Morgunblaðið - 19.02.1983, Síða 21

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. FEBRÚAR 1983
69
Vélhestur, sem notaður var til að auövelda kvikmyndatöku. Ástand Þetta hús stóð í björtu báli, en þegar betur
hans er dæmi um breytta tíma í Hollywood — vestrinn er ekki lengur í var aö gáð, þá reyndist eldurinn koma úr til
tísku. þess gerðum ofnum á bakhlið þessarar
leikmyndar.
„Háaloftiö" hjá þeim í Universal samanstóð m.a. af þessum margvís- Walter Hill, leikstjóri.
legu flugvélahlutum, fallbyssum og kastala.
Þvotturinn, úti á snúrunum, sem bærðist ekki hversu mikið
sem hann blés.
Óli Örn Andreassen (greinarhöfundur) kvikmyndagerðarmaður.
Sviðsmynd úr „Ókindinni“.
menning að tjá sig með kvik-
myndavélinni.
Hinn þekkti kvikmyndatöku-
maður Lazlo Kovacs ræddi svo við
okkur um ýmis tæknileg atriði og
uppljóstraði atvinnuleyndar-
málum, eftir að við höfðum horft á
kvikmynd hans, „The Legend of
Lone Ranger". Nýjasta myndin,
sem hann hefur unnið að, heitir
„Frances" með Jessicu Lange í að-
alhlutverki og hefur hún hlotið
mjög góða dóma. Hann hefur gert
fleiri góðar myndir eins og „Easy
Rider" og „New York, New York“,
svo einhverjar séu nefndar, en
hann er talinn einn af fimm bestu
kvikmyndatökumönnum í USA.
Hann er Ungverji að uppruna og
hefur dvalið 15 ár í Bandaríkjun-
um. Kovacs sagði okkur, að það
hefði tekið sig 10 ár að vinna sig
upp til núverandi metorða. Hann
kynnti okkur fyrir ungum landa
sínum, Koltaj að nafni, sem einnig
er kvikmyndatökumaður, en sá
kvikmyndaði „Mephisto", sem
hlaut Óskarsverðlaun sem besta
erlenda kvikmyndin árið 1982. Það
var gaman að kynnast Koltaj, sem
nú er að vinna sig upp í þessum
harða heimi og það var ekki laust
við að maður hugsaði með sér,
hvers vegna ætti ég ekki að geta
þetta eins og hann?“ — Þetta seg-
ir Karl sposkur á svip, eins og
hann trúi þessu ekki alveg sjálfur,
en hvað getur ekki gerst?
En áfram með ferðasöguna. Eft-
ir að hafa kynnst AFI var komið
að kynningu á kvikmyndadeild
UCLA, en þessir tveir skólar eru
helstu útungunarstöðvar fyrir
nýtt kvikmyndagerðarfólk í
Bandaríkjunum. I UCLA var
hópnum sýnd öll aðstaða og veitt
innsýn í verk nemendanna. Við
spurðum Karl að því, hvernig hon-
um hefði litist á þessa tvo skóla.
„Aðstaða er öll mjög góð og
kennarar fyrsta flokks. En það
sem ég var óánægður með hvað
varðar kennsluna er hversu mikið
nemendurnir eru látnir vinna með
myndbönd en lítið með filmu. En
filman reynir öðruvísi á kvik-
myndagerðarmanninn, forvinnan
þarf að vera nákvæmari og er þvi
þroskavænlegt að vinna með filmu
í stað myndbanda, sem alltaf er
hægt að taka ofaní, ef eitthvað
mistekst. Að þegar skuli vera far-
ið að nota myndbönd svona mikið
í skólum flýtir þróuninni, sem
endar að sjálfsögðu með því, að við
notum myndbönd eingöngu. Ég
hef ekkert á móti myndböndum en
eins og málin líta út nú, þá á
myndbandið eftir tíu ára þróun til
að ná gæðum filmunnar og það er
sá aðlögunartími sem við þurfum,
til að fara á milli þessara kerfa.
Ég get þess vcgna ekki séð annað
en að fjöldi bandarískra nemenda
í kvikmyndagerð sé notaður sem
ótímabær tilraunadýr í þessari
þróun.“
Áður en lagt var upp í Holly-
wood-förina, var hópnum sagt að
taka með sér kvikmynd, sem þau
höfðu unnið að en sýningarlengd
hennar mátti ekki vera meira en
10 mínútur. „Ég tók með mér aug-
lýsingamynd, sem ég gerði nýlega,
en sá svo eftir að hafa ekki tekið
kvikmyndina „Okkar á milli“, því
Danirnir voru til dæmis með svo
langa kvikmynd í pússi sínu,“ seg-
ir Karl. En önnur mynd, sem hann
hefur lokið töku á verður frum-
sýnd í mars en það er kvikmyndin
„Á hjara veraldar".
Karl heldur áfram: „Þarna gafst
tækifæri til að bera saman gæði
kvikmynda frá hinum ýmsu
kvikmyndaskólum á Norðurlönd-
um. Ég átti von á betri árangri hjá
þeim sem höfðu lært í „Drama-
tiska Institutet" í Stokkhólmi, því
sá skóli hefur verið talinn sá besti
SJÁ NÆSTU SÍÐU
Tveir frægír kvikmyndatökumenn: Laazlo Kovacs (t.v.) og Howard
Schwartz.
Hákarlinn kemur öslandi og um leiö hrikti í bílnum okkar og hann seig
niöur undir vatnsboröiö, svo sumum varö ekki um sel!