Tíminn - 17.08.1965, Blaðsíða 7

ÞRIÐJUDAGUR 17. ágúst 1965
HEIMSÓKNIR
Framhald af bls 8
gáH — enda sjúklingur á rápi
út og inn, sem auðsjáanlega vissi
líiið í þennan heim eða annan
- svo hávaðinn var engu minni
parna inni, og auk þess skerandi
Dirta frá loftljósi, beint í augu
gamalmennanna, sem auðsjáan-
lega voru i uppnámi — allir
fundu og sáu, að sjálfur dauð-
inn laut þar yfir eitt' rúmið. Vin-
ur minn var að hverfa og skynj-
aði nú orðið lítið af umihverfinu.
En hvernig var líðan stofufélaga
hans? Þeirra, sem fylgdust með
af fullri rænu, og horfðu á dauða
stríðið, vitandi það, hver um sig,
að ef til vill yrði hann næstur.
AUir hljóta að skilj a, að á slík-
um stað er andrúmsloftið annað
en á sjúkrahúsi, þar sem yngra
fólk dvelur það lifir þó að minnsta
kosti í voninni um bata.
Eru þama ekki til tjöld kring-
um rúm —eins og þó em orðin
algeng á öðrum sjúkrahúsum, —
hvað þá heldur smáklefi, þar sem
deyjandi fólk fær að kveðja lífið
í kyrrð. Það hef ég þó lesið, að
heimsfrægir hugsuðir, sem telja
öruggt, að líf sé að loknu þessu,
telja það mikils um vert að þau
umskipti njóti næðis og friðar
— og jafnvel dýrin leita afsíðis
til að deyja.
Fólk, sem lítið þekkir til vanda
málanna með gamla fólkið, þarf
ekki vera í neinum áróðurshuga
eða bera sök á hendur neinum
sérstökum, þó að slík atvik veki
þá spurningu í huga þess: Þarf
þetta að vera svona? Er þá ekki
neyð hverrar mannssálar meira
virði en margt af því, sem þ]óð-
in eys nú milljónum í?
Mér skilst, að úrræði til bóta
í þessu máli hljóti að vera fyrir
hendi, ef athugað er. T.d. úti á
landi, þar sem gömlu fólki er
ekkert skýli ætlað, rísa hin veg-
legu félagsheiimili hvert af öðru
Já, jafnvel svo þétt, að næstum
því má kallast á á miUi þeirra.
Víst eru þau ágæt og nauðsynleg
en mættu þau ekki vera ofurlítið
færri — ekki virðist unga fólkið
vanta bílakostinn til að renna á
milli þeirra! En hvernig væn að
spara kostnað við byggingu
þeirra með því að lofa æskunni
að leggja hönd á plóginn endur-
gjaldslaust, vegna áhugans á að
koma þeim á fót? Það ráð virt-
ist gefast vel — hef ég heyrt —
þegar fyrstu ungmennafélögin
okkar vantaði skýli yfir starfsemi
sína —eða hefur leti og úrræða-
leysi eflzt með þjóðinni á þessu?n
velsældarárum? Eg bara spyr.
Til er líka sú góðgerðástarfsemi
sem tíðkast erlendis og ætti alveg
eins að geta þrifizt hér, — svo
reynd sem þjóðin er að því að
vilja líkna þar sem liðsinnis þarf.
En það er að veita öldruðu fólki
aðstoð í heimahúsum til að íorða
því í lengstu lög frá því að lenda
á biðlista yfirfullra elliheimila.
Sú aðstoð væri í mörgum tilfelluin
alls ekki tímafrek, — því mig
grunar, að í sumum tilfellum sé
það frekar einstæðingskenndin,
sem hrekur fólk frá heimilum sín-
um eftir að makinn er horfinn,
og heimsóknum vina og ættingja
fækkar ört —fyrir ýmissa hluta
sakir, heldur en stöðug þörf fyr-
ir hjúkrun. En ef þetta fólk ætti
daglega vísa heimsókn velviljaðr
ar manneskju, sem rétti hjálpar-
hönd þar sem þyrfti og léti gam-
almennið finna, að það væri í
tengslum við lífið, og gæti leitað
hjálpar (í síma) ef með þyrfti.
Eg veit reyndar, að fjöldi af
þeim konum, sem annars eiga
heimangengt, vinna úti, — því
alltaf vantar aura fyrir einhverju,
en fyrir þetta mætti líka greiða,
án þess að það yrði eins dýrt og
dvöl á elliheimili. Og væri hægt
að velja hlýlyndar. skilningsríkar
7
konur í starfið — konur, sem
ræktu það ekki eingöngu pening
anna vegna — þá gæti þetta orð-
ið svo þakklátt starf. að ég þekki
kynsystur mínar illa, ef þær
hefðu ekki gleði af að vinna það,
eftir að áhugi þeirra væri vakinn.
Það er að vísu nöldrað yfir því
að illt sé að gera öldnu fólki til
hæfis en á reynslu byggi ég þá
skoðun mína, að í flestum tilt’ell-
um sé það af því, að þeir, sem
um það annast, skortir skilmng
á hinum margháttuðu erfiðleik-
um ellihrömunar, og sýna f.kki
næga þolinmæði og alúð — og
náin skyldimenni eru þar ekki
ávallt heppilegustu aðilarnir. Það
leiða of fáir hugann að því, hvað
grátur gamalmenna er ömur’ega
sár — og þakklætiskennd þeirra
innileg og blessunarrík.
Það færist nú óðum í vöxt, að
sveitaheimili bjóðast til að taka
böm til sumardvalar gegn á-
kveðnu gjaldi, og þetta virðist
gefast vel, —en býður nokkur
gamalmennum upp á slíkt? Það
er þó einmitt gamla fólkið. sem
flest hvað tregar sveit æsku sinn
ar — þótt atvikin hafi flutt það á
mölina, þar sem sumt af því hef-
ur aldrei fest rætur. Væri ekki
hugsanlegt, að stundum gætu
þarna myndazt sambönd, sem ekki
þyrfti endilega að slíta eftir fáar
vikur — húsráðendur gætu fengið
„meðlagið" áfram og gamalmenni
eignazt heimili á ný.
Jú. úrræðin eru mörg, ef marg
ir vildu fórna þeim tíma og fram
kvæmdum, — en það er mér líka
ljóst, að á frekar við um þessi
mál, en flest önnur, að engin störf
geta raunverulega borið í sér
blessun, nema þau séu unnin af
fórnfúsum og kærleiksríkum
huga.
Emilía Biering.
GJAFIR
Framhald af bls. 9
arsson, Bakka, vinnufrl. kr. 500,00.
Grétar Haraldsson, Míðey, vinnu
frl. kr. 500,00. Innkominn ágóði af
skemmtun frá eftirtöldum: Grétar -
Haraidsson. Jón Einarsson, Ragn
ar Guðlaugsson. Valdimar Auðuns
son, Konráð Auðunsson og Auð
unn Valdimarss. kr. 4550.00. Alls
Iru þetta kr. 25.746.00.
Auk framangreindra gjafa og |
áheita, hafa gjaldskyldir sóknar-
menn lagt fram fé og vinnu að
upphæð rúmlega eitt hundrað þús
und krónur til kirkjubyggingar í
Stóra-Dal, sem hófst á s. 1. ári og
stendur nú yfir. Ennfremur hefur
nokkuð borízt af gjöfum á yfir-
standandi ári og verður þeirra get
ið síðar.
Fyrir framangreindar peninga-
gjafir, vinnu og fyrirgreiðslu, sem
við höfum notið á síðastliðnu ári,
viljum við færa alúðarþakkir.
Eysteinn Einarsson,
formaður.
VIÐ ÞURFUM FLEIRA
Framhald af 5. síðu
að sá flokkur, sem bæði hann og i
ég styðjum, mun gætilegust en |
jafnframt raunhæfust ráð leggja
til.
Hugsanlegir lesendur þessa
greinarkorns munu eflaust telja
þetta, sem ég sagði um að beita
kröftum sínum að einum stórum
framfaraflokki, firru, þar sem
rauðu flokkarnir eru felldir burt.
En þeim tekst ekki samvinna, og
þótt svo væri, höfum við ekki
atkvæðamagn til þess að halda
uppi verkalýðssinnuðum flokkum
sem starfa á móti verkafólki í
þessu landi. en þá vantar ekki til
þess vilja — sbr. Alþý/.uflokkinn,
sem nú starfar að því að rífa nið
ur það, sem áður var búið að
byggja upp á sviði verkalýðsmála
og á ótal mörgum fleiri sviðum.
Ýmislegt fleira gæti ég nefnt, en
það hefur svo oft verið gert, að
ég tel þess ekki þörf, en ef svo
færi. að t.d. stjórnarblöðin hefðu
eitthvað við þetta að athuga, þá
gæti ég eflaust fundið nægar sann
anir máli mínu til stuðnings.
Gunnar B. Jónsson,
Ólafsvík.
Laus staða
Vegna veikindaforfalla óskast karlmaður til að
gegna störfum umsjónarmanns við Lækjaskóla
í Hafnarfirði skólaárið 1965—66.
Laun samkvæmt launasamningi bæjarstarfs-
manna.
Umsóknir sendist undirrituðum fyrir 25. ágúst
n.k.
Bæjarstjórinn í Hafnarfirði.
VIÐ ÓÐINSTORG — SlMI 20 - 4.90
T ÆKNISKÚLIÍSLANDS
tekur til starfa um mánaðamótin september—
október n.k. og starfar í þrem deildum.
Inntökuskilyrði:
Forskóli (undirbúningsdeild).
a) Umsækjandi hafi lokið iðnnámi eða
b) Umsækjandi hafi lokið fullgildu gagnfræða-
prófi og fullnægi kröfum um verklega þjálf-
un.
Millideild.
a) Umsækjandi hafi lokið missirisprófi frá und-
irbúningsdeild Tækniskólans 1964—65 eða
b) Hafi lokið í það minnsta eins árs framhalds-
námi eftir gagnfræðapróf. Auk þess þarf
nemandi að fullnægja kröfum um verklega
þjálfun.
Deild í Tækniskóla.
a) Umsækjandi hafi staðizt lokapróf undirbún-
ingsdeildar Tækniskólans eða
b) Umsækjandi hafi lokið stúdentsprófi stærð-
fræðideildar menntaskóla og fullnægi kröf-
um um verklega þjálfun. (Nemandi tekur
ekki þátt 1 öllum námsgreinum.
Nánari upplýsingar verða veittar og umsóknar-
eyðublöð afhent á skrifstofu Tækniskólans í Sjó-
mannskólanum, Reykjavík, kl. 10—12 mánudaga,
miðvikudaga og föstudaga frá og með 18.ágúst
n.k.
Á Akureyri verður starfrækt ein deild; forskóli
(undirbúningsdeild) og mun herra Jón Sigurgeirs-
son, skólastjóri, gefa nánari upplýsingar og af-
henda umsóknareyðublöð.
Umsóknir um skólavist sendast Tækniskóla ís-
lands eigi síðar en 10. september n.k.
TÆKNISKÓLl ÍSLANDS.
Héraðslæknisembættið
í Hólmavíkurhéraði
er laust til umsóknar. Laun samkvæmt hinu al-
menna launakerfi opinberra starfsmanna og stað-
aruppbót samkvæmt 6. gr. læknaskipunarlaga
nr. 43/1965.
Umsóknarfrestur til 12. september n-k.
Dóms- og kirkjumálaráðuneytið 13. ágúst 1965.
Laus staða
Staða bæjarritara í Hafnarfirði er laus til um-
sóknar. Laun samkvæmt kjarasamningi bæjar-
starfsmanna.
Umsóknir sendist undirrituðum fyrir 31. ágúst
n.k.
Bæjarstjórinn í Hafnarfirði.
SIGLUFJ ARDARFLUG
FLUGSÝNAR h.f.
FARÞEGAFLUG
VARAHLUTAFLUG
SJÚKRAFLUG
HÖFUM STAÐSETT 4 SÆTA
Gestur Fanndal, kaupmaður
Héraðslæknisembættið
í Hvammstangahéraði
er laust til umsóknar. Laun samkvæmt hinu al-
menna launakerfi opinberra starfsmanna.
Umsóknarfrestur til 15. september n.k. Veitist
frá 20. september n.k.
FLUGVÉL Á SIGLUFIRÐ!
SIGLUFIRÐI
Dóms- og kirkjumáiaráðuneytið 16. ágúst 1965.