Morgunblaðið - 09.02.1983, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. FEBRÚAR 1983
55
Meginpart af leiðinni þurfti að moka eins og myndin sýnir.
Kristján Jóhanns-
son tenór hlýtur
lof í breskum blöðum
Kristján Jóhannsson tenórsöngvari frá Akureyri hefur
að undanförnu sungiö eitt stærsta hlutverkið í uppfærslu
Opera North í Leeds á óperunni Madame Butterfly eftir
Puccini. Þetta er í fyrsta skipti sem Kristján syngur í
Bretlandi, en Madame Butterfly er að þessu sinni flutt í
sviðsetningu John Copley.
Kristján Jóhannsson hefur
hlotið lof ýmissa gagnrýnenda
fyrir frammistöðu sína í sýn-
ingunni og hefur verið fjallað
um þátt hans í sýningunni sér-
staklega i nokkrum breskum
blöðum.
The Times segir í gagnrýni
sinni frá 20. desember síðast-
liðnum „Kristján Jóhannsson,
sem nú þreytir frumraun sína
á sviði í Bretlandi sem Pink-
erton, hefur rödd sem nægir til
að hleypa þúsund skipum af
stokkunum og lætur það
óspart í ljósi." Við sama tón
kveður í skrifum Daily Tele-
graph sama dag: „Hlutverk
Pinkertons er sungið af ungum
íslenskum tenórsöngvara,
Kristjáni Jóhannssyni, sem
kemur nú fram í Bretlandi í
fyrsta skipti. Rödd hans er gíf-
urlega þróttmikil og með frek-
ari æfingu og nærgætni gæti
hún orðið enn sterkari."
Uppfærslan í Leeds hefur
verið sýnd í Grand Theatre, en
einnig verður sýnt i Newcastle
í Theatre Royal þegar sýning-
unum í Leeds sleppir.
Kristján Jóhannsson tenórsöngv-
ari í hlutverki Pinkertons { Ma-
dame Butterfly í Opera North í
Bretlandi.
Unimog er komið var að honum í seinni ferð.
laugardagsmorgun. Gekk vel að
koma bílunum í gang og haldið
heim á leið og gekk það vel, þar
til komið var að Steinholtsá. Var
þá komið hið versta veður og
gekk hægt að halda áfram. Bið-
um við þarna í tvo tíma. Þegar
haldið var áfram, kom í ljós, að
skafið hafði í traðirnar svo moka
þurfti svo til alla leiðina niður
að Stórumörk og var það erfitt
fyrir menn, sem voru búnir að
vinna við snjómokstur á þriðja
sólarhring.
Er við áttum eftir 4 km í
byggð, fengum við enn senda
gasolíu, 200 lítra. Komu björg-
unarsveitarmenn úr Dagrenn-
ingu með olíu á vélsleðum, einn-
ig komu tveir menn til að leysa
þá Dofra og Tryggva af við
moksturinn. Það var ekki fyrr en
kl. 08.00 á sunnudagsmorgun
sem komið var til baka á Hvols-
völl. Þakka ber sérstaklega
Dofra og Tryggva og einnig
björgunarsveitarmönnum, sem
ávallt voru tiibúnir ef til þeirra
þurfti að leita og sama má segja
um lögregluna á Hvolsvelli og
alla einstaklinga sem komu til
hjálpar.
upp að vegg“ eins og Guðmundur
talaði um í sjónvarpinu. Og vafa-
laust kætast margir þegar „negl-
ingin" hefur farið fram og hinir
erlendu auðjöfrar sjá sína sæng
upp reidda og verða tilneyddir að
ganga að öllum kröfum ríkis-
stjórnarinnar.
Fyrir nokkrum árum var sjálf-
stæðisfélögum boðið að skoða og
kynna sér starfsemi álversins.
Einn mikill kaupsýslusjálfstæðis-
maður bar fram fyrirspurn til for-
stjórans um, hvað yrði gert ef
þjóðin kærði sig ekki lengur um
álverið? Svarið kom samstundis.
„Við mundum strax hætta allri ál-
framleiðslu hér.“
Allir ættu að vita að stefna
flestra vinstrisinna hefur allt frá
byrjunartali um Búrfellsvirkjun
og álver verið að berjast með
kjafti og klóm gegn þessum fyrir-
tækjum og nú á að koma álverinu
endanlega á kné, og þar með
flæma svissnesku álauðjöfrana úr
landinu. Og nú er sennilega ekki
langt í það að þessar „hugsjónir"
vinstrisinna rætist. Hið almátt-
uga ríkisbákn tekur svo við öllum
rekstri álversins. Og þá held ég að
blessuð stjórnin megi fara að
biðja fyrir sér eins og séra Sig-
valdi forðum, því allir ættu að vita
og sjá þá ómótmælanlegu stað-
reynd, að ekki eitt einasta fyrir-
tæki, sem ríkið læsir sinni dauða-
hönd um, skilar í þjóðarbúið öðru
en botnlausu tapi. Enda er þar
engan að finna sem ber hina
minnstu ábyrgð, enda eyðslan og
sukkið í hámarki. Það er sannar-
lega engin furða þótt kommúnist-
ar séu kampakátir, þegar þeir líta
yfir sinn „glæsilega" stjórnarferil
síðustu ára. Hin íslenska austan-
tjaldssering (sbr. Pólland) er í
fullum gangi og allt útlit fyrir að
hinn langþráði draumur komma
um Sovjet-ísland verði staðreynd
innan tíðar. En það undarlega er,
að þrátt fyrir þessar óhugnanlegu
staðreyndir sem ég hefi hér lýst að
nokkru, virðist einmitt þessi
stefna núverandi ríkisstjórnar
hafa heltekið stóran hluta þjóðar-
innar. Já, meira að segja ótrúlega
mikinn hluta ýmissa, að maður
hélt, ágætra sjálfstæðismanna.
Hver greinin eftir aðra birtist í
blöðunum, þar sem þeir syngja
stjórninni „lof og prís“, og ekki er
talið að nokkur maður eða flokkur
sé fær um að stjórna þessu bless-
aða landi, ef svo skyldi fara að
átrúnaðargullkálfur stjórnarinnar
yrði felldur af stalli.
„Umhyggja" ríkisstjórnarinnar
fyrir þeim er lægst hafa launin
birtist nú fyrir jólin í formi hinna
dæmalausu „láglaunabóta". Út-
hlutun bótanna, sem öllum er nú
kunn, sannar svo ekki verður um
villst óheilindi þeirra, sem réðu
hinni dæmalausu úthlutun. En
allir þeir sem að þessari jólagjöf
stóðu eru nú orðnir með hæstu
laun á landi hér. Hver kauphækk-
un er látin verka stighækkandi
uppeftir launastiganum, þannig
að þeir sem hæst laun hafa fá ætíð
mest. Það er engu líkara en hjá
ráðamönnum þjóðarinnar gæti
niðurlægingaráráttu í garð lág-
launafólks, heimavinnandi hús-
mæðra og þeirra sem ennþá nenna
að vinna við öflun verðmæta
(gjaldeyris). Hin tröllaukna óhófs-
yfirbygging er orðin þjóðinni
stórhættuleg og undirstaðan hlýt-
ur að bresta, verði ekki fljótlega
breyting til stórbatnaðar í stjórn-
un alls þjóðmálasviðsins. Að
lækna illkynja ígerð getur kostað
sársauka í bili. Sama gildir um
okkar mikla þjóðarmein nú. Al-
vöruaðgerð þarf að framkvæma
sem fyrst. Kák eða þykjustuað-
gerðir núverandi ríkisstjórnar
leysa aldrei nokkurn vanda, held-
ur auka hann sífellt. Langtíma-
óhófseyðsla, án öflunar verðmæta
á móti, hlýtur að leiða til stór-
vandræða, hvort sem er hjá ríki,
heimilum, félögum eða einstakl-
ingum. En því miður virðist obbi
ráðamanna og alltof stór hluti
þjóðarinnar eiga mjög örðugt með
að kyngja þessari allra tíma aug-
ljósu staðreynd.
SAMBANDIÐ BYGGINGAVÖRUR
SUÐURLANDSBRAUT 32 - SIMI 82033
RAWLPLUG
Allar skrúfur,
múrfestingar,
draghnoð og
skotnaglar