkilegast viö þessa
plötu svona í fyrstu atrennu, er sú
staðreynd, aö Oldfield lætur loks
heyrast í raddböndum sínum.
Raddbandahljóö hans koma þó
ekki alfariö fyrir eyru almennings
eins og hann á aö venjast. Á plöt-
unni notast Oldfield viö apparat,
sem hann nefnir „vocoder" og er
eins konar „voice-box“ eins og
þau hétu víst hér í eina tíö.
hljómur, en um leiö ferskur eins og
andblær vorsins, heyrst á þlasti. A
tímum síversnandi gæöa plasts
verður útkoman á English Settle-
ment aö teljast frábær.
Hljóöfæraleikurinn er pottþéttur
og fjölbreytileikinn mikill á milli
laga. Nokkur þeirra hafa meira aö
segja „hit“-stimpil á sér. Eitt lag-
anna, Senses Working Overtime,
hefur þegar slegiö í gegn og ann-
að, Ball and Chain, er á leið uþþ
listann í Engiandi.
Fleiri lög má nefna, sem „pott-
þétt“. No Thugs in our House er
fantalega gott lag, Yatch Dance,
Jason and the Argonauts, Fly on
the Wall og Down in the Cockpit
koma þar skammt á eftir. Fyrir alla
þá, sem ekki hafa þegar heyrt af
þessari plötu er rétt að kynna sér
hana strax. Hún höföar til breiös
hóps og verður vafalítiö í efstu
sætum þegar litiö veröur yfir farinn
veg um næstu áramót.
sveitir, sem verða að teljast efni-
legar í meira lagi. Vonbrigði er
meira keyrsluband og býður upp
á skemmtilegra rokk að mati
Járnsíðunnar.
Einhver var að skrifa um þaö
fyrir nokkru, að yngri hljómsveit-
irnar fengju allt of mikið rúm í
myndinni. Ég get nú varla verið
sammála því nema hvað varðar
Sjálfsfróun. Þar er á ferðinni
hljómsveit, sem erfitt er að njóta
nema í námunda við atburðarás-
ina. Því má ekki gleyma að
kvikmyndinni Rokk í Reykjavík er
ætlað að lýsa þeirri uppsveiflu,
sem orðið hefur í rokkinu síðustu
tvö árin.
• Eölilega er frammistaða
hljómsveitanna misjöfn eins og
þær eru margar. Auk tveggja áöur-
nefndra hljómsveita koma Jonee
Fyrri hliö plötunnar er eitt sam-
fellt verk, sem ber nafniö Taurus II.
Þaö veröur aö segjast, aö þótt þaö
sé nokkuö þunglamalegt viö fyrstu
heyrn, vinnur þaö stööugt á viö
frekari hlustun. í verki þessu kenn-
ir ýmissa grasa. Uppistööustefið er
keimlíkt því í laginu Five Miles Out
á hinni hlið plötunnar, en í kringum
þaö eru spunnin hin ýmsu tilbrigöi.
Má jafnvel greina áhrif úr diskó-
tónlist, þjóölögum, svo og blástur
aö hætti suörænna þjóöa. Stef,
sem minnir á Fleetwood Mac er
einnig þarna aö finna, auk ýmis-
legs annars góögætis.
Jonee skemmtilega á óvart,
Drengir sem hafa næmt eyra fyrir
rythma og eiga til hnyttna texta.
Stjörnurnar í myndinni hljóta aö
teljast Þeysarar, hvernig svo sem á
hlutina er litiö. Undragott „sánd“
þeirra í æfingahúsnæöinu vekur
athygli og þá ekki siður skemmti-
leg klipping atriða, utan tónlistar-
innar sjálfrar. Þó er ég á engan
hátt sáttur viö „nazistafílinginn" í
laginu Rudolph og hef heyrt fjölda
annarra lýsa andúö sinni á því
uppátæki.
Viö þessar annars mjög svo
ágætu plötur veröur ekki skiliö án
þess að spyrja hvaöa erindi Bruni
BB hafi átt inn í myndina og um
leið á þessar plötur. Svariö getur
varla orðiö nema á einn veg. Ekk-
ert.
Síöari hliöin samanstendur af
fjórum lögum, sem eru ákaflega
ólík. Fyrir minn smekk er titillagiö
langsterkast, en Family Man er
einnig gott. Orabiddo er seiöandi,
en Mount Teide er fullrólegt fyrir
minn smekk. Hljóöfæraleikurinn á
plötunni er pottþéttur, en pressun-
in á plötunni er ekki alls staöar
nógu góö. T.d. nokkuð áberandi
suö á köflum í Orabiddo.
Þetta er plata, sem ætti aö hitta
í mark hjá unnendum Oldfield, en
ekki er eins víst aö hún eigi jafn-
greiöan aögang aö öðrum.
XTC — skemmtilegt rokk úr ýmsum áttum.
Enn þakkar Yoko fyrir sig
- nú vegna „ástargarösins“ í Central Park
Yoko, vinkona okkar Ono, eiginkona John
heitins Lennons, hefur enn á ný látið til sín
heyra og þakkar nú öllum þeim sem lagt hafa
eitthvað af mörkum til uppbyggingar „ástar-
garðsins“ í Central Park.
Svo nefnist þríhyrndur garöur, sem útbúa á til
minningar um John Lennon. Hefur garöinum veriö
gefiö nafniö Strawberry Fields og er hann, eins og
fram hefur komiö, ætlaöur til aö rækta ástina í.
Segist Yoko hafa fengiö þúsundir bréfa og
gjafa frá fólki víös vegar um heim, sem vildi leggja
sitt af mörkum til aö garöurinn gæti oröiö sem
fallegastur. Þá sagðist hún einnig hafa fengiö svar
frá ríkisstjórnum 31 lands, sem lofaö heföu stuön-
ingi, til uþþbyggingar þessum garöi ástarinnar.
Mezzoforte vex
fiskur um hrygg
„Það er 12 tommu plata með lögunum Draumalandið og Stjörnu-
hrap um það bil aö koma út í Englandi," sagöi Jóhann Ásmundsson,
bassaleikari Mezzoforte, í smáspjalli við Járnsíöuna í vikunni.
„Þá er plata okkar i hakanum einnig um þaö bil aö koma út í Banda-
ríkjunum á vegum Inner City,“ bætti hann viö. Lögin tvö, sem koma út í
Englandi, hafa veriö hljóöblönduö á nýjan leik. Var m.a. blásturshljóö-
færum bætt inn á og var blásturinn í höndum færra manna.
M.a. kom þar við sögu Bimbo nokkur Aycock, sem m.a. hefur getiö sér
það til frægöar aö útsetja fyrir Godley og Creme í 10 CC.
XTC/ENGLISH SETTLEMENT:
Sannkallað töfrarokk
MIKE OLDFIELD/FIVE MILES OUT:
Seiðskrattinn Oldfield
Mike Oldfíeld — töframaöur í lagi.