Morgunblaðið - 16.10.1983, Blaðsíða 26

74
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. OKTÓBER 1983
Kirkjukaffí við Þingvallakirkju á einum fárra sólskinsdaga sumarsins.
inn á völlunum og kl. 2 var al-
menn helgidagaguðsþjónusta
með orgelleik. Þannig lauk
hverri þessara 8 helga.
Voruð þið ánægð með undir-
tektir?
— Þetta gaf mjög góða raun
að því að þessi litla kirkja var
alltaf þéttsetin á laugardags-
samverunum og stundum kom-
ust ekki allir að, sem vildu, og
fólk stóð utan dyra. Ég heyrði
marga þakka og mæla þessu
bót en engan lasta. Guðsþjón-
ustur sunnudagsins voru að
sama skapi vel sóttar, svo þetta
tókst í alla staði vel.
Þótti þér vel fara að blanda
saman gömlum hefðura og nýjum
hugmyndum í guðsþjónustunni?
— Það gafst ágætlega. Ég
álít jafnan að það sé mjög hollt
fyrir kirkjuna að blanda sam-
an gömlu og nýju, en í eðli sínu
er kirkjan varðveizlustofnun
og frá þvi má hún aldrei kvika.
Hún má heldur ekki bregðast
því að flytja nýtt líf, þetta
tvennt verður að fara saman.
Margir höfðu orð á því að gam-
Á góðviðrisdegi í vikunni
höfðum við mælt okkur mót í
miðbænum við séra Heimi
Steinsson, prest á Þingvöllum
og þjóðgarðsvörð. Væntanlegt
viðtalsefni er okkur svo ríkt í
huga að við steingleymum að
spyrja af haustlitum á Þing-
völlum og með blýantinn á lofti
innum við séra Heimi eftir
hugmyndum að því starfi, sem
unnið var í Þingvallakirkju í
sumar.
— Upphafið var um verzlun-
armannahelgina í fyrra, svarar
séra Heimir. — Þá varð til
þessi hugmynd að reyna að
hafa þar verulegt sumarstarf.
Við byrjuðum það 17. júní, sem
bar upp á föstudag, og héldum
því áfram í 8 helgar. Raunar
hefur verið helgihald á hverj-
um helgum degi kl. 2 í Þing-
vallakirkju á þessu ári og árið
1982, og alltaf hafa einhverjir
komið til að taka þátt í því.
Hver eruð þið, sem unnuð
saman þessar 8 helgar?
— Starfið byggðist á sam-
vinnu við nokkur ungmenni úr
Grensássókn og þar með auð-
vitað við prest þeirra, séra
Halldór Gröndal. Fyrirliðarnir
af þeirra hálfu voru Örn Bárð-
ur Jónsson djákni og nokkrir
leikmenn. Þetta voru gamal-
kunnir vinir frá Skálholtsárun-
um, nokkrir þeirra héldu mót
þar á hvítasunnu 1982.
Hvernig skipulögðuð þið helg-
arnar?
— Hópurinn kom á föstu-
dagskvöldum og sló tjöldum.
Við byrjuðum með náttsöng og
ræddum helgarstarfið. Á laug-
ardagsmorgni sungum við mið-
morgunstíð kl. 9 í kirkjunni.
Síðan fóru þessir góðu gestir á
stúfana inn á velli og kynntu
helgarstarfið og spjölluðu við
fólk og fóru í Valhöll, þar sem
þeim var alltaf vel tekið. Síðan
var guðsþjónusta eða sam-
koma, eftir því hvað við viljum
kalla það, kl. 9 um kvöldið í
kirkjunni. Þar var samtengt
efni, fyrst dálítið Þingvalla-
spjall í um 15 mínútur, sem ég
sá um, síðan önnuðust gestirn-
ir næsta hálftímann og kvöld-
inu lauk með náttsöng. Fyrir
hádegi á sunnudögum buðu
gestirnir til barnasamvistar
an væri að heyra nýjan söng og
fornan í sömu athöfninni og
undir sama þakinu. Gestirnir
góðu sungu sálma sunnudags-
guðsþjónustunnar og lærðu
annan messusöng fljótt og
fengu stundum að skjóta inn
þar nýjum söng líka. Það þarf
að fylgjast vel með þegar
steypa á saman gamalt og nýtt.
Hyggstu halda áfram þessu
starfi næsta sumar?
— Ég verð að svara þessari
spurningu í fyrstu persónu ein-
tölu en ég hygg að hópurinn frá
í sumar verði fús til samstarfs
aftur. Ég hef hug á að efla
kirkjuþjónustu við ferðafólk á
Þingvöllum. Fyrirrennarar
mínir þar hafa unnið áþekkt
starf áratugum saman, svo
þetta er engin nýlunda, ég geng
þar inn í þeirra störf. Ég hef
hug á að fjölga starfshelgun-
um, hafa þær frá júní til ágúst-
mánaðar eða lengur. Kirkja á
Þingvöllum er hluti af þjóð-
menningu og í rauninni eru
Þingvellir ferðamannasvæði
frá páskum fram í nóvember ef
vel viðrar. Mig langar til að
draga enn fleiri aðila inn í
samkomuhaldið á næsta sumri
og gæti hugsað mér að hafa að-
alræðumenn á laugardags-
kvöldunum úr ýmsum áttum.
Alls konar breytingar eru í
vændum á næstunni með bætt-
um samgöngum, Þingvellir
færast sífellt nær höfuðborg-
inni, þangað sækja æ fleiri,
ekki þó endilega til dvalar, og
eðlilegt er að auka kirkjulega
þjónustu við þá. Og ekki má
gleyma 1000 ára afmæli
kristnitöku. Hennar minnumst
við bezt með því að efla starfið
á þeim stað, þar sem hún fór
fram. Þingvellir eru sameign
margra og allt þetta hvetur
mig til að efla þá þjónustu, sem
er vel þegin og allir tjá sig vel
um en enginn illa.
Matvæladagur
Sameinuðu þjóðanna
í dag, 16. október, er Matvæla-
dagur Sameinuðu þjóðanna. Á
slíkum degi vaknar spurningin:
Hvað er það — og til hvers?
Matvæla- og landbúnaðarstofn-
un Sameinuðu þjóðanna (FAO)
hefur staðið fyrir þessum degi
síðan árið 1981 til þess að vekja
athygli á hungri í heiminum. Á
þingi Alkirkjuráðsins, sem hald-
ið var í sumar í Vancouver var
áhersla lögð á frið og réttlæti og
var þar mikið rætt um fæðueklu
heimsins og afleiðingar hennar
fyrir milljónir manna. Þingið
hvatti þá hinar ýmsu kirkju-
deildir um heim allan til að nota
alla sína mannlegu krafta til að
útrýma hungri og fátækt og gera
mönnum almennt grein fyrir
mannlegum þjáningum. Mikil-
vægt er hér á íandi eins og ann-
ars staðar að vekja athygli á
þessu.
í dag er 16. október og fátækt,
hungur, næringarskortur og
barnadauði ógnar ótrúlegum
fjölda manna, því yfir 500 millj-
ónir þjást nú af alvarlegum nær-
ingarskorti. Það er aðeins ein
önnur hætta, sem ógnar lífi í svo
miklum mæli — og er það kjarn-
orkusprengjan.
Afstaða okkar til
hungurs í heiminum
Hungur? Hvað varðar mig um
það? Enginn sveltur hér á landi
svo vitað sé og er það ekki þakk-
arvert?
Þurfum við að skipta okkur af
hinum hungruðu, sem eru svo
langt í burtu og við þekkjum
ekki nema úr bíómyndum eða
sjónvarpi? Getum við á einhvern
hátt skilið þetta vandamál þann-
ig að það snerti okkur svo mikið
að við finnum okkur knúin til að
hjálpa. Það eru þessar spurn-
ingar, sem Hjálparstofnun
kirkjunnar reynir eftir fremsta
megni að svara.
Starfshættir
Hjálparstofnunar
Hjálparstofnun kirkjunnar
var stofnuð af Þjóðkirkju ís-
lands árið 1969. Hlutverk hennar
er að hafa forgöngu um og sam-
hæfa líknar- og hjálparstarf
innan lands og utan. Starfs-
grundvöllur Hjálparstofnunar-
innar er söfnuðirnir og er styrk-
ur hjálparstarfsins því jafnan í
samræmi við virkni safnaðarins.
Söfnuðurinn hefur einnig sam-
starf við önnur líknar- og mann-
úðarfélög m.a. Rauða krossinn,
Samtök lamaðra og fatlaðra o.fl.
Þá tekur Hjálparstofnun þátt í
tvíliða samstarfi á milli þjóða
um framkvæmd sérstakra
þróunarverkefna.
Hinn kristni
grundvöllur
Hjálparstarfið er í nánum
tengslum við boðun kirkjunnar
fagnaðarerindið og Ritninguna.
Kristið samfélag er kallað til
hjálpar náunganum í neyð hans
og þjáningu. Kristur kenndi það
með fordæmi sínu, lífi og fórn.
Hinn fórnandi kærleikur krist-
indómsins er i líkingu talað salt-
ið, sem Kristur minnist á í
fjallræðunni (Matt. 5:13). Ef
mannkærleikurinn dvínar, verð-
ur hann líkt og saltið, sem dofn-
ar. Hvaðan fá kristin sjónarmið
og kristið siðgæði líf og kraft, ef
kærleikann vantar? „Þér eruð
salt jarðar."
Markmið
Markmið allrar aðstoðar er að
gera þeim, sem eru hjálpar
þurfi, kleift að standa á eigin
fótum og eygja von um bjartari
framtíð. Hjálparstofnun kirkj-
unnar hefur jafnan leitast við að
taka þátt í skyndihjálp t.d. til
flóttamanna frá náttúruhamför-
um eða ófriði. Það hefur verið
gert með matvælasendingum,
því oftast er það hungur og
sjúkdómar, sem eru skæðustu
óvinirnir. Þá hafa einnig verið
send framlög, sem farið hafa til
uppbyggingar, t.d. húsnæðis og
sjúkraskýla og til að kosta
björgunarfólk til starfa.
Hjálparstarfið á að fela í sér
hina kristnu kærleiksvon, um að
allir menn megi njóta daglegs
brauðs, lífs og friðar. En ástand-
ið í heiminum vitnar um hið
gagnstæða.
Ljóst er að vandamál manna
verða ekki leyst með hjálpar-
starfi einu sér. Til þess þarf að
koma vilja- og hugarfarsbreyt-
ing er byggir á trausti og ábyrgð
í öllum mannlegum samskiptum.
Þetta er grundvöllur vonarinnar,
sem við þekkjum í gjöf Guðs,
Kristi, lífi hans, dauða og upp-
risu, sem um leið er hinn lifandi
kraftur líknarþjónustunnar.
Kirkjan vill með hjálparstarf-
inu leitast við að tjá hina kristnu
von í verki, vísa leiðina, kalla
einstaklinga og þjóðir til sam-
verkastarfa og athvarfs frá
dauða til lífs.
Séra Heimir Steinsson
Orð og efndir
20. sunnudagur eftir trinitatis
Matt. 21.28—32
Guðspjallið í dag fjallar um þau, sem sögðust ekki vilja gera
vilja Guðs, en gerðu hann samt, og þau, sem sögðust vilja gera
hann en gerðu ekki. Það dæmir þau, sem heyra um réttlætið, en
trúa ekki boðskapnum. Einatt vekur það okkur umhugsun og oft
deilur hverjir það séu, sem gera vilja Guðs. Það er holl umhugsun
og hvetur okkur til sjálfsrannsóknar. En hvort sem við trúum á
kyrrláta boðun krossfestingarinnar og upprisunnar ellegar um-
fangsmikla baráttu fyrir rétti kúgaðra með okkar þjóð og öðrum
ellegar hinn margvíslegasta samruna kristinnar trúar og starfs
að réttlæti þá er það áreiðanlegt að Jesús Kristur er konungur
lífsins og frelsari heimsins. Hvert okkar um sig verður að gera
upp hug sinn og velja hann eða hafna honum.

A DRönMMffl
UMSJÓN:
Séra Auður Eir Vilhjálmsdót ir
Gunnar Haukur Ingimundar. on
Séra Solveig Lára Guðmundsdóttir

Sumarstarfiö
á. Þingvöllum